Ja, wij hadden heel lang muizen. En een kat zou een oplossing zou zijn, maar mijn vader heeft een grafhekel aan katten. En onze hond ving wel eens een konijn, maar dat was meer geluk dan iets anders want het beest was echt nog te achterlijk voor woorden en echt niet snel genoeg om een gezond konijn te vangen. Meestal waren dat dus beesten die al ziek of oud waren. Vonden we in eens een half open gebeten konijn op het gras :D (N) En onze huidige hond had een tijd terug een kip gevangen. Daar zit echt heel dik veel jachtinstinct in en hij was tien minuten buiten geweest en mijn moeder had niet in de gaten dat er een kip buiten de ren rondhuppelde. Toen stond dat beest ineens binnen met een kip in z'n bek :D

Soms wonen er veldmuisjes in het huis van m'n ouders, heel gezellig :bloos:(Y) Nu woont er één al geruime tijd onder een omgekeerde bloempot in de tuin, die 's avonds dan rond scharrelt en kruimeltjes nomt.

Die zitten ook veel bij mijn ouders, daar zit echt vanalles. Mooi wonen daar.

Alleen de kikkerpopulatie wil in de zomer wel eens de spuigaten uitlopen. Eén zomer heb ik ze moeten vangen en wegbrengen, want slapen was er niet meer bij. Emmers vol kikkers afgeoerd en nog zaten de vijvers vol :D

:D Herkenbaar! maar dat 'iewwwwwwwwwwww'-gezicht kwam vast ook een beetje van de stank. Mijn vader viel echter bijna flauw bij dat soort acties, terwijl ze tegen mij steeds moesten zeggen dat ik moest blijven liggen, ik wilde het zo graag zien. :D

Sommige dingen neem je op de koop toe hè ;)

Ik heb de oude camera van mijn vader van zolder gehaald :cool: Een spiegelreflex waar hij niet mee om kon gaan en hem daarna niet meer heeft gebruikt. Gaaf ding, is het.

Water bij de wijn tot er alleen nog maar water zal zijn :BOB:

Ik rook gelukkig niks. Lange tijd niet/niet goed/vervormd geroken, ik was bang dat ik blijvende kakosmie had op een gegeven moment. Normale dingen stonken als een riool. Alleen kokend water heeft dat nog een beetje, maar de rest is gelukkig weg.

hehehe. Och, ik verwacht ook niet van haar dat ze gezellig een album van Benighted meeluistert.

Oei, dat klinkt ook niet fijn! Gelukkig is het nu weg. Ik rook toen prima en dat is op zo'n moment niet zo fijn :D Zodra ik de deken optilde kwam er toch een stank van rottend vlees naar me toe... Getsiedekkie, alleen al als ik eraan denk. :ghe::D In eerste instantie had ik niet door dat dat uit mijn eigen buik kwam, ik schrok er nogal van toen ik dat doorkreeg :D

Mja, toen ik bijkwam, was het allemaal al minder erg natuurlijk. En de lamellen die vuil moesten afvoeren zaten dik ingepakt, want ik had ook nog de ziekenhuisbacterie opgelopen. Iedereen die iets meg me moest doen moest zich in ruimteoutfits hijsen, bezoek gelukkig niet, maar die moesten ontsmetten enzo.

Pfoe, echt superheftig allemaal. En die lamellen ken ik! Ik noem het altijd een rubberen golfplaat, maar misschien is lamellen wel een betere benaming. En ja, daar zat bij mij wel een dik verband overheen geplakt, met mefix (ik heb nog steeds heel veel haat aan dat spul want dat plakte zo hard en het moest 3x per dag er weer af. Op een gegeven moment kreeg ik de plakzooi met geen mogelijkheid meer van mijn huid), maar alsnog drong die geur erdoorheen en natuurlijk je rook het al helemaal als ze het verband eraf haalden en alles gingen spoelen. Maar goed, ik heb niet in coma gelegen gelukkig en ik had ook geen ziekenhuisbacterie.

Kan dit als "iets nets" naar een etentje? Ik ga eten met het oud-bestuur van mijn vriend, en zij gaan daarna naar een gala... Dus ik moest iets nets aantrekken, maar sowieso keihard underdressed natuurlijk.

Heb jij dan ook extra gaten in je buik waar die hebben gezeten? :D en wat heb jij gehad?

Ik vind het lichte zomerige jurkje niet bij de donkere mouwen en benen passen :o

Kan prima, maar wel underdressed bij gala'ers :p

Mja, dat vind ik dus ook een beetje, maar ik heb anders alleen maar een zwart jurkje, met een zwarte legging en een zwart vestje. Dat is zo... zwart :P

Jups. Ik had een blindedarmontsteking, en door wat geblunder in het ziekenhuis hebben ze te lang gewacht met opereren waardoor ik daarna nog twee keer een abces heb gehad. Dat eerste abces zat achter in mijn buik en was nogal groot geloof ik, daarvoor ben ik nog een keer onder narcose geopereerd en toen had ik die rubberen golfplaat erin steken. Tweede abces zat direct onder de huid bij mijn navel (alsof ik een ei bewaarde daar :D). Ze hebben die appendix via een kijkoperatie eruit gehaald (dat was ook een blunder, het was al veel te ver ontstoken daarvoor, die appendix was al aan het lekken/gescheurd) en dan trekken ze 'm via je navel eruit. Toen hebben ze mijn navel nog een keer opengesneden onder plaatselijke verdoving. Daar zat mijn pa bij en dat kon hij niet zo goed hebben, ik vond het uiterst interessant. Die wond werd opengehouden door er een gaasje in te steken, dus geen drain.

Ik had het er van de week nog met mijn moeder over toevallig. Ze vertelde me nog allemaal dingen die ik niet wist. Ik was zieker dan ik dacht toen.

Dat kan ik me voorstellen, je hebt niet ver van een septic shock afgezeten. De moeder van een vriend heeft een septic shock gehad door een gesprongen blindedarm. Narigheid.

Maar zwart ziet er al snel chiquer uit dan het is.

Ja, nadat mijn appendix eruit was gehaald liep na een paar dagen mijn koorts weer op. Op een gegeven moment hebben ze 's avonds nog een scan gemaakt maar hebben ze (om wat voor reden dan ook) besloten me niet direct te opereren, bovendien vergeten me op het ok-rooster voor de volgende dag te zetten. Toen mijn ouders de volgende ochtend op bezoek kwamen hoorden ze de chirurg uit z'n vel springen op de gang 'waarom dat meisje niet geopereerd was die nacht'. Mijn pa ging erbij staan, maar dat was natuurlijk helemaal niet de bedoeling. Ik had inmiddels 41 graden koorts en ben toen met spoed geopereerd. Dit verhaal hoorde ik dus pas afgelopen week. Tot nu toe nooit echt beseft dat het anders had kunnen aflopen.

Overigens heb ik je vest nu aan Muut en dat is echt heerlijk warm :lief:

Maar Muut, jij had een septic shock toch? Want ik weet wel dat je een hele tijd in coma hebt gelegen na je GBP-operatie, maar wat er precies mis is gegaan weet ik eigenlijk niet :o

Zit ik helemaal te vogelen met het Engelse instructieboekje, zit er ook gewoon een Nedelands exemplaar bij :D(N)

:D:D

Tot een week of twee geleden stond er gewoon op de site van het ROC waar ik de opleiding zou gaan doen dat er gewoon een vierjarige BBL-opleiding verpleegkunde zou starten in augustus. Ik me daar heel mooi voor aangemeld, krijg ik een uitnodiging voor een verkort- en doorstroomtraject van twee jaar. Gebeld dat er iets niet klopt, want daar heb ik me niet voor aangemeld. Zes keer verkeerd doorverbonden, drie keer het verkeerde telefoonnummer en twee keer de mededeling "Ja, maar mevrouw is er vandaag helemaal niet." Eindelijk een mail terug, start die opleiding helemaal niet omdat er te weinig aanmeldingen zijn. Lekker dan. Niet dat ze dan even melden dat de opleiding niet start, nee ze schuiven de aanmeldingen gewoon door naar een andere opleiding. Dat kan ik helemaal niet want ik mis echt wel de basiskennis. Nu moet ik dus maar overleggen met mijn teamleidster/opleidingscoördinator wat er nu kan. Nu op zoek naar een ander mbo-instituut die die opleiding aan biedt, anders ga ik maar eens voorstellen om eerst niveau 3 te gaan doen en daarna door te stromen naar niveau 4. Ik vind dit zo vermoeiend op deze manier.

Zwart met zwart kan prima in een pre-gala-gezelschap, paar kleurige sieraden erbij als je die hebt?

Ja, mijn darmen zijn hun troep gaan lekken in mijn buik. Ik had pijn en ik dacht dat ik weer een paniekachtige aanval had, mijn ademhaling was veel te snel. Toen we het niet onder controle kregen en het steeds erger werd, heeft de persoon die bij me was de arts van wacht gebeld. Die heeft de ambulance en brandweer laten komen (ik moest via het raam naar buiten, niet door mijn gewicht, maar ze konden me onmogelijk veilig de trappen af krijgen in mijn conditie). Ik had op dat moment multiorgaanfalen, alles was uit aan het vallen. Ik ben out gegaan in de ambulance (iqk wou eerder, maar ze schudden me wakker) en daar ben ik in slaap gebracht. En dan zou ik daar dus mijn hartstilstand hebben gehad, dat loopt allemaal een beetje door elkaar. De hele straat was hier in ieder geval afgesloten omdat de spoedarts rust nodig had om me stabiel te krijgen. Hier hebben we een uur gestaan. Dan naar het ziekenhuis waar mijn ouders net ankwamen en die mochten afscheid nemen, want ik ging de operatiekamer in en het was hoogstwaarschijnlijk dat ik daar niet meer levend uit zou komen.

En vaak vertel ik hier behoorlijk zonder emoties over, maar ik merk wel dat het veel met me doet dat de datum dichterbij komt. Ik stuur je ook even een pm met waar mijn verhaal tot nog toe helemaal staat tot het punt wat ik zelf nog weet.

Tering wat heftig. Zeker als je ouders dan afscheid mogen gaan nemen. :| Ik kan me goed voorstellen dat je daar toch wat emotioneel onder wordt. Zeker als het een jaar geleden is, dan ga je terugkijken op zo'n jaar. Pfoe. Ik denk dat ik dat verhaal wel gelezen heb, maar daaruit kon ik niet precies opmaken wat er nu aan de hand was.

Ja dat moet allemaal nog geschreven worden, maar dat zit niet in mijn hoofd, dat moet aan de hand van wat me is verteld en genoteerd in mijn agenda.

Ja ik snap het.

Er zit een kaartje in de cameratas, waar op staat dat de camera in 1977 is gekocht door mijn vader. Dat is 36 jaar geleden :cool:

Hier worden serieuze en gevoelige onderwerpen besproken, en ik zit hier een beetje te brabbelen over een camera :lisa:

mijn jong is ziek. En dat is hij echt nooit. Gelukkig is hij in dit soort gevallen geen aanstellertje. Hij ligt in mijn bed met Roseanne en een smoothie.

:D Dat breekt de spanning! (Y)

en ik vind het lelijk om te zeggen, maar hij is zo fijn knuffelbaar als ie ziek is :o

Je bent stiekum wel een zorgmoedertje ;)

huhu :p vanaf het moment dat hij zijn kop kon opliften als baby keerde hij zich al van me af als ik wou knuffelen, daar houdt ie niet van :'( dus ik maak er altijd flink gebruik van als hij ziek is.
Tienjarigen willen namelijk helemaal niet graag in een dekentje gewikkeld worden en als baby op schoot zitten ook al smeekt hun moeder daarom :bob:

tof (y) ik vind het ook altijd leuk om boeken uit de kast van mijn ouders te openen en dat er dan een handgeschreven kassabon uitvalt waaruit blijkt dat het boek in 1974 is gekocht voor fl 2,75

Pip, ziet jouw zoon z'n vader eigenlijk nog?

Of heb ik iets gemist en heb je dat wel eens verteld? Of wil je het daar gewoon niet over hebben? Kan ook (Y) Ik ben bang dat het een vet gevoelig onderwerp is ofzo, ik heb dat altijd met dit soort dingen :lisa:

niet eens? :P :D
En hij ziet er nog wel zo knuffelbaar uit!

Ja (Y) Ik kom hier ook bonnetjes tegen van de flitser en van de camera enzo.

Supercool Miekje! Ik kreeg ooit van mijn pa een oude Minolta te leen. Dat was een camera waar je nog alles zelf in moest stellen en dan zou ik pas echt leren fotograferen. Ik had er alleen het geduld niet voor :D Of al te veel andere hobby's, tis maar hoe je het bekijkt.

Omnomnomnom ik heb lekker taco's gemaakt *O*:o

Bij deze moet dat ook, ik ben nog even aan het uitvogelen of het lukt. Als ik het leuk en de moeite waard vind, koop ik een nieuwe batterij en een rol voor in het ding (Y)

nou ik ben nooit zo moeilijk met het beantwoorden van vragen hoor.

Hij ziet zijn vader soms, niet zo vaak. Hij gaat eens per twee weken naar zijn opa en oma, de ouders van zijn vader. Dan ziet hij hem soms en heel soms gaat ie er logeren. Maar zijn vader is mja, wat zal ik zeggen, niet blij met zijn kind en heeft gezegd dat ie geen gevoel voor hem heeft. En als ik hem vraag of ie hem vaker wil zien komt ie met dingen aan als 'ja ik moet even kijken want ik ben druk met werk'. Iedereen is druk met werk, maar goed. Ik kan hem niet dwingen he. Tis een stuk verdriet.
Vind het heel zielig voor m'n zoon, maar sinds anne en ik samenwonen en een gezin vormen merk ik wel dat hij minder naar hem vraagt. Gelukkig heeft ie ons en zijn opa en oma. En de zusjes van zijn vader doen ook vaak leuke dingen met hem. Die worden ook vaak kwaad om de houding van hun broer trouwens.

Mijn opa stopte altijd krantenartikelen in boeken, als het er maar enigszins mee te maken had. Ook tof om tegen te komen.

ja flauw he :p

Oh, mijn vader heeft ook nog ergens een Lubitel 2 liggen :lief: Die krengen worden op internet aangeboden voor meer dan 100 euro! <3 Mama en ik gaan hem straks opzoeken <3 Oh, ik ben echt helemaal wiebelig, nu. Die is verdomme nog ouder <3

Serieus, jouw jong geeft me echt een sprankje hoop voor de mensheid. :lief:

Oh, dan weet ik dat voor de volgende keer (Y)

Wat stom dan voor je zoon, dat zijn vader zo belachelijk bezig is. Is er een officiele omgangsregeling of niet? Wat fijn dat Anne en jij dan samen hem toch een thuis kunnen bieden en een gezin zijn enzo. En dat hij toffe tantes heef (Y) Ziettie jouw ouders wel eens of ook helemaal niet?