verlegenheid
 

kom op zeg
je wil die jongen min of meer 'helpen' uit eigen belang..
althans, zo komt het over
Je bent 16.. kleine kans dat die relatie over 10 jaar nog is, maarja

hoe kan je hem over zijn onzekerheid heen helpen?
het ligt eraan, jij zegt dat ie bij vrienden heelmaal niet verlegen is
Maar waarschijnlijk moet je hem een beetje meer zelfvertrouwen geven op een of andere manier
samen in een nieuwe groep zijn ofzo?

zo, das weer een nutteloze post erbij :d

...Ga het iig niet forceren! Je kunt misschien een keer iets zeggen in de trant van 'ik weet niet of het aan mij ligt, maar bij anderen lijk je ietwat stiller...' Misschien is het een optie om het er over te hebben? Je kunt ook benadrukken dat je van hem houdt zoals hij is... Probeer er achter te komen waar die onzekerheid op berust en of jij/ hij daar iets mee kan...

Offtopic: Mensen helpen elkaar omdat ze er iets voor terug verwachten. "Wie goed doet, goed ontmoet." Is immers het spreekwoord. Mooi is dat he, gecamoufleerd egoisme. ;)

@ topicstarter: je kan het bespreekbaar maken bij hem. Waarom is hij zo verlegen? Probeer hem aan het denken te zetten. Dat is al de eerste stap. Zorg in ieder geval dat het gesprek in een rustige sfeer plaatsvindt en er niet verwijtend gesproken wordt.

geweldige losbandige seks schijnt tehelpen. nee dat is echtwaar. bewezen door een groep nerdo vrienden van me.

Volgens mij moeten je ouders gewoon niet zo ver nadenken. Je bent 16, de kans dat je over 10 jaar nog bij hem bent lijkt me niet heel groot. En als dat wel zo is, dan houden jullie blijkbaar zo veel van elkaar dat het je niet meer uitmaakt als hij geen baan kan krijgen. Bovendien is hij denk ik ook nog een jaar of 16, dus hij zal heus nog wel iets veranderen. Volwassen mensen zijn volgens mij altijd wat minder verlegen dan toen ze kind waren.

Maar goed, daar heb je nu niet zoveel aan. Het enige dat je denk ik kunt doen is zorgen dat hij zich op zijn gemak voelt. Dan wordt alles makkelijker, ook de omgang met je ouders. En ik weet niet precies waar die verlegenheid zich in uit, maar uit je verhaal maak ik niet op dat hij tegen jou ook verlegen doet. Maar als hij alleen verlegen doet tegen je ouders is dat toch ook niet zo'n enorm probleem? Hij hoeft toch ook geen relatie met hen te hebben? Als hij maar gelukkig is bij jou.

ik heb t ook, laatste jaar heel wat minder geworden zei eerst niks tegen mensen die k niet kende, nou praat ik zelfs tegen mensen op straat. en bij m vriend ist dan nietzo erg maar t is er wel en ik haat t maar ik kan er gewoon niks aan doen, en ik heb dus geen tips maar laat je ouders wat vragen stellen, vaak ontstaat er zo wel een gesprek

verlegendheid houd niet automatisch in dat je een gebrek aan zelfvertrouwen hebt.

Het kan ook zijn dat hij geen zin heeft om veel te lullen, of juist eerst afwacht en kijkt hoe de groep is, zodat hij beter weet wat hij wel en niet kan zeggen.

Hoi,

Verlegen was ik ook. Ik heb straks 2 jaar met mijn vriend. Bij hem thuis is het altijd heel erg gezellig, veel grapjes enz. :D

Toen ik net met hem had, heeft het denk ik ook wel een half jaar geduurd voordat ik zelf iets tegen de rest durfde te zeggen. :( Iets zeggen voor meedere mensen dan 1, durfde ik bij hem thuis zelfs niet eens. :o

Maar nu zo'n 1 1/2 jaar later gaat het beter. Ik word nog heel rood als ik iets zeg, maar ik probeer het.... :p

Laat je vriend gewoon rustig zijn gang gaan. Als je wilt dat hij iets meer zegt, kun je hem eerst simpele vragen laten beantwoorden, je ouders vragen dan gewoon eerst wat hij eigelijk leuk vind qua sport/hobby/school ofzo. Ik zou me daar zelf wat gemakkelijker bij voelen, omdat je dan over iets praat wat je leuk vindt, en waar je iets over weet, dus dan klap je minder snel dicht..denk ik dan hoor :bloos:

Heej!!

8 maanden is opzich wel lang natuurlijk maar of je nou je hele leven bij hem blijft.....
Hij is inderdaad heel erg verlegen zoals jij dat beschrijft en dat is erg vervelend en andere mensen begrijpen dat niet echt. Als het echt heel erg is kan hij misschien naar een psycholoog ofzo.
Verder blijf gewoon aardig en gezellig tegen hem en vertel hem dat je ouders hem aardig vidnen enzo dan voelt hij zich bij jou thuis misschien wat meer op zijn gemak.

Je ouders hebben inderdaad gelijk, sommige mensen zijn te verlegen om te solliciteren en om goed te functioneren in een baan en daar zou je later problemen mee kunnen hebben, maar of je daar nu al aan moet denken.......