* Ik heb jullie hulp nodig * Ik weet het niet meer.. :( *
 

Ik heb besloten het dan toch maar allemaal op "papier http://forum.scholieren.com/biggrin.gif" te gaan zetten,
omdat ik toch wat goede tips wil.
Neem alsjeblieft de moeite om het goed door te lezen, want weet het echt allemaal niet meer. http://forum.scholieren.com/frown.gif
Bijna 16 maanden geleden kreeg ik verkering met een hele lieve, mooie jongen.
Ik was verliefd, hij ook op mij.
We leken echt een perfect stelletje http://forum.scholieren.com/smile.gif, tenminste, zo heb ik het ervaren.
Het ging allemaal heel erg goed en leuk tussen ons, ik was erg gelukkig.
Toen we wat langer verkering hadden, waren er af en toe wel wat problemen, maar goed,
die zijn er om opgelost te worden. http://forum.scholieren.com/smile.gif
iig, zo'n half jaar geleden, misschien iets langer, kreeg mijn vriend problemen thuis met zijn ouders. Serieuze problemen.
Hij begon langzaam te veranderen, hij was niet meer zoals vroeger, altijd lief en vrolijk. http://forum.scholieren.com/frown.gif http://forum.scholieren.com/frown.gif Hij was nu vaak nukkig, en werd heel erg gauw kwaad. En dat werd allemaal ook nog eens versterkt door zijn ADHD, waar hij overings geen medicijnen voor slikt. Verder waren er problemen bij hem op school, hij moest nu werk hebben.
Maar goed, dit alles komt er gewoon op neer dat ik en mijn vriend een beetje doorsukkelden. Bij mijn vriend thuis ging het nu echt al helemaal niet meer goed. Op een gegeven moment is zelfs de Jeugdzorg ingeschakeld, en werd hij voor 3 maanden uit huis geplaatst.
Toen hij daar zat veranderde hij nog erger.
En ik had er echt heel veel moeite mee,
mijn lieve vriend, mijn alles, was mijn vriendje van vroeger niet meer http://forum.scholieren.com/frown.gif
Ik was heel erg verdrietig, al zijn problemen, ik kon niet meer. Er lijkt maar geen einde aan te komen, nog steeds niet.
In het zwembad kregen hij en ik ruzie, ik stond echt op het punt het uit te maken, en heb dat toen ook tegen hem gezegd. We hebben toen heel lang gepraat, en wilde het nog even proberen. Ik heb een paar afspraken gemaakt, er bij gezegd dat dit echt zijn laatste kans was om zichzelf te bewijzen.., waar hij zich helaas niet aan heeft kunnen houden.. http://forum.scholieren.com/frown.gif http://forum.scholieren.com/frown.gif
En dus heb ik gisteravond, na een ruzie, besloten er een punt achter te zetten.
Hij huilde zo, en ik was ook heel erg verdrietig. Ik hou zo ontzettend veel van hem, maar ik geloof niet dat het zo gaat.
Ik wil er niet kapot aan gaan, aan al die problemen. Het doet allemaal ontzettend pijn.
Ik zette hem op de bus, hij was helemaal in paniek. Ik was serieus bang dat hij zichzelf wat aan zou doen, dus heb ik hem laten beloven meteen terug naar "huis" te gaan.
Toen hij thuis was belde hij me op. "Geef me nog 1 kans, ik zal veranderen voor je, ik kan niet zonder je.. "Geef me nog 1 kans."
Vanavond sprak ik hem weer, hij smeekte me weer, huilde.. Ik heb zo met hem te doen, ik mis hem, ik houd van hem.
Morgenavond hebben we afgesproken te gaan praten, en ik weet absoluut niet wat ik er van moet verwachten. http://forum.scholieren.com/frown.gif
Hij wil mij zo graag terug. Hij zegt alles voor me over te hebben, alles voor me te doen, niet zonder me te kunnen.. http://forum.scholieren.com/frown.gif
En ik.. houd van hem..
Ook heeft hij vandaag pillen gehaald tegen zijn ADHD en vaak opgefokt gedrag. Dat vind ik zo goed van hem, omdat hij ECHT NIET van medicijnen houdt.
Wat moet ik doen.. ? http://forum.scholieren.com/frown.gif Moet ik hem nog een kans geven?
Ik weet het niet meer. http://forum.scholieren.com/frown.gif


[Dit bericht is aangepast door Lyn (30-01-2002).]

ik zou hem nog wel een kans geven....

idd nog een kans geven.

zeker da je um nog een kans moet geven dit is egt niet zomaar over hoor na die 16 maanden!
hij is er kapot van en kan nu de gekste dingen gaan doen!!!
wat ik zou doen is hem nog een kans geven!!1
maar ut is jou keuze
suc6 xxies mij

Als je zoveel van iemand houd zou ik hem nog een kans geven...heel veel sterkte ermee in elk geval,het komt vast goed! grxxtjes female17(=18)

Idd!

Dat dit probleem groter is en langer duurt dan al jullie vorige problemen wil niet zeggen dat ie niet op te lossen valt!
En dat jullie beide er zeer onder te lijden hebben en allebei ook verdrietig zijn bewijst dat jullie echt van elkaar houden. Wat is dan erger? Zonder hem leven of mét hem, maar ook met zijn (tijdelijke?) probleem?!

Ik denk dat het op te lossen valt!!!!

ik zou m nog een kans geven!

Chanel

ik zou zeggen...
tja geef hem nog 1 kans.
aan jou verhaal te horen wil jij hem ook niet kwijt... en ik denk dat hij een beetje veranderd is, omdat hij het wat moeilijk heeft...
ik zou zeggen...
geef hem nog 1 kans en tja gaat het dan nog niet goed ( denk het cast wel http://forum.scholieren.com/wink.gif ) dan moet je verder maar zien
greetz... martin
sterkte http://forum.scholieren.com/wink.gif

Ik zou hem ook nog een kans geven! Waarschijnelijk is hij ook niet zichzelf,maar ik denk dat jullie daar ff doorheen moeten! Misschien moet je hem wat minder zien en zeggen dat als er iets is dat hij met je kan praten! Hij geeft toch nog wel veel om je, als hij medicijnen gaat slikken terwijl hij daar helemaal niet van houdt! En jij zegt dat je ook veel om hem geeft! Misschien kun je hem een tijdje bij jou laten inwonen dan kun je weer wat aan elkaar wennen!

Heel veel succes!
Moedergans

nog een kansje geven... hij houdt van jou en jij van hem... Wel klote dat er zoveel nare problemen zijn, maar die zullen heus wel opgelost worden.

Sterkte meid!

~silke~

Snik... geef hem nog een kans... http://forum.scholieren.com/frown.gif

nog een kans geven, door die medicijnen te kopen heeft hij al laten zien dat hij echt alles voor je over heeft en wil veranderen.

hejz
ik zou hem nog een kans geve
hij wil het verbetere want hij neemt pille en dat zal hij voor jou doen omdat hij van je houd

Geef em nog een kans, hij is bereid te vechten voor je. Maar ja, jij bent de gene die de uiteindelijke beslissing nemen moet, wil je nog wel een relatie met em, ja of de nee...

Misschien kun je eens nagaan waar/wanneer/hoe het ineens niet goed ging tussen zen ouders en hij.

Ik kan net als de rest hier wel gaan zeggen da je hem nog een kans moet geven,maar eeerlijk gezegd ben ik er nie zo zeker van...
Omdat hij een moment heel lief is en laat merken da die echtmet je door wil, wilniet zeggen dat het in 'real life' ook nog goed gaat.
Ik vind dat altijd heel moelijk als mensen zeggen ik wil voor je veranderen, weet dan nooit zo goed wa ik er mee aan moet.

mee eens

ik weet wel een beetje hoe t ongeveer is

keb zelf ook adhd (en medicijnenervoor) en elke keer dat mn (ex-)vriendin er was werd ik gelijk heel depri of heel lacherig
Verschrikkelijk erg vond ik dat. Zij is ook een adhd'er en heeft er ook medicijnen ervoor. Alleen bij haar was t onwijs erg slecht thuis. Uiteindelijk werd de spanning zow erg dat door een rare actie van mn jongere broertje (jah, klinkt raar) dat het uit ging. Ik plaagde em, hij ging schreeuwen omdat ie me toen ff nie leuk vond en ik werd uiteindelijk aangezien door d'r ouders als 1 sadist. Van dat ik haar zouw gaan slaan als we ouder waren. Errug was dat en toen kwam uiteindelijk alle spanning eruit. Uiteindelijk is t uit gegaan denk ik want ik hoorde het plotseling van iemand...
T enigste erge daarvan vond ik dat ze het niet in mn gezicht heeft gezegt en dat ze geen normaal antwoord kon geven en me sindsdien niet meer gesproken had.

maar jah... ik ben weer eens off-topic

sorry!