Mijn verhaal....
 

-

Ik heb ook zo'n periode gehad. Die begon ook toen ik ongeveer jouw leeftijd was.
Ik zonderde mij ook steeds meer af. Mijn ouders hadden ook vaak ruzie. En ik begon depressief te worden.
Ik kreeg zelf ook gewoon steeds ruzie met iedereen. Ik was ook extreem snel geïrriteerd en boos. Op een gegeven moment moest ik zelfs opgenomen worden. Zo slecht ging het.
Bij mij duurde deze inzinking het tot mijn 24e a 25e. Daarna werd het minder.
Dus ja...

Maar weetje.... je moet het ook van de positieve kant bekijken. Jij hebt tenminste wel een geweldige opleiding (beter dan ik) genoten. En ik denk dat je je daar nu vooral op moet focussen. Ik had dat allemaal niet. De enige opleiding die ik toen had afgemaakt was VMBO Bassisberoeps. En daarna ben ik er mee gestopt. Ik werd op school ook vreselijk gepest (vooral het laatste jaar) en dat was echt super kut. Hoorde er ook nooit echt bij. Werd soms ook nog eens bedreigd zelfs.
Ik ging al die 4 jaar met buikpijn naar school. Het lullige was ook dat ik wel een paar vrienden had. Maar die waren extreem onbetrouwbaar. Dus ene dag waren ze mijn vriend. Andere dag wouden ze niks van mij weten en kon ik lekker oprotten. Zo ging dat bij mij.

Als ik jou was dan zou ik het heft in eigen handen nemen en iets maken van je leven. Je hebt niet niks voor niks al je diploma's gehaald. Daar moet je echt wat mee gaan doen. Vergeet al die bulshit. Je schiet er namelijk niks mee op.

Je maakt het jezelf alleen maar moeilijker door je af te zonderen. Vrienden van de studievereniging kunnen er ook voor je zijn als het moeilijk is. Je hoeft ze niet te vertellen wat er allemaal speelt, maar je kunt echt wel delen dat er dingen zijn die moeilijk zijn en dat je daarom misschien niet zo gezellig bent. Maar dat je wel behoefte hebt aan gezelschap en dus graag met hen af wil spreken. Betreft die meid - eigenijk weet je dus nog niks zeker. En so what dat iemand anders haar leuk vindt, jij vindt het toch ook leuk? Lekker mee afspreken, je merkt het vanzelf wel.

Verder flink sparen en op zoek naar een eigen kamer. Als je ouder dan 18 bent heeft je moeder niks meer over je te zeggen en kun je dus prima uit huis gaan.

Ik kreeg zelf ook gewoon steeds ruzie met iedereen. Ik was ook extreem snel geïrriteerd en boos. "t zelfde heb ik ook idd. Ik wordt bij een klein ding al kwaad. Al helemaal omdat ik thuis nu constand opgefuckt wordt door mn broer en zus. Die zien het blijkbaar als een soort spelletje ofzo. Maar worden wel boos als ik dan kwaad wordt, volgens hun ben ik te aggresief terwijl zij steeds mij irriteren.

Dat je constand gepest werd is oprecht kut om te lezen. Hopelijk is dat nu niet meer zo?

Ik ben me nu idd maar gewoon op mn studie gaan focussen. Al die andere dingen kunnen me oprecht geen f*k meer interreseren aangezien het altijd wel gezeik geeft.


Betreft die meid - eigenijk weet je dus nog niks zeker. En so what dat iemand anders haar leuk vindt, jij vindt het toch ook leuk? Lekker mee afspreken, je merkt het vanzelf wel Dit was ik ook idd van plan. Helaas is het wat anders gelopen waardoor het contact niet zo soepel meer loopt. Van het een op het andere moment is ze opeens heel direct en soort van "bitchy" gaan doen. Geen idee of het soort van "hard to get" spelen is of puur vanwege het feit dat we nu tentamens hebben waardoor ze misschien wat gestresst is. Ik heb het voor nu maar gewoon stil gehouden (hiermee bedoel ik dat het contact op 0 staat voor nu)

Verder flink sparen en op zoek naar een eigen kamer. Als je ouder dan 18 bent heeft je moeder niks meer over je te zeggen en kun je dus prima uit huis gaan. Hier ben ik al mee bezig. Alleen heb ik al duidelijk te horen gekregen dat ik niet zomaar uit huis mag gaan omdat de scheiding nog niet officieel geregeld is en ik anders het weer te moeilijk zo maken.

Ja is nu voorbij. Soms op mijn werk nog een beetje. Maar niet meer zoveel als vroeger op school.


Doe dat. Dit is dus jouw sterke kant en daar moet je gebruik van maken.