Plaatsen ziekenhuis voor gehandicapten
 

Harde strijd tussen artsen en ouders over dood Jolanda

Uitgegeven: 8 april 2004 17:58

GRONINGEN - Vijf artsen en een verpleegkundige hebben zich donderdag voor het medisch tuchtcollege in Groningen fel verweerd tegen klachten van de ouders van Jolanda Venema. Het echtpaar Venema verwijt de medici fouten te hebben gemaakt bij de behandeling van hun verstandelijk gehandicapte dochter. Ze stierf in 1999 in een verpleeghuis, nadat ze kort tevoren was ontslagen uit het ziekenhuis.

Vier specialisten van het ziekenhuis Nij Smellinghe, een huisarts en een verpleegkundige van het verpleeghuis Maartenswouden in Drachten, waar Jolanda Venema het laatste jaar van haar leven verbleef, moesten zich donderdag verantwoorden. Vooral de huisarts moest het ontgelden. Hij zou onder meer veel te passief hebben gehandeld, menen de klagers.

Naakt

Jolanda Venema werd eind jaren tachtig landelijk bekend, omdat ze soms naakt werd vastgebonden in een tehuis in Assen. In 1999 kreeg ze ernstige ontstekingen rond de oren en overleed vervolgens aan adem- en hartproblemen.

De behandelende artsen zouden volgens de ouders te weinig rekening hebben gehouden met de specifieke, zwakke lichamelijke toestand van Jolanda bij de toediening van medicijnen. Die zouden bovendien in te hoge doses zijn gegeven.

Veel informatie over de laatste dagen van hun dochter hoorden ze pas na maanden of na jaren. Overleg met de instellingen zou stroef zijn verlopen. Volgens de ouders wilden die pas meer kwijt als zij van verdere stappen zouden afzien. Daar waren ze niet op ingegaan.

De artsen stelden in hun verweer alles te hebben gedaan wat in hun mogelijkheden lag. Zij voelen zich door de klachten van de Venema's onheus bejegend. Ze wijzen de suggestie af dat de vrouw wegens haar handicap teveel overlast zou hebben veroorzaakt en daarom te snel zou zijn ontslagen. Uitspraak 7 juni.

Bron: www.nu.nl

Herinneren jullie je deze zaak, of heb je er al iets over gehoord/ Wie vindt je dat er gelijk heeft?
Met deze zaak willen de ouders tevens het gebrek aan goede begeleiding voor gehandicapten in een ziekenhuis aan de kaak stellen. Wat is jullie mening?

*brengt zaak even onder de aandacht*

volgens mij heeft dit in ons lesboek gestaan

ik kan niet zeggen wie ik vind dat er gelijk heeft, beide kanten kan ik goed begrijpen.

en dat de ouders op deze manier ook het gebrek aan goede begeleiding voor gehandicapten vind ik ook wel juist.
maar ze woonde niet in een speciale woonomgeving voor gehandicapten (dacht ik) dus ergens is het ook begrijpelijk dat de verpleegkundige en artsen niet juist waren met de zorg.
ze hebben vaak eeuwen geleden een stage gehad met gehandicapten en dat zijn ze nu gewoon vergeten dat kan niet anders
dus tis i.i.g hun schuld dat ze niet hulp er bij gezocht hebben van iemand die wel goede beleiding kan geven aan gehandicapten

Jaja, ik ken deze casus wel jah...

Voor de ouders is het erg moeilijk, deze dokters hebben best veel ervaring als het gaat om dit soort situaties, maar de suggestie dat ze verkeerd gehandeld hebben, is naar mijn weten wel juist.

Het blijft een erg ingewikkelde situatie, want wie heeft uiteindelijk de fout gemaakt? Misschien zijn er wel andere, onvoorziene complicaties opgetreden...

Maar daar hebben we hier in Nederland rechters voor en het zal ongetwijfeld naar boven komen wat er precies is misgegaan.

Ik kan uit ervaring zeggen dat vooral het gebrek aan personeel een slechte behandeling van gehandicapte mensen kenmerkt. Het is heel sneu, vind ik. Bijvoorbeeld het kinkhoestvaccin wat veel mensen hun gezondheid heeft gekost, daar zijn ook heel veel fouten meegemaakt.

Er is voor verstandelijk gehandicapten tekort aan zorg, door tekort aan personeel. Het is heel moeilijk om iedereen veel aandacht te geven en dan wil de overheid maar blijven snijden in dekosten voor de gezondheidszorg..... :mad:

Maar om terug te komen op de casus. Ze hadden die Jolanda in dat tehuis nooit naakt vast mogen binden. Er wers gezegd dat haar gedrag onmogelijk was, maar dat zegt dan meer over de begeleiders dan over haar, want zij was zoals ze was en dan moet je je als begeleider maar bedenken waarom je het vervelend vindt en hoe je het op een menselijke manier op gaat lossen.

En als die ouders het niet eens waren met de behandelwijze in het ziekenhuis dan hadden ze ergens anders hulp moeten zoeken.

ik ken de zaak wel maar heb niet echt een idee wie er gelijk heeft.
het naakt vastbinden gaat echt veel te ver, dat is gewoon niet menswaardig.
Ik weet niet of het een inschattingsfout van de artsen is geweest, die kunnen toch ook wel eens een fout maken?
De ouders hebben er veel verdriet van en geven dacht ik de artsen de schuld, ik heb echter geen idee wie de schuldige is. Als die er al is.