Waarom leven we?
 

Waarom leven we? Dat is de vraag die ik hier en daar hoor. Door kleine kinderen, door jongeren en ouderen. Heeft het nut? Bereiken we hier iets mee?
Mijn zusje van 7 stelde mij ooit de vraag: Waarom leven we? Waarom zie ik buiten vogels vliegen? Dat heeft me aan het denken gezet, waarom worden we geboren, waarom werken we en gaan we dan dood? Zoveel vragen met meerdere meningen. Ikzelf, heb interesse in het mysterieuze, complotten, filosofie en theorieën. Dat wil soms zeggen dat ik meningen heb die voor een ander heel obsceen overkomen. Daarom wou ik jullie mijn mening laten zien door de vraag te beantwoorden: Waarom leven we?


Om te beginnen, de aarde. Ikzelf, vind het een mix van geluk en toeval dat de aarde perfect leefbaar is gevormd. Leefbaar, zuurstof, ligging in het heelal etc. Je zou bijna denken dat het gecreërd is door iemand. God bijvoorbeel, vele geloven dat God dit universum geschapen heeft zodat Hij ons kan begeleiden door het leven om zo naar de Hemel te gaan. Maar als niet-gelovige heb ik daar een andere, vreemd klinkende theorie over.

Voordat ik echt mijn theorie met jullie deel vraag ik even kort aandacht aan dé Illuminatie, ja ik had vermeld dat ik anders over dingen denk dan anderen maar goed. Ik ga hier verder niet diep op in tenzij iemand totaal niks afweet van De Illuminatie. Waarom ik hierover begin is omdat ik denk dat hier een link tussen ligt. Ik vraag mijzelf vaak af: Hoe konden wij, zo zijn onstaan? Zo perfect in het universum? We hebben een ronde aardbol wat leven mogenlijk maakt. We leven op een aardig veilige afstand van de zon, door de maan is onze zwaartekracht zo perfect... Lezers, stel jullie dit eens voor:
De mensheid heeft, als het heelal oneindig is, misschien 1% ontdekt van het heelal. Wij, hier op aarde zijn aardig geëvalueerd om te kunnen leven. De techniek, onze consumpties, handel, verkoop, dé samenleving, politiek noem maar op. Waarom zouden wij van die andere 99% die ergens in het heelal op aarde leven de enigste zijn met een leefbare omgeving. De mogenlijk heid dat er diep diep in de ruimte nog een 'aarde' bestaat, waar ze al vele malen verder zijn met hun technologie, hun evaluatie, hun samenleving.

Ik geloof niet dat wij de enige zijn in dit universem. Mijn theorie klinkt misschien heel vergezocht. Is er iemand in de ruimte, die ons experimenteerd? Wat gebeurt er als je een mensheid start, wat gebeurt er als er politieken ontstaan. Kunnen ze samenleving, hoelang duurt het voordat het ophoudt. Kunnen ze rampen aan, zullen ze samenwerken....

De aarde, of hoe ik het zou noemen. Een aardbol met mensen die hun kop net boven water houden, maar niet kunnen zwemmen.

Nogmaals excuses voor dit te vergezochte topic. Maar ik wou mijn 'theorie' dolgraag delen. Ik ben zelf een jongen van 18 jaar en ik vraag jullie, wat denken jullie hiervan? En wat denken jullie zelf hierover?

Typisch om vergezochte theorieën er bij te halen. Is gewoon een voorval van de wet van de grote aantallen. Er zijn miljarden planeten, dat er binnen die groep exemplaren zijn die op de juiste afstand van een ster staan, de juiste atmosfeer hebben et cetera is simpelweg statistiek en heeft niets te maken met een hogere macht of met leven op een andere planeet (dat overigens volgens deze zelfde logica zeer waarschijnlijk is).

Los van dit onderwerp: vergeet onzin als de illuminatie. Als je wat ouder bent en gezond verstand hebt, dan zie je dat de mensheid in het algemeen maar wat aanklooit en dat complotten over meerdere eeuwen heen echt geen schijn van kans op overleven hebben.

Dus je weet 100% zeker dat er geen leven is op andere planeten? We weten niet eens hoe groot ons universum is. Zie het als de zee, grootte, diepte, maar toch niet alle soorten ontdekt. Is het heelal dan 1 grote loop? Nee ik denk dat er meer is, veel meer, wat voor ons niet meer realistisch is.

Je hebt mijn bericht niet goed gelezen. Ik zeg juist dat er wel leven is op andere planeten. En dat is voor ons wel realistisch, wat een absurde claim om te stellen dat dat niet realistisch is.

Ik vind wel dat het realistisch is, ik bedoel het is realistischer dan men denkt. Ik wil hier verder geen ruzie over maken want iedereen heeft echt z'n eigen mening hierover maar toch thanks voor jouw theorie.

Je leest echt totaal niet wat ik post.

Ten eerste: ik vind ook dat het realistisch is. De kans grenst aan 100%. Simpele statistiek, dat is geen theorie. Ook geen gekkie-redenering zoals illuminatie.

Ten tweede: jij bent degene die zei dat het niet realistisch is. Zie hieronder. Prima als je het toch realistisch vindt, mij maakt het niet zo veel uit wat jij vindt, maar je spreekt je zelf tegen.
Ten derde: het is unfair om te reageren en vervolgens te zeggen "ik wil hier verder niet meer over praten". Daarmee geef je wel jouw beeld maar mag de ander niet reageren. Ik wil hier wel graag "ruzie over maken" - wederom jouw woorden, ik wil er gewoon over discussiëren.

Ik denk wel dat het handig is om te lezen wat anderen zeggen voor je op die ander reageert.

Wacht, zijn we niet een alien colonie?

Wtffffff

Daar hebben we tenminste wel voor gekozen, en zijn dat ook aardig goed geworden!

Een plaag in deze context is het beste te "vertalen" als epidemie - althans, ik ga er van uit dat je niet de pest bedoelt, en ook niet het op speelse wijze prikkelen van een ander door middel van verbale en fysieke grapjes. Een epidemie is een ziekte (of eventueel ander verschijnsel) dat in grotere frequentie dan normaal voorkomt. Wij zijn op dit moment de enige bij ons bekende planeet met leven, dus zeggen dat "wij", en ik leid af dat je "de mensheid" oid bedoeld, een epidemie zijn, is nogal vreemd, we zijn juist het tegenovergestelde van een epidemie of een plaag.

Een bacterie is een eencellig wezen zonder celkern. Mensen hebben meerdere cellen en celkernen.

Er klopt dus aantoonbaar geen kut van je zegt.

Nou, daar zijn we dan aardig slecht in; al een paar miljoen jaar niet gelukt en het ziet er niet naar uit dat het snel zal lukken. En dat terwijl we de kans hebben (of in ieder geval gehad): vuur alle kernwapens tegelijk af en we komen in een nucleaire winter terecht die waarschijnlijk vrijwel alle leven op aarde zal vernietigen. Als we echt daarvoor leven, waarom doen we het dan niet?

Ik denk, dat als we de focus leggen op de schade die wij als mensheid toebrengen aan de aarde, dat het waarschijnlijker is dat we de aarde onbewoonbaar maken voor onszelf en verschillende diersoorten, dan dat wij de aarde verwoesten. De planeet en alle ecosystemen hebben het vermogen zich op een bepaalde manier aan te passen aan veranderende omstandigheden. Wij mensen zijn daar een stuk minder flexibel in, denk ik zo.

Wij mensen zijn daar juist erg goed in; waarom denk je dat we met zo veel zijn en al zo lang overleven? :D Er zijn maar weinig diersoorten, zeker van de grotere categorie zoals de mens, die in zo veel verschillende klimaten en omgevingen overleven.

Natuurlijk zijn we goed in aanpassen, maar als wij de aarde meer beschadigen (klimaat, vervuiling, bronnen van grondstoffen uitputten) komen we denk ik wel op een punt dat we niet met de gehele bevolking op hetzelfde welvaartsniveau kunnen blijven bestaan. Maar goed, is ook meer idee dan harde feiten natuurlijk ;)

Aristoteles of Plato of zo voorspelde dat ook al; is nog niet helemaal uitgekomen ;) We passen ons daar erg goed op aan. Ik geloof niet in al die doemdenk-verhalen, zo ver als we bronnen terug kunnen vinden voorspelt men al hetzelfde en in the long run worden we met zijn allen alleen maar rijker.

Zeg je daarmee dat rijk worden het nut van het leven is?

Of dat we daardoor geen plaag zijn?

Waar ik rijk zei, bedoelde ik welvarend oid. We leven steeds langer en gezonder. Ik doe geen uitspraken over nut van het leven. Over plaag heb ik het al veel eerder gehad.

Overigens, even om mijn post te verduidelijken: ik pleit niet voor "niets doen" aan milieuproblematiek en dergelijke. Ik zeg juist dat wij als mens steeds weer bewijzen daar erg goed mee om te gaan en oplossingen voor vinden.