pappie of self made man
 

heb jij de luxe van rijke ouders of niet?

zo ja; profiteer je daar ook van of vind je het belangrijk eerst je zaakjes zelf te regelen, heb je bijv. een bijbaantje? hoe staan je ouders tegenover de geldsituatie, hoef je maar te piepen en je krijgt pappies creditcard of geven ze eerder schop onder je kont?

zo niet; wat vind je van mensen die dat wel hebben. heb jij een hekel aan ze of gun je het ze

ETC

mijn vader verdient veel geld. Ik merk er weinig van alleen het huis waarin we wonen. Maar verder regel ik al me zaken zelf, en heb daar geen enkel probleem mee je leert er daardoor wel met geld om te gaan iets wat veel van mijn leeftijdsgenoten niet kunnen omdat alles voor ze word betaald en dus geen keuzes hoeven te maken.

ik regel ut zelf... ik heb me eigen geld.... krijg wel geld van me ma maar das niet heel erg veel verder doe ik het zelf met me salaris

Mijn ouders verdienen vrij veel. Ik kan niet zeggen dat ik niet verwend ben, maar mijn ouders proberen me wel al jaren te leren wat geld waard is, door me niet altijd maar geld te geven. Zeker nu ik wat ouder ben, hoef ik niet te rekenen op een bijdrage als ik ga stappen of winkelen. Ze zijn een beetje van 'voor wat hoort wat'. Dus als ik mijn best doe voor mijn studie, krijg ik meer. Als ik een baantje heb, krijg ik wat extra's. Als ik de hele dag op m'n ass zit te niksen zoals de laatste tijd, krijg ik helemaal niets.

Ik woon bij m'n moeder (ik heb geen contact met m'n vader). M'n ma verdient niet zoveel (werkt bij een kinderdagverblijf). Ik werk voor m'n geld en soms als m'n ma wat over heeft krijg ik geld van haar. Ik doe het vanaf m'n 16de al zo en ik ben het al gewend.

Ik ben niet jaloers op leeftijdsgenoten die rijk +/ verwend zijn. Ik zou ook niet weten waarom.

Ik ben gelukkig, gezond en alles gaat de goede kant op.

Ik kreeg vroeger alles wat ik wilde van m'n ouders. Ze verdienen niet zoveel geld, gemiddeld zeg maar.
Maar nu wil ik eigenlijk wel zelf voor m'n inkomen zorgen, maar m'n vader pushed me niet om te werken.

Mijn ouders verdienen vrij veel, maar ik krijg gewoon een bepaald bedrag in de maand, zodat ik dus soms (vaak) vrij blut ben door mn koopgedrag. Mijn vader geeft me soms wel iets kleins als ik het graag wil hebben en hij is erbij, maar meestal krijg ik niet iets zonder reden (verjaardag, rapport enz.) Ik ga na de vakantie een baantje zoeken, want ik wil niet helemaal afhankelijk zijn van mn ouders. Ze leren me zo hoe ik met geld om moet gaan, later zullen ze me helpen met studie financieren en een kamer etc, maar ik zal het op een gegeven moment toch helemaal zelf moeten doen en ik vind dat ze me zo goed voorbereiden, ik denk dat ik het later ook zo zal doen.

1. Niet.
2. Ik kan dus niet profiteren en ik heb dus een bijbaantje.
3. Ik krijg dus eerder een schop tegen m'n kont.
Maar ik kan goed met geld omgaan dus ik hoef eigenlijk nooit te zeuren. Ik kan me aardig inhouden als t moet en als ik geld heb geef ik het uit, maar ook niet zomaar aan alles.

Mensen die wel alles krijgen kunnen daar niks aan doen, zo zijn ze nou eenmaal opgevoed door hun rijke ouders.
T lijkt me klote als het wel een keer minder gaat en dat je een keer niet op je ouders kan terugvallen en dat het dan misgaat, maar dat hoeft ook niet altijd.

Mijn vader is directeur, dus we hebben thuis geld genoeg. Profiteer ik daar ook van, dat hangt ervan af. Mijn ouders vinden het onzin om veel geld uit te geven voor kleding, electronica, etc. Ze geven zelf wel veel uit aan boeken, kunst en antiek. Ook vinden ze het leuk om echte koopjes te doen.
Ik krijg van mijn ouders niet meer geld dan vrienden van mij, en als ik er niet mee rond kan komen, dan kan ik van mn moeder een schop onder mn kont krijgen, maar mn vader wil me af en toe als het echt nodig is nog wel eens een beetje geven. Deze situatie komt alleen zo goed als nooit voor omdat ik genoeg heb aan mn geld. Ik ben niet het persoon die op een avond stappen er even 40 euro doorheen gooit en dan nog vind dat het een gewone avond was, ik heb het geld niet eens, en als ik het had zou ik het nog niet doen.

TJha, tis een beetje complex.

vind het niet erg als iemand rijke papa heeft en nuttige dingen doet het geld; Als iemand echter bijv. een ps2, xbox EN gamecube thuis heeft staan en er weinig mee speelt, tjah.

maarja, moet je eens voorstellen dat je de zoon bent van bijv. willem van hanigem, dat is eerder een paria dan een gift.

pappa.

Mijn vader en verzorgers zijn nooit vermogend geweest en heb altijd voor mijn eigen geld moeten zorgen. Mijn vader en ik lijken totaal niet op elkaar qua karakter. Hij heeft nooit gezegd wat ik moest doen en heb altijd mijn eigen wil gehad, mede doordat ik geen wil opgelegd kreeg.

Ok, als ik echt geld nodig heb dan kan ik het heel misschien krijgen, maar mijn vader heeft vaak minder geld dan ik en dan houdt het snel op. Ik vraag daarom ook nooit wat aan hem, als ik het zelf ook kan regelen.

We hebben wel redelijk wat geld, maar ik ben niet verwend ofzo. Ooit een keer een kleine tv als kerstkado, maar dat was eenmalig.

Ze hebben ons verteld dat we zakgeld krijgen, en als dat niet genoeg is, dat we ervoor mogen werken. Ik werk ook (maar dat was niet omdat ik in geldnood zat ofzo hoor), en ik heb mn zaakjes prima op orde dus ik hoef ook niet om geld te bedelen. Waarschijnlijk zouden ze mij dat geld ook niet geven.

Ik wil hun geld ook helemaal niet.

Ik vind het niet erg als andere mensen hun kinderen verwennen, als die kids er maar niet mee te koop lopen. Ik vind het een beetje jammer omdat zij waarschijnlijk niet leren sparen/werken voor je geld etc. Maar voor de rest moeten ze het zelf weten. Zelf zou ik mn kinderen ook niet zo verwennen.

Ik vind dat mensen die pronken met geld at ze gekregen hebben een beetje sneu zijn, als ze er hard voor grwerkt hebben vind ik ook best als iemand ermee pronkt, hij of zij heeft er immers zn best voor gedaan.

Maar wanneer spreekt men over het verwennen van een kind trouwens? Waar ligt de grens?

Mijn vader is diamantair en ik ben enig kind. Dus jullie vinden mij bij voorbaat waarschijn al verwend en volgens jullie normen klopt dat ook wel. Ik heb nog nooit gewerkt, als ik geld wil dan vraag ik het gewoon en meestal dan krijg ik het wel. Ik ben wel verwend denk ik. :o

Ik krijg geen zak/kleedgeld o.i.d. Als ik iets nodig heb, krijg ik het soms, is het te veel, dan kan ik het verdienen door bv. daarna te gaan stofzuigen of ramen te lappen.
Soms ben ik wel jaloers op kinderen die maar met hun vingers hoeven te knippen en 100 euro in hun handen gedrukt krijgen...maar ach...misschien krijgen die het later wel heel moeilijk :rolleyes:

you know I didn't get nothing when Í was young my mother spent moths of her pregnancy in jail, she was a black panther and the main reason she became one was because the government didn't get blacks nothing and then she got thrown in jail, so hell yeah I'm a self made man, started rappin when I was just 19 years of age, now 13 years later been dead 7 year coming back and I'm still the self made man I used to be
my money might be not as much as it used to be but it don't change the man I was, am and will become
my daddy gave me nothing, I told that nigga in a song get off yo ass if you plan to be rich nigga you aint done nothing fo me never but I dont care, I dont let that be of any influence; he didn't teach me right but he showed me what kind of man I didn't wanna become and that is a lame ass motherfucker who sits on his ass all day letting his kids starf to dead because he wan get another beer
I say is westside fo life and we still ballin

Ja, die heb ik wel, en daar ben ik me ook wel heel goed van bewust. En ik profiteer daar ook wel van. Ik heb helemaal geen zin om nu al te werken. Dat kan ik m'n hele leven nog doen. :| En daarbij, als ik 't op 'n makkelijke manier van m'n papa kan krijgen, ga ik 'r echt niet voor zwoegen or. Ze hebben btw wel liever dat ik wel een baantje zoek zodat ik wel een beetje geldbewust wordt enzo, maar omdat ik ziek ben kan dat niet. :cool: Ik krijg dus wel vaak papa's pin mee ja. Maar dat is meer omdat ie eigenlijk geen zin heeft in om met me te winkelen. ;)

Ik weet niet of 't je al was opgevallen, maar dit is toevallig een Nederlands forum. :rolleyes:

Zzzzzzz ..

M'n vader verdient prima, door hard werken en veel intelligentie, maar ik ben verder nooit echt verwend. Ik krijg wekelijks geld van 'm en als 'ie iets moet betalen doet 'ie ook niet moeilijk, maar dat beperkt zich tot kleine dingen, hoogstens CD's. Verder heb ik alles zelf gekocht.

mn moeder is wel rijk, maar niet door hard werken ofzo.. En ze is best zuinig dus eigenlijk merk ik het niet.. Ik krijg wel voldoende geld, en als ik meer wil heb ik gewoon pech.. Ik kan voorlopig geen bijbaantje nemen (ivm ziekte) dus een enkele keer zal ze me wel bijschieten.. Mn moeder vind het mn eigen zaak. Als ik geldtekort heb, en ik ga zeuren dan krijg ik het alleen als ik het echt nodig heb,. En meestal schrijft ze het gewoon op als schuld.

Mn vader werkt hard en heeft daarom ook wat geld enzo.. maar van hem kan ik niet 'profiteren' op wat voor manier dan ook omdat ik geen contact meer met hem heb

Ik gun het mensen die wel geld hebben wel, maar ik erger me er wel aan als ze dan domme opmerkingen hebben, over dat je minder waard bent als je geen dure kleding heb enzo.. En als ze zich gaan gedragen alsof zij beter zijn.. (en ik geef toe, ik erger me er ookwel aan als ik ze zie klagen bij hun ouders voor hun duizendste dure shirt)

Kom uit goed gezin, ik werk niet dus als ik wat nodig heb krijg ik het van m'n ouders. Ik ben wel verwend, maar kan er ook mee leven als een keer iets niet mogelijk is. Ach ik kan m'n hele leven nog werken ;)

damn, als je dat vind ben je wel een erg trieste arme sloeber

ohja ff reageren. Ik zit zo in de middenmoot. Heb nooit echt hoeven werken voor mijn geld, maar daarnaast geef ik ook ZEER weinig uit.

Ik heb geen rijke ouders ofzo, ook niet arm, gewoon zoals de rest denk ik zo :)

Maar ik krijg gewoon wat ik nodig heb, al zou ik merk-kleding willen zou ik dat krijgen, maar dat heeft geen meer-waarde voor me..



Verder heb ik alleen een hekel aan mensen die met pappies geld lopen te patsen terwijl ze zelf niks hebben...

Ik heb naar zeggen rijke ouders. Ik profiteer er niet van in de zin van misbruik. Ik krijg alleen meer dan bijvoorbeeld vrienden van me, die me dan snel verwend vinden, als grap maar ook serieus soms. Ik hoef bijzonder weinig te doen aan huishoudelijke taken en ik neem vaker de taxi of bus dan een fiets.
Als ik iets nodig heb krijg ik het, maar wel reëel. Dus niet dat ik elke dag zeg "Ik wil nieuwe kleren" en dat ik dan elke dag geld krijg. Er zijn ook grenzen en die ken ik ook.
Ik heb overigens niet echt een bijbaantje, ik doe wat pc-werk bij mijn vader, maar verder niet.
Mijn ouders vinden wel dat ik een baan moet gaan zoeken, om wat ervaring en zelfstandigheid op te doen. Niet zozeer voor het geld, maar wat levenservaring :)
Ik kan me daar in vinden.

Ja, mijn vader verdient veel. Maar daar merk ik verder niks van. Ik krijg niet meer zakgeld dan vriendinnen en als ik iets wil hebben zal ik daar maar voor werken ook.
't Is lekker hoor, om de zekerheid te hebben dat we rekeningen op tijd kunnen betalen en ineens, als het nodig is, grote uitgaven te doen. Maar daar staat wel tegenover dat ik mijn vader amper zie.

Dat heb ik ook. Mijn pa zit (te) vaak in het buitenland voor congressen enzo.. Beetje jammer, zeker nu ik ook straks op kamers ga.. Dan zie ik m dus al helemaal weinig :( Maarja, that's life..

nee, ben niet verwend. mn ouders hebben allebei een gewoon goed salaris, en k krijg 25 euro zakgeld per maand, de rest zoek ik maar uit. ik werk niet, kan geen zaterdagbaantje vinden, maar heb deze vakantie wel gewerkt. als ik iets heel duurs voor mn verjaaradg vraag, moet ik vaak de helft zelf betalen van het geld dat ik krijg. *dansschoenen, telefoon*

Mijn ouders hebben alle2 een normaal salaris denk ik... Ze verdienen niet extreem veel ofzo... Maar ik werk zelf en krijg kleedgeld, dus daar red ik t makkelijk van. Ik vraag ze nooit om geld, ik vind dat ik dat wel zelf kan regelen...

En de mensen die 't wel hebben: Tsjah, ik gun het ze wel, zolang ze niet te beroerd zijn om ook es aan anderen te denken. En zolang ze zichzelf niet beter gaan voelen ofzo...

mijn ouders verdienen ook vrij veel, ik werk niet en als ik geld nodig heb dan kan ik bij mijn ouders aankloppen! ja ik ben verwend! maar als ik op kamers ga zal het ook wel wat minder worden.

mn vader is leraar, nuff said

in principe zou hij wel genoeg moeten verdienen om 2 mensen te onderhouden maar meestal zitten we nogal krap (ik denk dat ik te duur ben). omdat hij nu bijna constant bij zn vriendin zit heb ik zijn pinpas waar elke maand 400 euro op wordt gestort. daar moet ik dus ook boodschappen van doen enzo, maar dat is allemaal heel goed te doen.
jammer dat het maar tijdelijk is, normaal gesproken bedel ik altijd om geld als ik iets wil (en dat krijg ik dan ook wel omdat mijn vader te makkelijk is). na de vakantie ga ik een baantje zoeken, vind het toch wel belangrijk/handig om eigen inkomsten te hebben.

Ik woon alleen bij mn moeder en zij is arbeidsongeschikt, dus nee, rijk absoluut niet.
Toch heeft ze me wel zoveel mogelijk 'verwend' niet op een verkeerde manier, maar als ik wat nodig had of graag wilde dan deed ze haar best en kreeg ik t vaak wel.
Heb nooit te klagen gehad, wel heel lief eigenlijk, mocht paardrijden, tennissen, een computer, een tv, een video etc. en zelf kocht ze nauwelijks iets.
Sinds mn 18e krijg ik niets meer en werk ik zelf voor mn spullen.
Moet nu ook een maandelijkse bijdrage gaan betalen, heb daar heel moeilijk over gedaan, maar eigenlijk is het ook wel logisch :)
Nu moet ik mn moeder maar eens gaan verwennen :D

Ik vind t wel prima en zit er helemaal niet mee dat ik niet uit een rijk gezin kom, elk jaar een paar x op vakantie had me wel leuk geleken, maar red t ook prima zonder.
Ik weet iig wat het is om voor je geld te werken en geef mn geld niet uit aan onnodig dure dingen.
Denk goed na voor ik iets koop en als ik het iets verderop goedkoper kan krijgen zal ik dat zeker doen.

Heb altijd wel een bijbaantje gehad, maar nooit echt gespaard, ik geef te graag uit...
Ben nu iets verstandiger aan t worden en ga toch maar eens sparen :) Wil toch op een gegeven moment het huis uit.

Ik heb absoluut geen hekel aan mensen die rijk zijn, maakt toch niets uit. Het zou me wel irriteren als ze er mee te koop liepen, niet uit jaloezie, maar zulke dingen ergeren me gewoon. Leuk dat je geld hebt, maar dat hoef je toch niet nodig te laten merken overal?

Wel vrees ik wel eens voor de toekomst van bepaalde kindertjes, die op hun 10e al in de duurste kleren lopen en maar een keel op te zetten en pappie grijpt naar zn creditcard en koopt iets duurs zodat t kind maar zn smoel dicht houdt. Wat moet dat later worden....maargoed is verder mijn probleem niet, dus ze zoeken t maar uit.

Geld maakt iig niet gelukkig, maar tis wel lekker makkelijk om te hebben :D

ik denk dat mijn ouders een gemiddeld inkomen hebben, mijn vader werkt full-time en mn moeder part-time. Ik krijg wekelijks zakgeld en 1x per maand kleedgeld. Soms krijg ik wat extra als ik naar de bioscoop ga, maar dat komt niet vaak voor.

Mensen denken soms wel eens dat ik verwend ben, ik had redelijk vroeg een eigen tv op mn kamer, en ga bijna elk jaar wel een paar dagen samen met mn vader weg, maken we een 'stedentrip', maar die dingen betaal ik zelf. Toen ik op mn 8e een nieuwe radio op mn kamer wilde, mocht dat, maar dan moest ik wel zelf het grootste gedeelte bij elkaar sparen, de tv die ik kreeg, heb ik zelf voor 2/3e betaald, de rest kreeg ik van mn ouders voor mn verjaardag. In oktober ga ik naar Londen, ik betaal zelf de reis, het hotel en spullen die ik daar wil kopen. En daar werk ik ook voor. Ik heb deze vakantie 4 weken gewerkt, en heb een bijbaantje tijdens het schooljaar.
Ik heb, in vergelijking met vrienden, meer dan genoeg, maar ik werk er zelf ook voor.

ik krijg geen zakgeld :(
meestal als k iets voor mn moeder moet kopen ofzo krijg ik ook nix trug :(
ze is niet rijk ofzo.. we krijgen allimentatie (als meneer zin heeft om te betalen heet dat :rolleyes: ) en m'n moeder werkt.. verdient niet veel maar ok.

m'n 'vader' heeft een ver boven modaal inkomen.. maar hij geeft alles aan zichzelf en zn hoer uit. hij gaat 6x per jaar op vakantie enzo.. en mn broertje wilde toelaatst n frietje maar da kreeg ie niet eens.

ik werk zelf en krijg af en toe wat geld van m'n oma.. maja da's ook niet echt van wow :eek: ofzo...

Echt rijk niet, arm ook niet. Beetje in de middenmoot, maar zoals hier volgens mij het grootste deel van de mensen werk ik voor de dingen die ik wil. Van mijn ouders krijg ik geen zakgeld en kleedgeld meer omdat ik werk, kan nog steeds goed rondkomen. En of ik jaloers ben op rijkere mensen, ik heb echt af en toe wel zoiets van shit hey, daar moet ik 3 maanden voor werken en hij zit gewoon op ze luie reet maar echt vaak komt dat niet voor eigelijk.

:rolleyes: wat een domme zin zeg.. Directeur kan je ook van een peuterspeelzaal zijn...

Ik denk dat het bij mij ook wel gemiddeld is. Ik krijg zak/kleedgeld een keer in de maand, daar moet ik alles voor kopen. Dus cadeautjes, kleding, alles wat ik verder nodig heb (uitgezondert grote dingen die ik echt moet hebben zoals een winterjas). Mijn ouders betalen mijn hobbies grotendeels (gitaarles, gitaar heb ik zelf moeten betalen, paardrijden).
Pff, ja, verder...Als ik iets vraag voor m'n verjaardag of voor mijn rapport krijg ik dat ook meestal wel, als het binnen de perken blijft. Ik ben wel verwend, zal ook wel komen omdat ik enigst kind ben. Heb overigens geen bijbaantje, is een beetje lastig te regelen voor me.

ik krijg eten van me ma en ze betaalt mn schoolgeld

maar kleding en andere dingen moet ik zelf betalen, en ik vind ook dat dat zo hoort aangezien ik 18 ben, ik moet me toch voorbereiden op zelfstandig worden

Wij zijn niet arm, we hebben groot huis, altijd genoeg eten en ik ben goed gekleed wat me ouders betalen.

Mijn ouders vinden als ik iets extra's wil dat ik daarvoor moet gaan werken, omdat dat goed voor je is.

Ik krijg zeker niet alles. Ik kom uit een goed gezin, maar ik ben niet verwend. Ik heb twee jaar een bijbaantje gehad, maar nu even niet.
Kleding enzo krijg ik meestal wel. Soms betaal ik zelf wat. M'n vader is wel makkelijker met geld weggeven, dus meestal ga ik naar hem toe :D
Ik heb eigenlijk altijd wel geld. Ik krijg meer dan voldoende zakgeld :) Soms krijg ik wat extra, met uitgaan ofzo. Cadeaus betaal ik altijd zelf, en ook 'luxedingen' zoals make-up.

edit: pappie's creditcard mag ik niet meer lenen :( ;)

Niet echt. Mijn beide ouders werken allebei (en verdienen goed) maar ik krijg maar 50 euro studiefinanciering per maand. Ik hoef zelf mijn kleding en rekeningen oid. niet te betalen, terwijl een goede vriend van me dat wel moet doen. Hij komt uit een arbeidersgezin, zijn moeder werkt niet en zijn vader verdient best weinig maar hij krijgt 330 (!) euro studiefinanciering per maand! Daarvan kan hij ruimschoots alles betalen zelfs zijn eigen verzekeringen enzo. Dan houdt hij nog ruim 100 euro per maand over..

Hij kan gewoon zelf een telefoonabonnement afsluiten als-ie dat wil met een leuke camera-GSM erbij, hij heeft nu al een PDA met kleurenscherm, nu al redelijk luxe GSM die hij nu wil vervangen, nieuwe Pentium 4 2,4ghz pc.. studiefinanciering genoeg... Gaat-ie waarschijnlijk ook doen, dat telefoonabonnement afsluiten. Zou ik niet moeten proberen dan ben ik de helft van mijn studiefincanciering kwijt per maand!! Ik moet echt gewoon zuinig aan doen met mijn centen (heb geen zin om mijn spaarrekening te plunderen) terwijl hij per maand genoeg te besteden heeft..

Zo zie je maar weer, als je Nederlandse Overheid erachter komt als je iets te besteden heeft plukken ze je toch weer kaal... :mad: :mad:

Wat zeur je nou, je hoeft zelf toch niet je kleding en rekeningen te betalen? Hij wel..
Vind t nogal een rare houding van je, maargoed.
Ik krijg zelf ook 300 euro stufi, waar elke maand automatisch 70 euro schoolgeld, 50 euro internetkosten en 50 euro verzekering af gaat. Dingen die jouw ouders waarschijnlijk gewoon voor je betalen? Dus ik zie t probleem niet hoor, ben blij dat t hier in NL zo geregeld is.

Nee, ik hoef niks zelf te betalen maar ik houd gewoon minder over als hij... Als ik zo veel stufie kreeg moest ik het ook zelf betalen maar dan hield ik alsnog veel over...

We hebben 't gewoon goed thuis. Mijn vader had een goede baan, als is hij nu met de VUT, en mijn moeder werkt ook.
Ik krijg een vast bedrag in de maand voor kleding en uitgaan. Alleen schoenen en jassen betalen ze er nog bij. Voor kleding of uitgaan kom ik dus ook nooit bij mijn ouders aankloppen. Ze hebben wel weer mijn afgelopen vakantie betaald+extra vakantie geld. Maar nu mijn kamer helemaal opgeknapt wordt, merk ik dat zij toch wel het meest betalen (tapijt, tv, wastafel, lampen etc.).
Ze zijn ook zeker van mening dat ik gewoon moet werken als ik meer geld wil. Ik ben ook blij dat ze dat doen, het lijkt me niks om altijd alles te krijgen. Ik denk dat je dingen meer leert waarderen als je je best voor iets hebt gedaan.

Ik woon bij mijn moeder en ze heeft niet echt veel geld, maar wel genoeg. Mijn vader maakt elk jaar een bepaald bedrag voor mij over. Ik krijg kleedgeld en zakgeld. Niet echt veel, maar ik kan ermee rond komen. Ik wil sparen en soms wat meer geld uitgeven dan ik krijg, dus heb (eh, had) ik een baantje. Ik krijg nooit zomaar geld van mijn ouders.

Mijn ma is huismoeder, dus mijn pa zorgt in zijn eentje voor het inkomen. We zijn niet rijk,en ook niet arm.
Ik krijg een vast inkomen per maand,in het begin ,en meestal wel ik ben blut in het midden.
Kleren moet ik niet zelf betalen,schoenen ook niet. Tenzij ik iets koop in 't stad, dan betalen ze het wel niet terug.
Dus het geld dient voor 'prullen'.

Ik heb geen vakantiejob,omdat ik nog te jong ben (eigenlijk niet,maar ik wou nog niet werken), binnenkort ga ik babysitten,dus heb ik meer geld en dat is handig,aangezien ik nogal makkelijk uitgeef. :o
Volgend jaar word het speeplein geven ook betaald,maar wat is 3 euro per dag. :rolleyes:

Mijn moeder doet bij ons het huishouden en alleen mijn vader heeft een betaalde baan. Gelukkig wel eentje die behoorlijk goed verdient omdat hij veel verantwoordelijkheid draagt (hij is hoofd beheer van een inrichting voor moeilijk opvoedbare jongeren, onderdeel van het ministerie van justitie). We hebben het thuis goed, maar dat uit zich eigenlijk niet in materiële dingen. Mijn broer en ik kregen nooit dure cadeau's of grote geldbedragen voor verjaardagen, rapporten, diploma's enz.

Ook wonen we niet in een bijzonder groot of duur huis en hebben we geen bijzonder grote of dure auto. We leven eigenlijk heel bescheiden, maar er ontbreekt ons nooit iets. We gaan altijd op vakantie, mijn broer en ik studeren allebei en ook mijn ouders doen redelijk veel aan (dure) cultuuruitingen, zoals het bezoeken van concerten en galleriëen (mijn vader is ook voorzitter van een klassiek concertpodium waar regelmatig talent uit binnen- en buitenland staat).

Het is eigenlijk meer dat we het steken in leuk leven en zelfontplooiïng dan echt in harde materiële dingen. Ik zal in ieder geval nooit iets hoeven missen omdat mijn ouders het geld niet hebben en dat is wel een fijn gevoel.

ach ze mogen van mij.
Kheb er niet zo veel problemen mee
in dat opzichte ben ik ook vrij verwend
maar koop vaak dingen die ik best van m'n ouders kan krijgen maar dat hoef ik niet.
Kheb geld zat.
Leef vrij zuinig drink niet veel en rook en gebruik geen andere rare dingen dus.

kheb er niet zo probleem mee

Hell, ik wist niet dat er mensen waren met extreem-linkse sypathiëen die rijke ouders hadden :)

Thuis hebben we het niet breed, en regelmatig moeten m'n ouders veel moeite doen om elke maand rond te komen. Maar op zaken die m'n broertje, zusje en ik nodig hebben voor onze opleiding wordt nooit bezuinigd. En daar ben ik erg blij mee. M'n ouders zeggen altijd dat we goed moeten studeren om straks niet met zoveel financiële zorgen te hoeven zitten als zij, en ik ben vastbesloten dat ook te doen. Hoewel ik met ingang van dit jaar wel m'n eigen studie moet financieren (d.m.v m'n bijbaantje en een lening bij de IBG), omdat we anders niet meer elke dag een gezonde maaltijd op tafel zouden kunnen hebben. Maar hierdoor leer ik wel goed met m'n geld om te gaan en ik mag hopen dat als ik straks een goede baan heb niet vergeet dat er nog meer mensen zijn die het net zo moeilijk hebben als, of die het nog moeilijker hebben. Want zo slecht hebben we het thuis nog niet eigenlijk.

Does the word DUH mean anything to you?

Wel eens van puberale rebellie gehoord? :D