stelling ivm leeftijdsverschil
 

Door al die topics i.v.m. het leeftijdsverschil kwam ik op het volgende idee: mensen die moeten vragen van 'kan dit' of 'wat vinden jullie', zijn mensen die eigenlijk zelf problemen hebben met het leeftijdsverschil.
Als ze zouden vinden dat het kon, dan zouden ze het overbodig vinden om de mening van andere mensen te gaan vragen!

Zo in de aard van 'je vraagt toch pas of er een probleem is als je zelf vindt dat er een probleem is'

Mijn ex was 10 jaar ouder dan mij, ik heb nooit niemand gevraagd van 'wat vinden jullie van het leeftijdsverschil' en niemand heeft het ook ooit in zijn hoofd gehaald als ze ons samen zagen om er iets op te zeggen....

Het hangt allemaal af van situatie tot situatie of er een 'probleem' is, dus kan je niet gaan oordelen over het leeftijdsverschil wel of niet kan, en als een persoon vraagt of het te groot is, is dat omdat hij zelf eigenlijk vindt dat het te groot is!



Nu wat denken jullie?

helemaal mee eens.. mensen die hiernaar vragen zijn op zoek naar bevestiging voor hun eigen onzekerheid.. ze weten eigenlijk wel dat het verschil te groot is maar hopen via het forum gerustgesteld te worden. Net of het iets uitmaakt dat pietje van een willekeurig forum zegt dat het kan dat jij en je partner vijftien jaar verschillen. OF, dat het niet kan.. Net of je dat als argument gaat aanvoeren; 'ja maar een paar forummers die ik niet eens ken, vinden het een te groot verschil, dus het is over tussen ons' :rolleyes:

hiermee zeg ik overigens niet dat ik vind dat niemand een topic over leeftijdsverschillen zou moeten openen. Daar zijn fora voor en als de mening van onbekenden je sterkt in je overtuiging, moet je je vooral overleveren daaraan.. :)

Zulke leeftijdsverschillen vind ik echt niet kunnen.
Ik 'ken' nu ook iemand van 17 die met iemand van 30 gaat, ik vind dat echt niet kunnen en ik vind het gewoon triest, vooral van die 30 jarige...
Sterker nog, ik weet niet eens of ik wel iemand als vriendin zou willen hebben die een relatie heeft gehad met een of andere opa. :o

Het gaat mij niet om hoeveel verschil er tussen de beide personen zit, maar of de jongste meerderjarig is ja of nee.

Mijn huidige vriend en ik schelen 3,3 jaar en dat is volgens vele ogen heel gemakkelijk te overbruggen, en dat vind ik zelf ook. Een kennisje van mij is gedurende 3 jaar samen geweest met een man van 32 (op dat moment was zij zelf 19) en ook dit ging prima. Je hoorde er zelden iemand over... Het kan dus zeker goed gaan, mits je beide niet zoveel onzekerheden kent. Denk ik dan.

Zo'n twee jaar geleden heb ik meermaals met een wat groter leeftijdsverschil te maken gehad. Ik was toen zelf 15, en er leek ineens een stormloop te zijn met 'grotere' getallen. Eén jongen/man was best heel aardig, en ik denk dat het (op de korte termijn) ook best kans van slagen had gehad maar ik vond het idee gewoon verschrikkelijk goor. Hij was 26, en dat was voor mij onoverbrugbaar. Of laat ik het zo zeggen; Wat moet je ermee? :|

Maar ik ben het met je eens. Mensen vragen anderen naar hun mening wat betreft een zeker leeftijdsverschil, om hun eigen onzekerheden te sussen en dus bevestiging te krijgen of om hun onzekerheden juist extra kracht bij te zetten. Ze weten voor zichzelf immers ook wel dat het betreffende leeftijdsverschil eigenlijk te groot is. En het is ook mijn ervaring dat wanneer je anderen er niet naar vraagt, er ook maar heel weinig mensen zijn die er commentaar op hebben.

Waar mensen zich wel niet druk om kunnen maken. :rolleyes: Vooral als het ook niet eens hun zaken zijn.

Problemen zijn er om opgelost te worden. Stel je voor dat alle problemen die je denkt te hebben, alleen bestaan omdat jij het zo (verkeerd) ziet. Dat zou niet goed voor je zelfvertrouwen zijn, maar daarnaast klopt het gewoon niet wat je zegt. Soms zijn dingen ook echt een probleem, misschien niet voor jezelf, maar voor je ouders, cultuur, vrienden. Dan ga je je vanzelf afvragen of het misschien toch een probleem is.
Even de Van Dale erbij halen:
pro·bleem (het ~, -blemen)
1 vraag die een langdurig en moeilijk onderzoek vereist => kwestie, vraagstuk
2 ter oplossing voorgelegd vraagstuk

op·los·sing (de ~ (v.), ~en)
1 vloeistof waarin een andere stof is opgelost
2 beëindiging van een probleem op bevredigende wijze => antwoord, het ontbrekende stukje van de puzzel, raad

Dus er is een probleem als er een vraagstuk is, waar nog geen bevredigend antwoord is gevonden. Het doel van een vraag als 'Is het verschil te groot?' is dus alleen een 'zoektocht' naar een antwoord wat goed genoeg is om het probleem geen probleem meer te laten zijn.

En wat is er tegen om mensen een beetje zelfvertrouwen te geven? Is dat niet wat we allemaal willen? Zekerheid? Zekerheid dat we doen wat goed is? Sommigen kunnen het voor zichzelf goedpraten, anderen hebben daarbij de mening van een ander nodig.

mijn vriend is 4 jaar jonger dan mij en het gaat al langer dan een jaar goed. in mijn omgeving vroegen mensen zich in het begin wel eens af of dat wel goed ging, maar ik heb er zelf nooit aan getwijfeld. tuurlijk merk ik het wel eens, maar dat vind ik niet erg. wat maakt het trouwens uit wat anderen vinden (voor mensen die het gaan vragen op t forum), het gaat er toch om hoe jij je erbij voelt?

Ik denk dat daar wel iets van waarheid inzit. Als je er zelf niet mee zit, gaan mensen ook geen vragen stellen toch? Zelfde als wat TS zegt. Ikzelf heb er geen ervaring mee, mijn vriend is 2,5 jaar ouder dan ik. Gaat prima :) Maar soms heb ik ook zoiets van: Wat moet zo'n oude man in vredesnaam met een meisje? :eek: Maar dat zal wel aan mij liggen.
Aan de andere kant kan ik me wel voorstellen dat ze zich afvragen hoe anderen erover denken :)

Ik denk inderdaad dat mensen die er naar vragen het verschil zelf niet aankunnen. Ik scheel 10 jaar met mijn vriend en ik heb er zelf geen problemen mee. Ik heb dus ook niet van te voren aan anderen gevraagd wat ze er van vonden.
De enige opmerkingen die ik er over heb gekregen, zijn van mensen hier op het forum in bepaalde relatie- of leeftijdstopics, nog nooit van mensen die we irl tegen zijn gekomen.
Ik ga er dus maar vanuit dat het gewoon aan jezelf ligt, hoe je bent etc, wat de mensen om ons heen dus wel zien, en niet aan het getalletje, wat het enige is dat mensen op het forum zien.
(Wat het dus dubbel zo dom maakt om hier op het forum te gaan vragen of dit en dat verschil wel kan).

Daar zit zeker wat in vind ik! Als je ergens zelf geen probleem mee hebt, heb je meestal ook niet echt de behoefte van een ander (mensen willen nogal eens zeuren over leeftijdsverschil en als je er zelf niet mee zit hoef je waarschijnlijk ook niet te horen hoe anderen erover denken -mogelijk negatief- en als je dr wel naar luistert heb je daar meestal toch schijt aan). Tenminste, zo zou het bij mij zijn :o

ik had in het begin ook moeite met het leeftijdsverschil, niet omdat ik hem te oud vond, maar omdat hij mij te jong zou vinden.

en dus heb ik het hem gevraagd of hij er problemen mee had en dat had hij niet :)

en wat mijn ouders er van vinden? nou, als je de 18 gepasseerd bent boeit dat toch niks

Achja, mensen zijn sociale dieren, als ze iets doen dan willen met name de mentaal zwakkeren wel weten of dat een beetje in de haak is.

:D (n)

Hoe oud is ie dan? (gewoon nieuwsgierigheid)

Maar het is wel zo. :)

Ik was bloedserieus inderdaad. :) Soms is de waarheid gewoon intrinsiek cynisch. ;)

ik geloof jullie op je woord, maar dat maakte de opmerking en sich niet minder geestig :)

ik haat het woord leeftijdsverschil.

Ik vind alle grote leeftijdsverschillen na je 18e wel kunnen of eventueel 17 maar bijvoorbeeld 15 en 21 vind ik echt niet kunnen wat moet een kerel van 21 nou met een meisje van 15 en tja na die 18 zijn ze allebei volwassen dus dan ligt het toch anders vind ik

ik ga binnenkort een meisje van 14 pakken die zijn lekker makkelijk :evil:

Ja, als ik je avatar zie snap ik waarom :D

@ vice: gefeliciteerd met je verjaardag

@ nala: hoe kortzichtig kan je zijn? wat jij zegt is dus dat een meisje van 18 t rustig met een 55 jarige oude kerel kan hebben. vind ik ziekelijker dan een combi van 17 vs. 27

Niet eens 13. :rolleyes:

Hoezo ben je vanaf de dag dat je 18 bent ineens 'volwassen'?
Voor de wet misschien, maar als persoon ben je heus niet anders dan de dag ervoor toen je nog 17 was. Ik vind niet dat relaties anders zijn als de personen 18+ zijn, omdat je geestelijk niet altijd even oud bent als lichamelijk. Meisjes van 15 kunnen prima in staat zijn een relatie te hebben met iemand van 21, omdat ze geestelijk misschien 19 zijn. Andersom zijn er ook meisjes van 15 die geestelijk 14 zijn en zeker geen relatie met iemand van 21 kunnen hebben....

Don't judge by age, judge by personality.

En jij gaat voor 'lekker makkelijk'? Natte wind die je bent.

Zoiets zou jij namelijk nooit doen ;)

Nee, ik hield het op zijn hoogst bij vijftienjarigen.

Wat ik ervan vindt is mijn zaak niet. Wanneer de jongste persoon in de relatie meerderjarig is heb je er gewoon geen donder tegenin te brengen. Daarbij, het is hun relatie dus dat moeten ze lekker zelf weten.
Ik kortzichtig? Ik geloof dat leeftijd niet zoveel uitmaakt als je gek op elkaar bent en ik ben niet iemand die daar een oordeel over uit wil spreken. Sorry, maar ik geloof dat jij de persoon bent die kortzichtig is, maar in deze situatie zal je dat ook blijven. Een relatie heb je met z'n tweeën dus je weet gewoon niet wat er zich afspeelt in die relatie als buitenstaander. Gezien dat feit zal je zicht dus ook niet langer worden tenzij je zelf in zoiets zit. (als je begrijpt wat ik bedoel)

Ik zal er echt niet om staan te juichen als mijn dochter van 18 ben een veel oudere vent thuis komt. Maar je doet er niets aan. Dan kan je er maar beter mee om leren gaan zodat je nog een oogje in het zeil kan houden.

Ik weet niet hoe het met jou en jouw ouders zit, maar normaal gesproken hou je als ouders toch nog wel een belang bij je dochter van 18+ en hou je als dochter van 18+ toch nog wel rekening met je ouders.

Tenzij je zwaar met ze in onmin leeft natuurlijk; maar in alle andere gevallen is het lichtelijk asociaal om te denken "och, ik ben achttien, fok joe ouders"

Toen je minstens een jaar ouder was dan hij nu is, dus de verhouding blijft hetzelfde :P

Zonen mogen natuurlijk wel met oma's (en opa's) thuiskomen. :)

Waarschijnlijk is vedetje wat losser dan haar lotgenoten (:

Helemaal mee eens.