Ik word vader
 

Ik heb een probleem (anders starte ik geen nieuwe topic).
Ik had laatst sex met mijn vriendin maar die condoom was gescheurt (nog durex ook:|)
Dus nu word ik vader, heb geld nodig, en mijn vriendin gaat het tog niet weghalen.
Maar het ergste is dat tot nu toe geen een plek me wil aannemen(n) omdat ik zoveel problemen met mijn agressie heb en een strafblad heb:facepalm:.
Hoe kan ik tog aan geld komen zonder gebruik te maken van mijn oude gewoontes?
Alvast bedankt

Oohjee. Dat is inderdaad een probleem.

met je agressie, kun je toch in therapie gaan? Dat je je leert beheersen. en dat starfblad daar kun je niks meer aan doen...

Nee het is een mega probleem... Maar ik zou myn kind dn ook niet laten weghalen. Je doet alsof het een stuk vuil is. Het is eenkind door jou geschapen. Ik snap dat je radeloos bent. Hmm. Het is moeilijk om werk te vinden inderdaad.

heel veel succes gewenst

Laatst? Hoe lang geleden is dat? Weet je zeker dat ze zwanger is/hebben jullie er al over gepraat hoe jullie het gaan doen, wat jullie willen ect? Zit ze nog op school, hoe oud is ze, werkt ze?

Wel goed dat je meteen probeert een baan te zoeken/voor haar wilt gaan zorgen. :)

Ik ben al 3x op therapie 1 jaar elk maar het helpt gewn weinig. En ik wil het liefst het kind houden maar het wordt zo moeilijk en ik ben nog zo jong ook al weet ik dathet mijn fout was om zo vroeg al sex te hebben

Ik ben zeventien en zij binnenkort 16.
Het was maandje geleden ofzo en we hebben al over gepraat en ik zei dat ik werk ging zoeken en ik vind het wel maar ik krijg het maar niet
Ik wil niet dat die kind hetzelfde leven krijgt als mij omdat ik degen ben die zo'n fout heeft gemaakt

Weet je al zeker dat ze zwanger is?

Ja ze heet eerst gewn thuis getest en het was positief maar ze ging voor zekerheid naar huisarts en het was ook positief

ik weet echt niet wat ik moet doen:'(

Mij lijkt met je vriendin praten sowieso belangrijk.
Jij ziet nu (achteraf) de gevolgen in van de jullie seks hadden en de condoom scheurde. Namelijk dat jullie straks ineens een kind op moeten voeden, terwijl je zelf nog niet eens volwassen bent. Ik vind het iig wel heel goed van je dat je je vrantwoordelijkheid neemt en inziet dat je geld moet gaan verdienen om een kind te onderhouden etc, maar ik ben als ik dit zo lees eigenlijk een beetje bang dat je vriendin de gevolgen nog niet echt inziet van dit alles. Het is voor jullie namelijk helemaal niet mogelijk om een kind op te voeden, terwijl jij moet werken om geld te verdienen en ze zelf naar school gaat (ja tenzij je je ouders op dat kind laat passen, maar jullie zijn met zn 2en straks de ouders en zitten dan met dat kind wat je op moet voeden dat kan je niet allemaal naar je ouders schuiven). Kortom bevalt straks op 16 jarige leeftijd van een kind en kan (om het kind op te voeden) eigenlijk daarna niet eens naar school blijven gaan (terwijl dit wel tot een bepaalde leeftijd verplicht is, maar ik weet niet meer of dat 16 of 18 is). iig STEL dat ze niet meer naar school gaat om op het kind te kunnen passen, dan heeft ze zelf geen opleiding afgemaakt (op die leeftijd maximaal vmbo of misschien havo) en heb jij ook geen 'echte' opleiding afgemaakt (tenminste, geen opleiding na de middelbare school). Dit zal ervoor zorgen dat jullie misschien net alle rekeningen kunnen blijven betalen, maar jij kan in je 1tje nooit met alleen een vmbo, havo diploma of wtvr op zak later een huis gaan betalen waar jij, je vriendin en jullie kind in kunnen wonen (ik zie het iig niet snel gebeuren). Waar willen jullie dat kind dan ooit gaan opvoeden? Tot je 30e bij je ouders thuis blijven wonen?

Ik probeer je niet aan te vallen ofzo hoor, begrijp me niet verkeerd, maar het zijn wel belangrijke zaken die je moet bespreken met je vriendin. Tenzij jullie ouders multimilionair zijn en zo even een huis voor jullie kunnen kopen en alle kosten voor jullie de eerst komende 10 jaar kunnen betalen, wordt het een hele zware opgave om een kind op te voeden.

als ik het goed lees sttaat hier 'hetzelfde leven krijgt als mij'
is dit jouw ook overkomen?
zo ja praat daar met je vriendin over want jij hebt dan al ervaring met soortgelijke geval! Hoe was het voor jouw? Heeft het echt veel problemen opgeleverd? Was het beter geweest als het niet was gebeurd?
dit zijn misschien vragen die je samen met je vriendin wilt beantwoorden... En inderdaad zoals iemand hierboven zei zorg ervoor dat jullie allebij de voordelen/nadelen/gevolgen kennen!!

voor de rest heel veel sterkte en jij bent tenminste niet een van de laffaards die er vandoor rent(y)*O*_O_

Even een kijkje in de toekomst van een worst case scenario:
Je hebt een aggressieprobleem, denkt je vriendin dat dat zomaar over gaat?
Een paar maanden samenwonen is heel anders dan in de verliefdheidsperiode elkaar eens per week te zien. Het wordt een lelijke ruzie, waarna jij als vader de rest van je leven alimentatie betaalt voor een kind dat je nooit hebt gewild.
Jullie waren nog niet toe aan een vaste relatie, laat staan één waar een kind straks de hoofdrol gaat spelen en jullie beide moeten vechten om elke cent om te draaien.

Uitstekend dat je goed wil doen en je verantwoordelijkheden neemt, maar je vriendin leeft wel erg op een roze wolk. In deze situatie zou ik de in Nederland ruim geaccepteerde keuze van abortus adviseren. Tenzij je nu echt gelooft dat bovenstaand scenario onmogelijk is.
Ze is nog maar 16, ze heeft nog 24 jaar om te werpen.

Volgensmij bedoelt hij met "hetzelfde leven als mij" dat het kind ook de verkeerde kant op gaat(criminaliteit enz.) en niet dat hij ook een vader van 17 ofzo had :)

oo ... ja dat kan best kloppen...
dan vind ik dat je dus misschien iets moet leren te kunnen doen tegen je agresie (een hobby werkt of anders een instrument waar je alles los kan laten(y)) als je niet wilt dat je zoon/dochter de verkeerde kant op gaat...

Als zij geen abortus wil is dat toch haar keuze, moet zij ook maar dat kind opvoeden toch?

Hebben jullie ouders? Hebben jullie dit met hen besproken, en wat vonden zij ervan?

ja was dat maar zo he? alimentatie kosten -.- hij moet geld gaan verdienen daarvoor...:(

Alimentatie? Zijn ze getrouwd dan?

was dat geen regel? (oe dan heb ik het verkeerde wetboek voor me...)
maar volgens mij is er wel een regel waardoor je hem toch niet zomaar kan peren?

Waarom niet? Ik geloof niet dat ze hem veel kan maken, behalve als ze getrouwd zijn dus. Mensen die niet getrouwd zijn (geweest) moeten bij mijn weten ook geen alimentatie oid betalen.

Het spijt me maar als ik jou was zou ik eens goed met je vriendin praten. Ik bedoel, als ik dit zo hoor kunnen jullie helemaal niet voor het kind zorgen. Er zijn ook andere keuzes die je kunt maken, zoals het kind afstaan voor adoptie.

mijn fout...

oo en wat @[iemandhierboven] zegt idd lijkt er niet op alsof je het gaat halen... je moet nog wat doen aan je agressie een baan vinden en je school?

Is niet erg verantwoordelijk. Als hij seks met haar heeft moet hij toch ook wel een beetje om haar geven en laat hij haar niet zomaar met de gebakken peren zitten.
Wil ze het kind ook echt houden, niet laten adopteren of iets in die richting? Het lijkt me een knap lastige situatie. Jullie zitten er echter wel samen in want je raakt niet zomaar in je eentje zwanger. Ik zou zeggen, wees wel een vent en ook al is het lastig een baan te vinden, blijf het wel gewoon proberen.

Alimentatie voor de partner ja. Vaak voor de vrouw bij scheiding als haar man de kostwinner was en zij het huishouden deed. Maar alimentatie moet je ongeacht getrouwde ouders betalen als dat geeist wordt, voor het kind. Tenzij je het kind niet wettelijk erkent. Maar dan geef je naast je plichten ook al je rechten op.

Zolang zij minderjarig is, en hij ook, zijn de ouders van het meisje verantwoordelijk voor het kind. Wanneer zij achttien is, kan via een procedure de voogdij worden teruggekregen.

Kunnen jullie steun verwachten van jullie ouders?
Weet jij, en je vriendin, wat het krijgen van een kind inhoudt? Dat je eigen leven wegvaagt? Zeker wanneer je weinig hulp krijgt? Misschien vergist je vriendin erin, want een baby is geen pop, een baby heeft dingen nodig en vergt veel verantwoording.
Het slim om aan dat soort dingen te denken. Denk dat je misschien, je vriendin waarschijnlijk zeker, geen opleiding kan gaan doen, want het kind gaat voor. Ze kan niet meer uitgaan, of dingen doen die tieners doen, want dan moet ze haar kind alleen laten en dat is niet mogelijk. En er moet geld verdient worden; jullie en de baby moeten eten. Allemaal zaken die volwassenheid van jullie eisen wanneer jullie een kind krijgen. Het is niet zomaar iets.

Ik raad je aan te kijken op de site van FIOM, zij kunnen je raad geven zonder je keuze te beinvloeden. Zowel een abortus als het kind houden hebben gevolgen. Ook is het verstandig te praten met een maatschappelijk werk(st)er.

Hij zal het ongeboren vrucht moeten erkennen, voorlopig is hier dus allemaal geen sprake van.

Het is nogal wat het kind niet te erkennen ;) je erkent, tenzij.. Je doet afstand van allerlei zaken en moet ook dat tekenen enzo om afstand te doen van je bezoekrecht etc. Geen contact zoeken, blabla. Er is dus zeker wel sprake van en hij moet over al deze zaken nadenken

Er moet eerst beslist worden of ze het kind houden. Ik denk niet dat ze weten hoeveel verandering dat inhoudt in hun leven. Ik ben zeker niet pro-abortus, maar vind wel dat ze genoeg steun en hulp moeten krijgen. Dus op naar het FIOM, naar de maatschappelijk werk(st)er en een goed gesprek met alle ouders.

Het is nogal wat een kind, op alle leeftijden.

En inderdaad zal het kind erkent moeten worden, maar er zijn wel meer dingen die geregeld moeten worden. Er moet informatie gezocht worden en droombeelden zijn er niet. Dat is hetgeen wat ik wil zeggen. Het zal heel zwaar worden, heel erg zwaar.

Misschien kun je deze gebeurtenis zien als extra motivatie om te leren omgaan met je agressie? Er is straks iemand waarvoor jij verantwoordelijk bent, iemand die tegen jou op kijkt. Wat voor voorbeeld wil je zijn? Ga daar dan volledig voor, accepteer hulp (bv in de vorm van therapie), vertrouw op wat die mensen je zeggen en op wat ze van je vragen. En misschien kun je een opleiding vinden die gecombineerd is met werk, ga daar met iemand over praten (bijvoorbeeld je ouders of iemand op een school). En praat natuurlijk ook met je vriendin en met haar ouders.

Waarom is iedereen hier bezig met het zoeken naar een uitweg voor de TS om onder het vader worden uit te komen?
Lijkt me logisch dat hij als vader (als het zover komt) ook deels verantwoordelijk is voor de opvoeding van het kind en daarmee ook deels verantwoordelijk voor de financiele zaken (het geld wat nodig is om het kind op te voeden).

Ik zou hem liever het advies geven zijn vriendin van de roze wolk van het moederschap af te helpen en de nadruk te leggen op dat het zelf nog een kind is ipv hoe TS de financiele verantwoordelijkheden van het vaderschap kan ontduiken. Kortom: ik wil de TS nogmaals het advies geven om met zijn vriendin te gaan praten en haar duidelijk te maken dat ze ineens verschrikkelijk veel verantwoordelijkheden krijgt voor het kind en haar (nadat ze dat inziet) te pushen om een abortus uit te laten voeren. Het is nou eenmaal zo goed als onmogelijk om het kind op te voeden, ookal zou je het nog zo graag willen houden. Een andere optie is natuurlijk adoptie, maar ik weet niet of je dat het kind wel aan wilt doen (kind zit tegen de tijd dat die ouder wordt dan waarschijnlijk met het rotgevoel van dat hij/zij het kind is van 2 mensen die op het verkeerde moment een kind kregen die ze niet op konden voeden).
Daarnaast is het natuurlijk nog mogelijk dat TS en vriendin op een gegeven moment uit elkaar gaan(ze zijn 17 en bijna 16. er gaat nog zoveel in hun levens veranderen (vooral als er een kind aan komt) dat ik benieuwd ben of ze voor altijd bij elkaar zullen blijven).

Honkballertje, ik geloof ik dat je over mijn reactie heen gelezen hebt, of verkeerd begrepen.

Maargoed.

Ik ben benieuwd hoe het nu met TS is.

Weinig kans dat je op jouw leeftijd een kind op kan voeden. Gezien het feit dat jullie beiden nog naar school gaan, je vriendin er een mooi verhaaltje voor zichzelf van maakt en jullie gewoon Geen geld hebben om een kind op te voeden, dring ik er ernstig op aan om met je vriendin te praten en haar van die roze wolk af te donderen. Maak, om een beeld te schetsen voor haar, eens een kostenlijstje met wat het kind jullie kan gaan kosten en maak eens een lijstje met alles wat jullie niet meer kunnen doen als het kind er eenmaal is en wat voor verantwoordelijkheden dat met zich meebrengt.

Ik zag ook een reactie over ter adoptie stellen van het kind. Dat is ook een optie, maar hou er wel rekening mee dat een kind weggeven veel moeilijker voor je vriendin zal zijn dan een abortus laten plegen, emotioneel gezien dan.
Het kind houden lijkt me in jullie geval absoluut geen optie. Jullie kunnen dit kind niks bieden, ook al vind ik het heel goed dat jij je verantwoordelijkheid durft te nemen.

Ik had het eigenlijk meer over die stuk of 10 posts boven de eerste van jou in dit topic ;). Of hij verplicht is of niet om het geld te betalen is iets wat natuurlijk pas komt als het kind er is (en zover hoeft het niet perse te komen).

En verder ben ik ook benieuwd hoe het ervoor staat met de TS

Abortus is toch juist hét advies als het gaat om onder het vader-worden uit te komen? :confused:

Beste -bijna- vader,
Ik zou heel goed nadenken voordat jouw vriendin de beslissing eigenlijk neemt.
Ten eerste is het ook JOUW kind en niet alleen die van haar en ten tweede is het foetusje nog in de beginfase en is het nog niet echt een levend wezen (klinkt misschien erg hard, maar het is de waarheid).

Als jouw vriendin niet kiest voor een abortus en dit zelfs niet eens overweegt zou ik eens met jouw en haar ouders gaan praten over wat er voor jullie in het verschiet ligt.
Een baan gaat niet zo gemakkelijk, maar ik zou mezelf inschrijven bij een uitzendbureau en overal (ja echt OVERAL) gaan solliciteren.
Het zou ook kunnen dat je naar bepaalde zorginstellingen kunt gaan en aan hen kunt vragen voor bijstand als jouw/haar ouders niet mee willen helpen met dit 'probleem'.

Ik hoop je voldoende te hebben geholpen,
HEEL VEEL SUCCES!

Nee, ik denk dat het juist erg onverantwoordelijk van haar is om geen abortus te plegen. Hij wil dat juist wel. Hij heeft ook gewoon een condoom gebruikt dus de fout zit niet bij hem (tenzij hij onzorgvuldig is geweest).

Pardon? Als zij samen hebben besloten dat een condoom genoeg was, en vervolgens is ze toch zwanger geraakt, dan zit de fout nog steeds net zo goed bij hem als bij haar. Alsof je als man klaar bent als je d'r een condoom omheen schuift :confused: Je weet zelf toch ook dat die dingen misschien 95% veilig zijn, dus als je zekerder wilt zijn, heb je alleen seks met iemand die óók nog eens aan de pil is? Of gewoon niet? Lekker laf anders hoor.

@freyja oo wat moet de man dan nog meer doen?

Nee, geen abortus durven plegen is laf. Toch zwanger worden als je condooms gebruikt is pech hebben.

idd dit dus

Maakt het uit bij wie de fout ligt? Denk dat TS er meer aan heeft dat mensen hem oplossingen proberen te bieden ipv een paar mensen die discussies gaan zitten voeren over wiens fout het wel niet is. De situatie is nu zoals TS het heeft geschetst en niet anders. Who cares wie de schuldige is...

:cool: Inderdaad.

Precies ;)
Maar stel dat zijn vriendin geen abortus wilt plegen en het kind er uiteindelijk toch komt (en ze die zelf op gaan voeden) lijkt me het een goed advies om te zorgen dat hij er zijn financiele bijdrage in heeft en als dat niet lukt pas als laatste oplossing proberen onder de verantwoordelijkheden uit te komen.

Ik zei niet voor niets dat hij moet gaan praten met zijn vriendin om die van de roze wolk af te helpen en daarna vriendelijk doch dringend te wijzen op abortus ;)

Vragen of ze aan de pil is, en als ze dat niet is, beslissen of hij een kans van 5% om het meisje in kwestie te bevruchten, een goede ruil vindt voor een keertje lekker neuken. En als hij dat besluit, dan dus beseffen dat het zíjn piemel was die er zo nodig in moest. Ik zeg niet dat het alleen zijn schuld is, maar het is zéker niet alleen haar schuld.

Ik had het helemaal niet over die abortus; het gaat mij om jouw opmerking dat je als man klaar zou zijn als je maar voor het condoom gezorgd hebt. Je kunt heus wel meer doen, en het is zeker weten laf als je doet alsof je verder nergens invloed op had, 'want je had toch een condoom'.

wat zeggen jullie ouders erover?

maar en als het meisje dan nog nee zei dan moet hij maar niet neuken en toekijken?

OT: maar goed ik wil wel weten als het al besproken is met ouders? en wat vonden die er van?
en is je vriendin nog in de wolken?
hoe denk jij er op dit moment over? wat wil je?

GEFELICITEERD! Jij hebt de meeste kans om de volgende tienervader te worden!!!*O*

Antwoord op je vraag: JA! Of je brainwashed haar totdat ze de pil gaat slikken. Geen licht of wel? :rolleyes:

Ontopic:
Ik lees nog niks over jullie ouders. Ga er niet van uit dat jullie dit klusje met zn tweeen kunnen klaren, en dan ook nog zonder inkomen. Jullie zullen een eerlijke en goede regeling moeten treffen met alle ouders, als het kind blijft.
Tuurlijk kan je spijt krijgen van abortus, maar als jullie op dit moment geen kans van overleven hebben met zn drieeen, dan zijn er drie levens naar de kloten, ipv 1. Op dit moment volgen jullie nog allebei een opleiding (geloof ik?) en hebben jullie jullie beiden levens aardig op de rails. Iedereen maakt fouten, maar maak geen fouten omdat je denkt dat het niet anders kan. Als je nu abortus pleegt is dat misschien heel erg, maar op de lange termijn zal het een goede drijfveer voor jullie zijn om alles te realiseren wat je in je toekomst had gewild. En in diezelfde toekomst kunnen jullie misschien wel 5 kinderen een geweldig leven geven, in plaats van 1 een 'minder' leven met ruziende ouders en misschien wel armoede.
Maak geen beslissing tot je met jullie ouders hebt gesproken.
Succes...

Wtf?

Wat Freyja bedoelt is dat het nooit alleen háár schuld is. Zelfs als er een condoom wordt gebruikt. Je hebt namelijk met z'n tweeën seks en niet in je eentje. Dus het is wel heel handig om te zeggen: "Het was zijn schuld niet, want hij gebruikte een condoom."

Zij gebruikten samen alléén een condoom en hebben dus samen besloten dat ze het risico wilden nemen en nu zitten ze samen met de consequenties.

Waarom doen mensen toch altijd alsof voorbehoedsmiddelen de verantwoordelijkheid zijn van een vrouw?
Het is óf niemands schuld (want: het condoom knapte en dat doe je niet voor de lol), óf zij hebben beiden schuld (want: ze waren er allebei bij).

Maar ga het alsjeblieft niet alleen op háár afschuiven alsof een man alleen een condoom om hoeft te doen en vanaf dat punt geen enkele verantwoordelijkheid meer hoeft te nemen.

oke get it... jullie hebben gelijk...
maar ik vind wel dat zei wat meer had mogen doen dan om het te verkomen?

en ik mis de ts? waarom antwoord hij niej?

Zij? Waarom niet hij? Waarom heeft hij niet op z'n minst gevraagd of ze aan de pil was? En als hij dat wel heeft gevraagd, waarom ging hij dan toch seks met haar hebben als hij het risico niet wilde lopen?

Je kunt niet één van de twee meer schuld geven dan de ander. Ze hebben óf allebei geen schuld, óf allebei wel schuld, maar niet de één meer dan de ander.

Edit: Ja, ik vraag me ook af hoe het nu met de TS gaat en of hij al met zijn vriendin, zijn ouders en haar ouders heeft gesproken..

Hey mensen sorry dat ik tijdje geen antwoord gaf maar ik was druk met reclassering enzo(n) maar thnx voor jullie reacties ik ben daardoor echt gaan nadenken over wat fout was en ik heb met mijn vriendin gepraat en ook al is het niet helemaal goed maar ze abortus plegen(n) en ze gaat aan de pil beginnen(y).

Ik weet al genoeg.Deze topic mag dan sluiten_O_