Verlopen vriendschap
Ik weet eigenlijk nog niet waar ik het verhaal moet beginnen, en waarom ik het hier precies post, maar misschien dat het mij een beetje helpt.
Het is eigenlijk een raar verhaal. Maar het gaat over een vriendschap die kapot gegaan is. Ik had een hele goede vriendin. Bij haar kon ik echt vanalles kwijt, ik heb veel steun aan haar gehad, ook zeker toen ik niet 'uit de kast' kwam. Onze vriendschap heeft al vele dingen overleefd. Toch ging het vorig jaar een beetje mis. De vriend van die vriendin was jarig, hij zou zijn verjaardag vieren de dag voordat ik op vakantie zou gaan. Nu had ik die dag een keuze: Of vroeg naar die verjaardag, of eerst 's middags nog langs bij mijn vriend, die ik 2 weken zou gaan missen en dan wat later komen. Ik heb voor het laatst gekozen. En eigenlijk zijn vanaf toen een beetje de problemen begonnen. Mij werd verweten dat ik geen aandacht meer had voor hen, dat alles alleen om mijn vriend draaide, enzovoorts. Voor mijn gevoel is er vanaf dat moment vanalles misgegaan, en kreeg ik van alles de schuld. In januari zijn we met 8 man een weekendje weg geweest. Tijdens dat weekend is er weer iets voorgevallen, daardoor werd het voor mij echt duidelijk dat het beter was om de vriendschap te verbreken. Dat heb ik dan ook gedaan. Ik ben er eerst een tijdje heel er kapot van geweest, maar de afgelopen weken voelde ik me er steeds beter onder. Ik had niet meer het gevoel dat ik aan bepaalde verwachtingen moest voldoen, ik had echt weer rust. Tot vandaag, vandaag belde mijn moeder op om te zeggen dat die vriendin een brief naar mijn ouders gestuurd heeft. In die brief uit ze al haar frustraties over mij, ze verteld erin hoe ze zich ergert aan mijn vriend. Maar, wat ik nog veel erger vind, ze zegt in die brief dat ik op internet adviezen post (dat klopt, hier op scholierenforum), maar dat ik dat alleen maar doe aan mensen die jonger zijn dan ik. Hieruit mag ik concluderen dat ze mij enorm in de gaten houdt, en dat alles wat ik doe nauwlettend gevolgd wordt. Dat is iets wat ik eng vind. En waarom? Nou, een tijdje geleden ben ik telefonisch lastig gevallen door iemand. Tegen mij werd nooit wat gezegd, maar, omdat ze mijn sim-kaart gekraakt hadden, hadden ze ook het telefoonnummer van die vriendin en haar vriend. Haar vriend werd dan ook gebeld, en tegen hem zeiden ze wel wat. Ze zeiden dat ik een vuile kinderverkrachter was, en blablabla. Allemaal heel erg raar. Ik ben daarvoor naar de politie geweest, die heeft al vanaf het beginafaan gezegd dat het waarschijnlijk om een bekende gaat. Ook zijn er in de afgelopen maanden nogal wat vernielingen aan mijn auto geweest. Iedere keer toevallig als haar vriend alleen bij mijn auto in de buurt geweest is. Dit zijn allemaal dingen die ik me pas achteraf realiseer. Maar het zijn ook enge dingen. Zouden zij tot zoiets in staat zijn? Waarom sturen ze een brief naar mijn ouders? Ik wil gewoon zo graag met rust gelaten worden, en een leven hebben zonder hen. Pfff, het lucht op dat ik het even kwijt ben. In ieder geval bedankt voor het lezen... |
Lijkt me heel vaag... Maar besef goed dat mensen makkelijk tot zulke dingen in staat zijn, zelfs mensen die je graag hebt gezien of die van je gehouden hebben. Op een gegeven moment slaan ze door en waarom... Geen idee.
Alle contact met hen verbreken? Werkt dat niet? Ook tegen de mensen waar je nog wel normaal mee omgaat zeggen dat ze niet naar vage verhalen over jou moeten luisteren. Maar als het vrienden zijn, zullen ze daar toch wel niet intrappen. En als ze je echt niet met rust laten, onderneem actie. Stalken is verboden... Niet veel waar je iets aan hebt, maar ja :| |
Wat een verhaal man....... het is echt klote dat je vriendschap nu is verbroken met hun :(
Maar, waarom was dat dan? Alleen maar vanwege het feit dat jij je vriend graag wil zien? En dat ze (wie zijn 'ze' eigenlijk) je simkaart hebben gekraakt en die vriend van je vriendin onwaarheden hebben verteld over jou is natuurlijk ook (n) en is daarom die vriend van die vriendin jou auto gaan vernielen (omdat ze tegen hem zeiden dat jij een vuile kinderverkrachter bent)... Sorry voor al mijn vage vragen, maar dit waren nogal wat onduidelijkheden voor mij.....(niet dat ik me met mijn enorm dikke neus in jou zaken wil inlaten) Maar ik hoop wel voor je dat je nu WEL gewoon een, zoals jij zegt, normaal, rustig leven kunt leiden sterkte! hmmz... wat is dit toch een enorm vage reply van mij trouwens :| |
Vervelend, vervelend. Maar wat doe je eraan? Alleen zodra je iets kunt bewijzen over wat ze gedaan hebben/doen dat strafbaar is kun je ermee naar de politie gaan, anders ben je machteloos. En het lijkt me dat ze niet echt voor rede vatbaar zijn, dus eigenlijk kun je helemaal niets doen. Ja, zoals Mutant al zei, de mensen die je kent op de hoogte stellen dat je niet zo bent.
Dat 'kinderverkrachter' zou voortkomen uit het feit dat jij 'jongere kinderen' advies zou geven op dit forum? Laat iedereen die dat gelooft de waarheid maar eens zien. Zodra ze geen invloed meer kunnen uitoefenen op je vriendenkring zijn ze al een stuk onschadelijker gemaakt en behoed je jezelf in ieder geval voor meer psychische pijn. Voor het materiële is het afwachten tot je iets kunt bewijzen. Of naar de politie gaan om te zeggen dat je gestalkt wordt.. |
Citaat:
|
Citaat:
Citaat:
Citaat:
|
Actie volgt na reactie. Wat jij dus in ieder geval niet moet doen is reageren op dit stalken. Hopelijk is het plezier hierin dan na verloop uit. Meer kan je toch echt niet doen...
En ja stalken is verboden, maar als je aangifte doet heb je niets. Je moet het kunnen bewijzen. En je weet niet eens zeker of hun achter die sim-kaart en auto-vernielingen zitten. Probeer het zo veel mogelijk te laten rusten en niet overal iets achter te zoeken, gewoon laten gaan want je schiet er niks mee op. Als ze werkelijk dit forum in de gaten houden, kan je er donderop op zeggen dat ze er weer via een brief ofzo op reageren tegen je ouders onder het mum van dat ze de beschuldigingen belachelijk vinden of wat dan ook. Gewoon laten gaan en vooral niet richting hun reageren, dat is alles wat je kan doen.. |
Ik vind het nogal vreemd, wat denkt ze te bereiken met die brief naar je ouders? Is het alleen om jou te zieken :confused: Ik zou het er zeker met haar over hebben, ook al zijn jullie geen vrienden meer, dit kan natuurlijk gewoon niet. Misschien komt er dan nog veel meer naar boven, en krijg je ook een antwoord op die andere vragen, of je kan er iig op aansturen. Ik weet niet hoe jullie uit elkaar zijn gegaan, elkaar hatend of niet? Probeer het uit te praten met haar, dat is denk ik de enige mogelijkheid.
|
Citaat:
Maar ik zou echt niet weten waarom ik een kinderverkrachter genoemd werd...eerlijk waar. Zij kwamen met een heel vaag verhaal, dat verhaal kwam nadat ik gezegd had dat de politie er werk van zou maken. Toen ik 's avonds van mn werk thuis kwam werd ik gebeld door die vriend, hij vertelde mij dat hij die dag gebeld was door iemand van GGZ-Brabant. Deze persoon vroeg hem of hij soms telefonisch lastig gevallen werd. Die vriend heeft toen alles uitgelegd. De man aan de telefoon vertelde dat hij gebeld is door een patient van hen, die een zoontje van 14 heeft die homo is, en dat hij dat niet kan accepteren, en daarom helemaal gaat flippen... Nu kloppen er alleen 2 dingen niet aan dit verhaal: 1. Waarom hebben ze mij niet gebeld? Het gaat tenslotte om mij! 2. Ik ken geen jongen van 14 die in Brabant woont en homo is. Sterker nog, ik ken helemaal geen jongen van 14 van wie zijn ouders zouden weten dat hij homo is.... [edit]En al helemaal niet iemand die mijn telefoonnummer+adres zou hebben![/edit] |
Citaat:
In reactie op die brief heb ik een mailtje gestuurd of ze me alstjeblieft met rust wil laten. Ik wil een leven met vrienden die me wel begrijpen. Vriendschap berust niet op ruzie, ik wilde me erbij neerleggen dat we kennelijk te ver uit elkaar gegroeid zijn, maar dat blijkt zij dus niet te kunnen. |
Ik vind iemand van 16 wel een beetje jong voor iemand van 23 eerlijk gezegd.
|
Citaat:
|
tjonge.. ingewikkeld allemaal....
Weet je, je geeft zelf aan de uitpraten niet helpt. Dat is jammer, ik raad je aan eht nog es te proberen. Als het dan weer niet lukt dan kan je het er bij neerleggen. Niet reageren op die brief en andere geintjes (al geloof ik eerlijk gzegt niet dat die vriendin en vriend die vernielingen hebben aangebracht, maar dat terzijde) en gewoon laten rusten.. En denk nog eens goed na wat er nou mis zijn gegaan. Uit je stuk lijkt het alsof je helemaal niks verkeerd hebt gedaan, wat ik een beetje ongeloofwaardig vind. Wees eerlijk tegen jezelf en kijk ook eens objectief naar de situatie. Misschien brengt dat je tot nieuwe inzichten.. ;) |
Citaat:
|
het is een goede vriendin geweest magoed
als je nu ziet wat er dankzei haar allemaal gebeurd denk ik dat je blij mag zijn dat je haar kwijt bent |
Ik vind het helemaal niet logisch dat haar vriend er iedere keer bij moet zijn. Heb je zelf een idee waardoor dat komt?
Want zij was toch een goeie vriendin van jou, ik heb je nergens zien schrijven dat je een vriendschap met haar vriend had. Ik vind dat maar vreemd.. vroeger sprak je toch vast ook weleens met haar alleen af? En die brief naar je ouders vind ik al helemaal bizar. Waarom zouden ze zoiets doen? Ik vind dat erg laag en ik vind ze daardoor ook een beetje eng. Want jij zocht juist geen contact meer met hen, ze hadden in feite niet zoveel meer met je te maken.. en dan sturen ze toch zo'n brief. :| Het lijkt erop dat die vriendin er moeite mee heeft dat jij een vriend hebt en dat je daardoor niet zoveel aandacht meer aan haar besteedt. Waarschijnlijk is ze jaloers en komen daar een hoop irritaties uit voort, die ze dan weer aan haar eigen vriend vertelt, die zodoende een raar beeld van jou krijgt. Waarschijnlijk is die vriend een beetje opvliegerig en weet ze dat hij in dat gesprek toch wel voor haar op zal komen, zodat zij geen echt eerlijk antwoord op jouw vragen hoeft te geven. Zoiets denk ik. :s Verder weet ik het ook niet. Kun je niet een keer bij haar langsgaan, als je weet dat haar vriend er niet is? Ik denk dat de enige optie nog is dat je met haar alleen praat. Met haar vriend erbij wordt het niets, dat meisje was nl niet voor niets met jou bevriend (mag ik hopen) en zou toch echt wel beter moeten weten. |
Toch wil ik graag nog even reageren. Vreemd dat de meeste forummers hier meteen in de aanval gaan tegen laten we ze de "twee" noemen. Iedereen veroordeeld hun. Ik ben van mening (ik weet niet of ze hier ook meelezen) dat we ook hun kant moeten horen, maar blijkbaar ben ik een van de weinige die hierzo over denkt. Iedereen reageert maar ik vind dat een beetje onvolwassen maar goed ik respecteer alle mening maar nogmaals ik nodig die "twee" bij deze uit schrijf ook jullie verhaal hierop. Het is niet eerlijk dat jullie veroordeeld worden zonder dat jullie je kunnen verdedigen. Aangezien de forumposter volwassen is zo hij mij hierin toch gelijk moeten geven ?
|
Ik wilde even een algemene reactie geven. Het is natuurlijk zo dat waar er 2 vechten er 2 schuld hebben. Dat weet ik heel goed, en ik realiseer me ook goed dat het uit het verhaal net lijkt alsof ik niets fout heb gedaan. Feit is wel dat ik voor mijn gevoel ook inderdaad niet veel fout gedaan heb. Das maar goed ook, want anders had ik verkeerd gehandeld in mijn eigen ogen. Feit is wel dat zelfs een hele goede vriend van mij (die nu naast me zit), zegt dat wat er de laatste tijd gebeurd is, toch wel redelijk van haar kant kwam.
Maar nogmaals, het verhaal is van mijn kant, en een verhaal heeft altijd 2 kanten. Van de andere kant zal het er misschien anders uitzien. Maar ik vertel het verhaal hier zoals ik het zie. |
je hebt al duidelijke vermoedens, en het feit dat zij jou nauwlettend in de gaten heeft gehouden en een brief aan je ouders heeft gestuurd, lijkt me voldoende om te zeggen dat ze sowieso bepaalde normen en waarden niet heeft
|
Citaat:
Overigens ben ik helemaal met je eens dat je ook hen verhaal moet horen. Ik heb hen verhaal wel in mailvorm, maar ik denk dat het te persoonlijk wordt om zoiets hier helemaal te gaan posten. Ik weet ook niet precies wat ik daarvan zou moeten posten. Wil je de zaken weten waar zij allemaal problemen mee hebben? |
Citaat:
|
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Ja, ik heb dat ook wel eens aan haar gezegd. Kijk, ik heb op mijn 20ste verteld dat ik homo was, kort daarna heb ik heel even een vriend gehad, en daarna niets meer, tot 1.5 jaar geleden. De relatie die ik nu heb is mijn eerste serieuze relatie in mijn hele leven. 'Vroeger' woonde zij ook nog dichtbij, maar nu is ze verhuisd naar het oosten van Nederland, dus ik kan niet zomaar meer langskomen. En bovendien ben ik veranderd, en wil ik zelf ook niet meer zoveel verplichtingen hebben aan een vriendschap. Het moet allemaal een beetje vanzelf gaan, er moet geen sprake zijn van moeten. Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
Nogmaals, laatste wat ik wil is hen beschuldigen. Ik weet niets zeker, ik heb alleen maar proberen aan te geven in welke richting ik denk. En als iemand me kan laten zien dat ik helemaal paranoia ben, graag. Wat ik zelf heb gezegd, kan ik ook niet geloven. Ik zou de eerste zijn die het zou geloven als iemand anders schuldig was aan alle rare dingen. Ik heb dit ook heel lang niet willen posten, omdat ik precies voelde wat jij allemaal zegt. Maar ik ben me er zo onzeker over gaan voelen, ik voel me er zo rot over. Alles maakt mij boos en verdrietig. |
Citaat:
|
Het feit alleen al dat zij een brief naar je ouders stuurt met degelijke beschuldigingen of vermoedens, vind ik ontzettend laag. Wat hebben jouw ouders hier nou weer mee van doen en bovendien denkt ze ook niet na over andermans gevoelens. Niet over die van jou (helemaal niet over die van jou!), maar ook niet over die van je ouders.
Want als je een beetje respect hebt voor mensen, stuur je hen geen brief waarin je dergelijke dingen over hun zoon schrijft. Ik zou alles aan je ouders uitleggen wanneer je dit nog niet gedaan hebt (ik heb het topic vluchtig doorgelezen, dus ik kan iets gemist hebben). Verder zou ik die vriendin helemaal laten vallen, voor zover dat nog niet het geval is. Iemand die anderen zo behandeld verdient imo niet eens het recht op een uitleg van jouw kant. |
Citaat:
Maar goed, ik wil ze niet zwart maken, en je hebt gelijk dat ik dat hier wel doe. Maar ik wil gewoon mijn verhaal kwijt. Als je jezelf eraan ergert, moet je het misschien niet meer lezen. Ik heb ook lang niet alles verteld wat er allemaal speelt. Feit is wel dat ik ook heel veel leuke dingen heb beleefd met hen, en dat ik daar nog altijd met veel plezier naar terugkijk. En dat ik hoop dat ze nog heel gelukkig samen zullen zijn, ik gun ze alle geluk van de wereld, maar wel zonder mij. |
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
1. Ze heeft een enorm probleem met mijn vriend 2. Ze vindt mij in (negatieve zin) veranderd Dat zijn natuurlijk de negatieve dingen. Die stonden ook allemaal in de brief aan mijn ouders. Daarom zei mijn moeder 'Ach, je hoeft hem niet eens te lezen, er staat niets nieuws in'. Mijn moeder werd heel boos over de brief, vooral omdat mijn moeder vindt dat dit een probleem is tussen mij en haar, en dat mijn ouders daar niet bij nodig zijn. Ik denk persoonlijk dat het voor haar toch heel moeilijk is dat de vriendschap over is, en dat ze op deze manier een laatste poging doet hem te redden. |
Citaat:
|
Citaat:
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 18:19. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.