oor
 

druiloor
pruilende lippen doen niets meer
dan...
het esthetische laten ontspringen
in een poel van zelfmeelij

domoor
het kakafone realisme doet niets meer
dan...
de eensgezindheid laten ontaarden
in een waarachtig plastieke dimensie

slaapkop
de wekker doet niets meer
dan...
de aardsluie dondersteen laten ontwaken
in een wereld vol tegenstrijdigheden

en sociale verplichtingen

Leuk gedaan, deze spreekt me iets meer aan dan de vorige die ik van je las. Originele vorm ook.

Knap geschreven (y)! Ik vind je gedicht heel goed in elkaar zitten, het is interessant om te lezen ook. Een hele aparte, sterke woordkeus, en een goed metrum. Ik moest er wel even bij nadenken om alles te begrijpen, vind dit echt een filosofisch gedicht (op de positieve manier)!