Jij vs. leeftijdgenoten.
 

Laatst zei iemand hier op DK(weet niet meer wie), dat er van mijn leeftijd vaak minder 'volwassenere' jongeren zijn. Hoe zit dat met jouw leeftijdgenoten?

Zit jij nog op de universiteit en heeft een goede vriend(in) al een kind? Hoe sta jij daar tegenover? Vind jij jezelf beter dan andere leeftijdgenoten?

Wat ik zelf merk is dat er nog wel een percentage van mijn leeftijdgenoten nog BrééZaah praat en af en toe opmerkingen/doen en laten heeft, dat ik denk van: :|. Hoe zou het volgens jou komen dat andere mensen soms op een bepaalde leeftijd gewoon veel verder zijn. Ligt dat aan karakter/opvoeding etc?

Ik merk aan mijn vroegere vrienden met wie ik nu nog weleens omga dat ze redelijk onvolwassen zijn voor hun leeftijd. Ze irriteren me vaak genoeg ermee, in ieder geval. De meisjes met wie ik omga daarentegen zijn meestal wel redelijk volwassen, dus het is ook wel een beetje geslachtsverbonden. :o

Hoe het komt? Ach, ik denk dat de een gewoon sneller een bepaald niveau bereikt dan de ander.

Een vriend van mij is een stuk ouder dan ik ben, maar echt zo'n moederskindje, nog heel erg van z'n moeder afhankelijk en weinig zelfstandig. En dat merk ik soms wel bij meer mensen. Daarnaast heb ik ook vrienden die net zo oud zijn, maar al heel erg volwassen, al veel hebben meegemaakt en erg wereldwijs zijn, waar ik soms 'net kom kijken' zeg maar.

Ik denk dat het zeker wel met opvoeding te maken heeft, en gewoon met levenservaring. Diezelfde vriend die ik noemde heeft echt nog nooit een grote tegenvaller gehad, heeft nog nooit ergens hard voor moeten werken etc. Die wordt daardoor best lui en onvolwassen, en ik heb dan (als 5 jaar jonger meisje) soms het idee dat ik hem nog moet opvoeden ofzo. :o :p

Had je mij in gedachten toen je de openingspost schreef?

Dat zou toch wat te veel eer zijn, denk ik.

Vrienden die ik op de basisschool heb leren kennen zijn allemaal hele andere kanten op gegaan; sommigen zijn heel kinderlijk gebleven, anderen zijn na hun 17de opgehouden met ontwikkelen en dus nu nog precies hetzelfde als 5 jaar geleden, weer anderen zijn juist énorm gegroeid al die jaren en reizen de hele wereld over. Dus ja, ik kan niet echt zeggen of ik heel anders ben omdat 't zoveel verschillende mensen zijn. Maar vrienden van de middelbare school zijn veelal hetzelfde als ik ben, denk ik.

Voor een 22-jarige student is het daarentegen wel weer 'raar' om getrouwd te zijn en een huis te hebben gekocht, maar ja, ook weer niet uitzonderlijk.

Ik denk dat ik vrij gemiddeld ben :Y

De leeftijdgenoten waar ik mee omga zijn wel net zo volwassen als ik, en ze hebben geen kinderen. Ik zou het een beetje raar vinden als dat wel zo zou zijn.
Er zijn wel te veel leeftijdgenoten die erg dom en naief zijn, breezah praten, roken en drinken om ergens bij te horen, enzovoort.
Niet dat ik nou altijd zo volwassen ben, hoor. Ik kijk graag Spongebob en ik heb wat met knuffels.:o

Toen ik afgelopen jaar 6vwo overdeed, merkte ik duidelijk dat ik op een ander niveau zat, onder andere qua humor enzo. Ik voelde me toen echt oud. Maar nu ik op de universiteit zit, valt het eigenlijk best mee. En de mensen van mijn oude vriendengroepje van school zitten ook wel redelijk op hetzelfde niveau.

:D volgens mij vindt iedereen zichzelf minder kinderachtig dan mensen van dezelfde leeftijd, hihii

Ik vroeg me heel vaak af waarom ik liever met oudere mensen/volwassenen optrok dan met leeftijdsgenoten, maar inmiddels is duidelijk dat ik op bepaalde gebieden gewoon een stuk voor lig. Heus niet op ieder gebied, ik kan kinderachtig zijn als de pest, maar ik merk vaak genoeg dat ik een heel andere intstelling heb, een andere houding, een andere manier denken en praten, dat ik verstandiger ben (of dat positief is is twee), dat ik zelfstandiger ben en meer verantwoordelijkheidsgevoel heb et cetera. Oh en humor inderdaad, daar merk je het nog het meest aan.

ik vraag me ook altijd af of ik beter/minder volwassener/kinderlijker ben dan leeftijdsgenoten.....

ben 21 jaar, werk in de gehandicaptenzorg, woon per 15 september in een tweekamerflat.... ik heb havo en spw 4 gedaan.....

Ligt er maar net aan wat m'n referentiekader is.

Op de universiteit voel ik me zwaar achter lopen op de rest. Sommigen zijn al bezig met zoeken naar een huis, of zitten op kamers, terwijl ik nog thuis woon. Ze zijn al bezig met toekomstplannen en beginnen een jaar van tevoren met het zoeken naar een stage. Ze werken zich ook vrolijk en zonder moeite door de stof heen terwijl ik moeite heb om ze bij te benen. Maar goed, ik ben de stomste niet en er zitten ook mensen van m'n eigen niveau.

Op de basisschoolreunie voelde ik me heel ver ontwikkeld. Wat zijn sommige mensen idioot geworden zeg zeg:eek: Als ik in m'n directe omgeving kijk, zie ik ook terug hoe kinderachtig sommige mensen zijn.

Toen ik je nick zag, had ik meer iets van 14M verwacht ipv 21V :o

ach.. kinderlijk zijn en toch volwassen.. is die ook mogelijk?

Je zou willen dat ik ja zeg, he?

Ik ken vrij weinig leeftijdsgenoten goed genoeg om daar over te oordelen.

Ik kom geloof ik wel redelijk overeen met m'n leeftijdsgenoten en heb ook niet echt het idee (op een paar uitzonderingen na) dat er een heel groot verschil tussen mensen uit m'n oude klas zat

:bloos:

Op de basisschool en middelbare school had ik wel het idee dat ik anders was dan de rest, maar dan niet in de zin van volwassener.

Zeker anders, en in bepaalde aspecten ook veel ouder en verantwoordelijker.

Ik ben stiller dan andere. Of soms juist veel overheersender. En de middenweg is kwijt.

Ik ben 21 en zit op de universiteit. Ik heb oude klasgenootjes die al 6 jaar fulltime werkzaam zijn. Ook is een oud-klasgenootje al moeder van een kindje van 6. Daarnaast woont een deel van mijn vroegere vriendinnen samen. Dus in dat opzicht loop ik behoorlijk achter. Maar ja, ik heb liever die 6 jaar werkervaring nog niet en ook liever dat kindje van 6 nog niet, dus zo erg vind ik het niet.

Soms kan ik heel erg kinderachtig zijn, aan de andere kant ken ik geen enkele 14-jarige die calculus aan het leren is.

Ik zit studeer nog steeds, maar al mijn vrienden hebben al echte banen, echte auto's, echte huizen etc.

ik hoop eigenlijk dat ik geestelijk niet veel ouder of volwassener word, want ik vind het wel leuk zo. ik wil niet over tien jaar in mijn dure huis zitten met mn dure spullen en alleen maar uit eten gaan ofzo.
geef mij maar een festival of een leuke punkrockshow!

Mijn leeftijdsgenoten zijn over het algemeen wel iets verder in hun leven dan ik. Een hele hoop van m'n vrienden studeren al af, terwijl ik net opnieuw begin met studeren. Aan de andere kant wonen andere vrienden van me op hun 22ste nog bij hun ouders. Dan voel ik me toch wel weer een stapje verder. Ik zou er niet aan moeten denken om nog bij m'n ouders te wonen.

Ik ben altijd al een beetje achter geweest op mijn leeftijdsgenoten. Ook omdat ik de neiging heb niet op te willen groeien, en een beetje in het verleden te blijven hangen (Kinderen voor Kinderen, veel terugdenken aan vroeger, niet jarig willen zijn) en omdat ik niet echt lekker in m'n vel zit.
Qua intelligentie ben ik gewoon een 19-jarige, maar qua gedrag, en dan bedoel ik vooral in huiselijke kring, absoluut niet.
Op school en zo gedraag ik me misschien ook ietwat jong, maar dat wordt over het algemeen wel lief gevonden geloof ik.

hier op het forum voel ik me oud :p

ik voel me wel die henk vos vergeleken met leeftijdsgenoten
http://i3.tinypic.com/5y163jb.jpg

Ik vind het op deze leeftijd steeds minder uitmaken. Ik denk dat ik vrij gemiddeld ben, maar ik hoor wel regelmatig dat mensen me ouder zouden schatten. Dat komt denk ik meer doordat de meeste van mijn vrienden 2 á 3 jaar ouder zijn, en ik altijd overal de jongste ben geweest. Misschien loop ik daarom een beetje voor. Maar ik kan me ook extreem kinderachtig gedragen, ik ben wel altijd het kleine meisje.

Nee, ik vind mezelf juist veel kinderachtiger

Ik vind mezelf minder kinderachtig dan mijn leeftijdsgenoten. Maar ik vind mezelf dan ook minder kinderachtig dan de meeste mensen van 50.

ligt aan het moment, maar meestal vind ik me minder kinderachtig als mijn leeftijdsgenoten.

Dan denk ik dat je daarin een van de enigen bent.

Ik noemde ook enkele mensen die ik volwassener vind dan mezelf, dus ik hoor erbiiiijjjj, bij die enigen.

:D enkele mensen is toch minder dan alle 21-jarigen min enkele mensen ;)

Nou ja, in mijn omgeving is het ongeveer fifty-fifty, denk ik. Er zijn er een paar in mijn vriendenkring die volwassener overkomen dan ik, en een aantal die dat juist niet doen. :)

:(

Iedereen vindt dat hij/zij meer volwassen is ten opzichte van leeftijdsgenoten. :) Iedereen heeft ook veel meer meegemaakt dan anderen daarom ben ik juist gegroeid en sterker geworden hè. Yeah right.

Nee dan ben je uníek ;) :o

Het lijkt mij vrij evident dat wanneer je meerdere keren in je leven uit een soort coma gehaald moest worden en je constant op je gezondheid moet letten en moet voorkomen dat zulke dingen gebeuren, je dan toch heel anders in het leven staat dan leeftijdsgenootjes die zichzelf al geweldig volwassen vinden omdat ze een rijbewijs hebben, of op kamers wonen en opeens zich met het voeden van zichzelf bezig moeten houden. Terwijl dat nu werkelijk geen skills vraagt in mijn optiek. En dan het nodig vinden tegen jou te gaan zeiken. Eikeltjes. (n)

Sorry, ik ben gefrustreerd. :mad:(n):o

Ik ben ook een eikeltje met luxeproblemen dus go ahead. In ieder geval, ik constateer dat altijd iedereen zich als meer volwassen bestempeld vergeleken bij leeftijdsgenoten en je hoort ook altijd dat mensen 'nogal wat baggage meedragen uit het verleden'. Uiteraard is dat waar maar het varieert nogal van 'mijn-cavia-stief-in-groep-4' tot groepsverkrachting en meer. Mensen met gescheiden ouders voelen zich ook altijd een beetje verheven want zij zijn tenslotte zo vroeg zelfstandig geworden, ja tuurlijk.

ik ben veel te knap voor mijn leeftijdsgenoten

Het verschil met de meeste mensen waarmee ik op de basisschool gezet heb is groot. Veel wonen al samen en hebben al huisje-boompje-beestje, vast werk enzo terwijl ik nog volop studeer.
laatst kwam ik via internet iemand tegen van de middelbare school die al getrouwd was, moet daar op dit moment absoluut niet aan denken :o

Meestal trek ik toch wel op met mensen die jonger zijn dan ik (vooral meisjes), maar wel een serieuze inslag hebben, omdat ik mij daar beter in voel, al gaat dat ook prima met oudere mensen, hoewel dat vooral jongens zijn.

Maar wat mij dan altijd opvalt is dat bijna iedereen wel zo'n verhaal heeft. De een qua gezondheid, de ander qua familie, weer een ander qua mishandeling ofzo, nog een ander qua overleden mensen. Allemaal redenen om van zichzelf te vinden dat ze meer hebben meegemaakt en wijzer zijn dan leeftijdsgenoten, terwijl die leeftijdsgenoten ook dingen hebben meegemaakt maar dat besef/weet je zelf alleen niet.

Maar da's mijn idee :o

Dat is ook zeker zo, iedereen sleept dingen mee, alleen ik ga irl niet tegen mensen aanzeuren dat ik het zo veel zwaarder en moeilijker heb dan zij, maar mensen doen dat wel tegen mij, en ik hou dan braaf mn mond omdat ik helemaal geen zin heb om het over die problemen te hebben en dingen te gaan uitleggen.
Oftewel wat ik meer bedoelde is dat vaak mensen gaan zeuren over hun problemen die in feite geen problemen zijn om zich daarmee omhoog te halen tegenover jou, terwijl ze te achtelijk zijn in te zien dat jij met hele andere problemen kampt en in feite hun problemen graag zou willen hebben.

Daarom zou ik gewoon stellen dat ik met andere problemen kamp, en bepaalde problemen gewoon niet bepaald serieus kan nemen, of dan denk van daar had je makkelijk iets aan kunnen doen en je doet het je alleen zelf aan, kies dan gewoon om het anders te doen.

Ach ja, iedereen kampt met verschillende problemen en wie ben ik om te oordelen of zo'n probleem wel of niet serieus te nemen is. Wat voor de één een lachertjes is, is voor de ander een drama.

qft:bloos::bloos:

Sorry, maar ik heb serieus geen medelijden met mensen die de hele dag lopen te klagen over dat ze zo hard moeten werken om rond te komen, maar wel 5 keer per jaar op vakantie gaan, en elke week voor 80 euro uitgaan, en dikke lcd tvs in huis hebben en om het half jaar een nieuwe mobiel kopen. (y)