het lied
 

Het lied dat de waarheid sprak,
tegengesproken door mij,
galmt door de ruimte om
te luiden en te vervagen.

Echt luisteren gebeurt niet veel,
lezen des te minder,
doe maar geen moeite meer om
mee te zingen en te behagen.

Verkeerde beelden of geluiden,
niet getoond of onbewust,
uitgezonden of opgevat,
niet gekraakt of zacht gesust,
gevonden of bedacht,
niet gewild of hard gekust.

Oppermanipulatoren,
dat is wat we zijn,
altijd te mooi om
waar te zien en te verdragen.


En jongens, nu niet meer klagen,
zoveel valt er niet te jagen.
Het is de bedoeling ons te dragen,
vandaar dat wij ons zo verlagen.
Je kunt altijd ’n kansje wagen,
bemin ons maar, nog vragen?


Het lied dat de waarheid sprak,
tegengesproken door ons,
wordt nooit begrepen door hen.
Zij,die van den domme blijven,
hoeven geen moeite te doen om,
mee te zingen of te behagen.
Het lied dat de waarheid sprak,
Wordt onthuld voor diegene,
die bemint wat ik ben.
Makkelijk zijn zij ook,
wij doen geen moeite om,
deze simpele prooi te bejagen.

Het zegt me niks en het loopt niet. Ik snap echt niet wat je bedoelt met al die holle termen, je gedicht blijft zo vaag dat het moeilijk is om er echt iets zinnigs over te zeggen.

wat bedoel je met 'holle termen' heb je er een voorbeeld van?
jammer dat je er weinig over kunt zeggen..

Eigenlijk door je hele gedicht heen, maar een paar voorbeelden zijn "het lied dat de waarheid sprak", "verkeerde beelden of geluiden" en "oppermanipulatoren". Het is lastig om je een voorstelling te maken bij deze termen, daarom interesseert het gedicht al snel niet meer en daardoor komt de betekenis die jij waarschijnlijk bedoeld hebt niet uit de verf. Anders gezegd: het is zo vaag, welk lied, welke beelden en geluiden, welke oppermanipulatoren en waarom, waarom, waarom?

hmm, ik neem aan dat je bedoelt dat ik wat meer gedetailleerd moet schrijven? zodat de lezer sneller begrijpt wat ik bedoel?
of is dat niet wat je bedoelt?
ik vind het juist moeilijk om níet al te gedetailleerd te schrijven, das juist 'n valkuil van me.. vandaar dat ik misschien de (volgens jou) holle termen gebruik.

Ja ik vind dat je ook veel holle termen gebruikt, daardoor lijkt het voor mij dat je dit niet echt met gevoel hebt geschreven, nee, dat is niet de juiste omschrijving. Meer dat je niet helemaal achter je eigen gedicht staat. Oke sorry, vage omschrijving.

Iig, ik vind de strofes waar je zin op zin rijmt, best leuk, maar ze zeggen me zo weinig, net zoals de rest van je gedicht. Het is alsof het nergens over gaat, dat je alleen maar wat woorden door elkaar hebt gehusseld.

Ik hoop dat je hier wat mee kunt. :)

Je moet ook niet expliciet gaan schrijven of zo, je moet gewoon beter uitleggen.

Het lied dat de waarheid sprak,
tegengesproken door mij,
galmt door de ruimte om
te luiden en te vervagen.

Oke, leuk, maar nu moet het nog betekenis krijgen, anders is het inderdaad hol. Dan heb ik het idee dat je gewoon woorden opschrijft omdat je denkt dat ze mooi klinken. Je moet dus zorgen dat de woorden een doel krijgen, een beeld vormen, dat er bij de lezer een belletje gaat rinkelen.
Dat is dus een verschil met het soort gedetailleerd schrijven dat Anella bedoelt, want daar ben ik geen voorstander van en ik durf te beweren dat dat ook niet is wat Reynaert bedoelde.

fijn dat 'r zo uitgebreid wordt gereageerd!
ik schrijf zeker geen woorden op omdat ze mooi klinken, zoeken naar woorden doe ik soms wel, maar vaak laat ik het dan een dag (of 2) rusten, en ga ik daarna weer verder.
ik vind 't moeilijk om achter jullie kritiek te staan, maar dat komt omdat ik zelf natuurlijk wél precies weet wat ik bedoel. ik ga proberen om mijn volgende gedicht begrijpelijk te maken voor de lezer, ik schrijf immers ook om die reden.

Eigenlijk hou ik er niet van het te vragen, maar wat probeer je dan te omschrijven met bijvoorbeeld die eerste strofe? Misschien is dan het probleem een beetje aan te wijzen en dan kun je er meer mee.

'het lied dat de waarheid sprak, tegengesproken door mij'
het lied waar ik over spreek is: lying is the most fun a girl can have without taking her clothes off.. in een gesprek met iemand ontkende ik de waarheid van het lied.
'galmt door de ruimte om te luiden en te vervagen' hiermee bedoel ik: (de titel van) het lied ging zijn ene oor in, en het gelijk het andere oor weer uit.. hij besefte er de waarde niet van..

misschien kun je hier iets mee?

Tijd geleden dat ik hier voor het laatst kwam (op de afgelopen week na dan) maar ik zie je eigenlijk alleen maar reageren met dat het je niks zegt. sommige dingen moeten je toch ' iets' zeggen?

het was ook een beetje zinloos commentaar maar las toevallig 3 keer die begin zin vanmiddag, en dat was geloof ik telkens bij jou antwoord.

Reynaert is gewoon een kritische lezer. En daar heb je meer aan dan ja-knikkers :)

En als ik me niet vergis, heeft hij zelfs een keer positief gereageerd op iets van mij.
Maar dat kan ik ook wel fout hebben.

Over het gedicht;

Holle termen, bon- dat zal best wel. Maar die structuur die je aanhoudt, staat zo rommelig. Vind ik.

Heb je mijn toelichting ook gelezen, een post verderop? Volgens mij reageer ik bijna nooit dat het me niets zegt, omdat ik van de meeste gedichten nog wel chocola kan maken. Maar soms is een gedicht zo vaag dat het over die grens gaat en dan kan het zijn dat ik reageer met 'het zegt/doet me niets'. Ik ben geen Willy Wonka.
Ik ben niet expres overkritisch hoor - ik geef gewoon mijn mening en die probeer ik meestal te ondersteunen met argumenten. En ik heb even gezocht en ja, ik heb wel eens semi-positief op je gereageerd (Y). Ik heb alleen niet zoveel van je gelezen, geloof ik.