Klant is koning (werken in een supermarkt)
 

Column die ik een keer gemaakt had toen ik ff helemaal niks te doen had, het gaat over de verschillende soorten klanten die er rondliepen in de supermarkt waar ik werkte, nou ja lees zelf maar:


Klant is koning?

Zoals ze weleens zeggen, klant is koning, was het eerste wat ik leerde toen ik kwam solliciteren bij de Albert Heijn in 2002.
Nou mooi niet dus, tenminste voor mij niet, mischien als ik zelf klant ben ja.

Je hebt de KUT klanten die niks weten.
Meestal oudjes: zij lopen overal naar te zoeken, en vragen dan aan iedereen (winkelpersoneel): Waar ligt dat, en wat is hier de prijs van?
En als je dan zegt dat je het niet hebt, dan gaan ze eerst nog eens vragen of je het niet achter hebt liggen, als je dan NEE zegt gaan ze ook nog eens lopen zeuren en jou de schuld ervan geven dat het er niet is.

Dan heb je de slome klanten, meestal ook oudjes.
Lopen erg sloom, en staan overal in de weg, ze zien dan inneens dat je erbij moet en gaan dan lachend sorry zeggen, terwijl ik dan zoiets heb van, loop GODVERDOMME door en haal die KUT grijns van je gezicht af en laat me met rust, waarop ze dan ook nog eens een domme vraag stellen.

Dan heb je de melige klanten.
Lopen lachend door de winkel, lopen niet al te snel, en vragen dan iets aan je, terwijl ze al naar het product kijken dat ze moeten hebben en zeggen dan dat ze het al zien terwijl je nog niks gezegd hebt.
Lachend lopen ze dan weer weg en bedanken je dan ook nog eens terwijl je nog niet eens wat gezegd hebt. Zeer vaag dus.

Dan heb je de chagrijnige klanten (meestal erg bitcherig eruit zient)
Lopen met een gezicht rond die je zelf nooit trekt en waar je bang van wordt.
Vragen je iets, en als ze het er niet mee eens zijn zeggen ze ook nog eens wat je moet gaan doen.
Of als je ergens langs moet en hun staan voor je, blijven ze stokstijf staan, kijken naar je en draaien hun hoofd weer om, en blijven staan waar ze staan, bij een afdeling waar hun meestal niks te doen hebben, en dan als er een hele lange rij achter mij is met mensen die er ook bij moeten, gaat de klant die in de weg staat pas weg. BITCHES!

Dan heb je de semi professional klanten.
Lopen in de winkel met een vol mandje, zoeken naar iets en vragen dan later iets wat je zelf ook niet eens weet, zeggen dan weer dat ze gaan zoeken waar ze denken dat het moet liggen, en komen dan later ook nog eens langs om te zeggen dat ze het gevonden hebben.

Dan heb je de professionele klanten, daar zijn er niet veel van.
Lopen in de winkel, met een heel snel tempo, weten precies waar alles staat, pakken het, lopen verder en halen zo al hun boodschappen in hun mandje vragen verder niks en lopen naar de kassa en hebben zo in 5 minuten boodschappen gedaan van mischien wel 20 euro.

Dan heb je mijn favoriete klanten, de super-relaxte-aardige klanten.
Lopen in de winkel als semi prof en vragen iets aan je, maar als je het niet weet, zeggen dat ze het niet erg vinden, maken een grappige opmerking, zeggen dat je natuurlijk niet alles kan weten, geven je een schouderklopje en lopen weg en komen even later weer terug om te zeggen dat ze gevonden hebben wat ze zochten. Goeie relaxte klanten dus, waar er helaas niet veel van zijn, jammer eigen want dan kan ik wel zeggen:
Klant is koning!

Erg vervelend, maar dit heeft natuurlijk niets met een column te maken.

En het is überhaupt een baggerstuk. Het is niet grappig, de 'observaties' zijn allesbehalve scherp, het it totaal niet uitnodigend voor de lezen, structureel en taaltechnisch is het een misbaksel en het geheel is ronduit nietszeggend.

:)

:)

Ik ken het en heb het onderwerp ook zelf wel eens gebruikt. Het kan leuk zijn, ironisch en spot-on. Maar dit is een nietszeggende opsomming met teveel vloekwoorden.

waardeloos.

Heel erg slecht.

Heel goed en leuk dat jullie eerlijk zijn, maar daar heb ik geen ene moer aan natuurlijk.
Dat het een baggerstuk is dat weet ik en daarom post ik het ook, het is daarom ook alweer 2 jaar geleden dat ik dit stuk gemaakt heb, maar vertel me wat ik had kunnen doen om dit een beter stukje tekst te laten zijn. :o

ik denk dat het beter is nadat je op de delete knop hebt gedrukt :)

en ik wil er nog even aan toevoegen dat je ander werk moet zoeken.

Jij kan niet lezen?

in de supermarkt waar ik werkte

Ik snap niet echt waarom je een stuk plaatst dat je twee jaar geleden eens geschreven hebt.

Ik zag dat ik op dit forum nog nooit een berichtje geplaatst heb :o

neej ik kan niet lezen maar ik heb daar eigenlijk wel vrede mee.. jij kan niet schrijve.. so give up!

Verbaast me dat er geen sgrijfu staat.

Ik vind het jammerlijk - maar je wilde meer inhoudelijk commentaar;

Woorden als 'kut-godverdomme-bitches' zijn niet bepaald opsierend in een verhaal of column. Ik heb het eenmaal gebruikt in een langer verhaal van mij om de hoofdpersoon een antiheld te maken (zie daar de enige kracht van zulke termen).
Verder nodigt het niet uit om te lezen, de opzet en opbouw zijn beiden slordig, er wordt niet iets structureels uiteen gezet en daarnaast is het alles behalve vermakelijk.

Ik zou haast willen stellen dat het irritant is om te lezen. Het gelijkt mij meer een dagboekpagina dan een werkelijke column.

Hans Teeuwen of Theo Maassen Na-apen? :rolleyes:

wtf

Schrijven.

Want dit ziet er gewoon uit als iets wat je aan een vriend vertelt. Hoe lang heb je hierover gedaan?

:(

Je bent niet gemaakt voor het werk in een supermarkt en ook niet voor het schrijven van stukjes daarover.