dood
 

beschrijf eens eerlijk hoe je tegen de dood aankijkt?

Dan houdt 't op.

De dood is een pijnlijk traag iets, waar uitval van verschillende vitale functies aan vooraf gaan, waaronder de hersenen. Je zou het kunnen zien als de toekomstige dood van dit forum

Een tussenstation, waar ik niet bang voor hoor te zijn, maar eigenlijk best wel bang voor ben. :bloos:

Ik heb daar 2 gevoelens over , geladen met vele gedachten.

1) Angst
2) Nieuwsgierigheid

;)

En zo is het.

Een wijs man heeft ooit gezegd:

"Wij kennen het leven niet: hoe kunnen wij de dood dan kennen?"

en/of

"Hoe wilt u de dood begrijpen? U begrijpt het leven nog niet eens."

ik denk dat je dan ophoud met bestaan.. misschien iemand interesse om even dood te gaan en ons een mail te sturen over wat er dan gebeurt? :p

"Mors est non esse", volgens Seneca.

en dat betekent? :eek:

Als je dood bent besta je niet meer :p .

mort = dood
est = is
non = niet
esse = zijn

En ik zou niet eens weten of het grieks of latijn is :o .

Ik denk dat je in een andere wereld komt, ik geloof in een soort leven naar de dood en dat we uiteindelijk weer allemaal bijelkaar terug komen :)

Dus ben niet bang om dood te gaan..

liefs,

Joran

Lijkt wel een mengelmoes van frans, (non mort) duits (est) en nogwat.

haha 'est' is toch best wel heel frans.. ik gok dus toch wel op dat het frans is :p :D

maar ehh.. lovetear bedankt voor de vertaling;)

Je bewustzijn wordt gegenereerd door je hersenen en je hersenen stoppen met werken. Je leeft niet meer en korte tijd daarna besta je ook niet meer, omdat je bent verbrand of verteerd of iets dergelijks.

Ach zolang ik er nog ben is de dood er niet en als de dood er eenmaal is dan ben ik er niet meer... :rolleyes:

tjsa dat is dus de grote vraag.. misschien leeft je 'geest' wel voort ofzoiets :s :p

Het is dus Latijn stelletje barbaren, maar dat wisten jullie natuurlijk wel. Daarbij moet gezegd worden dat het Latijnse essentia een leenwoord is van het Grieks, voor het eerst gebruikt door Cicero, die sowieso een groot aandeel had in het leren van de Griekse taal en cultuur aan de Romeinen.

De dood is het moment van de ultieme waarheid hoe dan ook. En ik wil er liever niet aan denken hoe het is om nu te moeten sterven.

Ik ben wel benieuwd, wat is de belangrijkste aanwijzing voor het bestaan van een geest?

ehhm :| geen id :p :rolleyes:

Dan ga je naar de hemel, of naar de hel.

En weet je, ik ben niet eens Christelijk. Zo ben ik ook niet opgevoed, maar ik heb ervaringen gehad waardoor ik weet dat er een God bestaat.

nou ben ik toch wel benieuwd naar die ervaring.. en voor de rest gaat het er dan nog wel een beetje om of je het voelt dat je doodgaat.. en zweef je dan naar de hemel ofzoiets? weet je dat toevallig ook ;)

Nee, ik weet niet hoe je naar de hemel zweeft, ik ben namelijk nog nooit doodgegaan :rolleyes:

ow da toch nie :p :D

Dan komt je bewustzijn tot stilstand, en later rot de behuizing ervan ook weg. :)

Waarom druk maken over waar je naartoe zal gaan als je niet eens weet waar je vandaan komt!

Leven.

Tenzij je ervan overtuigt bent , dat het een complexe eigenschap is van het lichaam , maar hoe zit het dan met planten? die hebben geen geest , maar leven toch ;)

dus planten zijn minder complex

Ten opzichte van de mens wel ;)

de dood is mijn enige waarheid.

Het woordje esse bracht me inderdaad aan het twijfele :o . Daarnaast heb ik alleen in 2 havo een beetje latijn gehad, dus zoveel skills heb ik niet in dat vertalen :) .
Waarom niet?

Als er niets is, heb ik dat toch niet door en als er wel wat is merk ik dat dan wel. Met er nu over speculeren schiet je toch nog niets op omdat je het niet kan weten. Je kan slechts in theorieën en fabeltjes gaan geloven om jezelf rustiger of minder bang te maken.
Maar ik heb geen fabeltjes nodig :) ik ben niet bang, ik ben meer nieuwsgierig. Maar aangezien ik uiteindelijk toch wel dood zal gaan heb ik geen haast.

Doodgaan is flauwvallen, maar niet meer wakker worden. En dan houdt het gewoon op.

De dood is niets voor jou. Je bent gewoon niet meer en daar heb je helemaal geen last van. Niet dat je nog ergens last van kan hebben ofzo. De hersenstroompjes die jou maakte tot wie je was bestaan gewoon niet meer. Finito, uit. Niet eng verder. Het DOODGAAN daarintegen is veel enger.

Ik weet wel waar ik vandaan kom. :|

Ontopic:

Als je dood gaat vallen/valt je hersenen/bewustzijn uit. Je gaat terug naar de plek waar je was voordat je een zaadcel/eicel was en je zal er nooit iets van weten.

The End.......

omdat je nooit meer terug gaat naar waar je vandaan kwam, maar je gaat wel naar waar je naartoe gaat (duhh)

jah zoiets als..... de verleden heb je gehad.... de toekomst moet je nog hebben en daar moet je je druk over maken ofzo

het hadden mijn woorden kunnen zijn.. ;)

Misschien krijg je wel zo veel pijn dat je het lekker gaat vinden en is de dood een heel positief iets :p


Maar, ik kan me niet voorstellen dat ik niet meer zou bestaan, dat ik gewoon helemaal niets meer voel dat ik gewoon weg ben. Dat kan toch niet.. wat gebeurd er dan. Ik ben echt heel nieuwsgierig naar die ervaring.

Ik denk dat je geest uit je lichaam komt en dat je dan ff je evenwicht helemaal kwijt bent.. dat je helemaal wiebelt ofzo, ja ik weet het ook niet.. hehe heel moeilijk dit.

Dan ga je naar de hemel en shit (Y)



of je bent natuurlijk gewoon 'dood'.

ik loop inmiddels 14 jaar met de gedachten over zelfmoord heb diverse poginegn ondernomen en als ik er op terug kijk kan ik alleen zeggen :

Ik het begin haate ik het daarna raakte ik er aan gewent en nu kan ik niet meer zonder ik leef nu van dag tot dag. Ik ga naar bed in de hoop dat ik nooit weer wakker word en als ik de volgende dag dan toch ontwaak dan huil ik omdat ik weer een dag moet
:'(

zo ziet mijn leven eruit. Ik zit de hele dag op mijn kamer ik slaap veel ik slaap voornaamlijk overdag en ben s'nachts wakker. Het mooie weer intereseerd me niet meer , Ik voel me velen malen prettiger als ik s'nachts alleen ben

Soms loop ik gewoon snachts een paar Km of fiets ik zomaar een eind weg ik zoek vaak een rustige plek midden in de nacht ga zitten en denk over mijn problemen. Uiteindelijk komen er zulke overweldigende emoties naar boven dat ik het niet langer kan hebben en begin te huilen maar dat maakt het allemaal alleen maar erger.

Tegen de tijd dat ik weer thuis ben , ben is dusdanig emotioneel dat het op zelfbeschadiging uit loopt en vaak als ik s'morgens dan weer wakker word begint alles overnieuw

Maar er is toch wel iets positiefs aan het leven?

Mocht dat er niet zijn dan maak je dat toch gewoon zelf? Als je het wilt is de wereld van jou, en niet omgekeerd.

Weet ik, ik heb em al verwijderd.

Meeste mensen willen gewoon niet begrijpen, dat er in zo'n relaxxed land als hier genoeg is om voor te leven. En daarnaast, is zo'n 90% van de zelfmoord pogingen of aankonigingen daarvan, aandachtstrekkerij.

Er zijn ook wel positiefe dinegn in mijn leven ik ben onderandere helemaal gek van Disneyland als ik tijd en geld heb zit ik in Disneyland Resort Paris dat is iets daar heb ik alles voor over
ik zou me hele leven wille ngeven omdaar te kunnen zijn in disneyland is iedereen gelijk tis altijd vrolijk

Maar gezien het fijt dat ik een borderline persoonlijkheids stoonis heb kan dat ineens omslaan ik kan heel vrolijk zijn en niets aan de hand is en ik kijk naar iets onbenulligs als een dakpan en alles slaat in een 10e van een seconde om en raak ik in een overweldigende depressie die soms eindigt in het ziekenhuis

zie daar eens mee leren leven

Ik heb verder geen ervaring met dat syndroom, maar helpt het mischien controle over die gevoelens te krijgen en ze ergens op te richten om er iets mee te bereiken?

Het idee daarachter is een beetje je gevoelens voor je te laten werken, in plaats van omgekeerd. :)

Ik ben eigenlijk wel nieuwsgierig naar de dood. Ik wil nog niet dood gaan voordat ik de dingen heb gedaan die ik nog wil doen (leuk werk krijgen, gelukkig leven etc.). Hoewel ik denk dat je gewoon letterlijk ophoudt met bestaan en je bewustzijn voor altijd verliest ben ik wel benieuwd :) .