Wel satgevergoeding, geen stage meer.
 

In september ben ik begonnen met een 10maanden durende stage van 32 uur/week. De tweede week kreeg ik de ziekte van Pfeiffer en zat vanaf toen dus ziek thuis. Mijn stageinstelling heeft me er toen op een nogal onbeschofte manier uitgewerkt. Ik heb gevraagd of ik zelf nog contact op moest nemen met P&O, maar dat was niet nodig. Als het wel zo was, zouden ze het mij laten weten.

Vanaf november 2006 heb ik dus geen stage meer. Tot die tijd kreeg ik gewoon stagevergoeding, maar dat leek mij terecht, omdat ik ziek was. Maar nu krijg ik die stagevergoeding (230 euro/maand) dus nog steeds, terwijl ik geen stage meer heb. Ik heb ze niets laten weten, omdat ik vind dat ze mij echt onbeschoft behandeld hebben, en het hun fout is dat ik niet uitgeschreven o.i.d. ben.

Mijn vraag is eigenlijk tot wanneer ze dat geld terug kunnen vorderen?

20 jaar

En ook al konden ze dat geld niet meer terugvorderen, als je er aan denkt het te houden onder het mom van "ik ben onbeschoft behandeld, dus mag ik het houden" is natuurlijk ook niet oké, dat begrijp je zelf hopelijk ook wel :)

Het is geen ethiek topic.

Bel nou maar gewoon, want uiteindelijk komen ze erachter, en dan moet je dadelijk opeens 1000 euro terugbetalen.

je hebt zelf aangeboden nog contact op te nemen en eea te regelen, was niet nodig, zij zouden het wel regelen.

1+1=2

Maarja, als ze het ooit terugvragen,mocht het zo ver komen...tja.

Toch lastig, hoewel k wel zou denken zoals jij nu doet hoor.

Gewoon laten lopen en niet uitgeven. Het is tenslotte niet jouw verantwoordelijkheid. Ze maken een fout, en ze hebben gewoon recht op dat geld. Maar men kan volgens mij niet van jou gaan verwachten dat jij je actief moet gaan inzetten om hun fout te herstellen.

hoe dit wettelijk zit weet ik niet, maar zieke mensen mag je toch niet zomaar ontslaan? (in hoeverre is een stageovereenkomst een arbeidsovereenkomst?)

Anyway: hou er rekening mee dat je het terug moet betalen. Zet het desnoods een jaar apart. Moet je terugbetalen dan kan je dat, moet je het niet: dan heb je lekker gespaard.


Maar met zulke bedragen kan ik me niet voorstellen dat ze daar niet meer op terug zullen komen.

Ik zou ze toch maar even bellen...

Ik zou bellen. Hoewel het hun fout is, zul je niet zo sterk staan als zij later het geld terugeisen (en jij het bijvoorbeeld niet meer hebt). Je was tenslotte wel van de situatie op de hoogte (en dan wordt er een bepaalde verantwoordelijkheid van jouw kant verondersteld).

Wat heb je aan geld dat je niet kunt uitgeven, maar eindeloos lang moet blijven bewaren, omdat je niet weet of ze het ooit nog terug zullen vragen?

Interest.

En tja, als je weet dat je geen zelfbeheersing hebt dan zou ik het maar meteen terug gaan geven. Maar anders dan moet je het gewoon houden en netjes teruggeven wanneer daar om wordt gevraagd.

Ik heb me ook afgevraagd of ze mij wel mochten ontslaan, maar aan de andere kant op zo'n manier wil ik er geen stage meer lopen. Dus daar heb ik geen punt van gemaakt.

Het geld heb ik natuurlijk nog niet uitgegeven, maar staat op m'n spaarrekening. Eigenlijk denk ik dat ze er niet achter komen, omdat het een schijntje is van wat er in een dergelijk grote organisatie omgaat.

Ik was gewoon benieuwd tot hoe lang ik het geld vast moest houden, maar als ik het zo lees, kan ik er maar het beste jaren rente over vangen :)

Een stageovereenkomst is geen arbeidsovereenkomst. Het ontslagverbod bij ziekte is hier dus niet van toepassing.

Waarschijnlijk zullen ze hier wel achterkomen zodra het een en ander wordt gecontroleerd.

Móchten ze er achter komen dan zullen zij, naast het onverschuldigd betaalde bedrag, ook rente vorderen. Al met al is de kans klein dat je er ook maar iets aan gaat verdienen.