17 een geen baantje. raar?
 

Is het raar als je als 17-jarige geen bijbaantje hebt en het ook niet wilt?

Ik heb op me 15de wel een baantje gehad, maar kon dat niet eens 6 maanden volhouden.
Ik wilde eigenlijk niet eens in deze winkel werken, maar had op veel andere plekken gesolliciteerd en werd maar niet uitgenodigd. Dus heb me trots weggezet en op een flut winkel gesolliciteerd.
Ik had er een hekel aan, ik vond het verschrikkelijk. Mijn contract werd zoizo al niet verlengd. De reden was dat ik te langzaam werkte (ik ben perfectionistisch) en ben niet zo sociaal dus had nauwelijks contact met mijn collega´s.
De leidinggevenden hadden ook vaak kritiek op mijn werk, waardoor ik me de heel kt voelde en met tegenzin naar werk ging.
Daarnaast waren de werktijden ook niet optimaal.
Ik werd er depressief van.
Toen ik eenmaal ontslag had genomen, voelde ik me bevrijd. Maar heb daarna niet meer gesolliciteerd.

Een paar maanden geleden heb ik de moed doorgezet, en ben gaan solliciteren. Eenmaal bij het sollicitatiegesprek ging het totaal mis. Ze waren gewoon met mij aan het spotten. De 2 aanwezige managers lachten me zelfs uit.

Ik weet dat ik het vaker moet proberen maar ik heb gewoon zo veel angst.
Ik heb waarschijnlijk een sociale angststoornis ontwikkeld. Ook op school voel ik me namelijk niet op mijn gemak. (geen vrienden, ik zit altijd alleen) Ik doe ook helemaal niks buitenschool en zit op mijn vrije dagen altijd thuis. Ik voel me een mislukkeling.

Zullen ze later bij de sollicitatie naar een ECHT beroep, kijken naar de bijbaantjes die je hebt gehad in het verleden? Heeft dit enkele toegevoegde waarde?

Ik dacht eraan om iets voor mezelf te beginnen. Een fotografie cursus volgen en foto´s maken op feestjes etc. Of voor een lage prijs bijles of gitaarles geven. Dat lijkt me ook veel leuker dan een stom kassabaantje. Wat vinden jullie?

Ik heb een jaar gewerkt toen ik 16 was, en ik had van m'n 18e tot 21e een bijbaantje 1 dag in de week naast m'n studie. Verder ook niks.

En nee, het is niet raar om geen bijbaan te hebben. Het is meestal ongeschoold werk en dat is inderdaad niet erg leuk. Als je dan ook nog eens onzeker wordt van sociale situaties wordt het alleen maar vervelender. Of je bijbaantjes relevant zijn hangt af van wat je wil doen en hoe groot de concurrentie is. Werkervaring bij iets relevants (Bijvoorbeeld verkoopwerk als je de handel in wil) is handig, maar ik ben bijvoorbeeld dokter en zet mijn eerste bijbaantje in een pretpark niet meer op m'n cv.

Overigens denk ik dat een bijbaan niet jouw probleem is, maar je eenzaamheid en sociale ongemak wel. Daar mag je gerust hulp voor zoeken, bijvoorbeeld de vertrouwenspersoon op school, of een psycholoog als je echt aan de slag wil met je angsten.