Nederlands gedicht
 

Hoi Hoi,

Ik heb een vraagje, voor Nederlands moet ik een gedicht analyseren.
Dit is het gedicht van Paul Rodenko "Februarizon":

Weer gaat de wereld als een meisjeskamer open
het straatgebeuren zeilt uit witte verten aan
arbeiders bouwen met aluinen handen aan
een raamloos huis van trappen en piano's.
De populieren werpen met een schoolse nijging
elkaar een bal vol vogelstemmen toe
en héél hoog schildert een onzichtbaar vliegtuig
helblauwe bloemen op helblauwe zijde.

De zon speelt aan mijn voeten als een ernstig kind.
ik draag het donzen masker van
de eerste lentewind.

Ik ben echter ontzettend slecht in de 'diepere laag' uit zo'n soort gedicht te halen. Hetzelfde geldt voor de beeldspraak. Als jullie mij zouden kunnen helpen zou ik dat echt kunnen waarderen!

Alvast dank.

PS.
Ik hoef geen uitgekauwd antwoordenmodel, ben hier om zelf te leren ;) .Ik heb ook op de interwebs gezocht naar de betekenis/analyse van dit gedicht, maar wordt er niet echt wijzer van :(

Welke beeldspraak herken je zelf al in het gedicht?