Wat neemt jouw dag in beslag?
 

Je hoort wel eens dat bepaalde denkpatronen een dag overnemen.

Mensen die continue denken aan eten
Mensen die continue denken aan lijnen
Mensen die continue zichzelf wegcijferen
Mensen die zichzelf met anderen vergelijken
Mensen die bang zijn fouten te maken

Etc....

Mijn vraag aan jullie; wat neemt jouw dag in beslag?
Is er iets dat jou dag beheerst, overneemt? Of leef je stug je dag, gaat alles goed of minder goed, maar bepaald een denkpatroon jouw dag niet?

Hoe zit dat bij jullie????????

Grtjs.

Nou bij mij zit dat heel apart in elkaar.
Ik woon 2 dagen in de week ergens anders namelijk op woensdag en donderdag.
Ik cijfer me op allebei de plaatsen weg.
Dat komt door de mening van anderen.
Ze hebben mij een hele tijd uitgescholden boos tegen me gedaan laten zien dat ik niets waard was buitengesloten en over mijn hoofd heengepraat.
Alleen dat uitschelden is nu voorbij de rest gebeurd nog zowel thuis als daar.
Maar daar blijf ik de hele dag denken o als ik maar geen fouten maak als ik maar niemand tot last ben.
En toch zitten daar juist mijn vrienden en niet thuis.
Ze helpen mij om het patroon te doorbreken om het zo maar even te zeggen.
2002 was een heel zwaar jaar voor mij want in dat jaar is er heel veel gebeurd wat ik nooit meer zou kunnen vergeten maar ik vergeet vooral niet hoe mijn vrienden (we waren nog allemaal kinderen van 13-14 jaar) mij geholpen hebben.
Ze hebben een leraar ingeschakeld waar ik eerst niets vanaf wist maar toen werd ik boos omdat ze zo geheimzinnig deden dus toen haalde mijn mentor mij even apart en zei dat er mensen zich zorgen maakten om mij.
Later haalde hij mijn vriendinnen erbij en mijn vrienden en zijn we samen met die leraar wezen praten.
Elke keer wel 3 keer minstens in de week.
Nu krijg ik eens in de 2 weken hulp en praat ik ook nog weleens met die leraar en een van mijn vriendinnen erover.
De rest is of al van school af en spreek ik heel weinig of gaat weg en heeft het te druk (wat ik overigens heel goed kan begrijpen met die examens voor de deur.
Een tijdje geleden hadden we het er nog over ja zei ik toen ik was eerst boos omdat ales achterm ijn rug omging maar ik ben jullie nu dankbaar voor wat jullie gedaan hebben want nu zie ik pas in wat jullie achter de rug hebben.

op het moment beheerst wiskunde mijn dag

op dit moment mn examens.

Besef ik me opeens even dat ik geluk heb, en dat mijn examens voor volgende week nog niet zo officieel zijn als die van de vmbo, havo of vwo.

Ik doe SPW en heb examens, maar besef niet dat het examens zijn. Haha, kennen jullie dat? Zegmaar toetsen die al meetellen... Gelukkig zijn ze makkelijk, en beheersen ze niet mijn hele dag.

Vandaag beheerst de ergenis tot deze stomme regen (terwijl wel nog wel gingen bbqen) mijn dag...en ach, laat ik dat maar zien als luxe problemen......

Grtjs. en leer-ze :|

Alles wat ik goed moet doen, en aan de andere kant wat ik fout heb gedaan.

Zoals...?

Zoals alle dingen die ik moet doen (huiswerk, afwassen, opruimen, bellen), en dan de goeie structuur daarin hebben, anders is het fout.

(beetje moeilijk uitgelegd, sorry. :))

Bellen klinkt nog aardig aannemelijk....
De rest, nee daar zou ik ook niet blij van worden....;)

Grtjs.

Mijn diploma halen en aan mezelf werken.

sporten

ik denk eigenlijk nergens aan

Owja, om 10 voor 6 hebbie toch kopzorgen? Dat vergeet ik nmlk altijd, maar nu wil ik t eens zien:p

Nu neemt mijn oom mijn dag in beslag qua gedachtes.

mijn tics (oogknipperen oa.)

moet ze de hele tijd tegen houden als ik niet wil dat mensen ze gaan zien. Alleen thuis denk ik er niet aan. Of ik doe ze zo vaak dat ik me dooderger.

die vraag zet me aan het denken. ik weet wel waar ik constand mee bezig ben... maar ik ga het hier niet neerzetten, dat vind ik eng :o .

niets engs aan toch......?
Nu ga ik me wel heel erge dingen verbeelden.... :nono:

Grtjs.

Het feit dat ik nooit buiten kom en een soort van kluizenaar ben geworden.

hoezo? ik vind het eng om mensen te vertellen waar ik me de hele dag mee bezig hou in mijn koppie, bang op commentaar ofzo, het komt te dicht bij.

het verschilt van tijd tot tijd, is maar net waar ik in die periode veel mee bezig ben. Heb ik een probleem, dan denk ik daar veel overna.
Op dit moment denk ik heel veel aan mn eindpresentatie voor school die over anderhalve week af moet zijn en waar ik nog geen concreet plan voor heb, alleen maar allemaal losse ideeën.
ben vandaag begonnen met schrijven en ik ben er behoorlijk gestressed door.

Je moet niet bang zijn voor commentaar hoor...
Maar goed, misschien begrijp ik je angst wel.
Doch hebben wij geen recht tot commentaar, het
is simpelweg een vraag dat verlangt naar een feitelijk
antwoord. Daar veranderd onze mening niets aan,
dus het is meer een stukje interesse.

Denk jij bijvoorbeeld continue aan katten in een woestijn,
nou leuk...dan weten we dat. Niet stom, niet gek, want
het is jouw feitelijk gedachtengangetje dat je dag in
beslag neemt....

Grtjs.

Phoe, geen idee. Ik heb mezelf afgeleerd om continu aan hetzelfde te denken. Ik denk dat ik vandaag erg vaak aan mijn gewicht(/figuur) heb gedacht. Maar eigenlijk heb ik vooral genoten. :) (y)

Das toch wel het belangrijkste; genieten!
Leuk dat je dat neerzet...en grappig dat ik daar dan weer blij van word....

Grtjs.

:) :D

Als ik in goed gezelschap ben ga ik me er niet te vaak mee bezighouden hoe ik eruit zie. Op dat moment liet iedereen gewoon blijken hoe gek ze op me waren, dat geeft al genoeg voldoening. :o :cool:

hmm, ja das waar... maar toch, ik weenie... misschien dat ik later nog iets neerzet... eerst es even voor mezelf op een rijtje zetten.
sorry, ik ben in een erg wazige bui vandaag...

Ja, dat is ook belangrijk....
Dan neemt dat nu jouw dag in beslag... :p
Wish you good luck.

Grtjs.

Eten
Angst
Niet naar 'haar' luisteren

Je vraag heeft me wel aan het denken gezet, en het eerste antwoord wat in me opkwam was dus inderdaad mijn tics (zie post hierboven).

Ik loop over straat, denk aan mijn tics, stel je voor dat mensen het zien, en ik ken alle trucs al om het te verbergen, om het maar niet te hoeven tegenhouden.

Ik zit op de fiets, en moet mezelf dwingen te stoppen met oogknipperen omdat ik anders ergens tegen aan bots. Lukt niet altijd.

Dan twijfel ik of ik wel rijles moet nemen, straks doe ik het tijdens autorijden ook!

Ben bij mijn vriend, hij accepteert me volledig, lacht af en toe een beetje om mij als ik aan het 'ticcen' ben, vind ik niet erg, maar toch denk ik 'was ik maar normaal'.

Ben thuis, denk niet na, en doe weer raar, mijn moeder begrijpt het nooit en schreeuwt dan altijd 'hou op' maar omdat ik mijn ogen dichtheb, schrik ik me daar de pleuris van.

Mijn vader doet me altijd na en ik besef dan hoe debiel het er eigenlijk uitziet.

Als ik een tekst wil lezen, of als ik op het forum zit, moet ik ze ook altijd even doen voordat ik een tekst lees. Schiet niet op.

En toch gaat het door, al 8 jaar...

Zeiken, en zo te zien ben ik niet de enige (y)

:|
Is er iets te doen aan de tics? De hele dag je lichaam in bedwang moeten houden lijkt me bijzonder vermoeiend. Sterkte. :)

Ot: meestal heb ik een bepaald denkpatroon een lange tijd en dan wisselt het weer. De terugkerende achterliggende gedachte blijft echter onzekerheid.

thanks, volgens mij is er weinig tegen te doen behalve antidepressiva oid maar daar wil ik nooit aan gaan beginnen.

Bovendien moet er dan eerst een diagnose gesteld worden (tics horen o.a. bij autisme en Gilles de la Tourette) en daar heb ik helemaaal geen zin in. Ik geloof best dat ik iets hebt wat daar ergens aan verwant is maar ik heb geen diagnose nodig, daar voel ik me niet beter door.

Maar af en toe word ik er helemaal gek van en voel ik me dramatisch...af en toe maar hoor ;)

maar dit is wel duidelijke hetgene waar ik de hele dag mee bezig ben.

Mijn dagen worden al bijna een jaar beheerst door carriere maken en dingen snel en efficient doen. Perfect proberen te zijn hoort er ook bij. Steeds weer. Is heel vermoeiend ja. Ik ga dan ook binnenkort als mijn agenda het toelaat wat afstand nemen van alles waar ik de laatste tijd mee bezig ben geweest. Ik heb gevoel het contact met mezelf een beetje kwijt te zijn. Ik wil weer plezier krijgen in wat ik doe.

Sommige dagen zit ik de hele dag haast apatisch achter mijn computer te internetten, maar dat gebeurd de laatste tijd (gelukkig) eigenlijk bijna nooit meer. Verder heb ik ook een rare hobby waar ik regelmatig in mijn hoofd mee bezig ben. Maar ik heb niet het gevoel dat er iets is wat mij beheerst, of iets wat ik niet los kan laten oid.

Het valt me op dat velen de drang hebben om perfect te zijn. In hoeverre bepaald deze drang je dag, vraag ik mij dan af....

Ik moet zeggen, ik heb het zelf ook. Ik ben een tijdje in behandeling geweest vanwege de vele hoge eisen die ik mezelf stelde. Had ik die dag een 'fout' gemaakt (iets dat niet eens een fout was mss) dan was mijn dag per defenitie verpest...
Inmiddels weet ik dat het ook anders kan. Maar het valt me op, dat velen van jullie continue bezig zijn met het streven naar deze perfectheid...
Kwestie van perfectionisme? En in hoeverre ga je hiermee door? Ben je al over je grens heen, voelt het al vervelend worden, of is het nog te hanteren?

Het is zo zonde van een dag, om deze te laten verpesten, door het strenge corrigeren van jezelf....

Grtjs.

ik denk constant aan neuken en gitaren

Op het moment pieker ik bijna de hele dag... ben op het moment sinds 3 dagen werkloos... en ben nu dringend op zoek naar een andere baan aangezien ik helemaal gek wordt van het denken aan wat ik nog allemaal zou moeten betalen =S Maja... wat dan wel weer leuk is, is dat ik morgen weer naar mijn vriend toega =D En daar word ik dan weer erg blij van =D

mmm toch vooral het eten/afvallen/niet eten. tsja ik denk er de hele dag aan.

Dat hebben meer vrouwen geloof ik.....
Zonde eigenlijk, ik merk het zelf ook. En het belemmerd best wel.
Vrolijk wordt je er niet van zegmaar.

Grtjs.

(y)

eh... vooral m'n vader eigenlijk.

Regelen.
Het lijkt wel of ik mijn onzekerheid (gecombineerd met zo weinig mogelijk initiatieven nemen) van vroeger heb vervangen door een bijna dwangmatig regelen. Soort controlefreakje ben ik dus, denk ik. Ik ga bijvoorbeeld over een paar dagen een paar dagen op reis, maar heb nog steeds geen informatie gehad. Dat beheerst mijn dagen, is constant op de achtergrond. Ik móet gewoon ruim van tevoren weten wat en hoe er allemaal gaat gebeuren.

Dat is eigenlijk gewoon dezelfde onzekerheid :| Hm, confronterende vraag dit.

Heel veel dingen eigenlijk, maar vaak is het zo dat bepaalde
dingen met vlagen heel erg aanwezig zijn ed.

ik ben iemand die continu bang is dat haar vriendje haar verlaat, die zichzelf onzeker voelt en daardoor sommige dingen niet kan doen.. heel jammer en tja, iemand die het beste wil behalen, beetje perfectionistisch...

Mijn dagen worden meestal door school in beslag genomen. Maar ik MOET (van mezelf) wel minstens een uurtje per dag ontspannen, en ja dat lukt elke dag en loopt meestal veel uit, waardoor ik weer tot heel laat in de avond me werk voor de volgende dag moet afmaken.

Maar goed, weekend staat voor de deur, dus dat wordt uitrusten :)

at the moment: een leuke jongen :o

hij gaat echt.

Je hebt van die middeltjes hoor, tegen een zwakke blaas.

Mijn dag wordt momenteel in beslag genomen door kamers, studiemateriaal en een enorm lieve jongen.

ha




ha




ha