Van vreemden kan ik dat dus best goed hebben. Van mensen waar ik graag een goede band mee wil hebben, trek ik dat heel slecht.

Mijn oma heeft daar ook nogal een handje van (ze heeft goede bedoelingen, maar het komt er vaak nogal lullig uit), dus die probeer ik ook bewust meer op afstand te houden. (Wat zij dan weer naar vindt, want ik ben het enige nageslacht wat ze nog heeft.)

Ik begrijp dat ik gemakkelijk praten heb hoor, bedoel het ook echt niet als "je doet het fout" of zo.

Dat je vriend dat graag heeft is cru gezegd niet jouw probleem. Als hij niet aanvoelt dat het sowieso best veel is om meermaals per jaar naar familie te gaan die op... hoe lang reizen is het eigenlijk voor jullie? Eerlijk alles optellen, acht uur reistijd of zo zeker denk ik?
enfin dat hij meermaals per jaar naar zijn familie op grote reisafstand gaat, logisch. Dat hij verwacht dat jij dat ook doet, want dat lees ik nog altijd uit jouw reactie, is zijn probleem. Ga daar niet in mee als dat niet goed voelt voor jou (en dat het niet goed voelt is wel duidelijk). Je vrije tijd is kostbaar.

Begrijp ik op zich, al moet dat niet ten koste van alles gaan.

Irrelevant. Dit maak je er zelf van.

Niet gaan dus, heel simpel!

Wederom niet jouw probleem, dit moet je vriend helemaal zelf oplossen als hij dat irritant vindt. Of er mee leren leven. Dat is wellicht verstandiger/gezonder op de lange termijn. Want ouders veranderen vaak niet zo veel meer, accepteren dat ze zo zijn en er mee om leren gaan.

Ik waardeer het juist dat je gewoon eerlijk met me mee denkt (y)

Ga ik onthouden (y). Hij komt zijn frustratie erover vaak weer bij mij uiten, waardoor ik er ook weer mijn probleem van maak. Maar dat helpt natuurlijk niet.

Ik vind het zelf wel prettiger om gewoon direct mailtjes en appjes te krijgen, i.p.v. alles met een paar dagen vertraging en risico op verwarring, van hem te horen. Die behoefte heb ik uitgesproken richting m'n schoonmoeder, maar zij staat daar blijkbaar totaal niet voor open. Dan houdt het ook een beetje op.

Als ik naar mijn eigen schoonfamilie kijk, is het een kwestie van pick your battles en leg je bij de rest neer. Er zijn best een aantal dingen die ik echt enorm vervelend vond (en nog steeds wel vind), maar die horen er ook gewoon bij. Wil niet zeggen dat je er in mee hoeft te gaan, maar het accepteren maakt het soms een stuk makkelijker. De dingen die ik écht heel naar vond, daar ben ik het gevecht (al klinkt dat heel zwaar) over aan gegaan. Onuitgesproken verwachtingen hebben en dan heel boos worden dat wij daar niet aan voldeden. Of heel boos worden, een rant van 20 minuten houden aan de telefoon maar geen ruimte geven om mij mijn verhaal te laten doen. Daar hebben met name mijn schoonmoeder en ik een aantal keren op gebotst, omdat ik niet wilde dat er zo met mij word omgegaan. Het is dan ook mijn issue, en niet dat van Jos. Het is fijn dat hij me steunt en soms kan vertalen wat er bedoelt wordt, maar het is mijn issue.

Ik denk dat je daar in moet splitsen. Als eerste - is het jouw probleem of dat van je vriend? Als het jouw probleem is, denk ik dat je moet zoeken naar of je daar het gevecht over aan wil gaan. Is het belangrijk genoeg om ruzie over te krijgen? Niet met als doel om ruzie te krijgen, maar wel om duidelijk te krijgen hoe jij graag wil dat er met jou wordt omgegaan. Als het dat niet is, leg je er dan bij neer. Wat dan wel belangrijk is, is dat je weet hoe je vriend hier in staat en dat hij je steunt. Als het niet jouw probleem is, leg het dan ook naast je neer. Steun hem waar nodig, maar laat het zijn probleem zijn.

En maak onderscheid tussen "ga ik mee omdat ik dat graag wil, of ga ik mee omdat hij dat graag wil?" Als het voor hem heel belangrijk is dat jij zijn grootouders ontmoet, ga je dan voor hem mee? Dat kan, maar doe dat dan ook met die instelling. Dat scheelt voor mij vaak een hoop, als ik ergens naar toe ga om hem een plezeier te doen. Betreft die vakantie in de zomer, daar zou ik goed over nadenken - want brengt het jou net zoveel als dat het je kost? Als het antwoord nee is, blijf dan in godsnaam thuis.

Moet ik misschien wel bij zeggen dat ik vrij makkelijk ruzie maak, goed kan omgaan met confrontatie en het ook prima vind als mensen boos op me zijn. Als je dat moeilijk vindt, kan ik me voorstellen dat mijn ideeën niet de meest ideale zijn:herp:

Kan je niet een weekend of een paar dagen mee gaan, Eline? En dan zelf naar huis gaan en je vriend daar langer laten of samen met hem nog wat anders gaan doen?

Ik kan heel goed met mijn schoonouders behalve als ik ze teveel zie. We gingen altijd met ze op wintersport maar afgelopen jaar ben ik maar drie dagen mee geweest en dat beviel me prima. Ik ben ook wel eens met ze mee geweest zonder mijn vriend. Maakt ze allemaal niets uit.

Maar een paar dagen gaan, en dan weer naar terug naar huis gaan, vind ik echt heel erg zonde van m'n geld, en de energie en tijd die het kost om in Wales te komen :o

Samen met hem daarna nog in Wales of de UK blijven is wel een optie, al wil ik eigenlijk ook wel graag weer eens ergens anders heen. Ik ben sinds 2016 alleen nog maar in de UK op vakantie geweest en wil ook wel weer een ander stukje van de wereld zien ;)
Maar goed, voor hem is het thuis dus ik snap best dat hij er wel graag is.

Ik zou kerst wel doen omdat hij graag wil dat je zijn grootouders ontmoet en de familie vakantie lekker een familie vakantie laten zijn.

En hij kan toch beest een weekje in de zomer naar zn familie gaan en nog een keer met jou op vakantie? Ik ging misschien een keer per jaar mee naar DK toen we daar niet woonde. Maar Pasen, verjaardagen en al wat hij graag wilde en waar ik geen trek in had ging ik niet mee. Je vakantiedagen zijn ook niet eindeloos Die hieven niet allemaal aan de nukken van (schoon)ouders worden afgegeven

Ik ben erg voor de Straatmeid-techniek en denken in logische stappen. Als X 'nee' is, vallen A, B, en C gewoon weg en zijn niet meer relevant. Dan is doormekkeren over deze drie issues vervelende tijdverspilling; wanneer dat toch gebeurt haak ik gewoon af. Eenvoud is koning.

En ook een goede strategie is als je ergens geen uitgesproken voorkeur voor hebt, je ook niet mengen in het debat tussen mensen die dat wél hebben (om wat voor knullige kutredenen dan ook). Zo heb ik wel eens aan de zijkant gestaan van een discussie over logistiek/data ten aanzien van een afspraak, waarbij iemand -verhit in gezanik- mij vroeg "Spreek jij je nou eens uit!" -- waarop ik domweg zei "Ik peins er niet over. Ik hoor het wel als er consensus bereikt is en voeg me daar naar." Dat zouden meer mensen moeten doen, in plaats van doordrammen en miepen om geneuzel waar best omheen te werken valt.

Waar in Wales moet je zijn, gewoon Cardiff? Want in dat geval vind ik oprecht dat je je aanstelt.

Prima, maar je moet je goed realiseren dat het voor hem de enige mogelijkheid is om z'n familie wat langer te zien. Gezinnen waarbij één partner uit een ander land komt moeten hier allemaal mee dealen, je bent niet de enige en het is simpelweg een realiteit van het leven. Dus als je daar nu issues mee hebt dan kan je er beter gelijk een eind aan breien.

Dat snap ik opzich wel. Ik heb alleen ook veertien uur in de auto gezeten heen en terugreis vijf uur met vliegtuig voor drie dagen Oostenrijk en dat vind ik prima maar mensen doen rare dingen voor wintersport :o

Middle of nowhere in Wales. Niet in de buurt van een grote plaats.

Ik vind het echt prima als hij in de zomer naar zijn ouders wil. Afgelopen zomer is hij ook twee maanden in de UK geweest, waarvan ik 1,5 maand gewoon in Nederland zat.(y)

Wij gaan niet zo vaak op vakantie (tot nu toe alleen samen naar de UK, verder niet), dus dan vind ik het wel jammer als ik nooit meer van de wereld zie dan de UK.

Ik vind reizen best zwaar als het mentaal niet zo goed met me gaat, dus ik zou dat echt nooit overhebben voor een paar dagen. Dan zit ik op dag één vooral bij te komen van het reizen, en op de laatste dag alweer te stressen dat ik bijna naar huis moet. :herp:

Eline meisje, lees je posts in dit topic terug en vraag jezelf misschien even af of het een goed idee is te gaan en of JIJ hier ook iets uithaalt.
En dat even proberen los te plaatsen van wat je schoonouders verwachten en die graag iets van je willen of je vriend die graag nog wil dat je zn grootouders ontmoet voordat ze omvallen of ‘kerst’ willen vieren met de familie of vakantie vieren in zn thuisland (maar verder uit wat jij hier zegt het niet echt voor je lijkt op te nemen of echt zn vuist neerslaat om bij zn ouders te bereiken dat ook jij een fijn tripje/weekend/vakantie hebt.)
Je moet absoluu concessies doen met een buitenlandse partner die in jou land komt wonen. Maar jij Lijkt er echt veel te veel te doen ‘omdat t wordt verwacht’ en dat is nooit okay.

Eline, ik snap heel goed dat je dat begrip wilt van je schoonouders, maar dat valt nou eenmaal niet af te dwingen. En ook al doen ze hun best, niet genoeg is niet genoeg. Dan maar niet gaan en ze niet tevreden houden. Want als ze niet hun eigen plan kunnen trekken omdat ze rekening moeten houden met jou, zijn ze toch ook niet tevreden. Kortom: ik denk niet dat je ze op één of andere manier tevreden kunt houden, tenzij je op alles ja en amen zegt. En dat kan dus niet, dus volgens mij kun je dan beter thuisblijven. Mocht je er deze keer echt niet onderuit kunnen komen, houd het dan in vredesnaam in je achterhoofd voor de volgende keer.

(k) <3

Stop met die verwachtingen, misschien doe je wel helemaal niet keihard je best, misschien denk je dat alleen maar.

Waardering verwachten van dingen die je doet moet je ook niet meer doen, zoek de waardering uit jezelf en geef een beetje om je zelf. Ga gewoon niet als je niet wil.

Makkelijker gezegd dan gedaan :o

(Probeer me er wel bewust van te zijn en ga hier binnenkort ook met de psycholoog mee aan de slag (y) Heb vanuit m'n opvoeding juist heel sterk meegekregen dat eigenwaarde wel afhangt van prestaties...)

Nou leef.... Die zaterdag was wel echt verloren :D en ZES?!?!? Ik heb t dan wel beter gedaan :bloos:

Ze waren/zijn ook verliefd op jou!

WHOOP WHOOP! :cool:

Vrees wel dat ik dit weekend weer net zo'n weekend voor de boeg heb. Omdat deadlock ( :mad::mad::mad::mad: ) er voor gezorgd heeft dat ik mijn verjaardag ineens twee dagen vier. :D

Volgens mij komen er morgen zelfs meer mensen dan op m'n verjaardag zelf. Maar als je morgen niks te doen hebt, voel je welkom. (y)

Holy shit, ik spreek met deadlock af en ineens wordt het een half forumfeestje :eek: 🙈

Nou, oorspronkelijk zou ik de 26e niet kunnen en ik was ook al vergeten dat Tigerly d'r verjaardag dan misschien zou vieren. Het stond wel in m'n agenda maar verkeerd geplaatst nog waardoor het alleen in m'n telefoon stond en ik op dat moment in m'n laptop aan het kijken ben, ik gebruik mijn mobiel echt alleen onderweg als m'n laptop pakken teveel moeite is.

Maar toen ging ik dus een datum roepen en werd er zo'n beetje tegelijkertijd gevraagd of ik even drie nachten in Rotterdam kon blijven om "dingen om te doen" voor een conferentie in april te scouten. Het MOET voor volgende week geregeld zijn, in ieder geval de venue, want anders zijn mensen te laat met vluchten boeken enzo. Maar het is denk ik helemaal gelukt. Nu de agenda nog, avondentertainment is volgens mij zo goed als geregeld.

Maar opeens was dat dus grotendeels telefonisch en afgelopen zondag IRL geregeld en ook wel in kannen en kruiken en moest ik nog heeeeeel veel emails sturen en toen dacht ik; maar dan laat ik mijn vrije dag maandag staan en doe ik verder alleen maar in mijn pyjama op zaterdag/zondag/maandag een beetje met de verwarming een graad te hoog films kijken in bed.

En ik wilde niet afzeggen en toen ging aankomend weekend opeens pas op het laatste moment niet door.

Komt goed, chick! Alleen maar gezellig! En heel leuk om je ook weer eens te zien! *O*

Ga je schamen

deadlock treft geen blaam. ik roep dat dan 1000 jaar geleden, maar vergeet er vervolgens echt werk van te maken.

Schaam je

Het was iig wel een gezellig feestje! :lief:

:lief:

Je hebt de dropshot gemist, zunde!

Daar waar mijn tuin nog vol lag met sneeuw toen ik naar het feestje van Tigerly ging, hoe kaal is het ineens bij thuiskomst. Hoe warmbloedig ben jij, Tigerly? ;)

Tigerly is even druk met tongen.

Hoe gaat het met je aids deady? Werken de aidsremmers een beetje?

Of hivremmers, idk

Dat soort dingen moet je aan je arts vragen eah, die kan je T-celstatus zien, wij niet.

?

Wij gaan indoorskiën met fondue/3 gangenmenu voor Valentijn :lief:

Wij hebben afgesproken elkaar die dag een hartje te sturen op WhatsApp en het daarbij te laten :herp:

Leuk (y)

Brrrr valentijn.

Nog erger, 3 weken van tevoren al nadenken over Valentijn.

Ik ben lekker adviesgesprekken voor het vo aan het vieren op de avond van Valentijnsdag :herp:

Een vriend komt eten. Gewoon vriendschappelijk. We hadden de datum al geprikt, kwamen erachter dat we het per ongeluk op valentijn gezet hadden. Toen wilden we het verzetten, hadden we het over onze liefdeslevens en kwamen tot de conclusie dat we het net zo goed op valentijnsdag konden laten staan

:D

Jaaaaaa was leuk!!!

En tja, what can I say. Ik ben nou eenmaal hot! Helemaal nu ik dit jasje voor m'n b-day heb gekregen van een vriend van M. :cool::D

Ik was in Engeland :o was het gezellig? :o

edit: oei, eerst de rest lezen bijvoorbeeld

Naaaiissss :y

Eline, mijn vriend en ik hadden een erg vergelijkbare situatie (zowel qua dwingerigheid als qua afstand). Jij kunt je schoonmoeder niet veranderen, en dat is ook sowieso niet aan jou. Jouw vriend moet voor jullie belangen opkomen. Daar zitten jouw belangen bij. Jullie zijn het team en hij hoort ervoor te zorgen dat jullie allebei voldoende tegemoet gekomen worden (dat betekent natuurlijk niet dat je altijd je zin krijgt). Als dat niet het geval is, moet je het met je vriend gaan hebben over waarom dat niet zo is. Dan ligt het probleem óf tussen jullie óf bij hem (en in het laatste geval eventueel bij hem en z'n ouders). Daar moet wat aan gedaan worden. Zodra zijn houding verandert, verandert je schoonmoeder vanzelf een beetje mee en de rest wordt minder relevant.

(Toegegeven, sommige dingen blijven irritant :herp:)

Ik heb alleen 15 jaar geleden voor het laatst geskied en zij meerdere jaren vanaf haar 6de. Ik hoop dat ik er iets van bak want we zijn voor 4 uur gegaan in plaats van 2 :D

Ik heb al mijn eerste date met een franzoos gehad haha :P Had geen zin om zaterdag thuis te zitten en leek me ook wel een goede manier om mijn Frans te oefenen. Het praten ging op zich beter dan ik had verwacht, alleen je mist wel een beetje de vaardigheid om grapjes te maken en zo.

Ooo dat heb ik zo frustrerend gevonden aan mijn relatie met een Amerikaan! Mijn Engels is echt meer dan prima, maar om net zo grappig te kunnen zijn als in mijn moedertaal gewoon net niet goed genoeg en daar kon ik af en toe echt van tegen het plafond vliegen. :D

Jaaa............ :cool:

Maar hoe was de fransoos? :yeah:

(PS, ja dat heb ik ook vaak. :o)