Scholieren.com forum - het gaat nie goed

Het gaat weer is (eigenlijk nog steeds, al bijna 2 jaar) niet goed met mij. Ik voel me (bijna) altijd klote. Ik weet niet waarom ik nog leef, de reden dat ik geen zelfmoord heb gepleegd is dat ik bang ben dat het mislukt, mijn ouders erachter komen en dat ik dan niks meer mag omdat ze bang zijn dat ik nog een keer zal proberen zelfmoord te plegen (bijv. niet meer naar Helmond of Eindhoven of zo, omdat ik me daar voor de trein zou kunnen gooien).

Waarom voel ik me dan zo klote?
- Ik zie het nut van het leven niet, nu moet ik naar school, daarna (na verdere studie of zo) waarschijnlijk werken de hele week of zo om vervolgens naar het bejaardentehuis te gaan, en na al die jaren nog niks voor de maatschappij betekend te hebben te sterven.
- Ik heb vaak problemen met mijn ouders. Ongeveer iedere dag ruzie met je ouders, wordt je ook niet vrolijk van.
- Mijn beste vriendin is overleden (dat is wel een jaar en acht maanden geleden, maar heb het nog steeds helemaal niet verwerkt).
- Door overlijden van beste vriendin ben ik vaak erg bang (krijg ik ook waanideeën van of zo, ik begin het dan zelf ook te geloven) dat andere personen die me erg dierbaar zijn ook overlijden. Bijv. pas was ik weer compleet geflipt omdat ik dacht dat een goede vriendin overleden was, is heel raar en erg vervelend.
- Ondanks dat ik me zo klote voel, gedraag ik me toch vrolijk als ik bij anderen ben, ik wil eigenlijk gewoon mezelf zijn, maar kan dat gewoon niet door het alsmaar faken van vrolijkheid de afgelopen 2 jaar. Verder weet ik van een aantal “vrienden/ vriendinnen” ook dat ze me laten vallen als ze erachter komen hoe ik me eigenlijk voel.

Ik heb hierover al eens gepraat met de vertrouwenspersoon bij ons op school (maar dat is ook al 5 maanden geleden), maar dat gaat gewoon niet, ik vertel die lang niet alles (hier ook niet, maar aan de vertrouwenspersoon nog minder) omdat ik denk ik bang ben voor een reactie, omdat ik het rechtstreeks moet zeggen. Ook is volgens hem de enige mogelijkheid om met mijn ouders te gaan praten, hij heeft geprobeerd me over te halen dat te doen (misschien zou dat wel beter zijn, alleen dat kan ik echt niet), uiteindelijk heb ik toen gezegd dat ik dat zou doen, maar niet gedaan, en daarna niet meer naar vertrouwenspersoon gegaan, omdat ik bang ben dat hij toch alleen maar komt met het advies met mijn ouders te gaan praten.