Waarom geloof jij niet?
 

Hoi,

Ik was in april op studiereis en heb toen een aantal gesprekken met vreemden gehad die ik normaal nooit zou hebben. Ook de mensen zou ik normaal nooit spreken.

Maar toen dus wel. Zo had ik de laatste paar dage lange intense discussie met een 2 jongens die al vrij lang Christen zijn. Ik stelde mijn vragen, en zij beantwoordden ze op een eerlijke, normale respectvolle manier en zette me aan het denken. Zo is mijn vooroordeel die ik toch had over gelovigen nu weg en denk ik nu er nu serieus over om mij te bekeren. Ik ben echter nog niet helemaal om en ben nu naar aanraden van een van die jongens een boek over het christendom aan het lezen wat me nog verder aanspoort om christen te worden (wil de titel wel plaatsen maar wil niet dat jullie denken dat ik spam).

Mijn vraag aan jullie, en dan vooral als mensen als Juice en Kazet (naamzoek je weet):
Wat zijn voor jullie de voornaamste redenen om atheist/agnost te zijn (ik ga er vanuit dat de mensen die ik net genoemd heb dit zijn, excuus als dit niet zo is)?

Zouden jullie dit voor me willen onderbouwen?

Ik hoop hierdoor tot een evenwichtigere eindconclusie te komen mbt de vraag of ik mijn geloof moet veranderen of niet.

Bedankt

Ik ben dan geen Juice of Kazet, maar ik kan je wel wat uitleg geven;)
Er zitten zoveel gaten in de bijbel en het geloof in God. In andere topics zie je al wel een paar voorbeelden, maar ik zal er wel eentje geven:

Wij hebben op onze o zo Christelijke school geleerd dat goden altijd al verzonnen zijn om omverklaarbare verschijnselen te verklaren: bijvoorbeeld dat Zeus bliksem veroorzaakt.
We weten nu hoe dat komt. Zeus heeft hier niks mee te maken.

Nu zijn er nog maar drie vragen waar christenen nog geen antwoord op hebben:

1. Hoe zijn wij ontstaan?
2. Waarom zijn wij ontstaan?/Wat is ons doel?
3. Wat gebeurt er als we doodgaan?

Kijk eens aan. Dat is precies heel de bijbel samengevat:
1. Schepping
2. Een soort test om te kijken wie er in de hemel komt en wie in de hel. Daarbij hoort elkaar liefhebben, God liefhebben enzo... Alle geboden en alle verhalen van Jezus.
3. Hemel/hel.

Zo zie je dat het vrij logisch is dat mensen op die vragen antwoord hebben proberen te geven en dat het uiteindelijk is uitgegroeid tot een geloof.

Mijn belangrijkste reden om atheïst te zijn, is dat er geen goden bestaan.

Hoezeer men het ook kan ervaren als een dooddoener, kan ik er eigenlijk niks meer of minder van maken. Ik zie simpelweg geen reden om een religie aan te hangen. Bovendien zie ik overal redenen waarom ik dat, zelfs als ik al zou twijfelen, dat niet zou moeten doen.

Mijn vriendin is bijvoorbeeld onder druk gezet door Christenen over haar relatie met mij. Chantage met wat god allemaal wel of niet zou vinden. Zwaar beledigende vooroordelen over mij zonder dat ze me zelfs ooit maar gezien hadden... Mij raakt dat niet. De conclusie dat zo'n haatdragende refo krankjorum is, is voor mij in 0,1 seconde te trekken, en daarna zit ik er niet meer mee. Haar raakte het echter zwaar, omdat ze geloofde in jezus en in goden, en daarom toch dacht dat ze iets fout deed.

Een voormalig forumbaas hier op s.com had ooit een keer de uitspraak "geen goden, geen meesters" in zijn signature. Ware woorden.


Je bent beter af om buiten zo'n groep te blijven, en als ze ooit een keer met iets op de proppen komen dat je bevalt, dat zelf op eigen initiatief na te leven. Eigenlijk doen we dat met z'n allen altijd al, zelfs de mensen die denken het voor een god te doen.



Wat kun jij van religie krijgen dat je van jezelf nog niet hebt, kunt, of kunt krijgen of leren?

Ik zou als atheïst de bijbel kunnen lezen, en een denkbeeld eruit over kunnen nemen onder dat dit leidt tot conflicten, problemen, of een identiteitscrisis. Een Christen kan geen niet-christelijke dingen lezen en daar een denkbeeld uit overnemen zonder in een conflict te belanden met de christelijke doctrine.



Om een voorbeeld te nemen:
Je hebt mensen die de mensenrechten verwerpen, vrouwen gebruiksobjecten vinden, en daarom abortus willen verbieden. Deze mensen zijn monsterlijk, sadistisch en ziek. Ik kan uit de losse pols een dozijn oorlogsmisdadigers opnoemen wiens acties minder wrede gevolgen hebben dan het standpunt van die mensen. De gevolgen voor ouders en kind, en voor de maatschappij zijn catastrofaal. Een hoop pijn en lijden. Ethisch volstrekt onacceptabel.

Deze mensen beroepen zich op het christendom.

Mij raakt dat niet. Het Christendom is immers niet waar. Ik verwerp hun standpunt, einde verhaal. Ik ben moreel.

Een Christen raakt dat wel. Volgens die mensen moet hij/zij het met hen eens zijn vanwege god.
Die christen moet dan de eindeloze en vruchteloze discussie (met zichzelf) aangaan, of dat die mensen gelijk hebben, of dat god dat niet zou vinden. Of je zit met een rechtvaardigingsprobleem tegenover jezelf, of je zou zo'n wreed en ziek standpunt met die mensen moeten delen. Je kunt hun standpunt niet zomaar verwerpen.


En wie gelijk heeft in een religie, da's een discussie waar men in duizenden jaren en met hele oorlogen niet uit is gekomen. Bekeer jezelf dus niet en blijf lekker buiten die discussie. ;)

T_ID, ik vind jouw sig ook prachtig hier bij passen:D
"Waarom hangt die kerel aan dat grote plusteken?"

Tja, waarom geloof ik niet. Het is altijd een rare vraag waarom je iets niet doet. Waarom teken je geen varken op je gezicht?

Zoals T_ID zegt, ik geloof niet omdat er geen goden bestaan. Daardoor kan ik ook niet geloven; je bekeren is niet alleen een kwestie van je bij een groepje religieuzen aansluiten, je moet opeens dingen voor waar gaan aannemen die eenvoudigweg niet waar zijn. Al zou ik het willen, dat lukt me gewoon niet. Net zomin als ik ooit in feeën zal kunnen geloven.

Daarnaast komen de meeste religies met een set waarden die ik niet wil omarmen; wat er in de Bijbel en de Koran staat over, ik noem maar wat, homo's, vrouwen en ongelovigen, dat kan geenszins door de beugel. Natuurlijk staan er ook wel goede dingen in die boeken, maar dan moet je dus gaan kiezen welke regels je naleeft en welke niet (niet je kinderen doodslaan als ze ongehoorzaam zijn, wel je ouders eren). En als je toch al zelf aan het kiezen bent en dus zelf je ethiek bepaalt, wat moet je dan überhaupt met die Bijbel? Ik zie eigenlijk niet wat mensen eraan hebben.

Kortom, ik ben vooral atheïst omdat ik zonder religie geboren ben -zoals iedereen- en het niet nodig vond me er bij één aan te sluiten. Als je specifieke voordelen van het atheïstische leven wil weten: ik kan me zo voorstellen dat de belofte van een leven na de dood ervoor kan zorgen dat je in je aardse leven minder bereikt, omdat het dan veel minder uitmaakt hoe je je leven hier leidt. Als atheïst ben je je ervan bewust dat dit je enige leven is en dat je er dus maar beter iets van kunt maken.
En dat het onzin is je daarbij te laten leiden door regels die duizenden jaren geleden opgesteld zijn door het soort mensen dat niemand graag op de koffie zou willen, met hun misogynie, homofobie en moordlustigheid. Het enige waardoor ik me laat beperken is de werkelijkheid en mijn eigen morele besef. Dat laat mogelijkheden open die je als je je aan religieuze regels moet houden niet hebt.

Ik doe ook even leuk mee.

Ik geloof niet, omdat er statistisch gezien maar een minieme kans is dat een bepaalde god bestaat, en omdat de uitermate zwakke god-hypothese nog nooit een schijntje bewijs heeft opgeleverd.

Oh, en omdat ik mij moreel en intellectueel superieur voel aan mensen die een doodscultus met straf/beloning methode nodig hebben om 'goed' te leven.

In die discussies die ik met die jongens had had ik dit niet aangekaart maar ik kan me voorstellen hoe zij zouden reageren:

1) Dat Zeus niet bestaat wil niet zeggen dat God niet bestaat

2) Dat is vrij logisch vanuit de atheïstische visie, dat is net zo erg een geloof als het christendom (ik betrek voor het gemak de islam er niet bij). Het is namelijk als er wel een god is logisch dat mensen in hem/haar geloven. Dat is dus de redenatie omdraaien.

3) Dat weet je dus niet

4) Dat sommige christenen gestoord zijn, wil niet zeggen dat het geloof gestoord is

5) Antwoorden die het atheïsme me niet biedt, of in ieder geval hoop

6) Ik heb de bijbel nog niet gelezen en weet dat ik dit eigenlijk moet doen. Desalniettemin heb ik dit eenmaal geprobeerd en ervaarde het als erg droge stof. Wat ik echter wel weet is dat de Bijbel zichzelf vaak tegenspreekt en dat je deze dus op je eigen manier kan intepreteren. Misschien niet consquent, maar dat is pas een discussie die ik goed kan voeren als ik ingelezen ben.

7 Maar het is toch zo dat veel christenen de bijbel elk op een andere manier intepreteren en je dus al zelf je ethiek bepaalt? Alleen dat deze ethiek gebaseerd is op een 'heilig boek'. Hetgene wat je eraan hebt is dat je dan volgens mij in ieder geval de hele gedachtegang erachter leest.

8) Zou je dit verder kunnen beargumenteren?

9) Dit stelde ik dus ook tijdens de discussies, alleen dan in een nettere bewoording. Die jongen stelde toen dat het leven nu waardeloos, zinloos en compleet onrechtvaardig is als er niemand is om verantwoording aan af te leggen. Dat vond ik ook. Ik vond echter wel, dat de hel als een vuurput waar je eeuwig moet branden voor ooit fout gemaakte keuzes een volstrekt onethisch idee is. Hij vond dat dat juist zwaarte gaf aan de keuzes die je dit leven maakt. Vond ik nog steeds een zwak argument.

Toen ik mij vervolgens hierop in ging lezen kwam ik op de volgende stelling uit van een priester uit amerika (tim keller): De hel is de zelfgekozen weg van een individu na zijn sterven zonder god. De hemel is diezelfde weg maar dan met god. Aangezien samenzijn met perfectie perfect is, is dit de hemel. En aangezien god een god van liefde is, aanvaardt Hij het wanneer iemand zonder hem wil zijn, wat gedefinieerd kan worden als het tegenovergestelde van de hemel: de hel.

Hier kon ik me stukken beter in vinden wat betreft dat (en in dit geval ook jouw) punt. Wat vind jij hiervan?



Op alle mensen die hier op willen reageren: Ik ben dus nog steeds iemand in twijfel en wil niemand belachelijk maken of ridiculiseren. Ook ben ik op dit moment erg druk met mijn studie dus het zou zomaar kunnen dat ik hier een flinke tijd niet op kan reageren. Maar ik kom terug :)

Oh, absoluut niet. Atheïsme is net zo min een geloof als niet geloven in feeën een geloof is.

Welke reden heb je om aan te nemen dat die antwoorden juist zijn en dat die hoop terecht is? Of vind je onjuiste antwoorden en valse hoop ook prima?

Maar waarom zou je dan überhaupt de Bijbel gebruiken? Volgens mij is de ethiek in de meeste gevallen helemaal niet gebaseerd op een heilig boek, maar op het eigen verstand.
In de Bijbel staat bijvoorbeeld dat alle homoseksuelen dood moeten. De meeste christenen hangen die stelling niet aan. Er staat ook dat je niet mag stelen. Daar zijn veel christenen het dan weer wel mee eens. Maar dat is niet puur omdat het in de Bijbel staat, dat is vanwege een moreel besef vanuit hen zelf. Zonder Bijbel waren ze ook wel tegen stelen geweest.
Als je daadwerkelijk je ethiek puur op een heilig boek baseert ben je immoreel bezig, omdat je blind bent voor de echte ethiek en enkel regels naleeft om God te plezieren. Als je de Bijbel als voorbeeld neemt bijvoorbeeld door overspelige vrouwen dood te stenigen.
Bovendien doe je je eigen verstand tekort door te stellen dat je zelf blijkbaar niet in staat bent te bepalen wat moreel is.

Dan kom je bedrogen uit. De Bijbel geeft weinig uitleg over het hoe en waarom van de regels.

Of het ethisch of onethisch is of prettig of onprettig om in te geloven doet minder ter zake; in de eerste plaats is van belang dat het niet waar is. Als je alleen maar in dingen zou geloven die je prettig vind zouden we een rare wereld krijgen.

Omdat ik geen onnodige aannames wil doen, en de wereld prima te verklaren znder de aanname van niet-materiele entiteiten.

God vermoord met Occam's scheermes.

Het klinkt meer alsof je gewoon een bepaalde leegte hebt en de behoefte voelt om die op te vullen met iets nieuws waar je helemaal voor kunt gaan. Maar had dat niet net zo goed een sportclub of een groep mensen met dezelfde hobby of passie kunnen zijn?

Je komt ook over als iemand die vooral voor het christendom zou gaan omdat het je een prettig idee lijkt (wat ook alleen werkt als je heel selectief te werk gaat) en er minder waarde aan hecht of het waar is. Terwijl dat me nu juist een kernpunt lijkt, anders slaat het toch nergens op waar je mee bezig bent?

In dat geval moet je je wel realiseren dat vanwege het algehele gebrek aan controleerbare aanwijzingen, laat staan bewijzen, voor het bestaan van een goddelijk opperwezen de kans 0,00000000000...1 is (in de omgangstaal wordt dit 'de kans is nul') dat er ook daadwerkelijk één bestaat.
Ben je door dit algehele gebrek aan aanwijzingen toch dusdanig overtuigd dat er beslist een goddelijk opperwezen moet bestaan moet je je wel realiseren dat de kans 0,00000000000...1 is (in de omgangstaal wordt dit 'de kans is nul') dat dit de Abrahamische god is. Er zijn immers ook zoveel andere goden bedacht in de loop der tijd. Waarom zouden die niet waar zijn?
Ben je door dit algehele gebrek aan aanwijzingen toch dusdanig overtuigd dat de Abrahamische god beslist degene is die als enige wel bestaat moet je je wel realiseren dat het maar zeer de vraag is of de christelijke benadering van deze god de juiste is. Waarom zou bijvoorbeeld de islam of het jodendom het niet bij het juiste eind hebben? Enkel omdat jij niet in Iran, Indonesië of Israël geboren bent?
Ben je door dit algehele gebrek aan aanwijzingen toch dusdanig overtuigd dat de christelijke interpretatie van deze god beslist de juiste is moet je je wel realiseren dat het maar zeer de vraag is of de stroming van het christendom waar jij toevallig mee in aanraking gekomen bent de juiste is en niet een dwaalspoor met alle gevolgen van dien.
Ben je door dit algehele gebrek aan aanwijzingen toch dusdanig overtuigd dat de stroming van het christendom waar jij toevallig mee in aanraking bent gekomen beslist de meest geloofwaardige is moet je je wel realiseren dat de god waar je je op richt naar zijn eigen woorden en daden te oordelen niet bepaald het barmhartige opperwezen lijkt te zijn waar zijn aanhangers het zo graag over hebben.
Ben je door dit algehele gebrek aan aanwijzingen toch dusdanig overtuigd dat dit fictieve goddelijke opperwezen het toch beslist verdient om vereerd te worden, dan wens ik je veel succes. Al zou ik toch voor de hobby gaan.

- Er is geen reden om aan te nemen dat er een of meer goden bestaan.

- Eventuele hoop of kracht die je eruit zou putten zou dus hoogstwaarschijnlijk vals zijn.

- Ik ben niet echt gecharmeerd van wat christenen (en andere gelovigen) zoal uitspoken op deze wereld.

1) Jawel, als atheisme geloof je dat er geen God is. Dit is een geloof, omdat je het niet zeker kan weten.

2) Geen, daarom geloof je er ook dat het geen valse hoop is.

3) Dit bewaar ik voor als ik die jongen weer spreek

4) Dat zal jij beter weten dan ik, ik heb dat boek niet gelezen :)

5) Als je uitgaat van een perfecte God, dan ga je er ook vanuit dat die God ethisch is. Met de uitleg van de Bijbel die ik van die persoon kreeg, is het bestaan van een hel stukken ethischer dan mijn denkbeeld die ik eerder had.

Je kan evenmin zeker weten dat er geen feeën bestaan. Ben ik gelovig ik als ik zeg dat er geen feeën bestaan?

Nogmaals, wat maakt dat uit voor de waarheid ervan? Weet je wat mooi zou zijn? Als je gewoon van de regering iedere maand tienduizend euro op je rekening kreeg zodat je niet meer hoefde te werken. Toch zal het je niet erg ver brengen hierin te geloven, hoe prettig het idee ook is.

Omdat religie meer goed doet dan kwaad in de wereld. Als god zou bestaan zou hij dit weten en zich niet mengen in de zaken van de mens, die toch nooit zou kunnen begrijpen wat god precies is en hoe hij denkt.

Geloof is Russisch roulette. Het land waar je in geboren bent bepaald wat jij gelooft, hoe jij denkt en hoe jij leeft. Als je mazzel hebt kom je terecht in een vrij land, en kan je van een religie afstappen. Ik ben blij dat ik in Nederland ben geboren, en dat mijn ouders niet streng gelovig zijn zoals anderen in Nederland. Dan had ik misschien nooit de kans gehad om van religie af te komen, aangezien geloof vaak een sociale verplichting is. In Nederland is dat gelukkig niet zo extreem als in bijvoorbeeld de VS.

Hoe kan een rechtvaardige god iemand straffen voor iets waar hij/zij zelf geen hand in heeft? (Lees: wij kunnen niet bepalen met welke religie ik opgevoed werd.) Misschien dat vroeger mensen een stok achter de deur nodig hadden om goed te doen, want je gaat anders naar de hel. Maar ik geloof dat wij mensen dat niet nu nodig hebben. Ik doe goed, omdat het goed voelt, niet omdat ik anders naar de hemel of hel ga. Eeuwig leven, wie wil dat überhaupt. Hoe ik het ook bekijkt, een eeuwig leven lijkt mij op zich al een hel.

Erg sterk. (y)

Een rede voor mij om niet in een 'god' te geloven is dat ik het niet nodig heb. Gelovig zijn betekent immers jezelf 'hoop' geven voor het leven. Een geloof kan ook mooi zijn of je erg bevriend maken met andere mensen, maar het basisidee is tochwel de geestelijke steun. (sorry als dit allemaal al gezegd is, ik schrijf et liever zelf even op dan quotes te gebruiken)

Ik vind het toch grappig dat sommige in dit topic het bestaan van een god een statistische kans toedichten.

Verder geloof ik niet omdat ik onvoldoende aanleiding zie om de Godhypothese als mogelijkheid te beschouwen, uiteraard gesteund door de vele bewijzen tegen de hypothese.

Ik ga het klassieke weerwoord even posten.

"Atheism is as much a faith as bald is a haircolour."

Wow, wat een discussie weer. Terwijl het voor de meeste mensen zo simpel ligt. :D

Ik geloof niet, omdat ik denk dat de bijbel door mensen geschreven is. Die mensen hebben de wereld op een bepaalde manier ervaren en daarin ook opvattingen over het ontstaan van de wereld en wereldgeschiedenis verwerkt, bij elkaar is dat best een consistent geheel, maar dat maakt het nog geen waarheid.
Daarnaast geloof ik wel dat er meer is dan wat ik kan zien (en begin nu niet over natuurkundige krachten en micro-organismen, je snapt dat ik dat niet bedoel). Dat komt vooral voort uit wat ik voel (of denk te voelen) aan mijn omgeving. Dat sluit echter niet goed aan op de christelijke manier van denken, en daar komt mijn argument van de bijbel is door mensen geschreven weer terug. Dat zij de wereld op een bepaalde manier ervaren hebben betekent niet dat ik die millennia later niet op een andere manier kan ervaren. En ik kan me er ook alles bij voorstellen dat niemand in mijn omgeving de wereld op dezelfde manier ervaart.

Uhm Nona, christenen geloven ook dat de bijbel geschreven is door mensen. Alleen dan wel door god geïnspireerde mensen. Niet zo belangrijk verder. :p

Ik ben te nuchter (of te simpel :D) om 'n bepaald geloof aan te hangen. Ik hou me liever bezig met wat er om me heen gebeurt dan met dingen waarvan 't bestaan nooit bewezen is.

De vraag is sowieso eigenlijk nogal misleidend, want nu lijkt het net alsof geloven een keuze is.

wat ik niet zie geloof ik ook niet.
maar ik geloof wel in de natuur

Geloven is een keuze, niet geloven niet. ;)

In veel gevallen zijn gelovigen niet uit eigen keuze gelovig geworden. Ze zijn erin gerold. Daarom is het religieus probleem zo hardnekkig uit de wereld te helpen.

Je zou zelfs kunnen stellen dat keuzes helemaal niet bestaan, slechts het idee en gelijk de illusie van de keuze. Iedereen volgt een patroon die voor hem/haar rationeel is.

Ik ben niet echt ongelovig, ik bid gewoon tot thor.

hij heeft een hamer en dat is cool.

Ik zie geen zuurstof :P

Het is wel waarneembaar.

thanx:)

I know, I know. Indirect van de hand van God, zoals veel christenen denken. En ik denk anders. ;)

Ik geloof niet in goden, omdat ik het gewoon geen plausibel verhaal vind. Bovendien vind ik het een suffe bedoening, het trekt me totaal niet.

Ik heb twee keer in mijn leven getwijfeld:
Vroeger geloofde ik even in de lieve Heer, maar niet in God, omdat ik dacht dat de lieve Heer een lieveheersbeestje was. Maar goed, dat heeft natuurlijk niet lang stand gehouden.
Een paar jaar geleden ging ik wel even twijfelen in een gesprek met een gelovige, maar na een kort toilet bezoekje kwam ik gelukkig tot bezinning.

Vroeger zei ik soms: ik geloof niet in god, en als hij bestaat dan hoop ik de kans te krijgen om hem te vermoorden.
De wereld is beter af zonder de christelijke god. Zelfs boeddha zou het gevaar erkennen van een dergelijk omnipotent egoistisch wezen. Iets dat zo machtig en conflictvol is kun je als het bestaat niet de vrije gang laten, vanuit ethisch moreel opzicht tenminste.

De christelijke god maakt duidelijk misbruik van zijn macht/invloed door mensen aan te zetten tot homofobie/homohaat, vrouwenonderdrukking, abortus afkeer, heiden afkeer, onvoorwaardelijke aanbidding/devotie.
Maar eigenlijk is het ergste nog wel aan de christelijke god dat hij de nare eigenschap zou hebben mensen te verleiden (hemel + goddelijke kracht) en intimideren (hel + demonen) om te geloven in dingen die niet te bewijzen zijn.
Wat de christelijke god vraagt komt praktisch neer op: 'geloof onvoorwaardelijk in mij, ook al zie, hoor en voel je me niet. Luister naar het woord in de bijbel en de kerkelijke leiders en volg mijn regels, ook al zorgt dat ervoor dat je onethisch handelt en anderen schade aanricht.'

Wie ik wel mooi vind is de Jezusfiguur uit de bijbel. Helaas dat veel christenen daar te weinig aan denken.

Agnost ben je als je simpelweg geen weet heb van de achterliggende mythologie.
Atheïst ben je als je niet in goden geloofd
Gelovig ben je als je god in de een of andere vorm accepteert als bestaand.
Vraagje; waarom specifiek christen, waarom niet gewoon geloven

omg, hier gaan we weer.

Zelfs als er een god is die voldoet aan de een of andere definitie dan nog is het dan niet per definitie logisch dat mensen er in geloven.
wat was het ook alweer:
Nee hoor ik ga uit van een perfecte oorsprong en een perfecte creatie; hieruit blijkt m.i. dat god een nogal willekeurige ethica hanteert, mensen ook overigens.

Nee geloof is niet gestoord, religie wel.
Waarmee christenen als groep of religie dus geheel achterhaald is.

Vind ik niet het leven is prachtig, zinloos en compleet rechtvaardig.
gelukkig dien je altijd aan jezelf, je omgeving en de status quo verantwoording af te leggen voor je daden, weer een probleem minder.

Dit komt niet overeen met de klassieke christelijke vertellingen, hoewel het zo is dat er gesteld wordt andersgelovigen en niet gelovigen naar de hel gaan wordt er tevens gesteld dat zelfs als je god omarmt je naar de hel kan gaan.

Je bent sowieso al samen met perfectie je bent onderdeel van een perfect bestaan.

Niemand schijnt me te kunnen vertellen wanneer dit kulargument in dienst is getreden; zou je voor de gein willen beargumenteren wat er zo liefelijk is aan het uitmoorden van hele volksstammen?

Wederom onzin; het klassieke christelijke verhaal is dat je naar de hel gaat als je niet volgens "de christelijke moraal" leeft.

gelukkig zijn rationalisten daar omstreeks 1600 anders over gaan denken.

perfectie bestaat niet, dus die perfecte god bestaat niet.

Kijk om je heen en aanschouw; perfectie.

Ik heb nog nooit 'de stem van god' gehoord. Mocht daar wel sprake van zijn zal ik mij gerust bekeren of onderwerpen aan een psychiatrisch onderzoek.

Eén van de beste argumenten tegen het bestaan van God is juist de imperfectie van de wereld en de wezens die erin leven.

Valt me altijd op dat de geloofwervers altijd minimaal met z'n tweeen zijn, dat geeft niet alleen fysieke overmacht.

Ook ik ben als kind opgevoed met geloof, wist niet beter dan dat er een God was die me overal kon zien, dat ik maar "braaf" moest zijn want anders. Elke week naar de kerk en zelfs naar bijbelgroepen. Ja, ik was een laatbloeier zal ik maar zeggen.

Het heeft me uiteindelijk niets gebracht, geen steun bij verdriet of tegenslagen en toen ging ik uiteindelijk toch het nog gezonde deel van m'n verstand gebruiken.

Het feit dat de twee bekeerders waarschijnlijk overal een antwoord op hebben zegt wel iets over de bijbel. Honderden jaren verzamelde schriften van wijze mannen die hun hele leven niets anders deden dan denken over het leven. Daar moeten wel wat wijze, indrukwekkende dingen in staan, echter ook veel tegenstrijdige...
Echter, nog veel wijzere mannen (we noemen ze maar natuurkundigen) halen zo hele geschriften onderuit. Sommige dingen die 2000 jaar geleden als een wonder werden beschouwd kan tegenwoordig een kind van 6 verklaren.

Waarom geloof ik niet (meer)? Ik heb het licht gezien :cool:
God heeft de mens niet geschapen, de mens heeft God geschapen.
Dit omdat men bang is voor de dood en een uitweg zoekt d.m.v. hoop op een hiernamaals.
Ik hoef geen leven na de dood. "Ik" zal toch "ik" niet meer zijn en waarom zou ik nog een ander's leven leven? Om nog wat van de toekomst te zien? Wat weet ik nog van m'n historie dan?

Hier een interessant filmpje

Ey, je quote Thomas uit de Bijbel! :)

Wat vind je mooi aan Jezus? Hij is trouwens de kern van het christendom, zonder Jezus bestond het christendom niet eens!

Slecht argument! Alsof God verantwoordelijk is voor de rotzooi die mensen van de wereld maken.

Hoe kom je daarbij perfectie betekent niet dat alles goed hoeft te zijn.
God maakt er zelf een rotzooi van, maar gelukkig is dat ook perfect, uit verwoesting komt voortgang voort, zonder angst voor destructie geen wil om er macht over te krijgen etc.

en natuurlijk is god daar verantwoordelijk voor.

Bovendien vind ik je wat laagdunkend over mensen, we kunnen het evenwicht tussen goed en kwaad misschien niet zo best vinden maar al en al maken we toch een mooie progressie door, en gezien de hoeveelheid van de 1.5l aan hersenen die we nu gebruiken valt er nog heel wat te verwachten.

Dat bedoel ik niet. Wat ik bedoel is, dat we van God zouden mogen verwachten dat Hij als Hij ons naar Zijn evenbeeld geschapen heeft, perfect functionerende wezens van ons gemaakt heeft. En dat is absoluut niet zo; onze lichamen zitten vol gebreken. Kijk alleen al naar onze ogen en hoe snel die 'fouten' maken. Je ziet het goed als je je wijsvingers vlak voor je gezicht tegen elkaar aanhoudt terwijl je focust op iets erachter; er klopt niets van het beeld dat je dan krijgt. Om nog maar te zwijgen over hoe snel onze zintuigen verslechteren. En waarom eten en drinken we door hetzelfde gat waardoor we ademen, zodat we vaak in ons voedsel stikken?

Daar is anders wel iets voor te zeggen. Als je almachtig bent, kun je alle rotzooi voorkomen. Doe je dat dus niet, dan laat je het bewust gebeuren.

Bovendien claimen veel Christelijke stromingen dat god invloed heeft op alles dat gebeurd, en daarmee alle slechte dingen dus ook direct van die godheid komen.


Hoewel dat afhankelijk is van je veronderstellingen. Voor een Christen is ellende via bovenstaande constructie de schuld van hun god. Voor mij is dat niet zo omdat ik erken dat die god net als alle goden, niet bestaat. Iets dat niet bestaat kan nooit ergens de schuld van krijgen, natuurlijk.

Velen zien in die schuld of onwil van de godheid waar ze dan nog in geloven om iets te doen aan het lijden, een reden om niet langer te geloven. Geloof je in de godheid die een onschuldig kind kanker geeft, en na een jarenlange lijdensweg doodt? Veel mensen die dat van dichtbij meemaken doen dat niet.

Ja, maar door de zondvloed is de wereld imperfect geworden. In het paradijs vrat iedereen gras. (Ja, ook leeuwen, vraag me niet hoe. :rolleyes:) En wij mensen kenden geen pijn en waren perfect dus hadden ook geen ziektes en afwijkingen.

Ik denk dat dit antwoord het meest christelijk is wat ik zo kan bedenken. Ik geloof er alleen geen barst van.

Dat is juist onderdeel van die perfectie, hoe kan je leren van fouten als je alles direct in de juiste context zou kunnen plaatsen, hoe zou er dan ontwikkeling moeten plaatsvinden op intellectueel vlak?

OT; o.a. hierom moet je je dus niet bekeren tot het christendom
Wicca is een religie gebaseerd op de natuur en op de mysterie die uitgaat van het goddelijke in alles.
Wicca* wordt ook de Oude Religie genoemd. Ingewijden vereren de Grote Moedergodin en de Gehoornde God**. Het goddelijke manifesteert zich volgens Wicca in de natuur, en daarom legt deze religie de nadruk op nauwe banden met de natuur.

*zie ook: paganisme
**zie ook: pan

in een perfecte wereld hoef je helemaal niet te leren van fouten, omdat er geen fouten zijn.
leren is overbodig, alles is in harmonie. de absentie van conflict. iets dat simpelweg alleen mogelijk is als er niets is. geen enkel soort vorm van conflict, geen materie/energie, alleen leegte.. niets.

als je spreekt over een perfecte vorm van leven dan betreed je simpelweg het gebied van (menselijke) interpretatie.

maar eventjes afzijde daarvan, kun je vertellen welke definitie je toekent aan perfectie arPos? dat zou veel voor de anderen verduidelijken.

Niet waar perfectie houdt niet in dat alles goed is.
Niet als perfectie een systeem omvat waarin elementen zich aan elkaar aanpassen
Dat klopt alles is ook in harmonie.
Nee hoor conflict kan best samen met de mogelijkheid voor het oplossen daarvan een perfecte harmonie opleveren.
Geen conflicten is geen voorwaarde voor een perfecte wereld, sterker zonder conflicten zou ons bestaan zoals wij hem kennen nooit gevormd hebben.

Dat natuurlijk wel, als je definitie van perfectie 100% goed is dan zal het nooit kloppen.

Een perfect bestaan wordt voor mij bepaald door evenwichten, de natuur kent een spel van krachten, cycli en tegengestelden die allemaal zodanig op elkaar ingesteld zijn dat het klopt met elkaar.

de natuurwetten vertegenwoordigen wmb perfectie, de relativiteit van zaken vertegenwoordigd voor mij perfectie.

juist als alles absoluut zou zijn; juist als mensen niet zouden hoeven te leren, niet hoeven te ontwikkelen, juist als alles "goed" zou zijn dat zou wmb imperfect zijn, omdat er niets is in het verleden van 'de natuur' is wat er op wijst dat het bestaan volgens de ons bekende natuurwetten zou kunnen bestaan zonder relativiteit, zonder een evenwicht tussen tegengestelde zijden en zonder cycli.

Hoe kan je leren van bijziendheid? Leermomentjes van god? (Om nog maar over ernstige ziektes en aandoeningen te zwijgen.) Mocht je 'ja' antwoorden op die laatste vraag, hoe rijmt dat met een rechtvaardige god?

Verder nog een opmerking. We zijn allen gebonden aan de Nederlandse taal, omdat wij elkaar dan beter begrijpen:

per·fect bn, bw volmaakt

vol·maakt bn, bw 1 zonder gebrek 2 volkomen

ge·brek het; o 1 het niet of niet genoeg aanwezig zijn: ~ aan water; geldgebrek 2 armoede: ~ hebben 3 -en lichamelijk of geestelijk tekort; handicap 4 -en tekort in kwaliteit; mankement

Dus op de nieuwe aarde veranderd er niets? Aangezien deze perfect zou zijn. Als ik de plank ergens mis sla, neem mij niet kwalijk en verlicht mij. :)

weet ik veel heb nog nooit een bijbel aangeraakt

wat was de nick van de persoon achter al die 'verwidjerde' berichten. en waarom is dat account verwijderd?