Depressief door te weinig beweging
 

Ik merk dat ik me depressief voel als ik te weinig sport / beweeg. Van de sportschool ben ik lid maar heb er geen motivatie voor om daar naar toe te gaan, verder longboard ik af en toe maar dat kan vaak niet omdat het dan slecht weer is of regent (wat de longboard beschadigd) gewone sporten zoals voetbal, basketbal enz. Vind ik niks aan. De hele dag gamen en film kijken helpt helaas niet tegen een depressief gevoel. Heeft iemand tips?

Je kunt ook prima een rondje gaan wandelen of hardlopen elke dag. Als het zo belangrijk is voor je welzijn lijkt me dat een kleine moeite...

Of je eroverheen zetten dat je geen zin hebt en gewoon naar de sportschool gaan. Je weet dat het helpt. Beetje zelfdiscipline mag best.

Dit slaat nergens op. Als je depressief bent is bijna niks een kleine moeite. Zelfdiscipline? Ja dat mag ook best. Een depressief persoon weet dat wel, maar het lukt niet. TS weet zelf ook wel dat het helpt wat jullie voorstellen, maar toch kijkt hij elke maand weer toe hoe de sportschool het abonnement afschrijft. Weer niet gegaan, weer niet gelukt.

Jullie opmerkingen zijn echt een van de vervelendste dooddoeners die je kan geven aan iemand met dit probleem.

Dus TS. Je hebt een probleem, het probleem is dat je depressieve gevoelens hebt. Ben je ook echt depressief? Ik denk dat depressieve gevoelens genoeg zijn om het aan te pakken.
Ik herken heel erg dat ik ook sporten nodig heb, ben altijd opgegroeid met sport en mijn lijf móet gewoon bewegen. Als ik sport voel ik me ook beter, want je hele immuunsysteem knapt er van op, veel normale functies in de lichaam werken beter en ook je emotionele en cognitieve functie verbetert. Zoek maar eens op immune-fitness.

Wel is het zo dat als je alléén sport en niet onderliggende problemen aanpakt, je er meestal niet van af komt. Bij hele lichte klachten kan dat wel, maar als ik zo lees dat je ook veel gamet en tv kijkt, denk ik dat er iets meer aan de hand is, kan dat kloppen?

Als je echt depressief bent, zou ik je aanraden naar een psycholoog te gaan, dat kan prima in combinatie met sporten. Als je het moeilijk vindt om überhaupt te starten kun je samen met iemand een schema maken in de sportschool, meedoen aan leuke lessen, evt zelfs personal training.

"Ach jongens, als je depressief bent moet je gewoon vooral proberen te lachen en actief blijven en dingen doen jah joh!"

Welke universiteit hebben jullie klinische psychologie gestudeerd? Zeker klasgenoten geweest van Dittrich. Jullie hebben beiden al eens tegen me gezegd; als je niets te zeggen hebt, hou dan gewoon je mond. Neem je eigen advies ter harte zou ik zeggen.

Slecht weer, geen motivatie of sporten die niet leuk zijn klinken voor mij als excuses om maar niet te hoeven sporten. Niet per definitie als symptomen van depressie. Een rondje wandelen kan al een prima oplossing zijn (bij slecht weer met de paraplu). Als er echt sprake is van depressieve klachten (depressief wordt ook nog wel regelmatig gebruikt als "gevoel" wanneer iemand zich even lusteloos voelt, terwijl er in werkelijkheid geen sprake is van een depressie) ga je het met alleen meer bewegen niet redden, maar is professionele hulp zoeken aan te raden.

Ik zeg niet dat je de klachten maar moet negeren of maar gewoon blij moet doen of er niks aan de hand is (dat lijkt me juist een slecht idee!) maar als je je zo slecht gaat voelen van niks doen moet je daar in zekere mate ook even doorheen en juist wel wat gaan doen. Eventueel met hulp en begeleiding. Waarschijnlijk in kleine stapjes, een klein rondje lopen om mee te beginnen, om maar wat te noemen. Maar van blijven zitten waar je zit en niks doen gaat TS zich sowieso niet beter voelen.

Waarom kan jij nooit beamen dat een ander misschien gewoon gelijk heeft en jij niet.

Wat denk je nou, even een rondje lopen buiten. Sommige mensen kunnen niet eens door alle ellende uit bed komen. Boodschappen doen. Misschien nog douchen, maar dat is ook alles. Ja douchen en films kijken en games. En de hele dag nadenken dat je iets WIL, maar het LUKT maar niet.

Wtf did I just read :confused:

Ik heb zelf ook een tijd de diagnose depressie gehad. En soms betekende dat inderdaad dat niks wilde lukken, dat ik nergens energie voor had, dat ik inderdaad al blij was als ik uit bed kon komen en kon ontbijten. Maar van helemaal niks doen, daar ging ik me eigenlijk alleen maar slechter van voelen. Van juist in kleine stapjes weer dingen oppakken, voelde ik me stukken beter. Als ik niet weer dingen was gaan doen (in combinatie met een traject bij de psycholoog) was ik er waarschijnlijk niet uit gekomen.

Ik ben het met je eens dat mijn eerste reactie in dit topic wat kort door de bocht was, omdat "depressief" vooral las als "lusteloos" (tijdelijk even geen energie hebben of je even meh voelen) en niet als "ik ben depressief, ga naar de psycholoog, maar denk dat sporten ook helpt".

Ja dokter Eline, depressie is homogeen en typisch, afwijkingen bestaan niet.

Ik geef advies vanuit mijn eigen ervaring. Het eerste en enige wat jij in dit topic komt doen is mij afzeiken. Geen advies geven, geen alternatief bieden, gewoon simpelweg mij afzeiken.

Maar dan zul je toch ook moeten begrijpen dat iedereen anders reageert?

Waarschijnlijk heb jij vlakvoor de diagnose ook al klachten gehad die niet echt te plaatsen waren in depressie, maar ze waren er wel.

Verder zijn er ook symptomen die passen bij depressie, maar die eigenlijk bij een andere stoornis/afwijking horen.

Daarnaast kan TS zich misschien wel enorm schamen voor zichzelf en durft er misschien helemaal niet over te praten en ontwijkt het een beetje door het op "niet naar de sportschool gaan". De hele dag films kijken, beetje gamen, elke dag komt niet over op mij als even lusteloos.

Je had net zo goed kunnen zeggen dat 'ie z'n chakra's beter moet schudden, kom óp zeg, compleet waardeloos advies is minder goed dan je mond houden en je gooit er nog een schepje bovenop ook.

TS heeft nooit aangegeven depressief te zijn. Dus conclusies trekken adhv één berichtje lijkt me een beetje onnodig. Hij vraagt gewoon om tips voor leuke sporten of activiteiten. En mocht er echt een groter probleem zijn, kan TS dat ook aangeven.

Ik zou zeggen maak een lekkere boswandeling, ga een rondje fietsen of spreek desnoods iets af met vrienden. Daar krijg je al meer energie van dan van gamen/films kijken.

De topictitel en de eerste zin van zijn bericht zeggen dat inderdaad totaal niet!

Ik was vergeten erbij te voegen dat het depressief gevoel ook echte depressie is. Ben bij de psycholoog geweest en er kwam uit dat ik een hevige depressie heb. Ik heb dat al ruim 2 jaar...

Sorry, dan was mijn reactie veel te kort door de bocht!

Goed dat je al naar de psycholoog gaat, in elk geval. Dit lijkt me ook zeker iets om met hem of haar te bespreken. Mogelijk kan je samen een manier bedenken waarop sporten of bewegen toch een plekje kan vinden in jouw leven, zonder dat het je te veel moeite en energie kost. Het is helemaal niet gek om dit soort praktische dingen ook met je psycholoog te bespreken.

Waar woon je? Veel sportscholen bieden personal training aan. De weg naar de sportschool is gewoon erg moeilijk, je hebt lang niet gesport, mensen kijken naar je, je bent moe en futloos, je weet niet waar je moet beginnen, je bent onzeker...

Personal trainers hebben ervaring met veel mensen, ze zijn geen psychologen, maar ze hebben wel enige mensenkennis en kunnen je je helpen en stimuleren en coachen. Zouden je ouders bereid zijn om hieraan mee te betalen? Als je sportschool dat niet aanbiedt, kun je ook je abonnement opzeggen en op zoek gaan naar een sportschool die beter bij jou en je wensen past. Daar hoort ook de sfeer bij, dus hoef je ook niet de eerste de beste te nemen.

Misschien heb je alleen maar gewoon te weinig beweging !