Ik kan niet kiezen, weet iemand wat te doen?
 

Dilemma, groot groot enorm dilemma
Donderdag zou ik met mijn ouders en broertje 2 weken op vakantie gaan naar Normandië in Frankrijk en een dagje Engeland. Kamperen met een caravan en een tentje.

Ik echter, zit gewoon vreselijk te twijfelen of ik mee moet gaan of niet. Ons gezin heeft een heel verleden, met uit huis plaatsingen, crisisopvangcentra, opgesloten gevoelens, ed. Het gaat nu al een jaar weer veel beter, we hebben bijna geen ruzie.
Ik woon op mezelf en blijf dus nooit veel langer dan een paar daagjes in het huis van mijn ouders.

Het punt is: 2 Weken vind ik heel erg veel, of ik nou met hen ga of met iemand anders. Ik ben iemand die het nodig heeft vaak even alleen te zijn en mezelf even terug te trekken. Dit valt wel enigzins te regelen, maar toch zitten we in een caravan hoogstwaarschijnlijk erg op elkaars lip. Ik ben niet gewend zolang zo dichtbij hen te zijn, ik ben gewend om af te wisselen van huis, althans in de vakantie. Als ik het zat ben kan ik gewoon net zo lang als ik wil naar mijn eigen huisje in Utrecht. In Frankrijk kan ik niet zo even weg.
We zijn al jaren niet meer met zijn 4en op vakantie geweest.
Niet alleen eventuele ruzie's en gevoelens die op komen zetten maken me bang, (want ik voel steeds weer die rotgevoelens die ik nog niet verwerkt heb), ook het feit dat ik misschien meer behoefte heb aan contacten met nieuwe mensen, (en ik ben verlegen), en niet zozeer aan een musea zien en zwemmen. Ik heb de laatste tijd het probleem niet zo in het heden te kunnen leven, ik zie een foto van iets moois, denk: wow, wat mooi (een landschap ofzo), en dan ben ik er en denk: mja,leuk ja. Als ik daar ben zie ik misschien kliffen, en allerlei 'moois', maar ik VOEL het niet. Ik weet niet of ik er aan toe ben.

Als ik niet meega, voel ik me héél erg schuldig omdat ze reserveringskosten ongedaan moeten maken, het dagje Engeland niet doorgaat, en ik hun teleurstel (en mezelf een beetje) omdat iedereen zo graag wilt dat ik meega. Ik wil wel graag eens naar Frankrijk en Engeland, en dan zit ik hier 2 weken thuis. De scheiding broer,vader,moeder/ik word groter, zij gaan weer op vakantie, en ik blijf thuis. Alhoewel er dus ook een grote kans is dat als ik meega, ik me terugtrek en die scheiding ook duidelijk zichtbaar is. Ik voel me meer een buitenstaander, niet echt een lid van het gezin wat helemaal meedoet enzo. Ik zou me gewoon heel erg rot voelen over de situatie, maar wel kunnen doen wat ik wil, ik kan terecht waar ik wil.

Ik kan het maar niet helder voor ogen krijgen wat ik wil, ik kan gewoon niet kiezen en ik moet het nu echt weten. Ik kan moeilijk donderdag vlak voor vertrek nog even gaan bedenken of ik meega, en zoals het er nu uitziet, weet ik het dan nog niet.

Kan iemand me helpen?

Misschien kun je een weekje gaan? Dat ze je daarna naar het vliegveld brengen (of dat je er met de trein heen gaat of met de trein naar Nederland) en dat je dan naar huis gaat?

Mijn ouders gaan volgende week drie weken naar Zweden. Ik wilde ook heel graag, maar drie weken vind ik teveel. Mijn ouders gaan met de auto/boot, mijn vriend en ik gaan een paar dagen later met het vliegtuig, mijn ouders komen ons van het vliegveld afhalen. En na een week vliegen we weer terug naar Nederland.

Wat Leonoor zegt is wel een goed idee!

Je zou het natuurlijk gewoon kunnen voorleggen aan de familie, maar mocht je bang zijn voor ruzie, dan zou je ze natuurlijk ook dit topic kunnen laten lezen.

Hoofdpunt is dat je elkaars pret (op vakantie) niet wilt bederven en met een beetje goede wil kunnen ze dat dan wel begrijpen, denk ik.

Voorleggen en de gulden middenweg vinden is misschien wel een goed plan.

Ja, ik ben ook twee weken naar Oostenrijk geweest met mijn ouders, terwijl zij vier weken weg bleven. Dat kan vast wel geregeld worden, dus probeer daar in ieder geval over te praten. Al is het alleen aar voor je gemoedsrust.

En voor de rest zou ik zeggen: wie niet waagt, wie niet wint. Probeer het gewoon, ookal zie je er nu tegen op, het kan enorm leuk worden! Je moet er natuurlijk zelf over beslissen, maar iik zou je aanraden het te proberen. Je kan er weinig op verliezen toch?

Kus, Kruimel

ik vind het (oorspronkelijk leonoor's) idee wel goed ja!
en kan je evt. een tentje meenemen, zodat je je wel even kan terugtrekken en niet de hele tijd met hun in de caravan hoeft te zitten?
huur evt. daar een fiets (en een kaart :p) en ga stukken fietsen, alleen, zodat je ff tot jezelf kan komen.

liefs wendy

Ik ga toch mee heb ik besloten, al vind ik het reuze eng, en we nemen dus een extra tentje mee, en ik heb met mijn ouders afgesproken dat ze elke dag een kwartier-halfuurtje mij helemaal de aandacht geven, en dat ik me elke dag wel even terugtrek, en ik zelf met dingen kom die me leuk lijken.

(y)
respect voor jou, en ook voor je ouders.
jullie staan duidelijk open voor elkaar en elkaars ideeen, jullie proberen het echt! het gaat wel goed komen! :)

Laat effe weten hoe het is geweest... :)