De Toorn van de Heksenziel - De Verrijzenis [Hoofdstuk 1 & 2]
 

'

https://nl.wikipedia.org/wiki/Alinea
Het is niet "de Jackson Street" of "de Marin Street" maar "Jackson Street" of "Marin Street" (bedoel je trouwens niet Main Street?).

Het leest niet lekker weg en komt niet boeiend over, sorry :o

Als voorbeeld pak ik dit:
Als je ergens genoegen mee moet nemen dan wordt er geïmpliceerd dat er eigenlijk meer van hetzelfde positieve iets zou moeten zijn: "Helaas is de chocoladevla zuur geworden, dus je zal genoegen moeten nemen met vanillevla." En je tekst staat vol met dit soort fouten eigenlijk naast dat je zinnen dus niet lekker lopen in het algemeen; het leest als een "en toen gingen we naar de speeltuin en toen gingen we naar de macdonalds en toen gingen we naar huis"-verhaal.

Okay, dus je wil geen opbouwende kritiek maar gewoon je verhaal neerplempen? Dat is okay maar zeg dat dan gewoon.

Geen verhaal meer, duidelijk dus iemand waar ik nooit iets van ga lezen of zal aanraden aan iemand (y)

Zonder verhaal valt er ook niet zoveel te beoordelen lieve mensen...

Jullie hadden allemaal gelijk. dus ben ik opnieuw begonnen.
ff een korte intro.
laat maar weten wat je er van vindt.

Luna keek bezorgd vanuit haar zolderraam neer op Howard Street Cemetery, dat zich uitstrekte langs Howard Street.
Ze kon voelen hoe het knagende gevoel van angst zich vanuit haar buik naar haar keel verplaatste en daar probeerden haar keel dicht te knijpen.
Bij het losbreken van de storm was het gevoel haar bekropen; een gevoel dat aanvoelde als een naar voorgevoel.
Zenuwachtig speelde ze met een pluk van haar lange zwarte haar.
Luna wierp een blik op de wekkerradio achter in haar kamer; ergens in de verte hoorde ze het gerommel van donder.
Eerder op de dag had Luna zich verbaasd over hoe de mensen in de stad zich hadden opgemaakt voor een zware storm die zou overtrekken.
Verbaasd omdat de mensen zich vandaag nog meer druk maakte over een storm dan anders, en stormen kon het hier.

Luna liep naar een grote eikenhouten kledingkast en griste er snel een zwarte trui uit, ze moest maar eens terug gaan naar het bezoek dat ze beneden had.
Bij de kamerdeur knipte ze het licht uit en sloot de kamer af.
Op de zolderhal blies een windvlaag haar tegemoet.
Luna keek verbaasd naar het raam aan de andere kant van de hal, ze wist toch zeker dat ze die gesloten had.
De gordijntjes aan weerszijde van het raam wapperde heftig in de wind.

1) Waarom 'Howard Street (Cemetery)'? Waarom niet een Nederlandse naam hier?
2) Voelen hoe een knagend gevoel -- dat is niet echt lekker. Daarnaast is het enkelvoud; "probeerde".
3) Volgende zin; wéér twee keer "gevoel" en als kersje op de taart 'voorgevoel'. Ja, eh. Leest niet lekker. Bovendien heb ik een broertje dood aan 'gevoel'. Show, don't tell.
4) Harde enters; doe eens niet.
5) "Luna liep .. beneden had" -- Liep ze naar een willekeurige grote eikenhouten kast of háár eikenhouten kast? Of die van haar ouders, al decennia lang familiebezit?

Nee, ik word hier niet vrolijk van.

Ik word hier ook niet echt vrolijk van, het leest erg stijfjes, het trekt me niet in het verhaal. Probeer het gevoel over te brengen, en niet letterlijk te benoemen.

Wat is een zolderhal trouwens?