Een vraag aan jullie, *Waarschuwing*; vergt heel wat leeswerk!.
Hallo allemaal!
Ik ga meedoen aan de landelijke gedichtendag (op 29 Januari a.s. in mijn eigen woonplaats), daarvoor kan ik 2 gedichten inleveren(groep volwassenen;16 jaar en ouder); dit moet ik voor 17 Januari inleveren. Aan jullie de vraag: ik heb hieronder een aantal(ik weet het, een beetje veel) gedichten geplaatst/geselecteerd; willen jullie weergeven wat jullie de 2 beste/geschiktste gedichten vinden voor de gedichtenwedstrijd?. Belangrijkste punt qua beoordeling van het gedicht (door de jury)(stond op de site) is of het een aansprekende tekst/gedicht is; in de breedste zin van het woord) Het vergt even wat tijd, alvast heel erg bedankt!. (Zelf vind ik het moeilijk, 2 "goede"/geschikte er uit te kiezen, vandaar die vraag naar jullie) Ps: Een aantal titels moet ik nog veranderen, vind bepaalde te simpel, te duidelijk 1). Hier, ver vandaan Raam huilt, lucht wolkt wereld donker Kind schuilt, zucht bang blazende wind En sterren en maan, tezamen, ver verregend In stille mens vergaan. Laten tranend kinderogen, in kille leegte staan. 2). Vol illussie dansde je even innerlijk mee met een kleurrijke bloemenzee Twee bevrijdende voetstappen, in een kleurrijke wereld gezet Waar al dansend en wuivend de bloemen, je innerlijk huiverend maar zeker deed opbloeien. En met je ogen gericht op 't praalprachtige om je heen Is je eindeloze strijd voor even verdwenen Maar een indringende geur van een bloem, naast een levensloze boom Laat je snel weer ontwaken uit een zó mooie, maar onwerkelijke droom. 3). Foto De trein, rekt het landschap uit Bomen strijken langs het glas Een flits, legt de tijd voor even stil Vormt de wereld hoe ze was 4). Bezinning Soms sta ik stil, en ga ik liggen op de grond Ik kijk dan naar de witte hemel, en zie de wereld rond Ik rijg dan aan mijn dromendraad, de wolken zacht ter stapel En vraag de zon, de blauwe lucht, ter dans in vrije vlucht 5). Kleur mij in En ik droomde, ik droomde dat je bloemen verfde op mijn slaapkamerbehang, op mijn armen en mijn benen En zo bracht jij dan een beetje zwart uit mijn donkerbang. zo kleurde je de nacht heel stilletjes wat liever Maar ik droomde maar, ik droomde. Want wakker wekte, en mijn tranen slaakten op mijn koude ochtendzeegezicht. 6). Ode aan Carin en de herfstwandeling Denk de auto's even weg, het kille straatbeton Hoor het flierefluiten en loop een blokje om; Zie de arm der blad en kijk een boomgezicht Alsof het stilaan zeggen wil dat er bezieling ligt Voel takjes onder je voeten kraken, die de jaren doen ontwaken, van een wel eerder bewandeld pad En dans de bladeren in je wandel, huppel straten blij Praat, voel, zing, lach, je volledig vogelvrij 7). Dromer Als een dromer, met de bloemen wuiven kon En de golvende vogels langs de schemerzon, mijn ogen reeds bewogen. En neerwaarts, het weerkaatste licht, vormt in het water een sprankelspel en zorgen komen later wel Een ziel vindt rust en richt zich op het vrije zicht 8). Vlieger Vliegen als een vlieger, met zo'n mooi versierde staart. En stilaan wachten, zwijgendzien, hoe zachtjes je de lucht in gaat. Dan zweven langs het wolkenwit en stukjes blauwe lucht -vogels zwermen langs je heen- En met een laatste zucht -de wind die blaast- Je val gebroken in het bloemengras. 9). Oorloswreedheid De bomen vertellen in takken gebogen Hoe angstig en wreed De dood tussen muren de mensen bekleedt Want ogen van mensen, staren nu star en geheel onbewogen Bewaren de oorlog in stilkoude blik De dood in het licht van het levendigzicht. En een rouwmantel viel, als een traan van de zon Die niet langer het leed van de wereld, meer onder zijn vleugels in stilzijn verdragen kon. 10). Het woord dat niet sprak De wereld verhaalt, maar woorden omarmen niet, schijnbaar in licht, vér van het wezenlijk zicht. Een verhaal dat slechts spreekt, ontroert nimmer ziel Het hart bloeit en ademt wel, maar ontvouwt enkel levendig, door een aai van het zielrijk bestaan Zij die al horen, als open in klanken Lezen de taal, die niet wordt gesproken. Ontwaken en raken in mens, bewandelen het pad van het Zijn 11). Goeden-dag-wereld Wuiven bloem, op lieve wind; zwaaien naar het tranenkind Dansen vlinder, in ogenzicht; fladder wezen op levenslicht Golf water, naar kabbelland; de vrijgestrekte oeverkant Vlieg luchten, wolkenzacht; raak vluchtig met je vingerkracht de zon, straalt draaiend lacht Schuift langzaam weg, zegt maan gedag 12). Kindzijn In mijn luchtig dromenbos, geuren spelend kleuren naar mijn kindertijd, weer even aangeraakt; Van slootje springen hand in hand en glinstersteentjes in een plastic bakje Takjes gooien aan de waterkant en beukenootjes in een zakje. 13). Raam Water spettert strepend wegen langs het koude kille glas Vormt een blad, geschreven regen waar ik telkens treurig las. Maar, één vloeibaar, dansde vluchtig uit al kruipend naar de overkant Een druppel dolend op de ruit, raakt het vrijzichtstaande land 14). Het leven bewogen Liefde lacht en aait zacht Draait in zijn tedere kracht In wezen en waait door haar haren en glinstert in ogen, het leven bewogen 15). Schaduwen der nacht Donkere nacht, sluipt schaduwenzacht Nadert, omringt mij, geluidloos en wacht Zo kwetsbaar, zo angstig, zo bang lieve kind Maak je niet klein voor de dwalende wind Mijn stem wordt ontkracht, mijn roepen verstilt Het hart bonst de kamers, mijn denken op tilt Denk gedachten tot dromen en kijk niet met ogen laat de wereld voor even, geheel onbewogen. Mantel van schaduw, los op in het licht Breng rust in mijn wezen, slaap in, ogen dicht. Ben wel bang voor de boze wolf Zie het donker, sluipend kruipend in de koude kille nacht Ben wel bang voor de boze wolf; houdt schijnbaar hier heel stil de wacht Want als mijn hoofd mijn kussen raakt is het de schaduw die ontwaakt en hoor ik fluisterstemmen zacht van het, onzichtbaar donkerkracht Maar als het licht der morgenstond zijn kleuren weer in ogen vind Staan er geen enge bomen meer en durf ik weer te dro-men Op verzoek van xineof, het laatste gedicht;) |
Leuk zeg, dat je daaraan mee gaat doen! Ik vind één van je gedichten nog steeds absoluut de mooiste: Schaduwen der nacht. En daarbij wil ik nog een compliment maken ;): Ik vind vrijwel al jouw gedichten ongelofelijk goed, maar ik vind dat deze er nog even wat bovenuit steekt! Zo vol gevoel... perfect voor zo'n dag, ook :). Want mensen zullen er zeker door geraakt worden!
Verder is het moeilijk, ik vind de meeste erg goed. Zelf zou ik misschien gaan voor eentje die er niet bijstaat ;), maar waarvan ik weet dat je die geschreven hebt: 'Ben wel bang voor de boze wolf'. Als ik uit onderstaande kies, ga ik voor 'foto' of 'Kleur mij in' :). Nog één vraagje; welke vind je zelf het mooist? (ik weet dat je twijfelt, anders zou je het waarschijnlijk hier niet vragen ;). Maar ik ben toch wel benieuwd of je zelf al een idee hebt :)!) |
Citaat:
Zelf zat ik te twijvelen tussen veel gedichten, maar "Foto"(had jij ook:)), "Hier, ver vandaan", "ode aan Carin....."(alleen de titel anders), Kleur mij in(had je ook;)) en Vlieger, denk ik, maar ik weet het niet, lastig wel. I.g., bedankt voor je reactie! :) (F) Daar gaat onze smilie-bombardementen weer;) |
Citaat:
En ik ga er gewoon mee door... ;). |
De gedichten die ik als 'optie' zie en wat daarbij 'dacht' op een rijtje:
"Foto" vind ik mooi beeldend. "Bezinning" vind ik ook mooi. "Kleur mij in" en "Vlieger" vind ik mooi en beeldend en spreken mij ook erg aan (vooral "Vlieger"). "Ode aan Carin en de herfstwandeling" en "Vlieger" zijn denk ik 'herkenbaar' voor veel mensen (bij "Ode aan Carin en de herfstwandeling" vooral de eerste vier regels). "Oorloswreedheid" is actueel en zal daardoor, denk ik, ook wel aardig wat mensen aanspreken. Aan de andere kant is het misschien weer een 'standaard' onderwerp. "Kindzijn" vind ik vooral erg lief. :) Uit de gedichten die jij hier post, kies ik voor "Vlieger" en "Kleur mij in". :) |
Citaat:
Leonie, dankje voor je reactie:). |
Ik kies nummer 5 en 15, 15 steekt er vooral bovenuit, 5 is erg leuk en toegankelijk :) .
|
6). Ode aan Carin en de herfstwandeling
Denk de auto's even weg, het kille straatbeton Hoor het flierefluiten en loop een blokje om; Zie de arm der blad en kijk een boomgezicht Alsof het stilaan zeggen wil dat er bezieling ligt Voel takjes onder je voeten kraken, die de jaren doen ontwaken, van een wel eerder bewandeld pad En dans de bladeren in je wandel, huppel straten blij Praat, voel, zing, lach, je volledig vogelvrij Die vind ik mooi, en past denk ik goed op zo'n gedichtendag, en 8). Vlieger Vliegen als een vlieger, met zo'n mooi versierde staart. En stilaan wachten, zwijgendzien, hoe zachtjes je de lucht in gaat. Dan zweven langs het wolkenwit en stukjes blauwe lucht -vogels zwermen langs je heen- En met een laatste zucht -de wind die blaast- Je val gebroken in het bloemengras. Die leek mij hier ook geknipt voor Succes ermee!! |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 00:42. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.