een schreeuw om hulp
 

Hoi, ik ben JP en ik heb een hele brandende vraag en heb het een hele lange tijd niet gedurfd te vragen, omdat ze regelmatig nog wel eens deze site wil bezoeken om te zien of ik hier op zit... (Wat ze niet leuk vindt) (n)


Ik heb al een behoorlijke lange tijd een relatie en woon een klein tijdje samen, Het punt is, ik voel me de laatste tijd (al een flink halfjaar) ongelukkig en heb steeds meer interesse in andere vrouwen en zoek hier dan ook via alternatieve accounts contact mee bijv via skype, of nep accounts op facebook, etc,, (deze mensen weten zelf wel wie ik echt ben, maar niet dat ik een relatie heb).


Je zou je kunnen afvragen, waarom blijf je bij je vriendin... omdat we behoorlijk lang samen zijn, zelfde vriendengroep, en hebben qua werk ook regelmatig met elkaar te maken, dus ook een mengeling van collega's/vrienden etc. Ook zou ik zelf niet alleen de huur kunnen ophoesten en van mijn ouders hoef ik hierin ook geen steun te verwachten, terug naar het ouderlijk huis is ook geen optie.. Ook heb ik eerder een poging gedaan om de relatie te breken, vervolgens kon er 112 gebeld worden omdat ze haar polsen had doorgesneden... ze is heel manipulatief, maak ook om medische redenen niet heel stabiel in haar geestelijke reactie rondom relaties... (angst stoornis, depressie, vertrouwensprobleem, jaloers)


Ik denk vaak dat de enige uitweg via een affaire zou kunnen zijn.. want ik kom niet los van mijn partner..

wat kan ik doen, wie heeft er tips?

ik zou er graag dieper in het verhaal willen duiken, maar mijn angst is enorm dat ze via haar 'angst' en vertrouwens problemen het bericht herkend...


groet,

JP.

Niet lullig bedoeld, maar man the fuck up. Vreemdgaan is echt nooit de oplossing, dan kun je haar beter in haar gezicht spugen. Gedeelde vrienden is geen reden om bij haar te blijven, en de huur ook niet. Wat was je plan als ze je betrapt had? Denk je dat je dan wel mag blijven tot je een oplossing hebt? Spreek gewoon uit waarmee je zit en als jullie allebei volwassen zijn en normaal uit elkaar kunnen, heb je in ieder geval een kans dat je in het huis kan blijven wonen tot jij of jullie allebei iets anders hebben gevonden.

Dat ze je checkt, zegt ook wel wat over jullie relatie, trouwens. Lijkt me niet dat dit zomaar ineens is gebeurd, lijkt me dat dit al speelde voor jullie gingen samenwonen, dus ik vraag me ernstig af waarom jullie dat gedaan hebben.

Ik heb het uitgesproken, en vervolgens kon ik 112 bellen met alle gevolge van dien..

Spreek ik het weer uit, dreigt ze gelijk om weer zichzelf te verwonden, en ja, ze doet het echt, dat beeld komt niet van me netvlies af.

Als ze zichzelf zo graag wil verwonden doet ze dat toch lekker?

Ga eens na bij je eigen net vers verbroken relaties, dat zou je nu kunnen zeggen, en ik misschien ook. Maar als het voor je ogen gebeurd, bij iemand waar je toch een beste tijd van je leven mee hebt gedeeld, gaat het niet in je koude kleren zitten..

Dan doet ze dat. Ze moet maar eens snappen dat dit niet de manier is om een falende relatie in stand te houden. Dat is net zo effectief als expres zwanger worden, lekker ongelukkig zijn, maar wel bij elkaar blijven voor het kind.

Ik heb het ook wel eens het contact verbroken met iemand waar ik tijden een goede band mee had, maar die ook suïcidaal gedrag vertoonde. Niet makkelijk, maar het was voor mij geen reden om die ongezonde relatie in stand te houden. Ik heb toen wel vrienden van deze persoon ingefluisterd dat ze een oogje in het zeil moesten houden.

Het kan dat het niet goed gaat met je vriendin, maar als ze dit als soort chantage middel heeft en jij alleen bij haar wil blijven vanuit een financieel motief zou ik toch nog eens goed nadenken hoe je de toekomst ziet. Nog jaren ongelukkig zijn samen, eventueel nog met kinderen terwijl jij waarschijnlijk nooit gelukkig kan worden in deze relatie.

Wat denk je dat ze gaat doen als ze achter je affaire komt dan? Als ze echt zo'n dramaqueen is, doet ze zichzelf dan vast ook wat.

Ik snap niet hoe jullie zo makkelijk er in kunnen denken.. Ik zou onderuit gaan van schuldgevoel als ze de volgende dag dood wordt aangetroffen..

Vraag het dan niet..?

Het is niet alleen vanwege financieel motief, het gaat er natuurlijk ook om dat ik een dak boven me hoofd heb. Ik ben al aan het zoeken naar huizen, en zelfs aan het reageren, maar met een hele korte inschrijving, wordt je nooit uitgeloot.. Je hebt wel een punt over vrienden inlichten, dat had ik zelf ook al overwogen..



Ik bedoelde er mee te zeggen, dat het in praktische zin, natuurlijk niet lukt om dom weg te lopen als iemand zijn of haar polsen voor je neus open snijd, of een overdosis medicijnen, of een strop om de nek legt..

Jij hebt haar dan niet gedood hè? Dat heeft ze zelf gedaan. Je kunt wel vrienden, kennissen en familie van haar inseinen dat het niet goed tussen jullie gaat en dat ze haar extra in de gaten moeten houden. Dat klinkt raar, maar zodra dit gedrag een chantage middel wordt om jou bij haar te laten blijven is er iets flink mis. Als jij mensen regelt die haar opvangen en zelf eindelijk eerlijk durft te zijn geeft dat jou heel veel rust. Anders zal je de rest van je leven op je tenen moeten lopen en jezelf weg moeten cijferen voor haar en zal ze zich mogelijk alsnog iets aandoen als jij betrapt wordt op vreemdgaan of later je mond open trekt.

ik heb het in het verleden wel eens aangekaart bij haar moeder, en ook bij de mijne.. en toen kwam er een soort van... ik zal het maar een interventie gesprek noemen.. waar ze hoopte dat zij en ik het uit konden praten, vervolgens relatie therapie met haar gedaan, en natuurlijk.. ik heb ergens nog wel gevoelens, maar haar onstabiele situatie zorgt er vaak voor dat ik verzuip in mijn eigen emoties, en dat is wat mij ongelukkig maakt..

Ik bedoel, als je bijvoorbeeld (en ja, het is een vergelijking waar wat fantasie bij vereist is), kijkt naar de film 'komt een vrouw bij de dokter', Stijn (de personage), gaat ook onder door aan de situatie van zijn zieke vrouw.. Ik zoek hier geen goedkeuring om vreemd te gaan, maar ik probeer wel duidelijk te maken, dat er wel liefde zit, maar dat het emotioneel / geestelijk te zwaar voor me wordt..

Het is niet gek dat het voor jou te zwaar wordt. De vraag is dan wel wat de juiste keuze is. Toch met haar doorgaan, zelf steun zoeken en er 100% voor gaan. Vreemdgaan als uitvlucht waarbij je zowel jou als haar voor de gek houdt (en misschien wel een meisje treft die je reden geeft om het toch met je vriendin uit te maken). Ongelukkig samen doorkabbelen. Of er een punt achter zetten, haar overdragen aan haar moeder en voor jezelf kiezen.

en dat is een keus die ik niet durf, of weet te maken..

Ik vraag het nog maar een keer:
Verder ben ik met Eline en moet je óf de knoop doorhakken óf niet zeiken en doorgaan met waar je mee bezig bent. Je moet zelf beslissen waar je gelukkig van wordt.

Weggaan... En rap wat. Haar geluk is niet jouw verantwoordelijkheid. En haar dood ook niet. Zo simpel is het.

Hartstikke goed dat je er hier om vraagt, maar het helpt niet als je vervolgens alles zo makkelijk afwijst: het lijkt erop dat je je besluit al hebt genomen.

Uitmaken en sociaal darwinisme z'n werk laten doen.

dat heet manipulatie.