Scholieren.com forum

Een aantal dagen geleden had ik mijzelf getrakteerd. Ik kocht een elektronische tandenborstel ten waarde van zo’n honderd euro die wel tot 200% meer tandplak zou verwijderen dan een normale borstel. De tandarts had mij op het hart gedrukt dat mijn tanden stralend schoon zouden worden, zonder er ook maar een poot voor hoeven uit te steken. Prachtig, die techniek. Dat dacht ik althans.

Gisteravond bevond ik mij weer achter de grote spiegel in mijn badkamer. Een sfeervol tapijtje op de vloer hield mijn blote voeten lekker warm. Ik had mijn badkamer pas nieuw ingericht en genoot van het resultaat. Maar goed, ik moest opschieten, want mijn date wachtte op mij in de slaapkamer. Neuriënd pakte ik mijn nieuwe aankoop, zette een tube tandpasta tegen de borstel en produceerde met een ferme knijpgreep een erwtje tandpasta. Vervolgens opende ik mijn mond, plaatste het apparaat op mijn links achterste kies en drukte op de zogeheten “powerknop”. Gaan met die banaan!

Nou ja, was het maar een banaan. Wat bedoeld was als een comfortabele, doch grondige poetsbeurt, liep uit tot een waar fiasco. Na mijn onderkiezen gereinigd te hebben waren mijn bovenkiezen aan de beurt. Hier begon de ellende. Omdat ik mijn mond wagenwijd opende en de tandenborstel zodoende niet meer ondersteund werd door mijn onderkaak, verloor ik de macht over het apparaat. Hierdoor vlogen speeksel, tandpasta en allerlei scheldwoorden door de ruimte. De eens zo schone spiegel veranderde in een vieze, bevlekte glasplaat. Alsof een puber zich grandioos had uitgeleefd in mijn badkamer.

Maar hier bleef het niet bij. Ik zette mijn kaken stevig op elkaar, in een poging om het vochtverlies uit de mond tegen te gaan. Hierdoor trok ik per ongeluk het opzetborsteltje van de machine. Dat was, op zijn zachtst gezegd, niet handig. Het ontblote metaal boorde met pulserende bewegingen door de plek waar mijn verstandskies pas getrokken is. Een kreet gemengd met angst, pijn en afgrijzen verliet mijn lichaam terwijl er luid op de badkamerdeur geklopt werd.

Vol wanhoop en met tranen in mijn ogen probeerde ik de tandenborstel uit te schakelen. Dat mocht niet baten. Waarom moest die knop nou zo ver ingedrukt worden? Kreunend van de pijn en met bloed dat langs mijn kaken liep, hoorde ik mijn date bezorgd vragen of alles goed was. Ja, prima! Eén momentje hoor, er was iets mis gegaan bij het flossen. Of ik hulp nodig heb? Nee, toe nou! Hopelijk hoorde ze de radeloosheid in mijn stem niet.

Ze bleef echter bij de deur staan en dat maakte de situatie er niet beter op. Met nerveuze bewegingen keek ik om mij heen. Wat moest ik doen? Het knusse tapijtje gleed onder mijn voeten vandaan. Met een harde dreun viel ik tegen de metalen opbergkast, welke vervolgens met een luide smak op mij viel. Het duivelse apparaat viel naast mijn oor op de grond en was nog steeds niet uitgeschakeld. De producten van dit merk zijn in ieder geval robuust, dat zal ik ze nageven.

Huilend poogde ik de zware kast van mij af te duwen, maar ik was te verzwakt. Mijn date trok de deur open en ik zag hoe haar ogen het traject aflegden van de besmeurde spiegel naar het verkreukelde tapijtje, de omgevallen kast, de met bloed bevlekte vibrerende tandenborstel en tot slot mijn huilend gezicht. Ze kwam op me af, tilde de kast van me af en greep mijn trillende hand vast. Ze trok me overeind. Of ik een ambulance nodig had. Nee, ik ga zelf wel even naar de huisartsenpost, zei ik terwijl ik een nieuwe slok bloed nam. Met een mengeling van angst en bezorgdheid keek ze me aan. Ze moest nog wat dingetjes regelen. Of ik het niet erg vond als ze er vandoor ging. Nee hoor, natuurlijk niet. Ga maar gauw. Dat verrassingsontbijt van morgen eet ik zelf wel op.

Vanochtend probeerde ik haar te bellen, maar ze gaf geen gehoor. Facebook misschien? Tot mijn schrik zag ik dat ze me verwijderd had. Brullend van frustratie stormde ik de trap op, naar de badkamer. Ik raapte de tandenborstel van de vloer, brak hem door midden en gooide de twee helften met alle kracht in me uit het raam.

Waarom moeten mij dit soort dingen overkomen? Ik heb er jaren over gedaan haar te winnen. Nu had ik haar eindelijk, verpest ik het op deze manier.