Verliefdheid is eigenlijk onzin
 

Om maar even in de wetenschappelijke sfeer te blijven.

Eigenlijk is verliefdheid maar een overbodige chemische reactie. Dat valt te verklaren als we kijken naar de aard van verliefdheid. Waar dient het eigenlijk voor? Verliefdheid is niets meer of minder dan een chemische reactie in het lichaam, bedoeld om de persoon die het overkomt makkelijker in contact te brengen met een ander. Verliefdheid maskeert de onvolkomenheden van de ander, waardoor de voorplantingsdrang toeneemt en het voortbestaan van de soort meer gewaarborgd is.

Wat is een 'relatie' eigenlijk? Mijns inziens niet meer dan een heel hechte vriendschap met seks. Naarmate de eerste, heftige verliefdheid over gaat, gaat de verhouding tussen twee partners namelijk over in 'houden van', een vaag begrip wat in feite niet meer inhoudt dan dat men het gezelschap van de ander erg op prijs stelt en het leven met die persoon erg prettig vindt. Op de keper beschouwd is, zodra de verliefdheid wegvalt, er dus écht geen verschil meer met een 'gewone' vriendschap, behalve de seks, maar dat kan men met iedereen doen. Dat is zoiets lichamelijks...je kunt best seks hebben met iemand terwijl je die persoon eigenlijk helemaal niet leuk vindt, maar je kunt jezelf niet dwingen verliefd te worden op iemand die je niet leuk vindt. Blijkbaar kun je die lichamelijke handeling wél forceren, maar die chemische reactie niet. Tot zover de theorie.

Mijn stelling nu: hebben we de verliefdheid eigenlijk nog wel nodig? Waar het allemaal om draait in onze samenleving is het vinden van een levenspartner. Dat is nu eenmaal één van de hoekstenen van onze Westerse samenleving: een stabiele, monogame relatie met een partner van het andere geslacht. Maar hebben we daar verliefdheid voor nodig? Stel dat je iemand kent waarvan je wéét dat het met die persoon gewoon supergoed zou werken, omdat je zowel sociaal-emotioneel, maatschappelijk, en qua interesses perfect bij elkaar past? De verliefdheid ontbreekt, dat is waar, maar dat maakt toch niet uit? Op het moment dat die persoon een 'perfect match' is, maar de verliefdheid is er niet, kun je er toch gewoon mee naar bed gaan en een relatie mee beginnen? Immers, na een tijdje is de verliefdheid toch vervlogen, en dan blijft de vriendschap, het vertrouwen, de hechte band over...mét een ander voordeel: door het feit dat je niet verblind was door verliefdheid, heb je een heel gefundeerde en goede keuze kunnen maken op het gebied van wederzijdse interessen, zodat je niet na een tijdje erachter komt dat de persoon waar je verliefd op bent geworden, een heel ander persoon blijkt te zijn dan je door je hormonen werd voorgespiegeld.

Kortom: verliefdheid, who needs it!

:)

tis wel een kewl gevoel ennuh kwil het nie kwijt dus misschien ben ik verslaafd:p oftewel kheb het wel nodig:D:)

hier ben ik het mee eens.
ik heb geen idee hoe het voor mij zou zijn als m'n verliefdheid minder werd maar ik toch nog op basis van "houden van" een relatie zou hebben, want zover ben ik nog niet gekomen :(
de gevoelens van de ander gaan altijd eerder over :(
maar ik zou ook geen sex met een jongen kunnen hebben zonder verliefdheid......kweenie waarom...dat gaat gewoon niet op de een of andere manier..die behoefte heb ik dan ook totaal niet.
Verder heb ik er niet echt iets aan toe te voegen. :)

als je het zo bekijkt wel, maar ik vind dat verliefdheid wel wat extra's aan dingen geeft, als je met iemand zoent waar wederzijdse verliefdheid is, dan is het imho intenser :)

Jawel. Stel je voor dat je iemand kent die je 'gewoon' leuk vindt. Je bent er niet verliefd op, maar hij is zeker niet lelijk, gewoon erg aardig, grappig en jullie kunnen het als vrienden heel goed met elkaar vinden. Dan zou je daar best wel mee naar bed kunnen gaan denk ik :)


Nee, maar daar hebben wij een aangeleerde weerzin tegen, omdat dat in onze Westerse maatschappij niet aanvaard wordt :)

Mwah, ik denk dat de verliefdheid wel helemaal weggaat. De allerergste verliefdheid gaat zelfs al weg na één keer zoenen. Die écht allereerste fase, van stiekem kijken in de klas, lachen, zelfs misselijk worden, dat gaat vrij snel over...dat is ook wetenschappelijk aangetoond, verliefdheid is namelijk heel goed te meten :)

Wat natuurljk niet wegneemt dat het een heel lekker gevoel is :)

*ziet nog steeds geen mailtje, hoor*

het lichaam is niets meer dan een omhulsel van de mens. het lichaam kan liefde en verliefdheid niet naaboodsen met chemicalien. en ook leid niet elke verliefdheid tot voortplanten.


kan ook zonder zijn

liefde is meer dan vriendscap alleen vind ik hoor. liefde is speciaal. zoenen en dergelijken doet je niet met een gewone vriend(in)

sex hebben met iemand waar je geen liefde mee deeld. wat heb je daaraan? dat is de domste fout van de hele chemische lustgevoelens ooit tot stand gebracht bij de evolutie. dankzij die zinloze lust al die verkrachting en abortussen.

sex is voor liefde gemaakt, niet liefde voor sex.

verliefdheid blijft wel nodig hoor.
zonder verliefdheid zullen sommige mensen nooit echt gelukkig kunnen zijn.
liefde moet dan heel lang groeien tussen de 2, dan wel geforceerd. en dan ook sex geforceerd (niet als in verkrachting)

en verliefdheid is gewoon leuk. een beter gevoel dan lust IMHO.

Verliefdheid maakt een relatie veel intenser, en veranderd daarna in houden van.. wat mischien een nog wel intenser gevoel is. Ik ben het niet met je stelling eens, het is ook een kwestie van gezond verstand om verliefd te worden op iemand die gewoon fout voor je is... liefde maakt blind zei je... Maar je kunt toch ook gewoon fatsoenlijk nadenken? of ben ik dan de enige die m'n verstand ( althans probeert) gebruikt?

I DO!!!!!!
alot
I mean without zou ik flauwvallen
nee das overdreven natuurlijk
maar ik denk dat het wel goed is voor iemand
waarom weet ik niet
maar
volgens mij moet je het eens meemaken...

Hij weet echt wel wat het is... maar het gaat om het id, het is niet nodig...

weer mee eens....
ik zou ook nooit sex zonder verliefdheid kunnen hebben, niet met een jongen althans.

Ik geef je gedeeltelijk wel gelijk want sinds het uit is met mijn vriend, heb ik de ogen kunnen opentrekken en ik besef dat ik nu niks meer voor hem voel, terwijl het toen zo sterk was, dat goed gevoel ben ik vergeten en is de mist in.
Maar verliefdheid is nodig voor een relatie, dat maakt alles juist zo spannend, ik denk dat een relatie zonder verliefdheid niet lang kan duren of althans geen relatie is.

Dank je, Karen :)

Ik weet inderdaad zeker wel wat verliefd zijn is. Waar het mij gewoon om gaat, is de vraag of het nodig is. Ik beweer niet dat het niet fijn is om verliefd te zijn...ik onderzoek alleen of het, heel cru gezien, wel nodig is.

Maar als je mijn redenatie niet kunt/wilt volgen, neem ik je dat niet kwalijk. Er is wel enig abstraheringsvermogen voor nodig om het op deze manier te bekijken.

SSTFU!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Eerst mijn stukje theorie die ik naarm mijn mening vanuit dezelfde optiek breng als de jouwe:
De natuur wil dat we ons voortplanten, vandaar dat er zoiets als liefde bestaat om seks nog eens extra te promoten. Waar de bij van bloem tot bloem gaat om iets op te zuigen gaat een man (instinctief) van vrouw tot vrouw om er iets in te spuiten. Beide situaties hebben sterke voortplanting tot gevolg met risicospreiding voor mislukte bevruchting. Verliefdheid is er om een man er toe te brengen een vrouw te bevruchten. De verliefdheid gaat snel over en slaat weer toe bij een ander zodat de man meerdere vrouwen in zijn leven bevrucht. De vrouw wordt ook verliefd zodat ze zich laat bevruchten. Ook voor haar is het voordelig dat de verliefdheid snel overgaat, ze blijft dan niet met evenwicht verstorende gevoelens achter en is weer klaar voor de volgende man.




Ok nu de volgende situatie:
In je situatie gaat iedereen dus op zoek naar die sociaal-emotioneel, maatschappelijk, en qua interesses perfect bij je past.Stel je hebt die persoon gevonden, je gaat er je leven mee delen. Maar wat als je dan verliefd wordt op iemand anders? Je geeft zelf al aan dat het een chemisch proces is dat we niet onder controle hebben. Dan zit het er toch dik in dat je met de persoon waar je op verliefd bent gaat seksen? De natuur zorgt er wel voor dat je met die persoon in bed belandt. Zoiets lijkt me niet bijzonder goed voor de relatie. De enige reden waarom een man en vrouw bij elkaar zouden blijven is het kind zelf. Duidelijke afspraken zouden een 'open' relatie nog toelaten maar dat is toch bijzonder slecht voor het kind.


Ik denk eigenlijk dat er toch meer is dan alleen een chemisch proces. Chemie van verliefdheid is wetenschappelijk bewezen, maar ook de invloed van liefde tussen ouders op het kind.

(ik heb af en toe wat bij dit stukje geschreven, ik vermoed dat ik de rode draad ervan een beetje ben kwijtgeraakt)

Daar heb je gelijk in. Maar dat kan ook gebeuren in een relatie met een persoon waar je wél eerst verliefd op was. De mogelijkheid dat je verliefd wordt op iemand anders is altijd aanwezig - dat is immers de natuur. En dat het niet bijzonder goed is voor de relatie, is eigenlijk irrelevant. Relaties zijn namelijk dingen die de natuur niet kent. Zoals je al aangeeft, is het enige doel van de mens, zichzelf voort te planten. Een monogame relatie is dus onnatuurlijk - het doel van de man is, zoveel mogelijk vrouwen te bevruchten. Daarbij maakt het dus niet uit of hij er verliefd op is, een relatie mee heeft, of iets dergelijks.

het is waar dat het maar gewoon chemische reacties zijn enzo..heb heel veel programma's daarover gezien op discovery..Was heel interessant..maar ja ik blijf het nog steeds speciaal vinden..:p

Ik.

Op je betoog heb ik niet zoveel aan te merken, maar toch zou ik het verliefdheid niet willen missen.

En wie weet dat we over 1000 jaar idd geen verliefdheid meer kennen. Is die eigenschap eruit geëvolueerd.

hmm
nu ik het terug lees is het best een rare reply
maar ik weet niet hoe ik het moet zeggen
je zou natuurlijk op zich wel zonder kunnen
maar ik denk ook weer niet te lang....

bubaajz...

ps. ik snap je beredenering wel

Je betoog klopt geheel, maar IMHO het uitgangspunt niet. Ik heb nog steeds nooit een overtuigend argument gehoord waarom er zoiets zou moeten bestaan als "bedoelingen" binnen 'de natuur' of 'het leven' of de andere frasen waar mensen zo graag mee gooien. Ik denk dat er helemaal geen doel of eindplan of idee binnen de orde der dingen is, en dus kan er ook geen sprake zijn van overbodige of juist nuttige zaken daarbinnen.

De mens en dieren, soorten in het algemeen zijn op de wereld om zich voort te planten... soorten zijn zo gemaakt om zich voort te planten... het feit dat wij kunnen denken, maakt het alleen wat anders... Voortplanten lijkt mij het enige nut op de aarde, het voorkomt uitsterven, maar dat hangt van je defenitie van nut af...

Mijn uitgangspunt klopt wel, omdat ik in deze tekst ervanuitgegaan ben dat mensen volgens de natuur moeten leven. Ik móest wel een uitgangspunt hebben anders kom je nergens in een betoog, en ik heb dit genomen :)

Ik geef toe dat de bewering 'mensen horen volgens de natuur te leven' gewoon onzin is. Dat is inderdaad nergens op gebaseerd. Het enkele feit dat wij op deze aardkloot zijn door een speling der natuur, wil nog niet zeggen dat wij moeten leven conform de lijnen die we van diezelfde natuur opgelegd krijgen in de vorm van onze genen en natuurlijke predisposities. Maar als je uit dat punt redeneert, kom je inderdaad tot de conclusie die jij ook trok: niets heeft nut, er is geen rangorde tussen dingen omdat toch niets nut heeft. Maar als je dat als uitgangspunt neemt, zit je in een wetenschappelijk totaal onwerkbare situatie. Dan kun je namelijk alleen feiten constateren en geen conclusies trekken, hooguit op basis van die feiten een oordeel geven over de status-quo, maar er geen waardeoordeel aan verbinden. Ik beweer ook niet dat ik objectief gelijk heb, ik zet slechts uiteen hoe ík erover denk, en ik heb in dit geval wel als uitgangspunt genomen dat de mens volgens de natuur hoort te leven :)

Verliefdheid zuigt.
Het is niet nodig.

geweldig, ik heb je stuk opgeslagen in mijn comp.
ik ben het helemaal met je eens maar kan het slecht verwoorden waardoor ik altijd raar door mensen aangekeken wordt en veroordeelt word.

ik ben in mijn leven maar 3 keer verlieft op iemand geweest, 2 keer werd ik na een tijdje wakker en had door hoe een ongelofelijke sukkel het is, met de ander heb ik nu een vriendschappelijke relatie en we zoenen nog weleens.

maar er zijn 2 mensen in mijn leven waar ik zielsveel van hou en waar ik ongelofelijk goed mee kan opschieten, de een ken ik mijn hele leven en de ander nu zo'n 2,5 jaar. Met de een heb ik het soort vriendschap waarin je ook sex hebt (nog niet met m gehad maar goed er is meer op sexueel opbied) maar met de ander niet en daar moet ik eerlijk gezegd ook niet aan denken.

waarom niet--> er moet wel een een lichamelijke aantrekkingskracht zijn, of in ieder geval geen afstotingskracht (of hoe dat ook mag heten). De jongen waar ik het over heb is dik en lelijk en ik wordt al onpasselijk bij het idee dat ik sex met hem zou moeten hebben.

Voor mij is het wel nodig. Ik wil gewoon absoluut geen seks met iemand waar ik niet verliefd op ben. Het gaat puur om gevoel.. Ik zou geen relatie kunnen hebben met gewoon een vriend, want dan mis ik iets en zou ik niet gelukkig kunnen zijn. Ik hoef ook niet te zoenen, of seks te hebben met een gewone vriend..
Het gaat puur om het gevoel, en ik denk niet dat er veel mensen zijn die in zo'n situatie hun gezonde verstand kunnen laten winnen.
Je begint geen relatie als je niet verliefd bent.. En je kunt niet op "die manier" van iemand houden als je er niet verliefd op bent (geweest).
En ik denk ook dat verliefdheid niet helemaal weggaat, ik denk dat de verliefdheid de relatie de moeite waard houdt zegmaar. Je hoort ook vaak zat mensen die het uitmaken "omdat ze niet meer verliefd zijn", maar dit betekent niet dat ze niet van die persoon houden.
Het graag bij iemand zijn, zegt niets over je verdere gevoel. Ik ben ook graag bij normale vrienden, en misschien kun je het "liefde" noemen, maar toch wel zo anders dan bij mijn vriend.

Er moet een bepaald gevoel bij. Zoals missen. Ik mis mijn vriend heel erg als ik hem een paar dagen niet zie. Mijn vrienden kan ik zo een paar maand niet zien en dat doet me niets (niet zoveel).
Het "niet zonder iemand kunnen -gevoel", dat heb je ook heel erg als je echt verliefd bent en "op die manier" van iemand houdt.
Ik heb bijvoorbeeld bij gewone vrienden niet echt het gevoel niet zonder ze te kunnen..

En dan nog iets, hoe kun je nou vinden dat iemand een perfecte match voor je is, als je er geen goed gevoel bij hebt. Natuurlijk, verliefdheid maakt blind, en iedereen vindt zijn vriend/in perfect bij zich passen.. Maar andersom ook, ik kan niet vinden dat iemand goed bij me past als het niet klikt.. Want bij elkaar passen en "het klikken" zijn twee heel verschillende dingen.

mensen hebben gevoel toch wel heel erg hard nodig. Ik denk dat gevoel juist voor de noodzakelijke stimulatie zorgt, om voort te planten. Wat is immers het belangrijkst? Dat je gevoel bevredigt wordt..
In ieder geval bij mij. Ik leef op gevoel.. En ik zou nooit een relatie kunnen beginnen met iemand die rationeel gezien goed bij me zou passen, maar bij wie ik een kutgevoel heb.
En het graag-willen-zien-gevoel, is ook heel anders bij m'n vriend dan bij een ander..

Nja moeilijk uitleggen, het komt erop neer dat alles om gevoel draait.. Ik zou namelijk ook niet geil kunnen worden van een gewone vriend bij wie ik me niet zo voel als bij m'n vriend.. als je me een beetje begrijpt :)

Het lijkt wel een stelling van mij...

Jongen toch... :( :rolleyes:

Pourqoui?

Pourquoi quoi?

hai helemaal nie eens met jou
ech nie! :mad:

:D Verliefdheid is juist heeeeeel leuk!En je hebt het ech wel nodig!
Verliefdheid is een leuke en leive gevoel die je kan delen met iedereen!Ben je ech verliefd dan heb je er gelijk een beter humeur door!

Veel liefs -XXX- Jessica:rolleyes: :rolleyes:

I rest my case!!!!!

Je snapt het niet, maar dat kan ik je niet kwalijk nemen, je bent ook nog zo jong.

nou, het maakt je leven boeiender vind ik
what dew yew think of this nare man

LOL :D Ik begrijp jullie reacties heel goed. Vrijwel iedereen vindt verliefdheid een heerlijk gevoel. Ikzelf ook. Ik heb ook zeker niet beweerd dat verliefdheid niet lekker voelt, of niet mooi of puur of lief is. Dat kun je niet in mijn betoog terugvinden. Mijn stuk is ook niet gericht op individuele personen, maar op de mens als geheel, bezien vanuit een evolutionair perspectief. Vanuit dat perspectief is verliefdheid zeker niet nodig, omdat het toch allemaal om seks/voortplanting draait en liefde een verschijnsel is wat de natuur niet kent.

ik kan het niet zo intelligent verwoorden als de meesten hier, maar toch mijn mening...
Ik denk dat liefde opzich niet NODIG is, maar het wel een belangrijk middel is om voort te planten, naar mijn mening zullen weinig mensen met iemand het bed in duiken als ze iemand 'gewoon aardig ' vinden, liefde heeft dan net dat extra's dat je dat wel wil. Bij sommige is het dus wel nodig, bij andere weer niet....
En het geeft natuurlijk net dat extra's aan een relatie, en de spanning die je in het begin voelt is ook weer een aanleiding tot voorplanting

'k vind het fijn... dus waarom niet...

Je verwoordt het anders goed, in ieder geval heb je beter door waar het om gaat dan sommige mensen hier.

Ik ben het voor de volle 200% met jou eens!!!!!!!!!

ik niet, ik vind het verschrikkelijk. Ik heb veel liever vriendschap met sex :)

jouw stelling is een van de oudste in de geschiedenis. tot de Romantiek waren haast alle huwelijken verstandshuwelijken.
Maar geef toe: het is een lekker gevoel. je stapt op je roze wolk en zweef!
ok dat je wolk na verloop van tijd oplost en van van 9 km naar beneden dondert is wat minder. maar toch.

Ok, verliefdheid is eigenlijk een uitvinding van de laatste eeuwen

Vroeger zocht een man gewoon voor voorplanting ( Puur voor den SEX, diene goeie oue tijd :D )

Mer toch is het een super cool, leuk, verwarrend,... gevoel en ik kan er niet zonder

Daar geloof ik niets van. Bewijs het maar eens.

Ook dit geloof ik niet.

Ik ook niet... mensen kiezen elkaar uit, en hoe doen ze dat? Door wat ze voelen... ik denk dat het toen net zo goed was, al kan ik me er ook wel iets van voorstellen dat ouders mensen kozen... en dan heb je enig sinds gelijk...

valt niet te bewijzen is gewoon zo, men trouwde voor bezit- en/of machtsvergroting. Men trouwde bovendien niet met een leuke vrouw maar met een vruchtbare vrouw

Ach leuk verhaal wouter.....maar beetje lang om helemaal door te lezen. Maar ik ken je punt ongeveer wel. En ik moet toegeven er zit een zekere waarheid in. Na loop van tijd gaat de verliefdheid weg in een relatie en is het belangrijk dat je elkaars beste vrienden wordt. Want vaak is de persoon waarmee je de relatie hebt , toch ok de persoon waarmee je het meeste op schiet. En dan is het belangrijk dat jullie heel goed met elkaar kunnen op schieten.

En misschien is het wel beter, maar het gebeurt op de een of andere manier niet zo snel. Misschien zou het wel beter zijn: verliefdheid is toch soms zo'n vreselijk gevoel, wat allerlei ander onzekerheden met zich mee brengt.

ach ik weet het ook niet, het is een leuk idee.....maar het gaat gewoon weg niet werken! (sorrie!)

1) "Is gewoon zo"?? Wat is dit nu voor een argument?
2) Dat wist men van tevoren, hè?

Ik durf het bíjna niet te vragen...;)

:D Geintje, maar ik snap precies wat je bedoelt. Voor mij is verliefdheid in beginsel slecht: het beinvloedt je beeldvorming, je vermogen tot helder nadenken, en is gewoon in het algemeen klote. Sex wordt er lichamelijk gezien ook heus niet lekkerder door. Veel mensen dénken of zeggen dat ze seks in verliefde toestand lekkerder vinden, maar dat is natuurlijk iets persoonlijks. Voor mij maakt het niet echt bijzonder veel uit: ik heb éénmaal seks gehad met iemand op wie ik op dat moment echt ontzettend verliefd was, en ik merkte gewoon dat op het moment dat we dingen deden, de liefde, het pure, de verliefdheid toch vooral verdrongen werd door lust.

Ik denk dat er toch wel enige lichamelijke aantrekkingskracht (die je voelt als verliefdheid) moet zijn wil je met iemand gaan seksen...

Ik ben bevriend met een jongen en iedereen zegt dat we perfect voor elkaar zijn, en ik denk dat als ik verliefd op em zou zijn dat dat ook zo zou zijn, maar we zijn allebei niet verliefd op elkaar en zullen daarom ook nooit zoenen of seks hebben...

Puur wetenschappelijk gezien is verliefdheid denk ik niet meer dan een illusie van het bewustzijn.

Je hebt het onderbewuste selectieproces voor de meest geschikte partner, welke overigens gezien de effectiviteit van de voortplanting periodiek zal wijzigen. Voor het hele leven met 1 iemand samen zijn is zelfs onnatuurlijk.

Aangezien het onderbewuste de juiste prikkels geeft bij een geschikte partner, zal het bewuste iets 'speciaals' voelen, althans; dat denkt het.

Heb je het nodig? Aangezien 'liefde' niet meer dan een gevolg van de oorzaak gelukt selectieproces is, heb je 'liefde' opzich niet nodig. Aan de andere kant zou een gebrek aan 'liefde' erop wijzen dat het selectieproces faalt en dit zou desastreus zijn voor het voortbestaan.

Dit is mijn analyse van het begrip 'liefde' :)