Het-grote-lucht-je-hart-topic # 155
 

Heb ik hem geopend:eek:





liefs

@ Nijn*, Heal Over, Redhair & Darkfairy: Big Hug!

Darkfairy, ik weet dat het moeilijk is, maar probeer niet te luisteren naar wat je ouders zeggen. Of te denken: ze begrijpen het niet, anders zouden ze niet zulke dingen zeggen. Heb je al eens goed met iemand besproken dat je ouders dit soort opmerkingen maken, en hoe erg dat je raakt?

Werken vandaag de hele dag. Verder gaat het

Auw, mijn hoofd barst uit elkaar. Gister naar de huisarts geweest, heb flinke hersenschudding opgelopen, zie er ook niet uit, enorme bult op mijn voorhoofd, m'n hoofd doet op allemaal verschillende plekken vreselijke pijn. Omdat de pijn uitstraalde naar mijn nek ook nog in het ziekenhuis geweest voor rontgenfoto's, dat leek op het eerste gezicht goed (dwz geen wervels verschoven oid) maar waarsch hebben mijn spieren een flinke oplawaai gehad. Voel me in ieder geval zwaar beroerd, ga vandaag maar paar uurtjes werken, denk van 12 tot 16 uur ofzo. Kon het gisteravond die drie uur al bijna niet volhouden. En komende week tentamens, lekkere timing weer.
Het engste is dat ik dit mezelf heb aangedaan, volledig buiten mezelf dat wel, maar toch het is mijn eigen destructiviteit. Die dissociaties maken me ontzettend bang, ben de controle dan volledig kwijt en raak kwijt wie ik ben, waar ik ben enz, en die kutpillen helpen dus ook niet echt. Snel bij die computer vandaan, werkt niet echt goed voor mijn kop dit.

@nijn klinkt raar misschien maar kan niet iemand een beetje in je buurt blijven zodat diegene kan zien als het mis gaat bij jou?

ot : voel me klote en haat mezelf. Vanavond naar fc twente. Dag 3 dat ik met medicijnen ben gestopt. Wat nog steeds niemand weet, en wat ook maar beter is.

Sodeju zeg, ons andere teefje krijgt 8 pups, en het is maar een jack russel :eek:.. Verder gaat het met mijn schoonvader helemaal niet zo goed als iedereen eerst dacht. Lichamelijk wel, maar op het neurologisch vlak is er toch meer beschadigd. We hebben hem nog niet na woensdag weer gezien, dus dan komt het nog niet helemaal goed binnen. Maar ik merk de impact bij m'n man wel al een beetje. Je hebt gewoon ineens een andere vader. Hopelijk kunnen we snel weer naar hem toe. Hij mag zeerwaarschijnlijk wel maandag naar huis. Als de begeleiding etc dan geregeld is. Want ze kunnen mijn schoonmoeder zo niet met hem alleen laten.

@iced earth dankje.
@blurred ja ik weet dat ik het me niet aan moet trekken.
maarja dat gaat toch wat lastig en jij ook bedankt.

ot.
vanmiddag even naar het dorp geweest.
daar even bij me zusje en een vriendin van haar gezeten op het terras.
wat me toch wel een goed gevoel gaf.
en verder baal ik van die klote angsten en me gedachtes.
thuis kreeg ik ook weer commentaar van me moeder.
en me hoofd zit veel te vol.

ik wil die opmerkingen niet meer van me moeder.
en ik wil haar vanaf morgen ook niet meer teleurstellen.
okal zal het nou lastig worden omdat ik niet lekker in me vel zit.
ik ben dit gewoon helemaal zat.

Ik wil dat het een jaar later is.....

waarom?

OT:
Zometeen even naar een of andere monsterverkoop.
Kijken voor kleding. Vanmiddag dan toch écht leren.
Het moet het moet, ik moet mezelf er nog van overtuigen dat het goed is voor mij :O
Voetbalwedstrijd was héél gaaf, maar top voel ik me niet..

Nou, het weekend zit er weer bijna op. Morgenvroeg terug naar het gesticht. Ben zeer benieuwd naar mijn gewicht. Heb me totaal niet aan mijn eetstructuur gehouden. Nauwelijks gegeten, zeer veel gezopen. Volgend weekend moet dat wel anders, het kan niet elk weekend zo'n zuipfestijn zijn. Ga vandaag niet drinken, misschien alleen een slaapmutsje, en wel iets eten, anders wordt het eten morgen en de rest van de week alleen maar moeilijker. Niet handig, want ik moet mijn structuur deze week uitbreiden. Eet nog niet de minimale structuur die zij aanbieden en moet daar niet te lang mee wachten zeiden mijn groepsgenootjes, anders wordt het alleen maar moeilijker.

Omdat dan mijn boosheid over het bedrog van mijn ex over is,
omdat ik dan hopelijk een nieuwe huisje heb,
omdat ik dan een kat heb die ik kan vertroetelen,
omdat ik dan misschien een nieuwe liefde heb die wel echt van me houdt,
omdat ik dan eindelijk weer het lichaam heb dat ik had toen ik 20 was.

oke, maar misschien is dat wel eerder dan een jaar :)

grrr weer tot 16.00 in mijn bed gelegen. En ik moet zoveel doen voor school.
Heb al wel net gestofzuigd en mijn les partituurspel voorbereid, maar oh er moet nog zoveel. En ik heb vet hard mijn therapeut nodig en hij is ziek en ik zie hem dus pas over 1.5 week!

ik ben onrustig.
en zenuwachtig voor het familie gesprek van morgen.
het is nou zeker dat me vader morgen niet mee gaat.
maarja we zien wel hoe het morgen gaat.
en ik loop me weer te irriteren nou.
zometeen mischien maar even naar de verpleging bellen.

he waarom gaat je vader niet mee?
Kan hij niet, want het lijkt me wel heel belangrijk ook voor jou enzo:)
Wat vind jij ervan dat hij niet mee gaat?

OT:

Ik heb hier zo'n hekel aan. Mijn vriend heeft soms echt nul komma nul belangstelling.
Niet even vragen wat ik gekocht heb vanmiddag, ik zeg hem al een tijdje dat als hij weg gaat 's Avonds hij even moet smsen als hij in bed ligt. Dat vind ik gewoon fijn:) Vergeet hij dat telkens. Ja hallo?! Nu komt hij er vanavond mee aanzetten of ik weg wil. Hij kan dat nooit eerder zeggen want zijn kameraden belissen dat pas op het laatste moment:mad:

zucht. :O

Verder met hem over gehad of hij bij mij zou blijven als ik weer depressief zou raken.
Hij vond dit een rare vraag, en ik dacht pessimistisch. Ik achtte de kans gewoon reeël.
Hij kon dit nu nog niet zeggen of hij dan bij me bleef. Ik wou gewoon horen zoiets van:
ja schat tuurlijk, of ik doe mijn uiterste best. Later zei hij dat hij dan zijn best deed, maar er zelf niet aan onder door wou gaan.

En nu ben ik gewoon fucked up.


sorry voor de eventuele spelfouten en het gevloek.:facepalm:

@queasy ik pm je wel even.

ot.
het hele weekend met een ontsteking lopen begin in toch wel te voelen.
net toch nog maar een keer aan me moeder laten zien.
ze vroeg wanneer ik weer naar de huisarts moest.
en dat is pas woensdag,
maar ik mag van me moeder niet bellen om eerder te komen.
en ik voel me weer met de minuut angstiger worden.

ik kan me hier zo aan irriteren.
en het doet zo'n pijn.
maar het maakt me vooral kwaad om hem zo te zien.
ik zou het liefst verschrikkelijk uitvallen tegen hem.
maar ik weet dat het toch niet zal helpen.
en me gedachtes helpen ook niet mee.

'hallo doe je kop is open'.
hij snapt gewoon niet waarom ik zo weinig mogelijk tegen hem praat.
grrr ik word er echt niet goed van.

Shit moest mijn medicatie wel innemen vanavond..

@ Darkfairy: lijkt me echt een vervelende situatie, zo met je ouders. Je was toch ook bezig met inschrijven voor begeleid wonen, hoe is het daarmee??

Net met vriendinnetje gegeten. Ze vond dat ik te weinig opschepte, wtf.
Nu nog even studeren en mijn bed opmaken!

Ik heb weer maagpijn.

Dodelijke steekpartij, tja het zal ook wel eens niet.
Voor zo'n klein stadje woont hier echt veel tuig:O

ja daar zijn we mee bezig met begeleid wonen.
maar ik heb er verder nog niks nieuws van gehoord.
en het is inderdaad vervelend ja.

ot.
zometeen familie gesprek met me moeder de psychiater en me 1ste coordinator.
ik ben benieuwd hoe het vandaag loopt.

Heb ook geen zin om me ad meer te slikken. Laat me me maar mooi rot voelen.

wat is er? *dikke knuffel*.

ot.
gesprek weer gehad vandaag.
het was ook gelijk het laatste gesprek.
zei de psychiater.
we wachten af wat het verslag is van EMDR.
wat de psycho therapeut voordat ze weggaat schrijft voor de psychiater.
me 1ste coordinator en de psychiater gaan ook een keer naar MEE bellen.
en 1 extra dag erbij werken gaat nog niet lukken.
over een paar maanden ga ik in de dagbesteding.
over me angsten zei ze.
dat ze toch niet weggaan alleen mischien ooit minder worden.
dat ik aan de spanning zou moeten wennen.
en dat de am en het krabben ooit wel minder zou worden.
en nou voel ik me gebroken en moe.
dat zal morgen nog wel erger zijn na EMDR.
straks maar op tijd in bed tv kijken.

ben zo moe en futloos. Zit er door heen en maakt me allemaal weinig meer uit..

wat vond je moeder van het gesprek?

heb je niemand om mee te praten?.
ze zei dat we toch niks nieuws te vertellen hadden.

ot.
hmm mischien zometeen toch maar een keer een oxazepam pakken.
want ik wil met rust in me hoofd en me lijf.
in bed tv willen kunnen kijken en in slaap vallen.
want ik loop me hier weer rot te irriteren.

nope heb ik niet..
morgen naar de Fysio en ik weet zeker dat ik commentaar ga krijgen op de eventuele zichtbare littekens. Ik ga er mooi niet op reageren

Ik zit niet goed en lekker in mijn vel :(.
Vandaag de hele dag in bed gelegen met hevige migraine aanvallen.
Verder heb ik veel last van rottige en vervelende gedachte`s.
Ik heb een druk en leuk weekend gehad en heb veel dingen gedaan.
Zo heb ik met mijn moeder op zitten te passen op mijn nichtje en mijn 2 neefjes.
Dat was erg leuk en ook super gezellig :).
Zaterdag avond toen ik alleen met mijn moeder beneden zat, vertelde ik aan mijn moeder hoe het gesprek met de psycholoog is verlopen en wat we zoal besproken hebben.
Mijn moeder heeft er duidelijk veel moeite mee dat ik moet gaan verhuizen naar een andere woonvorm waar ze mij beter kunnen begeleiden en helpen.
Zo zecht ze ook steeds maar, " ja, ik moet het allemaal nog zien en ik laat het allemaal wel op me afkomen ''.
Ook zecht ze dat ik er goed woon en misschien kan ik er wel gewoon blijven wonen.
Nou, dat zie ik op dit moment dus echt niet zitten om hier te blijven wonen.
Ik heb heel weinig vertrouwen in de begeleiding hier en ik voel me hier niet thuis en op mijn gemak :'(.
De psychiater bij het GGZ heeft gezegt dat ze beter kunnen zoeken naar een geschikte en betere woonvorm voor mij waar wel voldoende begeleiding voor mij aanwezig is en waar ze mij wel goed en beter kunnen begeleiden.
De psycholoog van de Severinus stichting waar ik bij woon is al druk voor mij aan het zoeken en rond kijken voor een goede, geschikte woonvorm.

Verder vroeg mijn moeder ook hoe het met het opletten/lijnen gaat.
Ik zie dat ik bezig ben met een eetdagboek en dat ik mijn best doe en probeer om op te letten met wat ik eet.
Mijn moeder is erg bang dat ik op den duur ziek wordt en suiker ziekte zal krijgen als ik niet doe afvallen.
Ik doe echt waar goed mijn best, maar het valt niet mee.
Zo ben ik een binnenvetter en een emotie eter, dus bij de minste of geringste spanningen ben ik al geneigd te gaan snoepen om die spanningen weg te eten :o.
Ik vind het allemaal zo moeilijk.
En ik moet psychisch zorgen dat het goed met mij blijft gaan en dat ik lekker en goed in mijn vel zit en ik moet lichamelijk zorgen dat het goed blijft gaan met mij.
Aan beide dingen tegelijk werken lukt mij niet en vind ik ook erg moeilijk.
Er wordt dan te veel van mij gevraagt en dan staat er te veel druk op mij.
Op dit moment weet ik het ook allemaal niet meer en heb ik weer heel erg last van de gedachte liever dood te willen zijn dfan nog te willen blijven leven :'(.
Het leven is klote, moeilijk en het valt allemaal niet mee.
Ik wil het allemaal niet meer en denk op dit moment '' was ik maar nooit geboren, dan hoefde ik dit alles ook niet mee te maken.

ik voel me echt al een paar jaar zwaar klote. ik heb vroeger veel meegemaakt. sinds mijn ouders zijn gescheiden heb ik ook geen contact meer met mijn familie. Ik heb nu weer contact met mijn vader en dat gaat redelijk. Ik woon met mijn broer(wij zijn 2handen op 1 buik) bij mijn moeder. Dat gaat goed. Alleen heb ik de laatste tijd veel nachtmerrie's over het verleden. Zoals die keer dat mijn moeder zichzelf wilde doodrijden met mij en mn broer erin.. ik weet niet zo goed hoe ik hier vanaf moet komen. & als ik dingen verteld aan mensen over wat ik heb meegemaakt dan kijken ze me vreemd aan en vinden ze me zielig. Ik klan er met mijn broer ook niet over praten, omdat hij altijd doet alsof het hem niks boeid. Hij verdringt alles. Ik heb ooit wel bij een maatschappelijk werker gelopen. die vertelde mij dat ik verlatingsangst heb, nu zie ik wel in wat zij bedoeld. mijn broer is net terug uit afganistan en ik heb mij elke dag 5maanden lang zorgen gemaakt.. weet iemand misshcien hoe ik een beetje van die verlatingsangst af kan komen? en heeft iemand misschien tips waardoor ik geen nachtmerries meer heb, en me er een beetje overheen kan zetten ? mijn lerares heeft een psycholoog voorgesteld. maar dat durf ik neit en krijg ik een beangstigend gevoel.

@loudy
toch naar een psycholoog gaan denk ik. Zij weten hier het beste raad mee en kijken je niet vreemd aan. Misschien kan je beste vriend of vriendin mee gaan de 1e keer of helpen een afspraak te maken. De 1e keer is eng maar als je die angst overwint kun je daar later zo veel voordeel uit halen! succes.

Oh oh oh, er staat zoveel op het punt te veranderen... Ik vind het doodeng, maar heb ergens ook zoveel zin erin.

Een jaar om te werken, sporten en om discipline te leren.

Maar toch ben ik bang dat ik faal.

Knuffel voor Diddlina!

OT: Doodmoe. Zometeen tentamen, heb dit weekend veel geleerd maar het ging allemaal zo langzaam door die kut hersenschudding. Ik kan niet lang achter een computerscherm zitten (dus hoe moet dat straks met die paper?), lezen gaat heel langzaam en ik verrek de hele dag door van de hoofdpijn. Heb wel echt alles gelezen (op een stukje van een artikel na), alle colleges nagelopen, ik hoop dat dat genoeg is. Opzich heb ik het idee dat het er wel goed in zit maar ik ben zo bang om te falen, om te moeten herkansen. Ik wil het komende blok ook per se die twee vakken doen, ipv eentje. Maar dan moet het wel echt beter gaan met me vanaf nu. En ondertussen, aankomen, afvallen, aankomen, afvallen. Blabla, ik word er zo moe van.

Klote nachtmerries en flashbacks. Waar is dit nou weer goed voor. Ga weg weg weg weg weg uit mijn hoofd!

Knuffel* kun je er met iemand over hebben, of afleiding oid zoeken?
Ironische ondertitel heb je trouwens :p maar ik vind hem eigenlijk wel grappig :O

OT:
Ik voel me niet lekker bij de fysio. Ik weet niet waarom. Heeft ze het gezien? ja denk het wel, maar ze heeft er niks over gezegd. Normaal loopt ze meteen na mij ook haar kamer uit, dat deed ze vandaag niet. Zou ze het opschrijven?

Ik ga me inschrijven voor een master :eek: Hoop dat ik word aangenomen en dat het me lukt om me in te schrijven, want bureaucratie en ik, dat gaat niet zo goed samen. Spannend :)

ik ben minder gaan blowen en meer gaan werken. ik voel me goed, zet dingen op een rij, gaat niet vlekkeloos en ben af en toe een pain in the ass voor m'n vriend, maar over het algemeen kan ik trots zijn op mezelf. ik probeer mezelf een soort van therapie te geven en regels te maken, met 0,0 zelfdiscipline is dat een hele klus. :D kleine stapjes, elke dag. (y) en die zon he, wat doet dat met je (y).!

Dat is zo moeilijk zonder zelfdiscipline.

Knuffel voor Diddlina!

ot.
het was vandaag geestelijk weer een zware dag.
door me oxazepam had ik afgelopen nacht weinig gedachtes.
en het werkte vanochtend nog even door.
na een maand heb ik met me been weer mee gedaan aan gym.
ik zakte wel gelijk door de spieren van me enkel heen toen we moesten huppelen.
maarja toen ben ik maar even gestopt.
en daarna heb ik weer mee gedaan.
daarna EMDR gehad en dat ging beter dan de vorige keer.
dat vond de psycho therapeute zelf ook.
volgende week nog een keer en dan is ze weg.
en smiddags na de pauze had ik bezigheids therapie.
daar had ik me angsten aangegeven en ze begrepen gelukkig.
en ze hielden me wat mee in de gaten.
verder had ik daar goede afleiding.
en de angst zit er nou nog.
gelukkig kan ik morgen weer met me 1ste coordinator praten.
en vanavond probeer ik het rustig te houden.
want ik voel me gewoon weer gebroken door me gedachtes en me lijf.
en ik wou dat ik dat krabben kon laten.
wat helaas niet lukt.

heb echt keikoppijn en moet juist vanavond veel studeren. Vandaag eerste les partituurspel gehad van nieuwe docent: fijn, ik vind hem fijner dan de vorige! En vandaag bij solfege zong ik het gewoon precies goed in 1 x en vet snel!! Ik leer het nog wel!
En mijn partituurspeldocent vond dat ik minder streng voor mezelf moest zijn.....tsja
En misschien toch maar even therapeut mailen, van het weekend ging het zooooo slecht. Had ik eindelijk moed verzameld om de crisisdienst te bellen, kon ik het nummer niet vinden dat mijn psychiater me ooit gegeven had... dus niemand kunnen bellen, en het was eng.

ik ga me series in bed kijken.

nou ik heb net zwaaien geoefend, mailtjes naar medestudenten gestuurd, en nu nog een programma in elkaar zetten en mijn was opvouwen zou ook leuk zijn. En ik moet eigenlijk slagwerk oefenen en dan specifiek snaredrum, maar dat kan ik mijn buren helaas niet meer aandoen.

wow. Ik heb even een egoboost gekregen. Ik ging vanavond hospiteren voor het eerst in 2 jaar. Ik was wat zenuwachtig enzo maar het leek me een leuk huis. Ik ben het potverdorie ook nog gewoon geworden! vet relaxt! Weg uit dat saaie huis waar ik nu zit. De gezelligheid tegemoet!

Another fine day at the office....
September duur nog zo lang.
Voordat je het weet is het weer september.

Jeetje, wat is het toch allemaal ingewikkeld met dat inschrijven en zo, maar ik heb in elk geval iets naar Studielink opgestuurd. Vraag me af of ik nu ook nog iets naar de universiteit moet opsturen, of dat ze die gegevens van je hebben bewaard. Pff, hoop dat het allemaal goedkomt:o

dat is toch een nummer van greenday?

ot: gaat eigenlijk wel oké. Hopelijk ben ik vanmiddag wat fitter en kan ik aan de studie

Omg wat is dit fucking saai. Ik wil naar huis!

Het is niet gezond volgens mij dat als je stopt met het slikken van je medicatie. een lage dosering en je mag daar mee stoppen. Dat je wakker ligt de hele dag, overdag in slaap valt en barstende hoofdpijn heb. Ik mocht dan eigenlijk nu niet stoppen maar pas over 2 maand. Maar dat maakt niks uit ..

Enn grr ik mail haar om te mailen dat het niet zo lekker gaat. Inmiddels een week geleden. Kan ik er pas over 2 weken terecht, vlak voor mijn vakantie. Dus daar zal wel niks van terecht komen. Lekker is dat :(
Dit voelt eenzaam..

Kun je niet in het vervolg je huisarts bellen in het weekend? Of een dienstvervangende arts als je huisarts er niet is in het weekend. Dat die je door verbind zegmaar?