Mevrouw van Ballengooien
 

Mevrouw van Ballengooien

Al zeker 5 jaar heeft ze hem, glimmend staat hij op het tafeltje naast de televisie. Elke dag poetsen want anders gaat hij vast kapot, zo’n mooi modern apparaat. Toch vind ze het jammer dat ze er nooit op gebeld wordt, de laatste keer kan ze zich al niet meer herinneren.
Soms fantaseert ze er over om hem stiekum weg te doen, gewoon uit het raam gooien, of onderin de vuilniszak als die op dinsdag opgehaald wordt. Maar dan herinnert ze zich de waarschuwende woorden van haar hulp-in-huis-Jannie; ‘Denk er om, deze telefoon is van levensbelang, hij blijft hier lekker staan.’
Zuchtend stoft ze het apparaat af, tot ze hem van schrik uit haar handen laat vallen. Hij maakte geluid! Het zal toch niet.. Toch wel, het was het onmiskenbare schelle geluid van het apparaat. Hij is nu wel stil, hij zal toch niet kapot zijn? Voorzichtig pakt ze de haak van de grond en houd hem een stukje van haar oor.

‘Hallo? Wie is dat?’
‘Goedemiddag mevrouw, u spreekt met Diederik-Jan van electro-Pietje, ik zocht Jan de Groot?’
‘Wat zegt u, spreek ik met Pietje?’
‘Nee mevrouw, u spreekt met Diederik-Jan, ik werk bij electro-Pietje. Ik zocht Jan de Groot, is hij aanwezig?’
‘Even wachten Pietje, ik heb mij gehoorapparaatje niet in, ik ga hem even instoppen hoor.’

Verdikkeme, al die apparaten ook, waar had ze haar gehoorapparaatje ook al weer gelaten? Snel loopt ze naar haar slaapkamer, als die Pietje nou maar niet weggaat, zo vaak wordt ze nou ook weer niet gebeld.

‘Ja, hallo? Pietje, ben je er nog?’
‘Ja mevrouw, ik ben er nog, kun u mij nu wel beter horen?’
‘Ja hoor, jongeman, ik hoor je perfect. Geweldig hè al die apparaten. Nou, vertel het eens, waarmee kan ik je helpen?’
‘Goed, u spreekt dus met Diederik-Jan, ik werk bij electro-Pietje en ik zocht Jan de Groot, is hij misschien aanwezig?
‘Ah, arme jongen, ben je Jan de Groot kwijt? Ik wou dat ik je kon helpen, maar ik heb hem niet gezien. Wel een Arie de Groot, maar die is al twee jaar dood, de arme ziel.
‘Oh, ok. Met wie spreek ik nu dan?’
‘Met wie u spreekt, ik weet het niet, zijn er nog meer mensen dan?’

Snel kijkt ze om zich heen, ze heeft de deur toch wel goed op slot gedaan? Misschien hebben die jongens die pas geleden iets in haar meterkast kwamen doen wel wat veranderd aan haar telefoon. Wie weet hoe lang dit al aan de gang is!

‘Luister eens, Pietje, jij hebt toch niets met mijn telefoon gedaan hè. Straks heb ik hier allemaal mensen in mijn huis!’
‘Nee hoor mevrouw, ik heb niets aan uw telefoon verandert, ik wil alleen maar even uw naam weten, zodat ik weet met wie ik spreek’
‘Oh, dus er zijn niet meer mensen hier?’
‘Nee hoor mevrouw, alleen wij kunnen elkaar horen nu.’
‘Goed Pietje, ik geloof je. Ik ben Mevrouw van Ballengooien’
‘Goed mevrouw van Ballengooien, er woont dus geen Jan de Groot bij u in huis?’
‘Nee hoor, sinds mijn man zes jaar geleden is overleden ben ik helemaal in mijn eentje. Behalve op dinsdagmiddag en vrijdagochtend, want dan komt Jannie me helpen met het huishouden.’
‘Ok, en u kent dus ook geen Jan de Groot?’
‘Nee hoor, alleen een Arie de Groot, dat was nog eens een aardige man. Maar ja hè, die kreeg een ziekte in zijn buik, zo’n aardige man, och och.’
‘Goed, dan vrees ik dat ik het verkeerde nummer heb gedraaid, dank u wel voor uw tijd mevrouw.’
‘Het verkeerde nummer? Maar ik hoorde toch echt gerinkel hoor, had ik hem dan niet op moeten nemen? Oh jee, als Jannie dit hoort.’
‘Maakt u zich geen zorgen mevrouw, u heeft het geweldig gedaan, het was mijn fout. Ik heb het verkeerde nummer ingetoetst.’
‘Oh jeetje, je liet me schrikken pietje! Ziet u; zo vaak wordt ik nou ook weer niet gebeld, de laatste keer kan ik me al niet meer herinneren. Ik was hem net schoon aan het maken en toen begon hij me een kabaal te maken zeg. Ik hoop dat hij het straks nog wel doet, want Jannie zegt dat hij van levensbelang is hè.’
‘Ik weet zeker dat hij het nog doet hoor, ik ga nu wel ophangen, want ik ga Mijnheer de Groot bellen.’
‘Oh gelukkig, je hebt meneer de Groot dus gevonden. Nou, dat is een pak van mijn hart Pietje, kan ik de hoorn nu gewoon op dat ding duwen?’
‘Ja hoor, dat kan, dag mevrouw van Ballengooien!’
‘Goed, dan gaan we dat…’ Klik..



www.DIS.nl.tt

Uber grappig :D
Ergens wel een typfout: Gelden=> geleden en de horen=>hoorn(?)
(y)

ja toe maar weer, maak maar weer reclame...
grappig en irritant. ach het is ook niet bedoeld om goed te zijn, toch?

Charlotte

edit: ik was de site toch maar weer eens gaan checken, staat er "DIS omdat brinta ook niet alles is". Heb ik toch net een bord brinta gegeten! ja, als avondeten ja.

:)

Het ligt vast aan mijn stemming, maar ik vind het ongelofelijk zielig voor die mevrouw. :bloos:
Wel leuk geschreven, op wat ernstige ("wordt ik") spelfouten na.

:D (n)

stiekum - stiekem

‘Ja hoor, jongeman, ik hoor je perfect. Geweldig hè al die apparaten. Nou, vertel het eens, waarmee kan ik je helpen?’
-
'Ja, hoor, jongeman, ik hoor je perfect. Geweldig, hè, al die apparaten. Nou, vertel het eens, waarmee kan ik je helpen?'


‘Oh, ok. Met wie spreek ik nu dan?’
-
'O, oké. Met wie spreek ik nu dan?'


‘Ok, en u kent dus ook geen Jan de Groot?’
-
'Oké, en u kent dus ook geen Jan de Groot?'


Oh jee, als Jannie dit hoort.’
-
O, jee, als Jannie dit hoort.'


:D

Hij is grappig, leuk!
Maar toch irritant... :p

Ik vond sommige verbeteringen niet zo'n succes :)

Grim

ik kende iemand die serieus van Ballegooyen heet... typisch... :)

Ik ook. Het is volgens mij ook wel een bekende naam in de streek waar Flashman en ik wonen. :)

Aah gut, wat een lief vrouwtje! Wat schattig.. :bloos:

Nijn* - slaperig..

wat moeten kleine meisjes dan toch ook nog om 1 uur 's nachts wakker?

Charlotte
Mijn ouders hadden altijd de controle over internet, dus op z'n laatst om 12 uur ging het uit. moest ik zachtjes naar beneden sluipen om het nog aan te kunnen zetten, stiekem.
Ik blij dat ik nu alleen woon en een nachtbeestje kan zijn.

Millroy, bedankt voor de verbeteringen :)

Adindaa, ik weet dat het 'stiekem' is, maar 'stiekum' staat zo jofel ;) Verder ben ik het met Grim eens betreft zijn verbeteringen op jouw verbetereningen. De rest was fijn, ik zal het nog wel eens veranderen.

Ja, lief vrouwtje hè? :) Ik kreeg dit idee toen ik op mijn werk mensen aan het bellen was om te vertellen dat hun boeken er waren. Een mevrouw van Ballengooien/Ballengooyen nam op, verstond mij niet goed, en begon over haar bezoek aan het ziekenhuis die ochtend te vertellen. Kostte me een hoop moeite haar vriendelijk te vertellen dat haar boek er was en dat ik toch echt op moest hangen..

(als ik de tijd had gehad had ik meer met haar gepraat; even voor de record hè :))

Hehe hijs leuk! :D

grappig verhaaltje!

Ik ken net zo'n lief (en vooral hardhorend!) vrouwtje uit het verpleegtehuis waar ik ooit een vakantiebaantje had.
En ook iemand die van ballegoijen heet, die jammergenoeg niet echt aardig is dus was de combinatie van die twee een beetje verwarrend voor mij :s