2-strijd
 

Als een wervelwind raas ik
doorheen mijn gedachten.
Van linksonder naar rechtsboven,
en weer terug.
Ik leg enorme afstanden af,
en toch ben ik niet moe.

Ooit zal het stoppen, die zoektocht
naar mezelf. Ik zal wachten
op de grote finale. Nu!
(Zeker? Ja! Oké, ik ga ervoor!)

En weer gaan we op pad,
geest bij de hand. De ziel
vertrekkensklaar. Hopend
op de ultieme verlossing: jij
die de sleutel tot mijzelf bezit.

Red mij, alsjeblieft. Ik ben het beu.
Morgen of vandaag, het is altijd
goed genoeg, maar net te laat...

Je einde spreekt me aan, het is heel sterk. Ook het stukje tussen de haakjes vind ik goed. De rest vind ik een tikje te beschrijvend. Je bent nog ietwat té expliciet, blijven schrijven, oefenen, lezen en je komt er wel. De aanzet is er in ieder geval wel.

Bedankt, want over dat stukje tussen de haakjes voelde ik me vrij onzeker, ik wist niet of het in de smaak ging vallen :s

Zeer zeker bedankt voor je review :)

PS: nog een vraagje, hoe bedoel je dat de rest iets te expliciet is? Wil ik alles nog wat teveel beschrijven ofzo? Of zijn de omschrijvingen té omslachtig?

probeer ook eens niet zulke cliché-woorden te gebruiken:

"zoektocht naar mezelf", "grote finale", "weer gaan we op pad", "geest", "ziel", "ultieme verlossing", "sleutel tot mijzelf", "red mij".

Het staat er allemaal een beetje té uitdrukkelijk, te letterlijk, in woorden die al te vaak gebruikt zijn. Dat is wat Nerwen denk ik bedoelt. En verder heb jij ook weer een punt, dat je inderdaad wel wat veel woorden nodig hebt om te beschrijven wat je wilt, terwijl het niet écht iets toevoegd. Probeer selectiever met je woorden om te gaan. Verder heb ik het idee dat je te veel schrijft zoals je zou spreken, maar ik weet niet of dat zo is voor jullie Vlamingen (:P). Het komt wel zo over op mij.

Ik ben trouwens heel erg gecharmeerd van het woord: vertrekkensklaar. heerlijk <3

Oh en beschouw het alsjeblieft niet als afkraken, daar heb ik geen zin in. Als je alleen maar rozengeur en maneschijn wil moet je het maar aan jouw (of mijn) moeder laten lezen. Voel je in plaats daarvan gevleid dat dit in van mijn eerste min of meer nuttige reacties is in lange tijd :D:D

Ik kan je gerust stellen, Halogeen, ik beschouw kritiek op mijn gedichten nooit als afkraken, toch niet als ze hem staven :cool:

Integendeel, jullie zijn beiden erg bedankt om zo'n kritieken te geven, want mijn streefdoel is toch om steeds betere kwaliteit aan gedichten te proberen schrijven...

Edit: Oja, nog iets vergeten vragen!

Ik besef dat ik (veel) cliché-woorden gebruik, maar ik zie niet meteen in hoe ik rond die woorden kan schrijven :s ? Ik bedoel, ik zie die woorden als een globaal instrument, waarmee je iets expliciet kan uitdrukken, maar dat - door het gebruiken van die cliché-woorden - meteen voor iedereen 'zichtbaar' wordt. Dus ik zou al erg moeten zoeken om het anders te kunnen verwoorden... Maar ach, misschien hoort dat wel bij de zoektocht naar een beter gedicht :)

Inderdaad. Misschien moet je anders gaan denken. Niet meer een woord als oplossing zien om het beeld te schetsen dat je wilt, maar meer hoe je een beeld schept met woorden. De vergelijking is sterk. Wat ik bedoel te zeggen is dat je je niet te veel op het woord zelf moet richten, maar meer op het beeld en de gedachte die je wilt overbrengen. Laat daar de woorden aan ondergeschikt zijn.

Verder, ik kan je niet aanraden om rond een woord heen te schrijven, daar wordt het alleen maar wolliger van. Probeer het anders te verwoorden. (ik weet dat dit makkelijker gezegd is dan gedaan, maar tsja, goede poëzie schrijven is niet makkelijk, tenzij je veel talent hebt)

Lees dit gedicht van CSN maar eens. (natuurlijk even de fb promoten :evil: :D).