| lady of the dark |
03-05-2006 21:40 |
Dit is zo'n beetje een complete rap, je zult het wel een beetje moeten aanpassen en er moet nog een fatsoenlijk einde aangebreid worden, maar ik denk dat ik je al behoorlijk op weg geholpen heb. Ik heb niet zo'n geweldig ritmegevoel, dus het één en ander zal wel een beetje omgezet moeten werden, maar ik denk dat dat geen probleem is. Oh en nee, het is niet voor iemand die ik ken. De persoon die ik beschrijf is een combinatie van meerdere mensen. Nu mag je eeuwige dankbaarheid gaan tonen. Krijg ik nog te horen welk cijfer je had?
Het leven is een sleur met alleen maar dom gezeur en met zo weinig kleur
Dat zeg je elke dag maar dan zeg ik met een lach het mag en wees blij dat je leeft
En niet met kogels wordt doorzeeft maar je beeft en je ogen zijn van steen
Waar moet dat met je heen dat weet geen een je vindt de mensen zo gemeen
En dan zeg ik wel kijk het leven is zo mooi en het is echt geen rotzooi of het nou vriest of dooit kijk uit het raam ga weg achter die cyclaam of de geraniums kom luister naar de drums of naar de beat zolang het je maar ziet en negeer je je verdriet kom dans en spring en doe gewoon je ding want het leven is zo kort voor je begraven wordt of in vaas belandt je hebt zelluf in de hand en brand van passie en geluk kom wees toch niet zo druk met trieste buien en verdriet maar volgens jou snap ik het niet je breekt en smeekt en zegt laat me toch met rust ik vertrek naar verre kust Je verdwijnt weer in je zelf naar in plek die ik niet ken ik ben
Zo anders dan jij niet gevangen maar wel vrij en blij ik weet niets van treiterij en al die depressiviteit ik ben mijn zorgen allang kwijt maar jij ziet het zo somber in je ziet de schaduwkant straks sta je in de krant met om je naam een zwarte rand want je zegt ik maak mezelf van kant en ik steek me in de brand. Maar het gaat hand in hand al die narigheid van jou je wereld zo grauw maar geloof me nou ik hou van jou en ik maak de lucht weer blauw en die zon die breekt weer door want die schijnt achter de wolken en laat het licht je hart bevolken en laat je rivier weer kolken het leven is een rivier en ik wil je rots in je eigen branding zijn maar jij ziet alleen maar pijn en leven is zo kil is dit nu wat je wil het glas is zo half leeg maar het leven dat je kreeg is kostbaar en nog niet verspilt als jij nu verder wilt dan is er nog wel een kans en misschien komt er weer glans en dan dans je weer die dans ik hoop op die dag dan kom je in je kracht en dan krijg je weer de macht over je eigen gevoel en dan weet je wat ik bedoel en wat ik voor je voel en dan vind je weer een doel ik wil je stut en je steun graag zijn maar je moet het zelf bepalen voor je jezelf in gaat halen en je je schuld moet gaan betalen dus kom nu niet meer dralen het leven is als een snoer van kralen dat je rijgt je krijgt je snoer maar kiest je kralen zelf en dat is de helft als je dat begrijpt en je hart weer open gaat kom dans maar in die maat en het is nog niet te laat als je nu beginnen gaat nee het is nog niet zo kwaad dus luister naar mijn raad en kies voor het leven je hebt nog zo veel te geven maar ik kijk met angst en beven want we zijn zo sterk verweven en ik voel jou pijn het gaat door mijn hart en ik voel me zo verward als ik naar je kijk ik wil je nog niet kwijt dus voer die strijd en vergeet die haat en nijd die je voelt voor je eigen je moet je kralen nu gaan rijgen en kies je kleur de kleur van het leven kom dans en wees gedreven ga het leven maar beleven ik tel van één tot zeven en doe je ogen je open kom de wereld binnen lopen het is mooier dan je denkt en al wordt je hart gekrenkt je weet dat je hebt geleefd en het leven hebt geproefd kom wees niet meer bedroefd want het hoeft niet meer en ik zeg het keer op keer en ik zeg het nu alweer het is de moeite waard en wordt geen kluizenaar zo een met een lange baard die naar zijn navel staart en kies nu zelf je vaart het is waar en ik meen het als ik het zeg dat ik om je geef en graag wil dat je weer leeft.
|
