naar aanleiding van de dood van Pim Fortuyn
 

Na de dood van Pim Fortuyn vroeg ik me het volgende opeens af: hoe dragelijk is het leven van iemand die niet gelooft in leven na de dood?
ik zou niet kunnen leven met de gedachte dat mijn leven toeval is, dat het op elk moment kan eindigen. dat mijn organen plotsklaps kunnen ophouden en dat dat het dan was. Ik geloof niet dat er mensen zijn die in een vreselijke situatie worden geboren (armoede/oorlog etc) en dat ze nooit geluk zullen kennen. Ik geloof niet dat alle kinderen die nu moeten werken, honger hebben, mishandelt worden, nooit iets beters zullen kennen.
Ik geloof in een hemel en een hel. Op momenten als deze (dood Pim) vind ik daar heel veel steun in. Pim is hier niet meer maar wel daarboven. Het is gewoon niet waar dat 54 jaar leven in enkele seconde ongedaan kan worden gemaakt.
Mensen die denken dat dood dood is. Hoe slaan jullie je door situaties heen waar dierbaren dood gaan? Leven jullie niet met een grote angst voor de dood, een grote angst om opeens 'weg' te zijn?

Ik heb eigenlijk eerst een vraag aan jou:

Waarom geloof je wel in leven na de dood?

Er is geen enkel wetenschappelijk bewijs voor. Wanneer je in 'een leven na de dood' gelooft, geloof je dus ook in een ziel. De ziel is tenslotte waar het om draait daarbij. Waarschijnlijk ben je dan een christen, waar niks mee mis is. Maar er is nooit ook maar het kleinste wetenschappelijk bewijs gevonden voor het bestaan van de ziel. Vaak hoor je als argument 'Ik voel dat ik een ziel heb, dus heb ik een ziel, dus bestaat de ziel'. Daar ben ik het niet mee eens. Dat is geen geldig argument voor het bestaan van een ziel. Er wordt gewoon een cirkelredenatie gebruikt. En als je dan zegt 'Wat voel ik dan?' dan blijft de vraag of het hebben van een ziel niet gewoon een gevoel is, net als 'liefde' of 'verdriet'. Is 'ziel' dan niet een abstractum? Daarom geloof ik niet in een leven na de dood.

Hoe ik kan leven zonder het idee van leven na de dood?

Simpelweg door de dood een plaats in mijn leven te geven. Op het moment dat ik constant zou denken aan het feit dat ik ieder moment dood zou kunnen gaan, zou ik inderdaad geen leven hebben. Daarom is het belangrijk dat je de dood een plaats geeft tussen je andere gevoelens. Niet een te grote plaats, maar ook geen onbelangrijke plaats. De dood is iets - en dit klinkt misschien bijna paradoxaal - waarmee je moet leren leven.

ik geloof ook niet in een leven na de dood.
ik kan er ook gewoon mee leven, je moet gewoon accepteren dat als er iemand is overleden, dat hij of zij er dan niet meer is, tenminste, dat doe ik.
kijk, ik geloof niet in een leven na de dood, maar als anderen dat wel doen... mooi toch... want als er wel een leven na de dood is, dan kom je elkaar ook weer tegen in dat leven. wat dat betreft zou ik wel in een leven na de ddo willen geloven, maar iki denk dat het er niet is, en hoe kan ik nou in iets geloven als ik denk dat het er niet is...

je gelooft in leven na de dood omdat je het gelooft. Daar heb je geen bewijs voor nodig. Ik kan wel zeggen dat ik het niet geloof maar ik geloof het toch.
Ik zou misschien mijn eigen dood of die van dierbaren een plaatsje kunnen geven. Maar ik zou nooit kunnen accepteren dat er mensen zijn die in deze oneerlijke wereld geen kansen hebben gehad en dat ze nooit een kans zullen krijgen

Ach dat is toch voor iedereen anders hoe er iemand over denkt, ja toch??
Ik vindt van wel in iedergeval.
Ik vindt dat je geen leven hebt als je heel de tijd het woordje hebt van hoelang heb ik nog te leven??
Ik vindt dat je voor je nabestaanden optijd moet zeggen wat je zoal wilt na je dood. Wat er met je gebeurd bedoel ik dan he.
Maar ik heb zo iets van neem je leven niet te serieus je kunt nog lang genoeg serieus doen... of juist niet... zeg maar zo ge wit 't nie....

Groeten van Dizjoo;)

Wetenschap is gebaseerd op de natuur, en we hebben nog lang niet alles ontdekt, dus het is niet omdat het niet wetenschappelijk bewezen is, dat het niet bestaat.


xxx

Gs

Wat een jongen in mijn klas zei: mensen die bang zijn voor de dood geloven dat er daarna leven is om het draaglijker te maken en minder bang te zijn. Ik denk dat daar zeker een kern van waarheid in zit. Hoewel het als je gelovig bent misschien toch weer anders ligt.

Maar goed, op de topic, ik weet niet of ik geloof ik leven na de dood. Tis idd nog nooit bewezen. Maar goed, d'r zijn wel meer dingen niet bewezen die toch iedereen gelooft. Ik zal het wel merken als het zover is, maar ik hoop dat dat voorlopig nog even duurt.

Toen ik een jaar of 13 was was ik er heel erg mee bezig.
Las de bijbel enzo, geloofde ook wel..
Tegenwoordig geloof ik eigenlijk niet meer, ik durf het haast bijna zeker te zeggen. Hoe opeens? Ik had het er laatst nog met m'n zwager over, tja.. Ik weet niet, ik vind het een beetje vergezocht. Ik geloof in evolutie en ik denk dat wanneer je dood bent je dood bent...
Daarom moet je er zoveel mogelijk van maken in dit leven. En als je zoals Pim neer geknald wordt, dan heb je pech...

het is niet zo dat ik bang voor de dood was en dat ik daarom maar besloot te geloven. Ik heb ook een hle tijd een grote afkeer voor het christendom gehad. Dus ik zei maar: God ik geloof niet meer in je hele klerezooi. Een paradox dus want ik bleef wel in zijn bestaan geloven. Het gaat er niet meer uit. Ik geloof gewon dat God er is. En nu denk ik dat het maar goed is ook. Stel je voor als je de 'pech' hebt, zoals Pim Fortuyn. Of dat je in absolute armoede wordt geboren.
Nee, deze wereld is te bekrompen om ons einddoel te kunnen zijn.

Ik zal blij zijn als de dag komt da'k niemeer zal ontwaken. Tenminste niet meer zal ontwaken in deze gedaante, het kan niet zo zijn dat het ineens allemaal ophoud. Het kan bijna niet zijn dat een 'bestaan'zo weinig zou inhouden. Miljoenen jaren zijn al voorbij gegaan en bepaalde elementen moeten haast wel meerdere keren voorkomen in de bestaanswereld die wij kennen. Het einde van dit leven zal een begin zijn van een ander leven. Een deel zal hierbij meegaan in deze verandering, een ander deel zou mogelijk verloren kunnen gaan, maar zeker niet het geheel.

Vaag blaatverhaal :p damn those thoughts !!

Goed, ook maar ns een reply geven.

Ten eerste, ik geloof niet in de leven na de dood.
Er zijn theorien dat je 'ziel' verplaatst naar een andere dimensie waarin tijd en afstand niet bestaan. Ergens in de 7e dimensie ofzo. Dus dat zou betekenen dat er naast je in een andere dimensie nog 20 mensen leven. Maar dan komt de vraag wanneer heeft iets een ziel? Heeft een mug een ziel? Heeft deze leven na de dood? Dan krijg je vast een antwoordt van nee, want een mug is minderwaardig en niet zo "goed" als ons.

Omdat wij bewustzijn hebben en vaak ook bang zijn voor de dood is het mogelijk om een geruststelling te maken zoals leven na de dood. Maar als je nagaat dat wanneer je dood bent je niets merkt, niets ziet/hoort/ruikt/voelt... waar zou je dan bang voor moeten zijn?

Wie wil er nu voor altijd blijven 'leven'? Dr is een tijd van komen en een tijd van gaan...

Eigenlijk geen zin om hier een nog langer verhaal op te hangen. Iedereen mag voelen/denken wat die wilt. Iedereen heeft zn eigen waarheid en niemand is over te halen.

nou ja zeg, wat een onzin, Waarom zal het leven geen zin voor me hebben omdat ik niet in een leven na de dood geloof?????????????????? Elke dag geniet ik (dat probeer ik)




Draai het om:

Wat heeft het leven voor zin als je denkt dat er na de dood nog iets is?

Dan hoef je in dit leven toch ook geen zak uit te voeren, er is na de dood nog zat!

Ik zie het level als een leerschool voor je geest. Dus heeft dit leven zeker wel zin.

waarom kijk je dan zo kwaad?:confused:

je moet wel een goed leven verdienen hierna, denk ik....:confused:
Maar natuurlijk heeft het leven hier wel zin, er zijn toch genoeg dingen om van de genieten>

als je dood gaat jonge, das een grote knal en dan spring je uit elkaar, zoniet dan moet je je goed voorbereiden anders wordt het niks..............


Suc6

Welcome to the real world........