homoseksuele ouders.......
 

11 jaar geleden zijn mijn ouders gescheiden. Nou is dit niet zo'n ramp, want het is soms gewoon beter, maar mijn ouders zijn gescheiden omdat mijn vader homoseksueel bleek te zijn.

Nou heb ik het dus in het verleden heel erg moeilijk gehad om hierover te praten en heb hiervan pas op 16jarige leeftijd geestelijk erg een klap van gehad :(

nou wil ik graag weten of er mensen hier zijn die dit ook hebben meegemaakt of iets soortgelijks en hoe je er dan mee om bent gegaan. Ik ken nl niemand van mijn leeftijd die dit heeft meegemaakt.

wil je je ervaring niet met iedereen delen? stuur me dan aub een pm. :rolleyes:

Ikzelf heb zoiets niet meegemaakt. Maar een vriend van mij die is geadopteerd uit Sri Lanka, toendertijd ook door een 'vader en moeder'. Na een paar jaar zijn deze uit elkaar gegaan, omdat zijn moeder toch meer voor vrouwen bleek te voelen. Hij en zijn broer zijn sindsdien nog steeds bij zijn moeder blijven, dus voor mij heeft hij eigenlijk gewoon 2 moeders...

Ik geloof niet dat hij het er erg moeilijk mee heeft gehad. Misschien komt dat omdat hij zelf ook homo is, maar ook zijn broer heeft er dacht ik nooit echt problemen mee gehad.

Hm, kweenie of je wat hebt aan dit verhaal...ik wil er denk ik alleen maar mee zeggen dat je niet de enige bent...

Ik heb er geen ervaringen mee, maar ik denk dat het vrij normaal is.

Vroeger was er niet echt ruimte voor homoseksuelen. Alles was gericht op de hetero's. Veel homoseksuele mensen hebben hierdoor hun gevoelens onderdrukt of niet herkent als dusdanig en zijn gewoon net zoals de rest getrouwd. Later was het veel meer maatschappelijk geaccepteerd en bekend dat er homo's zijn.

Veel homo's hebben het er volgens mij best moeilijk mee, want zij hebben dezelfde gevoelens als anderen alleen brengt hun gevoel meer problemen met zich mee dan dat van hetero's omdat dit als gewoon beschouwd wordt.

ik heb er wel ervaring mee,
na 25 jaar zijn mijn ouders gescheiden en bleek dat mijn moeder op vrouwen te vallen.
ze heeft nu een vriendin, in het begin had ik er heel veel problemen mee, maar schaamde me niet echt, vertelde het wel gewoon aan mensen als ze vroegen hoe het nou zit met de familie.
nu vind ik het geen probleem meer dat ze pot is, heb alleen problemen met die vriendin en daar baal ik hevig van, sta op het punt om uit huis te gaan maar kan niet tegen alleen zijn en heb ook nog 2 honden thuis die ik niet kwijt wil. en bij mijn vader wonen is ook niet zo'n goed idee, kunnen niet zo goed met elkaar overweg.
maar kan best begrijpen dat je het vervelend vind, van andere mensen is het toch heel anders dan van je eigen ouders. dus als je wilt mag je me toevoegen op msn of iets dergelijks. dark_feary@hotmail.com

Ik zou me wel raar voelen dan. Want dan ben je geboren uit een vader en een moeder, terwijl die vader eigenlijk op mannen valt :s Lijkt me best zwaar om dat dan te moeten accepteren.

Het is natuurlijk wel verrekte handig als nog 10 bent en je ooit eens gepest zou worden; "Hou op of ik roep mijn vaders erbij!"

Ik ken iemand die in een soortgelijke situatie zit/zat.
Je bent dus idd niet de enige.

Kijk ff naar de betekenis van de smileys, :rolleyes: lijkt me hier niet echt van toepassing.

ja sorry ik vind het gewoon een leuke smiley. Maar verder bedoel ik het wel heel serieus.
Toen mijn ouders uit elkaar gingen was het homoseksueel zijn nog erg taboe en we werden later als ik bij me vader op bezoek kwam best wel door de buurt raar aangekeken. En mensen deden altijd zo minachtend op school en dat weerhield om er iemand over te vertellen.....
alleen mijn beste vriendinnen wisten het.
Nu heb ik er overigens geen problemen meer mee. Ik woon nu zelfs bij mijn vader en ik hou zielsveel van em en wat ie ook is hij blijft mijn pappie 4ever :)

Ik ken een aantal mensen die ook ouders hebben die homosexueel bleken te zijn. De moeder van een vriendin van mij heeft nu al een tijd een vriendin. (Ze is 10 jaar geleden gescheiden.)
De vader en moeder van een jongen uit mn klas vallen allebei op hun eigen geslacht. Ik weet ook niet of zij ooit een liefdesrelatie hebben gehad of dat ze alleen samen waren voor de kids.
Nouja, ik wilde alleen even vertellen dat er inderdaad bestwel wat kinderen zijn met homosexuele ouders en dat ik het, als buitenstaander, helemaal niet zo raar vind. :)
Edit: ik heb zelfs nog een jongen in mn klas met 2 moeders, k vergat hem zelfs, het lijkt zo gewoon nu... :D

Waarom zou dat erg zijn? Als je vader toch gelukkig is, dan is er toch niets aan de hand?

ik vind het nu nie zo erg meer. En me vader en, ik denk ook wel, me moeder, hebben allebei een relatie en zijn gelukkig. Maar toen dit alles gebeurde 10 of 11 jaar geleden, was het een schande in de buurt en werden we gewoon scheef aangekeken :s

Vind je dat aardig klinken? Niet aanvallend bedoelt, ben benieuwd hoe je dat woord ziet omdat je het hier, zo gebruikt

Grappig niet, Zonnebloempjuh is me zus :p

Een oude basisschoolvriend van mij heeft zoiets gehad. Toen hij een jaar of 10 was zijn zijn ouders gescheiden en is zijn moeder, waarvan eigenlijk al langer bekend was dat ze lesbisch was, met een andere vrouw gaan samenwonen. Achteraf begrijp ik eigenlijk niet hoe ik daar achter ben gekomen als jochie van 9 of 10.... Anyway, het verhaal ging dat ook zijn vader homoseksueel was. Nou vind ik dat toch wel heel toevallig als dat zo zou zijn en ik heb het ook maar van horen zeggen, maar toch...

Tsjah, t kan gebeuren, maar tis best wel moeilijk.. :s

moet je deze uppen om te zeggen dat ze je zús is?? (topic is bijna acht maanden oud)

of wil je ook mensen leren kennen die met hetzelfde "probleem" zitten? zeg dat dan gewoon meid ;) :) (of vraag aan je zus of ze mensen wil doorverwijzen ;))



xxx

mijn moeder is bisexueel, heeft nooit met mijn vader samengewoond, toen ik 8 was hebben we wel een tijdje met een vrouw in huis gewoon. dat vond ik echt niet leuk. maar verder heb k er geen problemen mee :)

Pff, das erg jammer, maar je zal er toch echt normaal mee om moeten leren gaan. Voor eigen bestwil. Het lijkt me best een klap ja :)
Niet het feit dat hij/zij homoseksueel blijkt te zijn, maar dat dat na zoveel jaar pas boven komt drijven.
Mijn oom heeft na 20 jaar ook eindelijk toegegeven dat hij 'homo' was en heeft mn tante daarvoor verlaten. Nu is hij gelukkig getrouwd en mn neven wonen nu nog gewoon zo goed als bij mn tante.
Was even een klap van 'waarom dan 20 jaar samen zijn' maar in de familie is het vermoeden er altijd al geweest.
Mn moeder is biseksueel en heeft zo'n 10 jaar geleden een tijdje samengewoond met een vrouw. Ik noemde haar gewoon bij haar voornaam, niets aan de hand. Ik ben dan misschien heel vrij opgevoed, maar soms was het wel even raar om te zien. Niet de gedachten, maar het zien opzich.
Anyways;
Het is jammer dat je vader je moeder zegmaar zolang 'aan het lijntj' heeft gehouden, maar je kunt er niets aan doen. IKzelf zie het hetzelfde als dat ze scheiden en je vader bvb met een vrouw verder gaat.:)

Succes.

Ja, een vriendin van mijn moeder was eerst getrouwd, had ook een zoontje. Toen is ze gescheiden omdat haar man toch homo bleek te zijn. Haar ex-man heeft nu een nieuwe vriend en het zoontje gaat er verder prima mee om. Is de helft van de tijd bij zijn moeder en haar nieuwe vriend en de andere helft bij zijn vader en zijn nieuwe vriend. Ouders gaan verder ook nog prima met elkaar om, hebben ook nog samen een winkel. Gaat perfect/

Tsjonge, doe niet zo overdreven, ik ben ook homo, maar ik heb het ook altijd over nichten. Homosexuelen klinkt zo wetenschappelijk verantwoord en politiek correct. En lesbo's noem ik ook altijd potten. Ik heb een hekel aan eufemismen.

sinds mijn coming out zegen mijn ouders ook geen lesbo of homoseksueel meer, maar ik heb ze aangeleerd dat ze pot, nicht of flikker moeten zeggen(y)

bij mij komt dat gevoel niet over. alleen dat de persoon in kwestie ietswat verbitterd is.

ik heb het niet meegemaakt.

sterkte!

Een ex vriendje van mij had een vader die homo was... Mjah... boeie :) Hij heeft nu een leuke vriend en dat vind die vriend van mij ook wel vet enzo...

okee tis n vaag verhaaltje misschien... waar het allemaal op neer komt is... ach boeie

Ik ga dit topic ff updaten omdak toch nog ff een paar meningen wil horen.. Vooral omdak er, net als mijn zus, nu ook problemen mee heb.. Mjah.. Dus.. Komt u maar met uw verhalen =) Alles is welkom..

Wat is er erg aan als je vader homo is? Of gaat het om de scheiding zelf?

bij mij is het niet voorgekomen maar ik begrijp wel dat het je kan raken. Ik ben van mening dat gescheiden ouders omdat de vader homoseksueel is slechter door de maatschappij wordt geaccepteerd dan dat de moeder lesbies blijkt te zijn. Ik spiegel dat gelijk naar mezelf, ik ben niet bang voor homo's, best leuke jongens, maar toch is het wat eng als je heel dichtbij komen en TE aardig gaan doen. Lesbies samen zien wordt door een gedeelte van de mannelijke sekse zelfs erotisch gevonden. Daarom is denk ik de wereld van darkcat (lesbische moeder) totaal anders dan die van jou.

denk ik...

Topic is aardig oud maar togh ga ook ik ff reageren, mede omdat ik qtiej erg goed ken...

Het gaat om de scheiding zelf omdat haar vader homo is...

Ikzelf ben van mening dat dit iets normaals is. Hoewel normaal wel een verkeerd woord is denk ik dat je wel weet wat ik er mee bedoel. Hoe het loopt is allemaal heel erg vervelend, helemaal als de personen kinderen hebben.

Maar ja, ik zal je er niet vreemd op aan kijken hoor, maar dat weet je inmiddels al.

Ik geloof niet dat jullie het helemaal snappen.. Ik denk zelfs niet dat mijn eigen vriendje het helemaal snapt (niet lullig bedoeld, maar alleen mensen die t meegemaakt hebben snappen denk ik waar ik nou eigenlijk mee zit)

Mijn zus bijvoorbeeld.. Mijn jongste zus C, is nu 19, heeft nu een vriendin, M. M. heeft afgelopen zomervakantie stage gelopen in Spanje.. C. is in drie maanden wel vijf keer in Spanje geweest.. En steeds maar heen en weer vliegen.. Steeds weer een ticket.. En weer terug.. En dan weer in bed liggen huilen omdat ze M. zo miste.. Nou, toen hadden we al de eerste gedachten van oeii.. Maar goed, toen was M. weer thuis en toen kwamen ze 'uit de kast'. Nu is dat niet zo'n probleem, dit was ff een inleiding.. Maar af en toe komen ze bij mijn moeder en mij eten en dan gaan we, na het eten, nog ff tv kijken.. En dan zou je ze moeten zien !! Echt niet normaal.. Zo doe ik niet eens met mijn vriendje.. Anyway, dan zitten ze gewoon BOVENOP elkaar.. En maar kusjes geven en 'poppie dit' en 'schatje dat'.. Daar kan ik dus niet tegen.. Ik heb er totaal geen problemen mee dat ze 'pot' zijn, maar dat vink dus wat overdreven.. Ik heb een tijdje problemen gehad met mijn vader, ik ben 'genezen' toendertijd, en nu komt alles weer boven.. Vandaar..

Iedereen reageert anders als hij of zij verliefd is...mijn zusje heeft ook al een paar jaar een vriendin en ze zijn ook vrij klef, en dat vind ik niet zo heel prettig om naar te kijken, maar dat had ik net zo goed niet prettig gevonden als ze een vriend had gehad, dat heeft dus niets te maken met het feit dat ze een vriendin heeft.

Denk dat je naar de geschiedenis moet kijken, de vader van qtiej is gescheiden omdat hij homo is...

Dat was vroeger ook heel erg, die gingen altijd samen douchen enzo, dat mocht toen niet meer van m`n moeder als wij daar waren, want daar had mijn oudste zus last van..

Daar heb ik naar gekeken (nogal logisch, lijkt me), maar dan nog snap ik het probleem niet (en dat hoeft ook niet, het is voor haar een probleem...ik vraag me alleen af of ze het "juiste probleem" als hoofdprobleem "pakt").

@Qtiej: Had je er minder problemen mee gehad als je zus een vriend had gehad? Had je al die dingen die ze doet dan wel geaccepteerd en niet vervelend gevonden?

Dat denk ik wel.. :bloos:

Dan is het probleem dus niet zo zeer het kleffe gedoe, maar wel dat ze een vriendin heeft...en daar kan ik dan niet over mee praten, omdat ik daar bij mijn zusje geen problemen mee heb.

Hmz.. ik weet eigenlijk niet precies wat het probleem is.. ik krijg er gewoon een heel raar gevoel over.. ik vind het allemaal wel prima, maar ik kan er niet tegen dat ze zo klef doen.. als we in de stad zijn doen ze dat ook.. en dan krijgen we weer het verhaal van: iedereen zegt wel dat het wordt geaccepteerd, maar in de praktijk werkt dat wel wat anders.. dan kijken mensen je wel na hoor..

Toen ik dit topic opende wisten we nog niet dat ons zus(je), ze zit tussen mij en Qtiej in, ook homoseksueel was zeg maar. Ik bedoel het zit in onze genen, en zij was altijd wel het meest mannelijk, dus eigenlijk wisten we het wel een beetje, maar tog als ze dan, op die manier als zij het deed, 'uit de kast komt'. Is het tog wel raar. Ook omdat ze eerst alles ontkenden en ineens zeggen: ' ja we hebben een relatie' en dan plots zo klef moeten doen. Het is soms ook net alsof ze iets moeten bewijzen.

De meeste mensen zeggen: 'wat is er nou erg aan?' en in deze tijd is het wel vrij normaal, maar tog wordt er achter je rug om wel gelachen omdat een van je ouders homoseksueel is.
Dan zijn er ook nog mensen die dan zeggen: 'die mensen zijn kortzichtig of weten niet waar ze het over hebben, daar moet je gewoon schijt aan hebben' Maar das echt veel makkelijker gezegd dan gedaan. Het pakt je tog! of je het nou wil of nie.

Het valt mij gewoon op dat veel mensen hier er vrij nuchter over denken, das mooi, maar je weet nooit echt hoe het voelt tenzij het je zelf is overkomen. Daarom heb ik dit topic geopend. Ik ken geen mensen in mijn omgeving die dit hebben meegemaakt en hoopte, omdat ik toen zelf in een rotperiode zat, dat hier mensen zaten om mijn/ons gevoel mee te delen en misschien dat zij ons kunnen helpen met er misschien anders mee om te gaan o.i.d.

Mbt een zusje weet ik dus hoe het voelt, mbt één van mijn ouders niet...maar ik weet niet of ik dan het scheiden erger zou vinden of het feit dat één van de twee dan misschien op mannen of juist op vrouwen zou vallen (ik denk dat ik de scheiding op zich erger zou vinden).

En idd, het is nog niet door iedereen geaccepteerd, maar dat hoeft voor jou (en je zusje) toch geen probleem te zijn om het te accepteren...? Dat lijkt me niet iets om het van af te laten hangen.

Ik vind het alleen verrot voor m'n zusje en haar vriendin als mensen kortzichtig zijn...gelukkig zijn zij er, voor zo ver ik weet, geen vrienden door kwijt geraakt of wat dan ook.

Volgens mij is homoseksualiteit btw niet erfelijk en kan het dus ook niet "in je genen zitten"?

Jwel

Ik ben erg benieuwd naar de onderzoeksresultaten van het onderzoek/de onderzoeken waarin dat bewezen is. :)

Zelf ff gezocht:

Niet: http://www.allesovergay.nl/vraag012.html

Wel: http://www.studentstart.be/SeksEnErotiek/13569

Half: "Er wordt nu aangenomen dat homoseksualiteit voor een deel door erfelijke factoren wordt aangestuurd, in samenhang met andere factoren die iemands persoonlijkheid vormen."
http://www.cocrotterdam.nl/vragen.html#4

mwah, ken iemand wiens moeder een schoolvoorbeeld pot is, maar hij zit er niet echt mee. hij maakt altijd stomme grappen als zn zusje, zn moeder, zn stiefzusjes en zn moeder's vriendin tegelijk ongesteld zijn. :D

Dank u voor de informatie.. Ik dacht dat dat altijd gewoon in de genen zat, net als haarkleur e.d.. Maar dat is dus niet zo..

ik had een vriendin in de 2e klas en die had twee moeders... eerst vond ik het een beetje een raar idee maar toen ik erover na ging denken leek het me eigenlijk toch wel heel erg leuk... twee moeders... maar haar ouders zijn dus ook gescheiden omdat haar moeder op latere leeftijd erachter kam dat ze toch liever een vrouw had... zelf heeft ze er totaal geen moeite mee en is ze supertrots op haar twee moeders :)

Als iets genetisch bepaald is, hoeft het nog niet erfelijk te zijn.

Toch wil ik iedereen nogmaals bedanken voor alle reacties..

ik bedoelde meer met die opmerking:' het zit in de genen' dat het dus in de fam zit.
Mijn vader is een van 8 broers en tenminste 1 daarvan is biseksueel.
In de meeste gevallen van ouders die scheiden vanwege een homoseksuele ouder, gaat het vaak ook om een soort biseksualiteit.
Naja en me zussie is pot. Dus het wordt op een of andere manier wel doorgegeven naar mijn idee.

Omdat hier in dit topic toch elke keer pas zo laat gereageerd word of geupt, reageer ik hier ook nog maar even op...

Het was niet overdreven, het was gewoon een vraag. En omdat jij het als homo niet erg vind dat er zo over gepraat word, wil dat nog niet zeggen dat ik dat, als bi, ook niet erg vind. Ik zou nooit nicht of pot zeggen, ik vind dat zoiets als schelden. Je mag er je eigen mening over hebben, maar het was dus gewoon een vraag, niet overdreven... :S
Je kan ook gewoon homo zeggen.

Ik vind het heel apart, maar ja, wie ben ik...?

Of het is stom toeval?

Mijn zusje is biseksueel, maar mijn ouders zijn, voor zo ver ik weet, hetero. En mijn grootouders ook. Dat zie ik ook meer als "toeval" dan dat ik alleen op basis daarvan constateer dat het niet erfelijk is, dat kan je ook niet baseren op basis van één keer (toevallig) voorkomen van iets.

En de moeder van een vriendin van mij bleek dus ook "opeens" lesbisch te zijn, maar haar kinderen (4) zijn dat niet. Omgekeerd dan "een ouder is het en een kind wordt het ook" kan dus ook prima.