Jaloezie
 

Ik heb het er vandaag met een vriendin erg lang over gehad; jaloezie.

We zijn jaloers,
we willen dat de jongen met wie we omgaan jaloers is,
jaloezie is kut.

Jaloezie is kut, raar, verpest alles.

Als er iemand jaloers is, ben IK het wel.
Ik en die vriendin lijken op elkaar. Soms hebben we van die buien dat we op de jongen die we heel leuk vinden INEENS pissig zijn. Omdat hij bijv. net iets te lang met een meisje stond te praten, of haar net iets te vaak aanraakte. We zijn jaloers op exvriendinnetjes, op beste vriendinnen en soms zelfs op achternichtjes. Gaat nergens over (N)

+ we lokken het uit.
"Hee, dat is een mooi meisje he?"
In de gaten houden, overal iets achter zoeken: Achterdochtig.
Met een hoofdletter.



Ik word er gek van, het is irritant, het verpest mijn voorkomen. Ik ben dan ineens kortaf en pissig voor een kwartier lang en dan besef ik dat ik me aanstel.

Hoe zit dat bij jullie?
Zijn jullie jaloers aangelegd, zijn jullie partners dat, hoe gaan jullie daar mee om, hoe verklaar je het? En... wat kan ik er aan doen om het te beperken? Als er iets een kut gevoel is..

Het zal vast puur en alleen door onzekerheid te verklaren zijn, hm.

Ik ben een mens, dus ja, ik ben weleens jaloers.

Het is een keuze om jaloezie om te zetten in een gevoel wat je opvreet. Je kunt het ook channelen naar een positief gevoel.

Als je die leuke jongen/vriend naar een ander meisje ziet kijken, kun je denken "laat ik even mn best doen dat hij dat meisje helemaal vergeet"in plaats van te denken "vuile hoer, rot op, vuile klootzak, hoe durf je".

Idem met vriendinnen: probeer te denken "oke zij heeft iets wat ik niet heb, maar ik heb iets wat zij niet heeft, en daar ben ik heel blij mee." het is dan niet de bedoeling dat je dat aan haar duidelijk gaat maken, maar gewoon om alles ff voor jezelf op een rijtje te zetten.

Ja dat is inderdaad.
Als ik hem met een meisje heel de avond heb zien kletsen bijv, dan zeg ik daarna iets van, moet je niet naar ....? was toch zo gezellig?
(omg ik schaam me echt dat ik dit typ, haha)

maargoed, het gekke is.
alleen op dat gebied ben ik jaloers.
ik ben nog nooit jaloers gweest op iemand die beter tennist, beter kan leren, knapper is (tenzij ze dan mijn vriendje versiert:P) en die bijv. meer geld heeft of zo.

Ik ben niet jaloers, mijn vriendin ook niet.

En je kan het misschien leren om er goed mee om te leren gaan. In plaats van een kutopermking te maken richting hem, kan je dat ook laten of jouw onzekerheid bespreekbaar maken, zodat de ander er rekening mee kan houden.

Ik ben een apathische rationalist

O ik ben ook zo jaloers. Misschien nog wel erger:o.
Maar bij mij komt het door onzekerheid die ik niet goed begrijp want ik wéét dat hij alleen mij wil en mij de mooiste vindt en weet ik veel wat nog meer. Maar telkens denk ik toch:'het zou kunnen dat hij iemand anders ook leuk vindt'.

En ik stel ook gewoon precies dezelfde vragen als jij:|, gewoon met de hoop om dan te horen dat hij zegt dat iedereen lelijk is behalve ik maar de momenten dat hij dat niet zegt denk ik meteen dat hij me niet meer wil.

Ik heb dit ook heel erg gehad (en ik zeg gehad, maar dat is omdat ik hiervoor in therapie ben geweest en ik er nu beter mee om weet te gaan, maar het zal altijd op de achtergrond blijven, ben ik bang).

Wat voor mij heel erg heeft geholpen is hem met rust laten. Juist niét vragen gaan stellen, want ook al geeft hij er een 'goed' antwoord op, ik weet altijd weer wat nieuws te verzinnen.
"wat niet weet, dat niet deert" heb ik mezelf op een gegeven moment voorgehouden. Als ik niks vraag kan ik mezelf alles wijsmaken of me er in elk geval niet druk over maken.

En dat heeft echt wel geholpen, niet altijd, maar voor onze relatie zeker wel!

ik ken dit echt heel goed haha.

jaloezie is een raar ding.. en het kan inderdaad je hele relatie verpesten. Ik heb het ook best wel redelijk gauw dat ik jaloers ben, maar je moet jezelf er toch echt overheen zetten. Want k vind mijn relatie zoveel waard dat ik die niet wil verpesten omdat ik te jaloers ben.
Mijn vriend is ook super jaloers, en dus weten we het allebei van elkaar.
Ik vraag me ook constant af van: goh als hij vanavond gaat zwemmen zou hij dan een ander leuker, mooier, liever, spontaner meisje tegenkomen waar het goed mee klikt? zouden ze nummers uitwisselen? misschien eens wat afspreken?

Kortom: Het is gewoon ziekelijk... ik heb er geen andere woorden voor.

ik ga er sinds kort zelf veel beter mee om gelukkig en mijn vriend ook en dus is onze relaie ook stukken beter geworden en hechter! geen ruzie meer om andere meiden.. of jongens. Tuurlijk als k het gevoel heb dat hij te lang naar een ander meisje kijkt zeg k er gewoon wat van maar op een normale manier. zo van: Ken je haar ergens van ofzo? "heel subtiel" ;) haha.

woah, dankjewel allen :)

ik had al voornamelijk reacties van meisjes verwacht, jongens zijn het niet zo vaak, of uiten het niet zo expliciet, over het algemeen dan denk ik.

en inderdaad, door vragen is gewoon stom. want de ene keer reageert hij met: nee man ze is lelijk, en sowieso jij bent het mooist.
en de andere keer met: ze is best mooi ja.

en dan denk ik.
ehh.
ja.
EN IK DAN
:mad:
nee dat is overdreven.

soms dan doe ik het nog stommer. dan ben ik jaloers en dan ga ik proberen HEM jaloers te maken :confused:. dat is pas kinderachtig (N)

maar het ligt puur aan zelfvertrouwen, that's for sure

Ik probeer mezelf (en anderen eigenlijk ook) wel wijs te maken dat ik niet jaloers ben, of dat het niet gemakkelijk is om me jaloers te krijgen, maar vrij vaak betrap ik er mezelf op dat ik het wel ben. Niet uit angst dat ze ineens een mooier/leuker/spontaner/passender iemand zou vinden, maar jaloers op hem/haar omdat die een leuke avond met haar heeft, terwijl ik me thuis zit te vervelen; of jaloezie omdat ze een geweldig leuk gesprek met iemand heeft, en tegen (bijna) iedereen supergoedgezind loopt te doen, behalve tegen mij. Ik kan wel om 101 redenen jaloers worden.

Ik ben niet echt jaloers...

Maar op de zeldzame momenten dat het steekt dat mn lief naar een ander mooi meisje kijkt, kijk ik ook eens goed... En meestal kom ik dan tot de conclusie dat dat inderdaad iemand is die 't kijken waard is. Hee, ik vind het zelf toch ook leuk om mooie mensen te bekijken :) . Dat heeft dan ook helemaal niks met mij te maken.

Tja, ik heb altijd gedacht dat ik niet jaloers was, maar op zich kan ik er ook wel wat van. Soms. Niet altijd, het hangt er ook echt vanaf wie, wat, hoe, waar. Uiteindelijk probeer ik mezelf eroverheen te zetten (of ik zuip gewoon teveel). Overigens heb ik me voorgenomen me er niets meer van aan te trekken, omdat dat het niet waard is, en tot nu toe gaat dat prima, met wie dan ook. Oké, dat neemt de gevoelens niet weg, maar ik negeer het gewoon.

Jaloezie is hoe dan ook menselijk, lijkt me.

Hey Sanne ;)

Ik ben zelf eigenlijk helemaal niet jaloers, ik vind idd zoals jij al schrijft, dat het veel dingen verpest. Als je iemand helemaal vertrouwt en zeker bent van jezelf, heb je denk ik minder snel dat je jaloers wordt. Wanneer je erg aan jezelf twijfelt, dus wat onzeker bent ben je snel jaloers op anderen. Misschien moet je als je dan een vriendje hebt, hem gewoon vertrouwen en proberen wat zekerder te worden over jezelf. Door bijvoorbeeld dingen te doen, waardoor je echt trots kan zijn op jezelf. Wat dus een ego-boost geeft :)
Verder zou ik het ook niet weten.

Succes ermee (y)

lief van u, dankjewel :)

en ik moet er indd aan gaan werken hmm

ik herken dit allemaal ook echt heel goed. ik ben hier vast het aller snelst jaloers van allemaal :p
wanneer mijn vriend een avond weg is en ik moet werken ofzow word ik altijd jaloers. gewoon omdat ik bang ben dat hij een leuker iemand tegen komt. als we het hier over hebben gaat hij altijd denken dat ik hem niet vertrouwe omdat als er iets moet gebueren dat hij het er dan ook mee eens zou moeten zijn. en dat hij gewoon geen leuker meisje dan mij kan tegenkomen. dit gezeur is eigenlijk al twee jaar zo en k vind t echt baluh dat ik zo jaloers ben. en hoe ik eraan kan werken... dat weet ik eigenlijk niet, meer zelf vertrouwen kweken ofzow :p

Ik ben denk ik een van de weinige vrouwen die niet snel jaloers te krijgen is.. Ik hou er niet van om iemand zijn bezit te zijn, dus doe ik dat andersom ook niet. Ik laat een jongen lekker praten, stoeien met z'n vriendinnen en vrienden en ga er echt niet tussen staan en zeggen dat hij alleen met mij mag praten en stoeien..

Zodra ik een relatie begin, ben ik er ook zeker van dat hij voor mij kiest en het niet in zijn hoofd haalt om vreemd te gaan, dus waarom zal ik jaloers moeten zijn?

Maar pas als een relatie afgelopen is word ik jaloers. Waarom? Omdat ik het gewoon niet leuk vind als een ex een nieuw vriendinnetje krijgt die leuker is als ik :P

Ik ben een beetje vreemd, geloof ik. Ik was nooit jaloers, tot na een jaar ofzo, iets langer, toen kwam het heel plotseling en was het bijna zo erg als jij beschrijft. Zwaar kut, vooral omdat het nooit nodig is geweest - het enige wat eventueel leuker was aan andere meisjes, was het feit dat zij niet jaloers en bezitterig deden.

Nou ja, en toen ging het uit, en toen was ik wel heel, heel erg jaloers op eventuele meisjes met wie hij iets zou doen. Maar tegen de tijd dat hij met iemand anders zoende, vond ik dat eigenlijk niet eens zo heel erg meer, omdat ik me er al zo lang druk om had gemaakt...

En nu is het weer iets, en nu ben ik eigenlijk helemaal niet jaloers meer, en ook niet bezitterig . En dat is zo vreselijk veel fijner, dat ik haast blij ben dat het uit is geweest. Heb op de een of andere manier toch iets los kunnen laten en dat scheelt zóveel...

Ik ben ook wel eens jaloers ten opzichte van mn vriend. In het begin uitte ik dat ook echt, als: ow vind je haar mooier? waarom ga je daar heen, wil je niet liever bij mij zijn? vind je mij wel leuk? enz. Maar na zo'n vraag kwam altijd een niet echt leuk gesprek, waardoor ik me nog rotter voelde, vooral omdat ik die vraag had gesteld. Daar ging ik echt spijt van krijgen: argh waarom stelde ik die vraag nou, sloeg nergens op, hij vindt me waarschijnlijk alleen maar minder leuk erdoor. Nu als ik zo'n vraag 'op voel borrelen' ofzo stel ik hem gewoon niet, (meestal dan iig) omdat ik aan de gevolgen denk, en ik weet dat ik er spijt van ga krijgen en het er alleen maar minder leuk van wordt.
Dus tip: als je jaloers gedrag op voelt komen, aan de gevolgen denken! Bij mij heeft het iig geholpen, succes!!

Omg vergeleken met sommigen :D

Als het zich voordoet ben ik gelukkig in staat om het niet te laten blijken (y)

Ik ben meer jaloers als het net uit is en zie of hoor dat andere jongens aanpappen met een ex dan dat ik in de relatie zelf ben. :o

Mijn vriendin en ik zijn beiden (bovengemiddeld) jaloers en weten dit van elkaar..:) het is eerder lastig voor degene die jaloers is dan iets anders..:o stiekem vinden we het wel fijn van de ander trouwens..(zolang het niet te erg wordt..en dat doet t niet..we zullen nooit de ander iets verbieden/erg claimen). Het is eigenlijk voor het eerst in mijn leven dat ik (door onze openheid hierover en de manier waarop we naar elkaar's jaloersie kijken) vrede heb met mijn jaloersie. Bovendien vertrouw ik haar blindelings. Daar staat het verder los van.

Volgens mij moet je niet alleen vertrouwen in hem hebben, maar ook vertrouwen in jezelf. Gewoon erop vertrouwen dat jijzelf leuk bent en dat hij dat ook vindt.
Als een meisje met mijn vriend flirt, denk ik alleen maar: "ja, leuk is -ie he?":D (maar hij is wel lekker van mij, dus flirt er maar op los ;))

T probleem bij mij, ik ben nooit écht jaloers.
Dat heeft niks te maken met het niet geven om iemand. Mijn eerste langste relatie liep vaak om dat punt helemaal niet. Mijn toen huidige vriendje was verschrikkelijk jaloers, om een voorbeeld te geven: Als ik een gewone vriend een knuffel gaf met uitgaan, liep hij met letterlijk gebalde vuisten achter mij.
Hij dacht dat ik niet om hem gaf omdat het mij gewoon niet uitmaakte wanneer hij heel lang met een ander meisje aan het praten was. Maar ik denk altijd gewoon: Wij zijn samen, als hij haar leuker vindt, dan onderneemt hij wel iets met haar.
Mijn huidige vriendje is een stuk minder jaloers.. Wel iets maar het stoort totaal niet. Hij laat me ook wel gewoon met andere jongens winkelen, hij weet dat er niks achter steekt.
Ik kán wel jaloers worden, maar dan moet er toch echt wel rare dingen gebeuren..Ik ben wel tevreden zo, al zou ik af en toe best ietsjes jaloerser willen zijn..

Ik ben ook erg jaloers en vroeger uitte ik dat regelmatig. Het zat compleet in de weg. Ik kreeg eigenlijk ook gewon een hekel aan mezelf daardoor. Daarom heb ik geleerd mijn mond te houden als me iets dwars zit, wat jaloezie betreft. Ikprent mezelf dan in dat hij toch wel van me houdt. Des te vaker je dat doet, des te vaker het ook de waarheid blijkt te zijn. Hij komt toch wel weer bij mij.

Een vrouw die hem zat te versieren zag mij niet. Eenmaal toen ze besefte dat ik er naast stond zei ze: Ach buiten spelen mag, als ie maar thuis komt eten. Ik moest daar best hard om lachen, besefte dat het wel goed kwam met mijn jaloezie :p

ik denk dat jaloezie heel erg te maken heeft met je zelfvertrouwen enzo. ik was en kan nog steeds heel jaloers zijn maar ik voel me de laatste tijd chill over mezelf en dan denk ik meestal schiijt hij doet het toch met mij want hij vind me lekkah (y)

Hmm, met vriendje nu niet zo'n last van:)

Ik zeg ook regelmatig tegen hem: "wauw mooi meisje"
en het gekke is dat ik dat dan ook wel meen, omdat ze leuke kleren of schoenen of haar heeft:) Soms is hij het helemaal met me eens, soms snapt hij er niets van. Zo zeg ik ook wel eens dat ik een jongen ontzettend lekker vind of ontzettend lief. Aan de andere kant zeg ik het ook soms als ik een ontzettende sukkel zie lopen, we zijn daar open over:)

We zijn niet extreem jaloers op elkaar, vertrouwen elkaar wel helemaal eigenlijk:)

Soms zijn we wel jaloers op mensen in omgeving van elkaar, omdat je dan denkt van "zo kan ik nooit zijn". Maar van elkaar vinden we dat meestal wel heel erg lief:)

Ik weet niet of ik nou afgunstig ben of jaloers... ik heb er in de liefde niet zo'n last meer van, maar wel met werk- en schoolgerelateerde dingen. Heel vervelend. Ik gun niemand eigenlijk iets :o

Ik heb best veel zelfvertrouwen voor mn gevoel, maar jaloers. Ik ben ontzettend jaloers. Gewoon een enorm jaloers kreng. Niet alleen op een vriendje dat teveel naar andere meisjes kijkto f net iets te lang met een gewone vriendin praat, maar soms ook op vriendinnen die leuke dingen doen en ik niet meekan of meegevraagd wordt voor een keertje. oid.
En vaak voel ik me dan een kwartietje kut, zoals de ts. En dan is het weer over als ik het relativeer. Het is 'maar' een vriendin of er was gewoon geen ruimte voor mij meer om mee te gaan.
Ach ik kan er mee leven en het gaat steeds beter. Komt wel goed:).

yeah.
combinatie van vertrouwen in hem en in jezelf hebben inderdaad.


.


maar
als ik een exvriendje met een ander meisje zie zoenen
dan word ik ook PISSIG en dan voel ik me kut bladiebla
ookal is het al 2 jaar uit :confused:
en dat heeft niets met onzekerheid te maken maar gewoon met ONUITSTAANBAARHEID :mad:
haha.

:(

dan moet je vriendjes nemen uit andere steden mocht het uitgaan dan hoef je dat niet aan te zien (y)

:)
dat is indd een optie

Ja, maar tijdens de relatie ben je dan jaloers op de mensen die wel in zijn buurt zijn/wonen. Zij kunnen namelijk wel bij hem zijn en jij niet :s

dan kun je net zo goed jezelf van kant maken als je zo gaat denken zzz

Zo ver gaat het inderdaad niet :eek:
dan kan ik ok jaloers op zijn buurvrouw, zijn moeder en zijn tante zijn :confused:

neh.
ik wil het gewoon niet zien/meemaken als hij een ander meisje zoent :)

waarom zou hij dat doen... hij heeft jou toch!

eh ja ik heb het ook over exvriendjes want ik heb nu geen vriendje.

maar het is slechts een voorbeeld. :)

Ik ben wel eens jaloers, omdat m'n vriendje veel aandacht krijgt van meisjes. Meestal zeg ik wel dat ik jaloers ben, waardoor er geen opgekropte gevoelens naar elkaar toe ontstaan. Meestal vindt hij het wel schattig :o, maar in sommige gevallen laat ik het niet blijken dat het me iets doet.
Het belangrijkste is dat je van jezelf weet dat jij het leukste meisje bent, zelfverzekerd bent en vertrouwen hebt in je vriend.
En een beetje jaloezie is natuurlijk prima, dat geeft aan dat je gek bent op je vriend lijkt me:)

haha! ik ben echt een extreem jaloerse trut!
ik ben jaloers op alles wat vrouwelijk is en in de buurt komt van hem.
En blijkbaar heeft mijn vriendje plotseling een rijtje aanbidsters die van zich laten horen nu ze weten dat ie mij heeft, en hij vertelt me dat niet!
hij vertelt alleen van meisjes online die hem half stalken, die hij niet in het echt kent,..maar tegen een vriend van me vertelde hij van mooie en fijne meisjes die hun gevoelens onlangs hebben geuit

misschien vertelt hij het niet omdat hij weet hoe graag ik zo'n, en zoveel meisjes de ogen zou willen uitkrabben.

Ding is simpelweg dat het me gewoon geen ene ruk interessert wie wat of hoe ze neukt, zolang ze maar geen SOA's oploopt. Maar dat ligt ook deels aan het feit dat de relaties die ik heb gehad vanuit mijn kant niks voorstelden; geen spatje gevoel of whatever.

Het is zo heerlijk gemakkelijk.

Wil je nu een ballon?

Ja, en een lollie.

Ik herken dit maar al te goed van mezelf, maar ik ben d'r overheen gegroeid in het afgelopen half jaar?