Poëzie en de jeugd. Een probleem?
 

Hallo

Ik ben Robbe en ik ben 15 jaar. Ik schrijf al een tijdje gedichten. Vandaag hadden we op school Freestyle-On-Stage. Een soort van vrij podium waarin iedereen kan doen wat ie wilt. Nu, ik had dus besloten om een gedicht te komen voordragen. Om te beginnen, toen de presentator me aankondigde begon de helft van de zaal te lachen. Hadden ze dan nog nooit een gedicht gehoord? Ik begin dus. Niemand luistert. Iedereen kijkt me aan alsof ik chinees aan het spreken ben? Die levenloze gezichten vertelden me: "Is dat een gedicht? Maar dat rijmt toch niet. Dat zijn gewoon 7 korte zinnen!". Inderdaad! dat rijmt niet! Goed opgemerkt! Hadden jullie liever gehad dat ik op een veel te schoolse manier hier emotieloos kwam staan te vertellen wat ik thuis zo hard vanbuiten heb gestudeerd? De vraag die nu in me opkomt is: "Hoe kan ik er voor zorgen dat de jeugd gedichten leert begrijpen?". Is het niet de schuld van ons onderwijs dat we niet genoeg gefocust worden op dit aspect van de cultuur? Of is het misschien de schuld van de media? Waarom wordt kunnen zingen of muziek maken op zo'n groot voetstuk geplaatst terwijl poëzie minsten evenwaardig is? Vergelijk de kijkcijfers van The Voice, wat op vrijdagavond op de grootste televisiezender van België wordt gespeeld, en Winteruur met Wim Helsen, laat op de avond op Canvas, eens. Hoe is het zover met de maatschappij kunnen komen? Laat even beneden weten wat jij hiervan vind en wat ik zou kunnen doen! Bedankt voor het lezen

*Robbe

Dit is even het gedicht waar het over gaat!

"Is het zo?" Vroeg ik.
Ze antwoordde niet.
Ze keek me niet aan.
Haar blik, naar de grond gericht.
Ze toonde geen emoties.
Maar vanbinnen, was ze een slachtveld.
Vanbinnen, ging ze kapot.

Ik vind dat het gewoon komt doordat mensen niet weten wat poëzie werkelijk is. The Voice heeft bekende artiesten, kleine kinderen (The voice kids) en felle kleuren, dat spreken mensen gewoon meer aan. Mensen zijn ook groepsmensen, als er een paar hard lachen omdat ze het idioot vinden wat je brengt gaat er een grote hoeveelheid mee lachen. Mensen zijn echte na-apers :P ik vind je gedicht heel mooi en het laat ruimte open voor eigen invulling, wat is er zo? is het nu zo of niet? waarom is het zo gegaan? Ik denk dat het ook gewoon een passage zou kunnen zijn uit een boek naargelang hoe je er naar kijkt!

Mensen weten inderdaad niet wat poëzie is. Hoe kunnen we mensen, en dan ben ik vooral gefocust op de jongeren, leren wat het is, betekend en doet voor of met mensen.

Zou kleuren en geuren toevoegen aan gedichten kunnen helpen? Ik denk denk het niet. Ik zou niet eens weten hoe ik in hemelsnaam kleur in een gedicht breng.

Inderdaad, mensen zijn groepsmensen maar ik had nu toch meer verwacht van iedereen in de zaal. Er is blijkbaar maar een heel erg kleine groep jongeren die gedichten kunnen appreciëren.

En ook bedankt voor de positieve commentaar tegenover mijn gedicht. Eindelijk eens iemand die het dan toch begrijpt en niet steeds een gesloten einde nodig heeft om iets te begrijpen.

Ik denk persoonlijk dat het feit dat poëzie niet cool is ook te maken heeft met de manier waarop kinderen en jongeren ermee in contact komen. Op dit moment is poëzie een verplicht onderdeel van Nederlands maar het wordt vaak niet concreet gemaakt of toegepast op de beleefwereld van de leerlingen. Als we dat meer zouden doen zou het al veel leuker worden.

Zelf heb ik een jaar maatschappijleer en maatschappijwetenschappen gegeven en ik merkte heel erg dat mijn leerlingen meer mee deden en enthousiaster werden als ik bepaalde maatschappelijke discussies toepaste op hun eigen leven en op wat zijn belangrijk vinden. Dat moet ook met poëzie zeker kunnen.

Maar is het belangrijk dat de grote meute poëzie "leuk" vindt?
Ik denk dat de grote meute boeken van garcia marquez, dickens of goethe ook niet te doen vindt en toch zal literatuuronderwijs voor altijd over hun gaan. Want het is belangrijk dat ze ervan weten. Maar het leuk vinden? Ik vind zelf geloof ik dickens niet eens *leuk*. Of poëzie. En ik schrijf het zelf. Het kan grijpen of een ander perspectief bieden of mooi zijn maar van leuke poëzie heb ik niet per se een hoge pet op. Ik denk ook niet dat leuk de functie is die poëzie hoeft te vervullen. Daar hebben we het circus voor.

Ik vind nu zelf ook niet echt dat poëzie "leuk" moet worden. Ik vind dat de jongeren, waaronder ik zelf val, andere soorten cultuur moeten leren appreciëren en respecteren. Ik vind wel dat poëzie volledig verkeerd wordt aangeleerd op school. Zelf, als een fervent gedicht schrijven jongere, vind ik de lessen over poëzie saai. Wat maakt het nu uit wanneer die dichter geboren is en waarom moet ik wat volgens de leerkracht in het gedicht verteld wordt van buiten leren? Komaan! Dat is gewoon absurd! Iedereen haalt voor zichzelf iets anders uit een gedicht. Dat kan je niet aanleren. Maar in de basisschool wordt ook wel heel verkeerd gehandeld over gedichten. De "gedichten" die je daar ziet rijmen allemaal en worden zo schools opgezegd dat het bijna een liedje wordt!

De meute moet poëzie zeker niet leuk vinden, zoals hier boven al werd verteld moet de meute poëzie wel leren appreciëren en respecteren. Ik zelf houd ook echt niet van blije, leuke poëzie. Geef mij maar zware poëzie. Daar leer je nog wat van bij!

Je kunt mensen niet dwingen iets te waarderen of respecteren. Ik vind zelf bepaalde artiesten heel geweldig, waar leeftijdgenoten zelden naar luisteren. Bij een voorstelling zit ik dan ook vooral tussen de ouderen, maar dat maakt mij niet zo heel veel uit. Ik vind het mooi en heb de vrijheid om er van te genieten. Dat vind ik het belangrijkste.

Je kunt mensen inderdaad niet dwingen om iets te waarderen of respecteren, maar moeten we mensen dan proberen om het hen toch op een of andere manier aan te leren?
En over dat tussen de ouderen zitten. Dat heb ik dus ook!