Terug uit de hel, gedicht
 

Doe mij nog een nacht
Doe me nog een fles
Laat mij niet sterven in gedachten
Geef mij nog een liter of zes

De schaduwen dansen
De stemmen schreeuwen
Ik ben mezelf kwijt
Ik zit hier al jaren
Geen toekomst voor ogen
Genaaid en voorgelogen

Ik ben van de realiteit afgesneden
Tast in het duister
Alcohol was een oplossing
Alsjeblieft, kom en luister
Een nieuwe ochtend
Een nieuwe kater
Sloop mezelf elke nacht
Denk niet aan later

Littekens uit het verleden
Zovaak ruzie met mezelf gehad
Van de keren dat ik me had gesneden
Maar de zon gaat weer schijnen
Ooit komt het goed
Zal de pijn verdwijnen

Uit de duisternis
Ben ik omhoog gekropen
Met opstaan en vallen
Ben ik blijven hopen
Op een mooie toekomst

Ik kom morgen terug met een gedicht, die van jou is mooi gozer

Het begin van je gedicht vind ik heel sterk! De laatste twee verzen spreken me minder aan, die omslag in toon komt voor mij een beetje uit de lucht vallen... De laatste zin voelt als een cliché.

Help, help saten hellemeester
Ik wil genoeg wandelende kadavers voor mijn eigen rebbelen leger. Ik wil iedereen dood maken, de dood in zijn oog staren een 9 millimeter door mijn hoofd jagen. Ik wil niet horen, praten ik wil iedereen dood zien gaan met een zelf genaakte gordel bom om me romp de hoop op te blazen.

Voor het hele nummer: steen & Spinal - meer