Ik snap het gedicht 'Zo waait de wind' niet helemaal
Zo waait de wind
Zo komen de dingen en gaan we verzinnen ze niet, ze gebeuren en al weten we niet waarvandaan ze maken ons blij of we treuren alles is nemen en geven lief kind zo waait de wind De wolken ze varen ze varen voorbij de sneeuw van december de bloei van de mei alles wat ik zing wordt herinnering lief kind zo waait de wind 't is 'n voetstap op 't grind zo waait de wind Zo komt de liefde opeens ontmoet je haar ze komt jouw kant op en niemand weet van waar als je de moed al hebt verloren komt onverwacht 'n vriend zo waait de wind Ik kwam vandaag dit gedicht van Toon Hermans tegen. Ik vind hem erg mooi en dacht dat hij er mee bedoelde dat ervan alles kan gebeuren, zoals je liefde en geluk. Maar de rare is dat ik hem na een paar keer lezen niet meer snapte. Nu denk ik dat er een andere betekenis achter zit. Is het iets met de dood en herinneringen? Kan iemand de betekenis en de analyse van dit gedicht geven? Ik wil hem graag snapen.:confused:_O_ |
Laat 't toch waaien
|
Het mooie aan kunst dat iedereen het op eigen manier interpreteert, en dat kan ook gewoon. En het kan ook nog eens veranderen per periode in je leven.
|
Ik dacht eerst dat de gedichten maar een betekenis hebben, maar je hebt echt gelijk.
Zou ik mogen weten wat jij hier uit kan maken? |
Vaak wel maar het belangrijkste aan poëzie is toch wel aan het denken gezet worden en je eigen conclusies trekken.
|
Citaat:
Mijn idee van dit gedicht is dat je vrienden en geliefden maakt en die verschijnen dan zomaar in je leven. En dat je deze vindt in goede tijden en slechte tijden. Soms verdwijnen ze ook weer en soms zijn er alleen maar in een bepaalde periode (sneeuw in december en bloei in mei). Het is net zo natuurlijk als het waaien van de wind en het langsgaan van wolken. |
Citaat:
|
Citaat:
|
Missen er posts uit 't topic?
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 10:58. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.