bonje met mn zus
 

Hey allemaal:D
Ik heb al sinds ik me kan herinneren alleen maar ruzie met mn zus. We kunnen elkaar niet luchten of zien, t is zelfs zo erg dat ze eerder of later eet dan ik omdat we elkaar niet willen zien. Ik wil wel een goede broer zijn, maar niks lijkt te werken. Tegenwoordig mag ik zelfs niet meer op haar verjaardagsfeestje komen, omdat het anders sws ruzie wordt. Ik heb geprobeerd excuses aan te bieden, helpt niet. Ook heb ik geprobeerd om:
Iets te halen waarvan ik weet dat ze het geweldig vindt werkt niet, ze vindt het dan slijmerig
Haar met rust gelaten voor een tijd als je het weer begint met communiceren ook al is het "hoi" dan zegt ze: He wat jammer de rust is voorbij
Gevraagd wat er mis is Helpt ook niet, ze blijft maar zeiken dat ik dan weg moet, dus je kan geen nuttig woord uit haar krijgen.

Hebben jullie tips?

Ja hoor, hopen dat jullie volwassen worden.

Gewoon haar met rust laten?

(voor een eeuwigheid)

Herkenbaar! Wonen jullie beiden nog thuis? Dan ben ik bang dat je haar gewoon moet vermijden. Blijkbaar werkt het niet anders. Probeer ook niet later het soort van "Goed te maken" want zo te zien aan wat je zegt gaat ze dan meteen in de aanval.
"Haar met rust gelaten voor een tijd als je het weer begint met communiceren ook al is het "hoi" dan zegt ze: He wat jammer de rust is voorbij"

Stap #1 om een goede broer te worden: Luister naar haar en praat niet naar je zusje als zij het niet wilt.

Dank:facepalm:
heb ik echt iets aan.
Leedvermaak noemen we dat.

Zou ik best willen, maar ja dan krijg je later gezeik met ouders, school etc. Ik wil nu niet alles afkraken, echt niet! Maar ja ik heb zelf ook al een hoop geprobeerd. En in dat geval wil ik liever geen zus dan een zus die ik moet doodzwijgen en die mij ook doodzwijgt

Goed idee! :y
heb je misschien nog meer goede hints voor me? Dat zou me echt helpen!

Yup, we wonen allebei nog thuis. ik ben 14 en mn zus is alderhalf jaar ouder, 16. Maar als ik het niet "goed maak" wat moet ik dan wel doen om ervoor te zorgen dat we elkaar op zn minst eens aan kunnen kijken?

Waar is het dan fout gegaan? Waarom doet ze zo?
Als je dat niet weet. Vraag het aan haar.

Gevraagd wat er mis is Helpt ook niet, ze blijft maar zeiken dat ik dan weg moet, dus je kan geen nuttig woord uit haar krijgen.

Destruct, ik had dit al gemeld.Ik heb echt zitten zoeken naar wat er fout zou kunnen gaan, maar ik heb oprecht geen idee!

Van een keer winnen met knikkeren naar een klein ding dat zinloos groter is geworden (wat onderhand al voor 5 jaar is uitgepraat)

Dan ziet ze de bomen door het bos niet meer

Dat zou inderdaad goed kunnen! Hoe kan ik hiermee helpen? O ja, de spraakstilstand is onderhand op een record van 2 jaar en 8 maanden (en 17 dagen)

Maar mijn zus laat ondanks dit nog steeds alleen maar vormen van vijandigheid zien in plaats van ook al is maar een klein ding al was het "vergeving"

Wat zeggen jullie ouders hiervan?

Je hebt er geen hol aan een waarschijnlijk wil je het niet horen, maar het hoort er een beetje bij op deze leeftijd. Ik heb drie zussen en met alle drie heb ik in de puberteit enorm veel ruzie gehad. Je kunt er weinig mee, laat het vooral gewoon en probeer je eigen leven zo leuk mogelijk te maken. Je zou het eventueel met je ouders kunnen bespreken om te horen hoe zij er tegen aan kijken. Je kunt je zus niet dwingen om leuk tegen je te doen, leg je er maar bij neer.

Tl;dr: volwassen worden :D

die vinden het heel vervelend maar doen er nix aan.

Ik denk oprecht dat je groot gelijk hebt. Het enige ding is: Ze is al bezig sinds ze 8 was en ik 6. das dus al zo'n 6 jaar. Het gaat als 6 jaar precies zo. Ik kan mn zus idd niet dwingen om leuk te doen, maar om normaal te doen zoals niet te doen alsof ik lucht ben zou wel helpen.

Kun je niet eens het gesprek aangaan samen met je zus en je moeder? Dan kan zij een beetje bemiddelen misschien.

En zoals caro al aangaf kan leeftijd ook zeker meespelen.

Goed idee! Misschien is dat gesprek wel handig! Thx voor het idee!

Ja. Maar dan uitgebreider gezegd.

Sowieso, heb het er eens met je ouders over. Ik kan me niet voorstellen dat zij er blij mee zijn. Misschien kijken zij er op een heel andere manier tegen aan.

Het kan aan de pubertijd liggen. Probber haar gewoon te vermijden, ik heb thuis hetzelfde gehad met twee zussen en wat bij mij werkte is gewoon het niet zelf uitlokken. Al moet je haar desnoods de heltijd negeren, doe dat dan ook gewoon. Ik weet dat het kut is maar blijkbaar is er geen betere optie.

Vertel gewoon tegen je ouders en school dat je niet samen kan werken met haar en geef daarbij een goede argument.

Als dat gebeurd, wat is dan een logische volgende stap?

Ik denk dat je zo'n beetje klaar bent als je dat doet, tenzij ze beiden nee zeggen dan moet je een ander oplossing bedenken.

Ik snap niet zo goed wat school hier mee te maken heeft.

Same

We zitten op dezelfde school D: Dat betekent dus dat we elkaar regelmatig tegenkomen in de gangen

Wat is er lastig aan gewoon niks zeggen en beiden doorlopen? Scheeld heel wat gezeik

Alsnog snap ik niet waarom je school hierbij betrekt. Je kunt op school toch prima allebei een eigen leven hebben? Ik kon prima met mijn broer toen we op dezelfde school zaten, maar op school hadden we nauwelijks contact.

Tenzij je op school verplicht wordt vriendelijk te doen tegen je zus, kun je gaat gewoon negeren. Net als iedere andere leerling die je niet kent.