Scholieren.com forum - Verhaal: De wandeling

Verhaal: De wandeling

Zondag, 10 uur 's ochtends. De vogeltjes zingen, zonnestralen verlichten mijn kamer. Uitgeslapen klim ik uit mijn bed. Snel kijk ik uit het raam, een mooie dag om met mijn hond te gaan wandelen, denk ik...

Fris gewassen en aangekleed, loop ik samen met mijn hond naar de auto. Enthousiast springt Wolf achterin. Helemaal op mijn gemak, rij ik rustig naar de surfplas.

Op de parkeerplaats aangekomen, wordt Wolf nerveus. Hij weet precies wanneer we iets leuks gaan doen. Zijn ogen wijd open, de oren gespitst, houdt hij mij nauwlettend in de gaten. Met plezier laat ik hem dan ook uit de auto...

Voordat ik aan de wandeling begin, kijk ik nog even over de surfplas. Even is voor mij de wereld in orde, al mijn zorgen schijnen verdwenen te zijn. Geen werk waar ik naartoe moet, geen mens die in de buurt is, eindelijk voel ik me goed. Samen met Wolf volg ik het pad...

Wolf geniet van de vrijheid die hij anders nooit krijgt. Met hoge snelheid rent hij in het begin over het grasveld. De manier waarop hij van het moment geniet, vind ik geweldig. Het lijkt net alsof hij zijn vreugde op mij uitstraalt. Elke keer als ik naar hem kijk, vergeet ik mijn eigen problemen...

Na een half uur lopen, zijn we beiden aan de andere kant van de surfplas. Gefascineerd kijk ik over de plas, het is de rust en schoonheid van de natuur die me opvalt. Het liefst wil ik de hele dag daar blijven, maar aan de andere kant begin ik me te vervelen. Samen met Wolf loop ik verder...

Op de terugweg begin ik toch weer aan mijn problemen te denken. Problemen op kantoor, mijn sociale angsten en de vraag waarom ik soms de controle verlies. Wat is er mis met mij? Waarom ben ik soms zo graag alleen, terwijl ik me meestal eenzaam en verveeld voel? Ook voel ik me altijd onzeker. Ik weet niet eens wat ik wel of niet leuk vind...

Helemaal verdiept in mijn gedachten, loop ik samen met Wolf terug naar de auto. De wandeling is voorbij. Wolf wil graag buiten blijven, maar ik wil opeens weer naar huis, terug naar mijn kamer. Nadat ik Wolf de auto in heb gelaten, stap ik in.

Dit was het dan. De dag begon zo mooi, maar nu voel ik me alweer slecht. Waarom heb ik mijn gevoelens niet onder controle? Waarom denk ik altijd over mijn problemen na? Het liefst wil ik zo gewoon vergeten, maar het lukt niet. Snel rij ik naar huis. Eenmaal op mijn kamer begin ik me weer te vervelen. Daar zit ik dan. Nog even denk ik aan de ochtend,
een ochtend die zo goed begon...

MAS187
My boring way of life...

[Dit bericht is aangepast door MAS187 (13-07-2001).]