weekendbaantjes
 

Er wordt de laatste tijd steeds meer geklaagd over de kwaliteit van het onderwijs in Nederland. Dat gebeurt in alle kringen die met onderwijs te maken hebben, dat wil zeggen: in die van leerlingen, leraren en ouders, maar ook in die van beleidsmakers.

Zijn alle nieuwe ontwikkelingen werkelijk zo slecht? Of is er meer aan de hand? Ik denk dat dat laatste het geval is. Hoewel er verschillende oorzaken zijn te noemen, laat ik het er voor het moment bij één: de baantjes die leerlingen schijnen te moeten hebben. Weekend- en andere naschoolse baantjes (vakken vullen, kranten rondbrengen enz.) geschieden voornamelijk in productieve tijd, dus in die tijd die het meest geschikt is om te leren.

Mijn stelling is: een zichzelf respecterende leerling beseft dat het onderwijs dat hij/zij nu geniet, het fundament is van zijn/haar intellectuele en professionele leven. Hij/zij zal dus niet kiezen voor de korte-termijnvisie van een exuberant bestedingspatroon, maar voor de lange-termijnvisie van een riant intellectueel leven.

Heb ik gelijk of niet?

Mwa, ik denk dat leerlingen die het belang van onderwijs doorhebben op de manier die jij zo mooi formuleert, ook prima in staat zijn een bijbaantje te combineren met huiswerk.

Een of twee halve dagen per week werken laat nog genoeg ruimte over voor huiswerk, ook voor degenen die het nut ervan niet zo inzien.

oh edit: ik heb het hier over de middelbare school. Naast een studie is werken misschien lastiger, maar óók noodzakelijker. Niet iedereen krijgt alles betaald. Bovendien leer je er zeker wel van, een goede planning maken bijvoorbeeld.

Ik weet niet waar jij weekendbaantjes voor hebt, maar ík heb een bijbaan omdat mijn ouders anders veel te veel moeten betalen. Geen stufi meer enzo. Ik heb geen bijbaantje omdat ik elke week voor 100 euro uit moet, ofzo.

Maar wat klagen over de studie betreft... ik vind dat een studie niet zo heel druk hoeft te zijn juist om alles wat er naast kan in je studententijd. En dan heb ik het niet over nachtenlang uitgaan, maar over extra studies of losse vakken, bestuursfuncties, stages, nuttige bijbaantjes (van die die goed op je CV staan), reizen en hobbies (fanatiek sporten of muziek of wat dan ook). En dan komen ze aanzetten met 'het moet in 4 jaar af' en 'de studielast moet omhoog'. Ja, als ik alleen Nederlands deed, dan mocht de studielast omhoog. Maar als ik er Engels naast doe, hou het dan maar op dit peil, hoor. Ik verbreed liever dan dat ik verdiep. (Maar goed, dat is sowieso mijn probleem :p).

Tja, ik doe 6gymnasium met 5 bijvakken, heb een mooie cijferlijst en neem school heel serieus... als ik dan nog tijd overhoud om op zaterdag bij een bakker te werken, who cares? :confused: Kijk, als je baantje ervoor zorgt dat je niet genoeg tijd overhoudt voor school, dan is dat wat anders, maar m.i. kan het best te combineren zijn. :) Ik vind het juist heel prettig om één dag in de week iets totaal anders te doen. Dat dwingt me alleen om mijn schoolwerk soms wat beter te plannen, dat lijkt me ook niet slecht. ;)

Zoals Morgan zegt, niet iedereen heeft een bijbaantje om lekker veel uit te kunnen geven of uit te kunnen gaan, soms moet het gewoon.

1) Ze kunnen dan misschien wel prima in staat zijn om "een bijbaantje te combineren met huiswerk" (ik zou het liever omgekeerd zien, want uit deze formulering blijkt dat je het bijbaantje belangrijker vindt dan het huiswerk), maar ze doen in dat geval niet meer dan dat. Ik zou zeggen: de schooltijd moet worden besteed aan je intellectuele ontwikkeling. Werken kan nog lang genoeg.

2) Een halve dag lijkt niet zo erg, maar toch is het een halve dag die beter had kunnen worden besteed.

Hebben ze nog een huis? Rijden ze nog in een auto? Gaan ze nog op vakantie? Als het antwoord op één van deze vragen bevestigend is, hebben ze genoeg om een student van te bekostigen. Het probleem ligt dan in de te grote behoeften van ofwel de ouders ofwel de student. Enige inschikkelijkheid lijkt dan op haar plaats.

Er zijn vrijwel geen studies waar je 24/7 mee bezig moet zijn, zie je dan niet liever dat studenten de vrije tijd die ze hebben besteden aan het opbouwen van werkervaring dan dat ze een beetje achter internet hangen?

Ik interpreteer werken aan mijn intellectuele ontwikkeling niet als "achter internet hangen".

En, 24/7 met je studie bezig zijn is een hyperbool, en dus een utopie.

Ik vind wel dat ouders de studie van hun kinderen moeten proberen te bekostigen, maar om dan maar je auto en je huis en dergelijke op te geven - daar hebben ze zelf hard genoeg voor gewerkt.

Mijn punt is dan ook dat wanneer de weekendbaantjes wegvallen studenten niet opeens in die extra vrije tijd aan hun intellectuele ontwikkeling gaan werken. De oorzaak voor het 'probleem' ligt dus niet bij deze baantjes.

1) Nee, maar dat zouden ze wel moeten doen. Dat mag je van mensen waarin maatschappij en/of ouders/verzorgers heel veel geld investeren, namelijk verwachten. Zijn studenten niet bereid om tijd in hun studie te steken, dan mag die constante geldstroom wat mij betreft, worden gestopt.

2) Er zijn gevallen waarin de baantjes niet de oorzaak van het probleem zijn, wanneer de student van zichzelf al lamlendig is, bijvoorbeeld. Bij niet-lamlendige studenten kan de oorzaak van de zware last van baantjes in gebrekkige capaciteiten worden gevonden.

In het ene geval ontbreekt het de student aan wil, in het andere aan capaciteiten.

Hun huis niet zomaar, nee. Maar het bezit van een huis betekent de aanwezigheid van een inkomen. Het kan wel een kleinere auto en geen, slechts één of een goedkopere vakantie worden.

Ik begrijp je punt wel. Ik ben het er alleen niet mee eens, omdat ik niet vind dat ouders hun kinderen tot in het oneindige hoeven te financieren.

Niet tot in het oneindige, nee, maar wel gedurende hun studententijd. Ouders en studenten moeten hun bestedingspatroon gewoon aanpassen. Aan duurdere behoeften (van ouders en studenten) kan later wel weer worden tegemoetgekomen.

Ouders toch geen kind op de wereld om het aan zijn/haar lot over te laten? We zijn toch geen beesten?

Het gaat om opleiding, vorming, om duurzaamheid. En dat is op de lange termijn meer waard dan de snelle bevrediging van korte-termijnbehoeften.

En in beide gevallen ligt het dus niet aan de baantjes, maar aan het karakter/capaciteiten van de desbetreffende student. Als een student die én discipline én capaciteiten heeft naast zijn studie nog een baantje van een paar uurtjes neemt zal zijn studie en intellectuele ontwikkeling daar niet onder lijden.

1) Dat is waar, want baantjes zijn niet-levend. Het ligt per definitie aan de student. En dat is ook het erge ervan. Wanneer de student voor een baantje kiest, kiest hij voor de korte termijn. En kiezen voor de korte termijn is kenmerkend voor mensen die niet studeren of hebben gestudeerd.

2) Jawel. Tenminste met de meeste baantjes. Neem vakkenvullen of werk aand e kassa. Dat is vanuit intellectueel oogpunt alleen maar verknoeide tijd. Bovendien, kinderen ontnemen daarmee onopgeleide volwassenen de banen de ze nodig hebben. Maar dat laatste is niet ontopic.

Die 10 uurtjes per week werken is echt geen tijdverspilling.

Op een dag ben je ongeveer 17 uur wakker.
Dat is dus in een week zo'n 119 uur.

Volgens mij heb je aan de meeste studies wel genoeg aan 70 uur per week. Dat betekent dat je nog 49 uur per week overhoudt. Daar kunnen die 10 uurtjes werk makkelijk vanaf.

ik werk alleen omdat ik anders niet naar school kan?

Ik snap de begin post niet echt. Juist door de slechte kwaliteit van het onderwijs en doordat er 'weinig' van studenten gevraagd wordt is het hebben van bijbaantje heel goed mogelijk. Natuurlijk kun je die tijd ook anders invullen, maar als je je huiswerk gedaan hebt, dan heb je het gedaan, wat moet je dan nog doen? En dan lijkt het me ook niet echt meer productief. Door middel van een bijbaantje kun je ook heel veel leren, waardoor ook dat een bijzonder productieve invulling van je tijd is en ik weet niet of je aan een CV zonder bijbaantjes zoveel hebt (over 'lange termijn' gesproken). Welke tijd het meest geschikt is om te leren kun je trouwens niet beoordelen, dat verschilt per persoon. :p

En bijbaantjes zijn voor veel studenten ook gewoon nodig om de studie te kunnen betalen.

1) Ik had het ook andersom kunnen zeggen, maar jij legt hier de nadruk op baantjes, dus vandaar deze formulering. Ik vind het bijbaantje zeker niet belangrijker dan huiswerk/studie, dat zeg ik ook niet :)
En niemand besteed ál zijn tijd aan één ding. Dat kunnen je hersenen gewoon niet aan, 16 uur per dag non-stop studeren. (die van mij niet igg)

2) Tijd die je niet aan je studie besteedt omdat je werkt, gaat niet automatisch af van de tijd die je studeert. Bovendien zijn er nog genoeg andere dingen te doen: huishouden, sociale contacten, sporten, om maar wat te noemen. Allemaal maar afschaffen om 24/7 je intellect te ontwikkelen? Ontwikkeling heeft meerdere aspecten. Wie zegt trouwens dat werken niet bijdraagt aan de (al dan niet intellectuele) ontwikkeling?

Het kàn wel, maar het màg niet (lijkt mij). Je hebt je rust nodig, en je hebt tijd nodig om andere dingen te doen die op een andere manier een beroep doen op je intellect. Musiceren of sporten bijvoorbeeld.

Hoezo niet? Heb je geen ouders of verzorgers?

1) Dit standpunt draagt niet echt bij aan de (mogelijkheid tot) verbetering van de kwaliteit van het onderwijs.
2) Ook wanneer het huiswerk af is, is er nog voldoende te lezen, te beluisteren, te bestuderen. De ware student zoekt dat op. Althans, ik heb dat altijd gedaan, en ik heb vele voorgangers gehad, en heb ook vele navolgers.
3) Bij een paar soorten baantjes kan ik daarbij wel iets voorstellen: in een bibliotheek of zoiets. De meeste baantjes werken echter afstompend. Laat die over aan mensen die niet kunnen en/of willen studeren. Die zijn er ook, en die willen ook werk.
4) Er zijn wel al eeuwen geldende richtlijnen voor.
5) De kosten van de studie dienen niet voor rekening van de student te zijn. Die moet niet door problemen van financiële aard worden afgeremd. Althans niet op dit terrein. De verantwoordelijkheid ligt bij de ouders, en indien die niet kunnen betalen, bij de gemeenschap. studeren en werken gaan uiteindelijk niet samen.

1) Waarom zou dat kiezen voor de korte termijn zijn? De meeste studenten die werken doen dat om hun studie/huur te bekostigen of werkervaring op te doen. Dat lijken mij allemaal dingen waar je juist op de lange termijn voordeel van hebt. Het alternatief om geld te lenen lijkt mij eerder korte termijn denken.

2) Dan zal de studie en/of intellectuele ontwikkeling er dus niet onder lijden. Het wordt er ook niet beter van, maar slechter zal het in dat geval dus ook niet worden. Wat is jouw plan dan eigenlijk? Wil je dat studenten dag en nacht bezig zijn met studeren en hun geld maar van de IB moeten krijgen?

En waarom is sporten wel intellectuele ontwikkeling maar een baantje niet?

Het mag niet? Van wie niet? :confused:

En meerdere mensen hebben al opgemerkt dat ze juist werken om hun studie te betalen. Er kunnen allerlei redenen zijn waarom ouders hun kinderen niet financieel ondersteunen, de meest logische is dat ze het zelf niet zo breed hebben. Waarom zou je dat in twijfel trekken?

1) Het zou niet moeten mogen, had ik beter kunnen zeggen. Van mij persoonlijk mag het niet. Zoals ik het van mijn ouders niet mocht.

2) Er zijn mensen bij wie ik dat niet in twijfel trek. Maar in hel veel gevallen zou ik zeggen: pas je overconsumptieve bestedingspatroon maar eens voor een paar jaar aan. Dat kan voor jezelf ook geen kwaad.

Maar waaróm mag het dan niet?
Ik heb namelijk nog geen argument gezien waaruit blijkt dat werken de studie of de intellectuele ontwikkeling schaadt. Jij vermoedt dat, ik en anderen melden (uit ervaring!) het tegendeel. Jouw opmerking "studeren en werken gaan niet samen" wordt dus ontkracht.

De meeste studenten die ik ken hebben het niet breed. Ze werken om hun studie en huur te betalen, of om zich niet in de schulden te hoeven steken (over lange termijn-denken gesproken). Dat noem ik geen overconsumptie. En al werken ze puur voor de aanschaf van luxe-artikelen: nou en? Dat consuminderen geen kwaad kan ben ik met je eens, maar dat is meer een ideologische kwestie en heeft niet veel te maken met de studie-ijver. Minder spullen kopen maakt je geen betere student.

Ik zeg trouwens niet dat baantjes nooit ten koste gaan van de studie, zeker bij scholieren is dit best mogelijk. Het is alleen lang niet altijd zo.

Voordat je iets kunt verbeteren moet je weten waar het probleem ligt.
Het niet hebben van bijbaantjes, dat draagt naar mijn mening niet bij aan de verbetering van de kwaliteit, omdat dat niet de oorzaak ervan is.

Je bent geweldig.
Maar zelfs als je dat doet, ben je niet 24/7 met je studie bezig.
En als je ouders niet alles (kunnen) betalen, dan kan je helemaal stoppen.

Je zegt het zelf al richtlijnen. Die als ze al eeuwen zouden gelden inmiddels toch wel flink verourderd zouden zijn. Ik ben trouwens enorm benieuwd naar die volgens jou algemeen geldende alles beslissende richtlijnen. :)

Allemaal leuk en aardig, maar zo werkt het in de praktijk nou eenmaal niet.

Dat studeren en werken niet samen gaan is jouw mening, geen feit.

Ik denk dat baantjes meer bijdragen dan overbodig veel huiswerk maken.
Daarmee bedoel ik dat de meeste leerlingen al best wat tijd aan hun huiswerk besteden.
Nóg meer tijd besteden zou kunnen, maar ik denk dat het resultaat dat daar uit komt maar gering is. Leercapaciteiten houden een keer op en de bijdrage van nóg meer van dezelfde oefeningen zijn niet altijd even groot. Dan kan je imho beter je tijd in een baantje stoppen. Dat draagt bij aan je algemene ontwikkeling, omdat je beter leert hoe de wereld in elkaar zit in de dagelijkse praktijk. Aan je sociale ontwikkeling, omdat je met klanten en/of collega's in contact komt die misschien wel uit een heel ander milieu komen of hele andere gedachten hebben dan jij hebt. En aan je houding, omdat je gaat beseffen wat werken inhoudt en wat geld betekent. Daarnaast zijn zelfs bijbaantjes al goed voor je CV. Dat lijkt me bij elkaar geen korte termijn visie.

Mogelijk is alleen het antwoord op vraag 1 bevestigend. Wil dat dan meteen zeggen dat de betreffende ouders genoeg geld hebben om een studie te kunnen betalen? Of suggereer jij nu dat ze hun huis moeten verkopen?

Verder vind ik je standpunten nergens over gaan. Met een bijbaantje is niks mis; het is juist goed voor de ontwikkeling van jongeren (ze leren plannen, verantwoordelijkheden nemen etc.). Natuurlijk moet het niet ten koste gaan van school/de studie, maar over het algemeen zijn scholieren/studenten prima in staat studeren&werken te combineren. Het kan toch niet zo zijn dat je leven alleen maar uit studeren bestaat?

Het wel of niet betalen van de studiekosten is overigens de keuze van ouders. De suggestie dat een bijbaantje niet nodig is wanneer ouders een huis/auto bezitten is dus sowieso raar, want wanneer zij niet bereid zijn een goedkopere auto te nemen of kleiner te gaan wonen, zijn er nog steeds studiekosten. Die worden niet zomaar geschrapt. Dus zelfs met 100.000 euro spaargeld op de rekening van je ouders, kan het nog zijn dat je als student echt een bijbaantje nodig hebt om alles te bekostigen.

1) Wie een kind op de wereld zet, heeft de (morele) plicht om er naar draagkracht voor te zorgen. Zet anders geen kind op de wereld.
2) Er zijn inderdaad massa's hedonistische en egoïstische ouders, die vanuit hun verkokerde visie slechts hun eigen neus achterna lopen. Ik hoop dat die van jou niet zo zijn.

1) Ik suggereer niet dat ze hun huis moeten verkopen. Ik stel wel dat mensen die een huis kunnen betaen, ook een studie kunnen betalen. Het zal voelbaar zijn, maar dat is niet erg.
2) Dat zegt meer over jou dan over mij.
3) Zeg liever: met een bij iemands ontwikkeling en toekomstperspectief passend en niet teveel tijd kostend bijbaantje is strict genomen niets mis. Maar heel veel jongeren hebben bijbaantjes bij de supermarkt. Ze vullen vakken, zitten achter de kassa, enz. Aan het mechanische gedrag van die mensen kun je al zien dat ze daar niet leren plannen en ook geen verantwoordelijkheden leren nemen. Kranten rondbrengen, ook een voorbeeld. Aardbeien plukken. Wat is leren plannen? De planning ligt bij de boer. Jij kunt plannen wat je wilt, zoalng het maar past bij wat de boer wil.
4) Een sterke overdrijving, want je studeert niet je hele leven (in de praktische zin van het woord). Je studietijd is om te studeren, je werkzame leven om te werken en de laatste decennia om te rusten. En als je in die laatste periode op grond van je ervaring nog een beetje mag of wilt doorwerken, dan zij dat zo.

1) Studeren is iets heel anders dan (overbodig veel) huiswerk maken.
2) Studeren is nu juist: het niveau van de oefeningen overstijgen.
3) Je argumenten zijn niet slecht, maar de dingen die je noemt, kun je je ook op een later moment in korte tijd eigen maken. Voor een gezond denkend mens in een gezond ademend systeem is dat niet moeilijk. Het hoeft niet al op je vijftiende te beginnen.

Dat is waar, en dat weet ik ook. Het verschil tussen jou en mij is dat jij je erbij neerlegt en ik niet. Met andere woorden: ik probeer nog iets wat muurvast zit, los te weken, en jij niet.

Om die houding mag je mij bespotten, maar als je dat doet (en lees wat ik hier schrijf: mag (anders ga je me ervan beschuldigen dat ik je voor laf houd)), mag ik jou van lafheid beschuldigen.

En laffe mensen hebben we al zo veel...

1) Dat hoeft helemaal niet zo te zijn. Misschien is het geld na de gewone maandelijkse uitgaven (hypotheek, kleding, eten, etc.) gewoon op.
2) Het is een mening van mij.
3) Ik bedoel niet dat jongeren leren plannen óp hun werk, maar wel dóór hun werk, want in de tijd dat ze aan het werk zijn kunnen ze geen huiswerk maken. Daardoor leren ze hun huiswerk niet tot het laatste moment uit te stellen, maar er tijdig aan te beginnen.
4) Feit blijft dat er heel veel uren in een week zitten en dat die uren lang niet allemaal aan studeren en huiswerk maken opgaan. Jij kan wel vinden dat je studietijd alleen maar uit studeren mag bestaan, maar zoals je op dit forum al kunt zien zijn er weinig mensen die er net zo over denken. Er zijn overigens ook genoeg volwassenen die naast hun (fulltime)baan een studie volgen, dus ook dan is werken en studeren niet gescheiden.

Ja inderdaad, ouders moeten voor hun kind zorgen. Ze voeden hun kind op en draaien op voor alle kosten tot het kind volwassen is. (Studenten zjn immers volwassenen!) Sommigen kiezen ervoor hun kind dan nog steeds te onderhouden, sommigen dragen wat minder bij, en anderen helemaal niets. Dat zijn stuk voor stuk keuzes waar goede argumenten voor zijn, dat zegt niets over de moraliteit van de ouders.
Weer anderen hebben niets te kiezen, die kunnen het gewoon niet betalen. Nogal deningrerend om dat af te doen als immoreel, alsof ze dat 20 jaar geleden hadden kunnen voorzien.

En nogmaals: je hebt nog steeds geen goed argument gegeven voor je bewering dat studie en werk niet samen gaan.

Ten slotte: wat is jouw ideaal? Dat alle studenten stoppen met werken? En dan?

Ik vind het nogal lachwekkend dat hier gezegd wordt dat ouders de morele plicht hebben om er naar draagkracht voor te zorgen. Mijn ouders hebben een jaar of 15 heel erg goed voor mij gezorgd, en daarna werd van mij verwacht dat ik het zelf ging uitzoeken. En dat vind ik een prima beslissing. Ik heb altijd een bijbaantje gehad en dat heeft nog nooit mijn studie in de weg gestaan. Ik heb het geld nodig om mn studie te kunnen bekostigen en daarbij vind ik het ook een welkome afwisseling om naast al het academische geprietpraat nog iets praktisch te doen, waarbij ik m'n gedachten even op nul kan zetten en gewoon met m'n handen aan de slag ga. Volgens mij is dat alleen maar positief.

Daarbij: zelfs al zouden mijn ouders vinden dat ze mijn studie moeten bekostigen (dat vinden ze niet; volgens hen kan ik beter gaan werken dan mn tijd verdoen met studeren), dan nog zouden ze het simpelweg niet kunnen.

Je schrijft: De kosten van de studie dienen niet voor rekening van de student te zijn. Die moet niet door problemen van financiële aard worden afgeremd. Althans niet op dit terrein. De verantwoordelijkheid ligt bij de ouders, en indien die niet kunnen betalen, bij de gemeenschap. Was het maar zo! Dan had ik nu geen studieschuld van 10.000 euro en heel wat meer vrije tijd. Volgens mij is het maar een klein percentage studenten die het "geluk" hebben (daar valt over te twisten, vandaar tussen aanhalingstekens) niets te hoeven bijdragen voor hun studie. En of dat positief is?

Mijn ouders hebben me in ieder geval wel geleerd om met fatsoen over andermans ouders te praten :rolleyes:

Verder, het is de keuze van ouders. Je kan wel gaan verkondigen hoe het allemaal zou moeten zijn, maar de praktijk is anders. Als een leerling of student zich eenmaal in de situatie bevindt waarin hij zelf voor zijn studiekosten, verzekering en overige uitgaven opdraait, dan zal hij wel een bijbaantje moeten nemen.

Precies.

Sowieso, wie ben jij om maar te gaan beslissen hoe het allemaal hoort en anderen voor idioten of slechte mensen uit te maken?

De gemiddelde scholier of student heeft zat tijd voor bijbaantjes, zeker in het weekend.

De ware student denkt er niet over om gemiddeld te willen zijn. Gemiddelden zijn er al meer dan genoeg...

Maar goed, jij wilt dus dat gemiddelde scholieren of studenten niet- of laagopgeleide volwassenen (misschien wel met een gezin) tegen een laag tarief het brood uit de mond stoten?

Heb je het tegen mij? Voor het geval dat zo is: ik heb niemand voor idioot uitgemaakt, en ook niet voor slecht mens. Dat je denkt dat ik dat heb gezegd, lijkt te bewijzen dat je in lichte mate opgefokt en gefrustreerd bent geraakt. Heb je soms ook egocentrische ouders? En moet je je eigen gevoel van onbehagen daardoor voor jezelf rechtvaardigen?

Wat ik heb gezegd, is: er zijn te veel ouders die meer aan hun eigen belangen denken dan aan die van hun kinderen. Dat is bedenkelijk.

De 'ware student' heeft al helemáál genoeg tijd voor een bijbaantje.Waar heb je het over?

1) Exact. Eén opmerking: gezien de enige decennia geleden ingetreden infantilisering van de samenleving stel ik de grens van de volwassenheid voor het gemak op 30 jaar. Onder die grens moet je wel van heel goeden huize komen om al volwassen te mogen worden genoemd. Een goed ouderpaar kijkt naar de relatieve volwassenheid, en niet naar de absolute. Jij lijkt slechts op de absolute te letten, misschien omdat dat goed is voor je ego?
2) Eens een ouder, altijd een ouder.
3) Werk, zeker geestdodend werk, houdt de intellectuele ontwikkeling tegen.
4) Studenten studeren. En als ze niet studeren, ontwikkelen ze hun geest op andere manieren, altijd zonder winstoogmerk.

1) Juist niet. Zijn/haar tijd gaat zitten in zijn/haar eigen geestelijke ontwikkeling. Bijbaantjes ontwikkelen de geest niet.

2) Over wat ik zeg, namelijk dat er talloze laag- of nietopgeleide mensen zonder werk zitten, omdat het de aandeelhouders van de supermarktconcerns behaagt om zo veel mogelijk geld te verdienen door de banen niet aan die mensen te geven, maar aan scholieren of studenten. Zeg niet dat je dit niet begrijpt.

Ik denk het wel.

ik woon niet meer thuis en kan niet verwachten dat zij mijn eten betalen en dat kunnen ze ook niet waarschijnlijk. dus ik moet gewoon werken anders heb ik niks te eten en thuis gaan wonen is geen optie ivm reistijd enzo.

edit: en ze willen in supermarkten geen 40 jarige mensen zonder opleiding om vakken te vullen want die kunnen ze niet betalen, heb je daar al eens over nagedacht...