Ergste fouten der Nederlandse taal
 

Hét topic om anderen er nu eens op te wijzen dat wat iedereen doet en hoe iedereen praat best fout kan zijn, als wij de regels zouden (willen) volgen. Ik begin:

-Als...zijnde (tautologie, één van beide mag slechts gebruikt worden)
-Irriteren aan (contaminatie van irriteren en ergeren aan)
-Enigste (klopt taalkundig wellicht wel, maar voor ons gevoel niet daar "enige" al een overtreffende trap is)

-U als onderwerp. U is, zoals de Vlamingen ons nog tonen, enkel lijdend voorwerp, Gij is hierbij het juiste onderwerp.

Als irriteren aan fout is, wat is dan wel goed? Ik irriteer me hem :confused: :o


En flikker op met dat Gij :p

Hij irriteert mij/ik erger me aan hem :)

Meer als hem...
Hun hebben dat gedaan....
Door de war zijn...

Ik erger me aan mensen die u met een hoofdletter schrijven. U wordt alleen met een hoofdletter geschreven als God wordt aangesproken (en aan het begin van een zin, duh :p ).

Als mij
Dan mij

Dat soort geblaat.

-kennen/kunnen
-Hun zijn
-Als mij

Hoe zit dat eigenlijk? Wanneer is het als, en wanneer dan?

En is het, 'Hij is ouder dan mij', of 'Hij is ouder dan ik'?


Hou het er maar op dat Nederlands nooit m'n
sterkste vak geweest is op school. :o ;)

Het is: Hij is ouder dan ik (ben)

oud-Nederlandsch :confused:

Mijn beide u's stonden aan het begin van de zin.

Ik had het ook niet over jouw u's, maar over u's in het algemeen, en omdat jij ook al een stukje over de u had geschreven, wilde ik het daar aan toevoegen.

Bij ons weten ze ook het verschil tussen leggen en liggen niet. Gruwelijk.

Ietwat off-topic, hoe is het eigenlijk in het Engels met deze taalregel gesteld; "He's bigger than me" wordt alom gebruikt in de Engelse taal. Maar moet het in feite niet 'He's bigger than I (am)' zijn? Esthetisch gezien minder opwindend, maar volgens mij is de laatste optie wel het meest logisch.

Met vriendelijke groeten,

Henk Mul.

Niet in de minste mate! Ja, dus.

Quiana:

als en dan zijn verbindingswoorden waarbij het ene dat je vergelijkt op hetzelfde niveau moet staan als het anderen.

Daarbij garandeert "als" dat beide termen identiek zijn, bij "dan" is juist het tegenovergestelde het geval.

Hij is ouder dan ik. (Vergelijking Hij<=>Ik, daarom moet het dan "ik" zijn aangezien "hij" de onderwerpsvorm is en "ik").

Vergelijk:
Hij bemint haar meer dan mij. (Hij heeft dus "haar" meer lief dan híj "mij" lief heeft).
Hij bemint haar meer dan ik. (Hij heeft "haar" meer lief dan ík "haar" liefheb. ;))

Met als:
Hij is even oud als ik.
Hij bemint haar evenveel als mij.
Hij bemint haar evenveel als ik.

De vergelijkingen maken het ene gelijk aan het andere. Misschien zouden wij kunnen zeggen dat "meer als" een germanisme is, daar dit in de Duitse grammatica wel juist is (er ist alter als ich). In het Engels is het zelfs normaal om "he's older than me" te zeggen.

Ik beweerde ook niet dat Gij (;)) het over mijn u's had. ;) :p

HenkMul: Inderdaad, hetgeen ik net een minuut na jou zei: dat is toch vreemd. Het is qua gevoel logisch het "am" aan te vullen (He's older than I am) maar blijkbaar doet men dit niet, want ik hoor enkel "he's older than me". Wellicht verkeer ik teveel in Amerikaanse kringen.

Trouwens, wat Microsoft Word mij leerde:

Hen/Hun

Hun is in feite derde naamval, omdat wij "hun" zouden moeten gebruiken bij het meewerkend voorwerp. (Ik geef hun een boek).
Hen is vierde naamval, omdat wij "hen" zouden moeten gebruiken bij het lijdend voorwerp. (Ik bemin hen).
Hen wordt tevens gebruikt na alle voorzetsels. (Van hen heb ik een boek gekregen).

Eigenlijk is het dus een dubbele fout "hun" als onderwerp te gebruiken ipv "zij". Hun is niet alleen niet onderwerp, maar zélfs geen lijdend voorwerp!

Owja :o Ben ook maar een allochtoon ;)

hij weegt zwaarder dan ik.

dat kost duur

Heel verhaal, terwijl je er gewoon een werkwoord achter kan zetten om te kijken/horen wat het wel moet zijn :p

Ow en waar ik dus echt kotsmisselijk (nou ja..) van wordt is het fout schrijven van "per se" (dwz persee, perse, persé, per sé en alle andere combinaties die je maar met per se kan bedenken) en "barbecue".

Waarom herinner ik me dan dat er in mijn Nederlands boek staat dat U met een hoofdletter moet? en ''uw'' niet met een hoofdletter?

De eerste optie kán wel. ;) Bijvoorbeeld bij het maken van een beslissing. Iets weegt zwaarder dan iets anders. Dat lijkt op het eerste gezicht vreemd, échter hebben wij hier met een andere uitdrukking te maken. Ik kan het niet goed uitleggen, maar er is daadwerkelijk verschil!

Ja, natuurlijk, maar dat maakt het véél minder interessant. :D

Een zwaarwegend belang is eigenlijk de mooiste manier om dat te gebruiken. Je zegt sowieso niet dat iemand zwaar weegt in een discussie, hooguit dat zijn inbreng zwaar weegt of een groot gewicht heeft.

Dat zou, inderdaad, best wel eens zo kunnen zijn! Het is echter wel erg vervelend en lelijk, zeker in de betekenis van "U" zoals wij die tegenwoordig vaak gebruiken: het aanspreken van willekeurige, andere personen met het woord "U". Een hoofdletter is dan wellicht teveel.

Ja, Nare Man: We zouden wel kunnen zeggen dat bij "het weegt zwaar" wegen een betekenis van "achten" heeft gekregen. Zou men "ik weeg het zwaar" kunnen zeggen?
"Ik weeg zwaar" wat betreft de weegschaal kan dan weer niet, omdat het een schoon-aan-de-haak-gewicht is waaraan wij geen bijvoeglijk naamwoord kunnen verbinden?

Ja, dat boeit niet ;)

Twee opmerkingen:

Eerstens, Ochlocraat, is de topictitel in zoverre onjuist dat zij suggereert dat de Nederlandse taal zélf fouten bevat. Dat mag best mogelijk zijn, maar de eigenlijke discussie wijd je aan de kwestie van fouten van de Nederlandse taalgebruikers. ;)

Tweedens, er is gevraagd waarom "ik irriteer mij..." onjuist is. Laten we voorop stellen dat de zin grammaticaal juist is (maar onjuist wordt door er een voorzetselgroep aan te plakken). Men hecht er echter steevast een verkeerde betekenis aan. "Irriteren" is een overgankelijk (transitief) werkwoord, heeft dus een actieve betekenis. Door te zeggen "ik irriteer mij" is de constructie zo, dat de activiteit die door "irriteer" wordt uitgedrukt, wordt toegeschreven aan "ik", zijnde immers het subject. Je voelt hem aankomen: "mij" is in dat geval object van het werkwoord, zodat je niets anders zegt dan dat je JEZELF ergert!

Het verbaast mij echt enorm dat zeer weinig van dit soort dingen is gepasseerd op het gymnasium. Men verwachtte dat je wel juist kon spellen en schrijven en als niet dat je leerde van je fouten.

(y) :D Ik vroeg mij al af wanneer iemand hier achteer zou komen.

Wel, dat lijkt me wel juist! Wie zich ergert, raak immers zelf ook vaak geïrriteerd, niet? :)

Wat het Engels aangaat, wat dan te denken van, veel voorkomende, constructies als: I was given a book. :rolleyes:

AAAAAAAAAAAAAAH.. Ik ben ook achterlijk slecht in engelse grammatica, maar dit is zelfs voor mij tenenkrommend..

Maar dat gaat alleen op wanneer je sec zegt: ik irriteer me. Als je bijvoorbeeld zegt: ik irriteer me aan jou is het wel fout.

nareman, ik zei ook dat het invoegen van een voorzetselgroep de zin fout maakt. ;)

lees het volgende verhaaltje maar ns en je snapt wat mij ergert:p

Keesje is als docter zijnde een erg oplettende man, die eigendelijk niet zo goed weet wat hij wil worden later als hij groot is. Verder vind hij het vervelent dat er standaard iemand is die altijd langs zijn vrouw wil zitten bij teathervoorstellingen......En eindelijk irriteert hij zich ook aan zijn vrouw, omdat zij in haar gehele leven nog nooit stofgezogen heeft.....

kzal ff de goede versie weergeven;):

Keesje is als docter een erg oplettende man, die eigenlijk niet zo goed weet wat hij wil worden wanneer hij later groot is. Verder vindt hij het vervelend dat er iemand is die standaard naast zijn vrouw wil zitten bij theatervoorstellingen. Eigenlijk ergert hij zich ook aan zijn vrouw, omdat zij in haar hele leven nog nooit gestofzuigd heeft.


wat ik hiermee eigenlijk wil zeggen, iedereen maakt fouten en ookal ben ik op msn de rondlopende word spelling check control;) kvind dat je hier niet teveel topics over moet maken:p

wtf is een docter? :p

niet vervelend bedoelt, maarre als het betekent. Ik werd een boek gegeven, dan issut nog goed ook:p

Wil je zeggen: er is mij een boek gegeven. Dan zeg je idd. I have been given a book.

groetjes de girl die een 8.7 voor dr engels examen had :cool:

ooooh dokter!
die fout moest ik er nog uithalen:p

Er zijn 5 leraren met mij aan de gang geweest om mij de nederlandse taal bij te spijkeren, werkwoorden, en alles wat daar bij hoort...
maar allemaal tervergeefs...
ik heb geoefend, in mijn hoofd gestampt, tijdje zelfs werkelijk gedacht dat ik het begreep, totdat ik weer een klas hoger kwam..
later nog een dislectietest gehad, kwam niks uit..
ik ga geen commentaar hebben op anderen.. aangezien ik hetzelf niet eens begrijp.

maar het enigste waar ik me aan erger, is de fout die ik net opzettelijk gemaakt heb, en dan heb ik het niet alleen over schrijven maar vooral tijdens het praten, als je het eenmaal weet dan klinkt het wel zo stom...
en ik betrap iedereen in mijn omgeving erop.

En dit toch fout heeft. :)
Slechts juist is: To me (dativus! ofwel: meew. voorwerp) has been given a book.

:confused:

En je moet t nog steeds doen :o

Ik zie dat nadere uitleg nodig is.

Waarom is "ik werd een boek gegeven" onjuist, ongeacht de betekenis? "Geven" is een overgankelijk werkwoord. Dwz: het krijgt een lijdend voorwerp: "ik geef een boek ". Kenmerkend van overgankelijke ww's is, dat zij passief gemaakt kunnen worden, dwz dat het lijdend voorwerp tot onderwerp wordt gemaakt: "een boek wordt gegeven". "een boek" is dus het ONDERWERP. Vertel mij nu: welke functie anders dan onderwerp kan het persoonlijke vnw. "ik" vervullen?

Nog simpeler: kun je zeggen "ik geef hij een boek"? Neen. Kun je zeggen "hij wordt een boek gegeven"? Om dezelfde oorzaak: neen. "Een boek" is immers het onderwerp. Ofwel: "wordt" is gezegde dat congrueert met "een boek".

Add.: Ochlocraat wees er terecht op dat in het Nederlands in de zin "ik werd een boek gegeven" mogelijk is dat "een boek" als dativus wordt opgevat. In het Engelse "I was given a book" kan "a book" evenwel NIET zo opgevat worden, nu daarvoor het voorzetsel "to" noodwendig is.

- op telefoneren ( combinatie van opbellen en telefoneren, zo dom)
- het kost duur (iets is duur, of het kost veel)
-het weegt zwaar (iets is zwaar, of het weegt veel)
^waren al eerder genoemd...srry^
- horen naar (ipv luisteren naar)

maar aan de: "hij is ouder dan mij" dingen erger ik me het meeste, maar die zijn hier boven al genoeg besproken

-Hij is groter als mij.
-Die mop kon ik al.
-Hun hebben dat gedaan. (of zullie :o , maar dat zal wel brabants zijn)
-Hij weegt zwaarder dan ik. (of als mij!!! dubbelop!!)

Kan dit:
Ik ken hem beter dan jou.
Of moet je er dan van maken, ik ken hem beter dan dat ik jou ken?

Dat kan, maar voor de overzichtelijk is het wel handig als je het wat uitbreidt.

Hun wegen zwaarder als ons. :rolleyes:

Het kan. "jou" is simpelweg het lijdend voorwerp van een "verondersteld" werkwoord.

To me has been given a book. Ja hoor...