Interpretatie/betekenis gedichten
Hallo allemaal,
Ik moet voor mijn mondeling Nederlands gedichten interpreteren maar bij de volgende 3 gedichten kom ik er niet uit.... kan iemand mij helpen? Alvast bedankt!! Luister - Hans Lodeizen toen ik nog met hem leefde en wij de wereld samen maakten, wevend en rafelend toen ik zijn oog bij mij had en zijn witte handen toen heb ik de sneeuw gezegend en in de regen gelachen. toen ik de middagen in zijn kamer doorbracht en in zijn lichaam rondliep of neerzat, een boek las of sliep, toen ik de weg van zijn oor kende en de rivier van zijn ogen binnenvoer toen ik met zijn handen speelde en over zijn lippen liep toen ben ik mijzelf vaak tegengekomen lachend en huilend en dingen zeggend. maar, bij het komen van de herfst is hij weggegaan nu ben ik zelf niet meer want ik ben meegegaan ik heb zijn handen een hand gegeven ik ben in zijn ogen gevangen ik ben in zijn oren verward ik ben in zijn lichaam verdwaald in zijn lichaam verdronken. De buigzaamheid van verdriet - Hans Lodeizen in een wereld van louter plezier kwam ik haar tegen, glimlachend, en ze zei: wat liefde is geweest luister ernaar in de bomen en ik knikte en we liepen nog lang in de stille tuin. de wereld was van louter golven en ik zonk in haar als een lijk naar beneden het water sloot boven mijn hoofd en even voelde ik een vis langs mij strijken in de stille zee. dag zei ik tegen haar dag kom ik je nog eens tegen, glimlachend maar de wind blies weg haar gezicht in het water en ik knikte en ik werd onzichtbaar in het stille leven. Langzaam - Hans Lodeizen winter, jij bent een slechtaard in de huizen verstop je je als een kind zie ik je alle scholen binnen hollen met je lichaam in een tas o winter jij bent een slechte meester een klein beetje vuurwerk daarmee ben ik tevreden o winter geef mij wat vrolijkheid knip een stuk van deze middag af gooi een sprookje in het water van de nacht o slechte meester dag slechte winter, scharenslijper, met geschramde knieën hol je over de speelplaats als knikkers uit de wolken van een hemel naar het blauwe hemd waar het witte krijtje rijdt van een slechte meester. |
Wat had je zelf al bedacht? En welke stukken vind je moeilijk?
|
Bij luister dacht ik dat het gedicht gaat over het verlies van een partner / geliefde. De liefde die degene voor de overledene had, wordt beschreven. Hij/zij kon zich volledig in zijn geliefde verliezen. Maar bij het overlijden van zijn/haar geliefde verloor deze persoon zichzelf ook. Hij/zij is als het ware zichzelf niet meer.
Bij de buigzaamheid van verdriet dacht ik dat het ging om het verlies van een geliefde, maar de 'ik' persoon in het verhaal kan het nog niet bevatten dat hij/zij er niet meer is en beeld zich in alsof ze nog samen zijn. De 'ik' persoon wil het feit dat zijn/haar geliefde weg is nog niet te accepteren en sluit zich daarom helemaal af van het normale leven. Op deze manier wordt hij/zij steeds eenzamer. Bij langzaam denk ik dat het gaat over de winter die langzaam steeds kouder wordt. Maar deze winter wordt niet gewaardeerd. De persoon is meer een lente/zomer mens en vindt de dagen een stuk minder draagbaar in de winter. Ik vind het ontzettend lastig, want ik weet niet wanneer ik iets letterlijk moet nemen en wanneer niet. |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 23:08. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.