Verhaaltje: verliefdheid
 

Verliefdheid

De eerste keer dat ze verliefd werd dacht ze dat ze ziek was. Ze voelde een gekke buikpijn, nog niet eens zo erg onaangenaam. Ze kon niet slapen en had geen eetlust. Telkens als ze bijna in slaap viel zweefde dat ene gezicht weer voor haar ogen en was ze weer klaarwakker. Pas toen begreep ze dat ze verliefd was.
Maar hoe kon dat nu? Natuurlijk, iedereen was wel eens verliefd en iedereen maakte wel eens mee dat er iemand verliefd op je was, maar... Nee, dit kon niet waar zijn.

Maar het was wel waar en iedereen merkte het. Aan de lach op haar gezicht, aan haar geklaag over die gekke buikpijn. Ze straalde de verliefdheid uit als een vrolijk lammetje, maar tegelijkertijd voelde ze zich wanhopig en begreep ze niet hoe het had kunnen gebeuren. Hoe kwam verliefdheid tot stand?

Hoewel haar omgeving vermoedde dat ze verliefd was en de roddels weeldig tierden, vertelde ze aan niemand wie de betreffende persoon was. Als ze het aan haar vroegen glimlachte ze meestal maar wat, of sprak ze vaag over haar gevoelens.

Toch moest ze haar gevoelens uiten en in haar wanhoop zocht ze haar uitweg op het internet. Op anonieme sites vertelde ze haar verhaal, praatte ze over haar gevoelens, maar ook over haar verwarring. Ze werd vaak uitgelachen of uitgescholden, maar soms werd er naar haar geluisterd. In beide gevallen voelde ze zich na afloop als een uitgewrongen sponsje, verward maar ook voldaan. Emotioneel volkomen uitgeput.

Ze had niet geweten dat verliefd zijn zo uitputtend was, zo gruwelijk en ook zo mooi. Ze had gedacht dat het een aangenaam gevoel was dat je kreeg als je diegene zag, maar het was zoveel meer! Dag en nacht piekeren, uren muziek luisteren, anonieme sites bezoeken, je geweldig voelen als “een bepaald persoon” iets tegen je zei, enzovoorts.

Misschien was de wanhoop het ergste. Het onvermogen ermee om te gaan, met die gruwelijke waarheid. De waarheid, waaraan ze gewend raakte maar die haar toch bleef verwarren. Iedereen weet dat je verliefdheid niet kunt veranderen, dat het een onverklaarbaar en ingewikkeld fenomeen is. Dat nam niet weg dat ze het niet probeerde, ze wilde haar verliefdheid de baas zijn, er vat op krijgen.

Het lukte niet, het enige wat ze terugkreeg was wanhoop.
Uiteindelijk legde ze zich erbij neer en accepteerde ze het. Ze richtte zich op andere dingen en probeerde zichzelf niet te kwellen met vreselijke gedachtes. Het was moeilijk, maar ze zette door.

Langzaam ebde de verliefdheid weg, na lange tijd voelde ze zich weer wat rustiger en evenwichtiger. Ze was wijzer geworden en genoot van de plotseling ontstane vrijheid. De vrijheid van haar gedachten.

En toen werd ze opnieuw verliefd.

:) Moooi.

*herkent veel*

Wie was het, waar je het over had?

Ik las hem net ergens anders. Erg mooi :) (y)

Sterk geheel met kop en staart. Ook knap hoe je de juiste details en waarnemingen weet te verwerken. "Gekke buikpijn" is daar een goed voorbeeld van, en ook "Telkens als ze bijna in slaap viel zweefde dat ene gezicht weer voor haar ogen en was ze weer klaarwakker".
Ik werd alleen aanvankelijk op het verkeerde been gezet, omdat ik vermoedde dat ze zo verbijsterd en wanhopig was vanwege de persoon waarop ze verliefd was, niet om het verliefd zijn op zich. Misschien kun je nog subtiel wat duidelijker maken dat het voor haar een nieuwe, onbekende ervaring was?
En nog een klein, mierenneukerig vraagje: "anonieme sites", bestaan die? Het gaat er toch om dat zij anoniem op die sites kan komen? Dus bezoekt zij anoniem die sites, ze bezoekt niet anonieme sites. Zeg het gerust als ik het verkeerd heb.

Echt mooi! :)
Goede opbouw...en je stopt ook op het juiste moment met je verhaaltje. (y) :o

Maar eigenlijk gaat het over beide, persoon en het gevoel... Of ik weet eigenlijk niet:D

En over die sites heb je gelijk, maar ik denk toch dat ik het zo laat want ik weet niet hoe ik het anders moet doen:o

Maak er bijvoorbeeld Anoniem op sites van. ;)

Dat probleem heb ik nu en vreselijk en ook mooi ,zwaar verwarrent ;)

Veel sterkte;)