Ik wist niet hoe ik dit moest noemen!
 

Vandaag 7-11-2019 ging ik met een vriendin naar de albert heijn meteen na school.
Toen we haar fiets gingen pakken zagen we bij de adam toren en this is holland rode linten en een lijk vorm onder een doek liggen en een klein beetje bloed op de grond.

Ik was nogal geschrokken maar mijn vriendin zei het tegen 3 jongens die nog in de school waren bij de deur. Die kwamen kijken en toen wouden ze niet weg want ze waren benieuwd wat er was gebeurd. Ik had geen lichaam gezien maar was wel in een shock en wou even niet naar huis en niet alleen zijn. Een medewerker van this is holland vroeg of we wat hadden gezien en of we wat wouden drinken.

1 van de drie jongens was al weg gegaan. En we liepn met zn vieren het gebouw in maar ik zat helemaal te trillen. Iedereen mocht wat te drinken (gratis) uit kiezen en ik wou water mijn vriendin en een jongen namen cola en de andere jonge warme chocolademelk. 1 van de medewerkers werd aangewezen om met ons te praten.

Ik was eigenlijk heel verdrietig en geshockeerd maar wou dat niet zo laten zien. De medewerker legde daarom ook een hand op mn schouder en gaf me een geruste blik. Ik was nog verdrietiger toen ik hoorde dat hij was gesprongen van de adam toren. :'(:'(

Ik heb namelijk een hele tijd gedachtes gehad over zelfmoord en van mn oude school dakterras af te springen. Ik vond het dan ook eng en erg dat er dan iemand waar ik dichtbij was van iets hoogs afspringt. Zeker kkmdat ik het vaak heb overwogen maar net voordat ik het deed stopte en dan realiseerde dat dar ook mij had kunnen zijn.

Toen ze het lichaam in de lijkwagen gingen opbergen mochten we niet naar huis en moesten we naar het andere zeiden van het gebouw want we mochten niks zien! En dat wou ik ook niet!
Toen zeiden ze dat het nog wel even kon duren en dat we anders een gratis ritje met this is holland mochten doen. Toen we klaar waren, waren ze ook klaar met het lijk en mochten we naar huis.

Zelf kreeg ik een beetje de wind van voren eerst thuis omdat ik van school niet meteen naar huis was gegaan. Maar ik ben er blij mee want het is tussen ds t we naar de alber heijn gingen en dat we naar haarr fiets gingen gebeurd, en het regende hard dus ik was aan het wachten totmhet stopte als ik toen was vertrokken had ik het kunnen zien.

Ik heb wel heel hard gehuild en ben nog steeds aan het trillen.
Hebben jullie tips en denken jullie dat ik me nu alleen zo naar voel of dat ik er echt een tijd last van hebben zoals een trauma.

ImQueer

Praat erover en druk je gevoel niet weg.

Oke

Waarom zouden je ouders bij zo'n verhaal je uitkafferen? Heb je jouw verhaal kunnen uitleggen aan je ouders?

Ja alleen had ik eerst een afspraak maar die was afgezegd maar ik moest nog steeds meteen naar huis.
Maar het regende sowieso heel hard en ik moest echt een stuk lopen voordat ik naar de trein kon en de alber heijn was dicht bij en ik had geen eten wel geld dus daar ben ik met een vriendin heen gegaan anders zou ik echt super veel honger hebben.

Dus toen na een tijdje hadden we eten was het gestopt met regenen en toen gingen we haar foets haalen en de rest weet je al.

Maar mijn moeder was in het eerste geval al niet blij dat ik naar de alber heijn was gegaan. Maar dan was ik om half 5 gaan lopen en rond die tijd is hij gevallen dus dan had ik het kunnen zien.


In ieder geval ze was daar boos om en heeft daar eerst 15 minuten over morten praten...

We hebben vandaag op school een gesprek gehad over gisteren en maandag komt op school slachtoffer hulp.