Heb jij je vader wel eens zien huilen ? ?
 

Okee dat vrouwen soms niets liever doen dan hun hele ziel en zaligheid te verwerken in een wekelijksehuilbui,dat is bekend ..maar bij " ons " is het anders ...

Huilen doen we meestal niet,en al zeker niet waar onze vrienden bij zijn,als we dan toch uitgeschakeld worden door strafschoppen mag je best even snel huilen op het toilet,maar praten doe je er nooit over..

Maar ter zake,waarom dit onderwerp ?

m'n vader was laast bij me langsgeweest en toen zat die sentimentele zak (kuche ) bij mij thuis op de bank te huilen,en ik had zoiets van ,rustig aan ouwe,dit was trouwens de tweede keer dat ik hem zag huilen,1 keer eerder kwam z'n hand tussen de achterklep ( de oen ) ,toen was ik een jaartje of 8 hoorde ik net op aanvraag bij desbetreffende...

En hoe zit het bij de vaders van jullie ? ;)

Twee keer, bij het overlijden van eerst zijn vader en twaalf jaar later zijn moeder.

nee nog nooit, en het lijkt me ook vreselijk :s

Voor zover ik weet heb ik mn vader 1 keer zien huilen, hij was zo ontzettend kwaad dat het gewoon niet meer te stoppen was. Vond ik heel erg vreemd om te zien..

Maar jongens nooit huilen? Ik heb meerdere jongens zien huilen en dat vond ik dan toch niet misstaan.. :)

ja, weekje terug nog, bij een begravenis van m'n tante... en ook wel bij de begravenis van m'n oma (zijn moeder).
Vind ik altijd wel indrukwekkend, hij lijkt altijd totaal niet sentimentieel enzo...

ja, te vaak.. hij probeerde zo dat ik medelijde met m kreeg en dat ik bij hem ging wonen ... boeiend hè.. niet dus.

ja 2 keer, bij het overlijden van mijn opa zijn vader, en toen hij een keer zwaar overspannen was en het allemaal niert meer zag zitten

je gaat me niet vertellen dat je het lief vind ? ? ;)

Een keer, toen mijn zusje de leukemie terugkrijg en dat alles (alle ellende vooral) weer van voren af aan begon, terwijl het bijna over was.

idd bij zijn ouders...

En een keer bij een ruzie tussen m'n ouders. Het zat eigenlijk al fout toen ik in groep 5 zat... en in 5 jaar (tot ze gescheiden zijn) heb ik m'n vader een aantal keer zien huilen. Een keer was heel zielig :(, hij kwam zelfs troost zoeken, normaal verborgen m'n ouders ruzies enzo, maar toen kwam hij naar me toe. Ik was al overstuur naar boven gegaan bij die ruzie. En vroeg hij me of mamma ooit had gezegt dat ze van hem hield... en het kutte was, dat had ze nooit gezegt :(... Ik laat het hier ff bij, roept net iets teveel emoties op :S

nee.
m'n moeder overigens ook bijna nooit. 'k kan me niet meer herrinneren dan dat ze huilde op de begrafenis van haar moeder.

nee.

ja, bij ruzie tussen mn ouders.. :(

nog nooit, moeder ook niet trouwens

een keer wanneer zijn moeder dood was en een keer wanneer een goeie vriend van hem die hij al sind's z'n jeugd kende stierf aan kanker.

Nog nooit... Dat zou ik echt vreemd vinden:s Ik vind hem nogal erg gesloten...

2x
een keer bij begravenis van zijn vader
een keer tijdens een ruzie met mij

ja, bes wel vaak, en dan hebbik altijd heel veel medelijde mettem:(

is mijne ook, tis echt een stuk graniet.
Ik heb em desalniettemin één keer zien huilen; toen et ongeveer 1,5 jaar geleden uit ging met mn vriendin na een jaar.
Maar dat was meer medeleven omdat ik zo gaar was :|

Oja en nog een keer; toen zn moeder doodging :S vrij logisch tho :)

Nee, niet dat ik me kan herinneren...

Jah 1x, toen hij vertelde dat mijn zus en har (ex-)man gingen scheiden :(

2x. 1x was 1.5 jaar geleden ongeveer, toen mijn moeder hem net had verteld dat ze wilde scheiden.. Hij ging heel zielig doen en huilen en vragen wat hij nu met zn leven moest. Hij hield nog zoveel van haar en nu zou hij ons veel minder zien en wat moest er met de hond en blablabla.. Uiteindelijk zijn mijn ouders trouwens niet gescheiden.

de 2e x was een paar maanden geleden. Nog niet zo heel lang. Hij had mn broer naar boven geslagen enzow en ik zat heel stil in de kamer ensow, en mn moeder was in de keuken. Begon hij opeens te huilen over dat hij toch geen boeman was en dat hij toch zeker niet loog (daar ging de ruzie over. Mn vader zei dat mn broer iets had gedaan waarvan hij zei dat hij het zeker niet had gedaan) en wat hij allemaal fout had gedaan en blablabla. Ook heel erg aanstellend..

K nee nog nooit:(

ikkuh een paar keer...

- toen mijn tante begraven werd, zijn zusje.
- toen mijn oma dood ging, datw e hoorde dat ze overleden was.
- mijn oma's begrafenis
- dat ik in elkaar geslagen was door mijn ex-vriend, mijn gezicht vond ie heel erg, en de machetloosheid die hij op dat moment moest voelen...

heb m'n vader nog helemaal nooit gezien, hem zien huilen is dus nogal onmogelijk....

Eigenlijk nog nooit..
mijn moeder wel een keer... is ook niet leuk.. :(

Ja, ik heb mijn vader wel eens zien huilen. Niet zo vaak, ik denk een stuk of 10 keer. Dat was in een periode dat het hier thuis ff heel slecht ging enzo. Maar verder heb ik hem nog nooit zien huilen, hij is een opkroppertje en kan zijn gevoelens niet goed uiten waar anderen bij zijn enzo. Hij huilde zelfs niet toen zijn vader overleed.

ik heb nog nooit zoiets vreselijks gezien. Mn vader houdt zich telkens heel sterk.

Ik heb hem 2 keer zien huilen, een keer toen zn beste vriend (en iemand met wie ik ook heel vaak omging) doodging aan kanker en de tweede keer toen de ruzie tussen mn ouders zo bloedlink werd dat hij spontaan begon te huilen.

Ik kon er niet tegen...ik begon zelf ook te huilen, want ik heb nog nooit iets zieligers gezien. Weet je wel als je af en toe iemand in een film ziet huilen, en het ZO overtuigend is dat je zelf ook tranen in je ogen krijgt en moet huilen? Zo was dit...

Ik hoop het nooit meer te zien

ik heb hem nog werkelijk nooit zien huilen...
Ik heb het zelfs net gevraagt wanneer hij voor het laast heeft gehuild, en daarop beantworden hij dat hij het zich niet kan heugen :eek:
Mijn vader vreet altijd alles van binnen op, en laat nooit wat aan de buiten kant zien... best wel eng eigenlijk zo een leven...
aangezien je nooit echte emoties toont... (zelf herkenning een heel klein beetje)

alleen van woede een btje.

ja op de begrafenissen/dood van m'n opa en oma
mijn moeder trouwens ook alleen toen en 1x toen ze heel hard gevallen was...

heeel raar
ook toen zag ik mijn grote 'stoere' neven en mijn ooms en tantes huilen, dat is echt heel raar, heel kwetsbaar.... daar moest ik juist weer om/van huilen... en om m'n opa en oma ook natuurlijk

Nee, gelukkig niet, m'n moeder wel 'ns en daar kan ik écht niet tegen, dus als m'n vader zou huilen...........

ja, 1 keer in m'n leven.........
geloof het of niet: bij de film "la vita e bella"
:eek:

Niet dat ik me kan herinneren.
Maar ik zie 'm ook niet zo vaak,dus.....

bij 't overlijden van z'n ouders.

Ja, toen we op de avond van het overlijden van mijn opa op het werkkamertje van opa kwamen.

Is ook een hele mooie film natuurlijk :)

Ik heb mijn vader één keer zien huilen, echt vréselijk om te zien...

nope

Bij mijn pa was het vreemd, die moest bij zijn vader niet huilen, zijn moeder leeft nog, maar janken moest ie zeker wel bij mijn moeders moeder, dat was nl zo'n tof wijf.:( (ja ik ook dus gehuild hebben daarbij)

Als ik mijn vader zie huilen moet ik ook huilen :(:(

een tijd geleden is een vrien van hem overleden, hij had kanker en mn vader had hem opgezocht in het ziekenhuis vlak voor zijn dood, toen ie thuis kwam ging ie huilen, was echt hartverscheurend...

ja, lang geleden, situatie doet er niet toe. M'n opa ook laatst, dat vond ik echt heel zielig. Die moest huilen omdat ie mij niet meer mag zien (lang verhaal)....

Is ook hele mooie film he... :)

Ik heb mijn vader een paar keer zien huilen:
-Toen hij ziek was, hij ging helemaal ijlen, werd echt gek (hij had hersenvliesontsteking)
-Toen mijn buurvrouw ziek bleek te zijn

Verder kom ik er even niet op..

Ik heb mijn vader nog nooit echt zien huilen.... ja, eigenlijk wel. Toen mijn opa dood ging (de vader van mijn vader), ging mijn vader zijn beste vriend bellen, hij zei alleen maar 'hij is dood' en hing toen op, hij stond met zijn rug naar ons toe, maar ik wist wel dat hij huilde.

Zoiets vergeet je nooit, juist omdat hij anders nooit huilt, in ieder geval niet waar ik bij ben/was. Het is best moeilijk om zoiets te zien.

jah 1 keer toen mijn ouders gingen scheiden en hij ons moest achterlaten.

Nope, hij huilt niet..

1x, bij 't overlijden van m'n oma (zijn ma).


valt wel op trouwens, bijna iedere hier heeft z'n of haar pa alleen zien huilen met 'n begravenis.

Geloof het wel jah :p