Sleur maar heel vertrouwd.. verbreken?
 

Ik heb nu een jaar met m'n vriend en ik twijfel wel een beetje of ik er nog wel echt blij mee ben.. ik zal het ff uitleggen.. dit is waarschijnlijk een heel standaard onboeiend probleem, maar ik wil het toch ff kwijt.
We hebben dus een jaar en de spanning + verliefdheid is er eigenlijk wel af. We kennen elkaar nu alleen supergoed! en ik heb het idee dat ik gewoon niet meer zonder hem kan. Hij staat heel erg dicht bij me, kent me door en door etc. Het is gewoon heel erg vertrouwd. We bellen ook elke dag enz. Het is alleen allemaal zoo normaal geworden.. Tis niet dat ik heel gelukkig ofzo met hem ben, het hoort er gewoon bij. .. Hij is nog steeds altijd lief en is er altijd voor me.. gewoon heel makkelijk.
Ik weet ook niet hoe het uit zou kunnen gaan.
Het gaat gewoon al heel lang zoals het nu gaat. We hebben ook nooit ruzie ofzo.

Eigenlijk ben ik hier soms wel wat op uitgekeken.. maar ik heb gewoon echt het idee dat ik bestwel eenzaam word het uitgaat (heel egoïstisch, ik weet het) En dat vind ik dus bestwel erg..
Dat ik bij hem ben omdat ik niet meer zonder hem kan..
Maar hij is de enige die zo dicht bij me staat.. hij weet alles van me. En met de vriendinnen die ik nu heb, heb ik helemaal niet zo'n hechte band.

Als ik me het dan voorstel.. hoe het is zonder hem. Dan denk ik dus dat ik best wel eenzaam word. Ik heb dan wel een aantal vriendinnen, maar geen vriendinnen waar ik zo'n band mee heb.

maar andersom is het ook wel zo. Hij zegt ook dat hij niet meer zonder mij kan en dat ik de enige ben die zo dicht bij um staat.. en hij zegt dat ik het niet uit mag maken enzo (maar das dan niet heeeel serieus) en dat ik komende tijd ook niet meer bij hem weg mag (ook niet heel serieus in de zin van: en anders krijg je een mes op je keel)..

ik twijfel gewoon.. en ik denk dat als ik het niet uitmaak, het nog een jaar ofzo zo doorgaat. En ik begin ook te twijfelen wanneer ik 'flirterig' contakt heb, met een hele leuke (vergeleken met m'n huidige vriend) spannende jongen..

beetje een lang verhaal over iets onboeiends.. sorry

dat het vertrouwend wordt is toch juist goed? :confused:
maar hoe moeilijk het ook is, je moet ook een leven zonder je vriend hebben want mocht het dan uitgaan dan vereenzaam je heel erg zoals je zelf al zegt. heb ik zelf ook gehad en dan komt de klap alleen maar harder aan
ga eens gewoon met een stel meiden uit of naar de film. doe even iets zonder je vriend. probeer een leven 'erbij' op te bouwen zodat je niet helemaal op hem terugvalt
want mocht het dan uitgaan, dan heb je iets waar je je ei kwijt kunt.

Misschien moet je proberen om em een tijdje niet te zien...?

Ik denk dat elke verliefdheid ooit overgaat in niet meer verliefd en spannend zijn. Aan jou de keus of je vindt dat je daar nu al aan toe bent en/of je er überhaupt ooit mee om zal kunnen gaan.

En zorg idd dat je een leven buiten je vriend hebt, ik denk dat de sleur dan ook al minder wordt. Ga wat leuks doen zonder je vriend, maar ook met je vriend.

Dan klopt er toch duidelijk iets niet.

Hoezo 'klopt' er dan iets niet? Het lijkt me in dat geval dat zij nog meer in het stadium zit waarin ze meer op zoek is naar spanning en niet zozeer naar settelen, een vaste relatie, etcetera. Natuurlijk is het leuker om te flirten met iemand waarbij je niet weet hoe het eindigt, het is nieuw en spannend, terwijl als je maar telkens dezelfde ouwe koek blijft eten je vantevoren al weet hoe hij zal smaken. Ik zou daar ook kriebels van krijgen, en niet op een positieve manier.

idd!!!

nou ehmm zuhra als je er zo over denkt
dan moet je het uitmaken

jah.. misschien.. maar ik weet niet hoe ik dat uit zou moeten leggen.. maarjah, dat ligt aan mij

kbedoel ut ook meer van dat ik misschien nog meer op zoek ben naar die spanning.. en dat ik die 'wij zijn nu al 20 jaar bijelkaar'relatie beetje eng vind (of iets wat er op lijkt maar dan met minder jaar;) lees: 1 jaar)

Je kunt drie dingen doen.
Een punt zetten achter je relatie en op zoek gaan naar iemand waar je de kriebels van krijgt .
Aan je relatie werken , het spannender maken , leuke dingen samen doen en mekaar minder zien kan ook helpen.
Gewoon doorgaan met een instelling van * ach het voelt vertrouwd en jah eigenlijk wel oke , want ja alleen eindigen is niks* . De laatste optie is :nono:

tja, dat je meer spanning wilt, enz.

Maar zou je er niet eerst eens met hem over praten? Misschien kunnen jullie in jullie relatie ook wel meer spanning inbouwen?

'k weet niet hoe oud je bent, maar dingen die je je af zou kunenn vragen: Houd je van die jongen? Wil je oud met hem worden? Wil je eventueel kinderen met hem? Wil je de rest van je leven met hem delen, wil je oud met hem worden? Enz.

Precies. :)

Zeg gewoon tegen em hoe je je voelt en dat je hem een tijdje niet wilt zien om alles op een rijtje te zetten., das toch ook de waarheid?

Wil ze hem een tijdje niet zien...? Waar zie je dat staan...? :confused:

jah ik snap je wel een beetje ik heb dat ook maar ik zou echt echt echt niet zonder m kunnen en ook niet zonder zn familie...
maar we hebben laatste tijd wel flinke bonje en irritaties om de stomste dingen echt klote is dat want ik woon wel bij hun en ik ga ook niet speciaal meer mn mond houden als we ruzie hebben ik trek mn muil gewoon open waar iedereen bij is :s best klote mar goed..

wij hebben ook elke week ongeveer de zelfde week.. werken...eten...filmpje kijken..naar vrienden...slapen...werken...stappen(wat niet zo boeiend meer is laatste tijd als we samen gaan) en tjah een keer de bios... tis zo standaard.. en ik begin er ook van te balen, maar hij is toch ook wel weer mn soulmate :s klinkt misschien weer stom maar hij weet me toch vaak wel goed te benaderen als ik stom bezig ben en hij is soms oh zo begripvol hoe dom ik ook ten hem doe en dan hou ik toch zoveel van m... en gister hadden we weer knallende ruzie en dan heb ik vandaag echt zon klote gevoel omdat hij werken is en dan wil ik gwoon bij m op de bank hangen ofzo om te laten zien dak echt wel van m houdt...

maar tis zo moeilijk om de sleur te doorbreken.. ik bedoel wat moet je nog meer gaan doen dan een film huren,bios,naar vrienden... er is zo weinig... (jah stappen maar goed dat kanook nie elke week duur worden)

ow en btw dat verliefdheidgevoel heb ik echt een maand of 8 gehad en ik stond er echt van te kijken want dit is mn 3de langere relatie en bij die ander 2 had ik dat niet zo lang en dat gaat op den duur gewoon minder worden dan word t houden van en jah op bepaalde momenten krijg je heus wel kriebels maar verliefd als in begin hou je toch neit...
en als je daarvoor je relatie gaat verbreken dan blijf je ana de gang dnek ik....
maar ikzelf vind het gewoon af en toe frustrerend dat we zon ruzie maken om onzin maar t gebeurd elke keer weer hoe graag ik ook wil dat t goed gaat (dan heeft hij wel weer iets doms:P )

anyway ik snap je wel en tis kut idd...

Nouja, je moet dat in ieder geval niet meteen wegdrukken omdat het slecht zou zijn of iets dergelijks. Het is natuurlijk wel heel nobel tegenover je vriend om te doen alsof je neus bloedt en te doen alsof je het heerlijk vindt, maar als jij echt merkt dat je fundamenteel op zoek bent naar flirten en spanning dan lijkt het me niet goed om hem aan het lijntje te houden. Dan gaat hij af op gevoelens die er misschien aan jouw kant niet of minder zijn, en jij hebt ook geen leuke tijd omdat je je schuldig voelt en omdat je het gevoel hebt dat je ook nog iets anders wilt.

Ik zou er nog even goed over nadenken, en kijken of die flirtlust aan blijft houden.

als je niks onderneemt gebeurt er ook niets... je kan het toch nieuw leven in proberen te blazen ofzo... of praat met hem hierover en kunnen jullie samen er misschien iets gaan doen... maar ja, als jullie zo een hechte band hebben en jij loopt met dit probleem dan kan of jij dat heel goed verbergen of hij ziet dat (liever) niet hoe nauw jullie band ook is...

je zit hier mee anders zou je het hier denk ik niet neerzetten, ben benieuwd hoe lang je het uithoud en/of je iets onderneemt...

thanks, je hebt idd gelijk. Over het eerste ben ik aan het twijfelen.. over het tweede heb ik het idee van:.. jah, dan maak ik het spannender maar daar verander ik hem niet mee..
en dat derde doe ik nu een beetje en daar wil ik een einde aan maken..

Ik had voorgesteld om hem een tijdje niet te zien...lees maar ff terug, staat nog wel ergens

ik zou idd best met hem kunnen praten, maar ik ben daar totaal niet goed in.. wel in praten gewoon, maar niet als het over onze relatie gaat. maar ik ga het wel proberen.

Ik ben nu 16 en ik hou wel van hem, maar ik wil niet de rest van m'n leven met hem delen.. (maar dat idee denk ik dat ik dat sowieso niet zo snel krijg, aangezien ik nog zo jong ben)

mjah.. ik heb dus wel vaak de neiging om dat soort dingen weg te drukken.. en verder heb je gelijk...

tis idd zo, dat als ik nix doe, dat er ook nix gebeurd. Ik ga er wel met hem over proberen te praten (ondanks dat ik dat heel moeilijk vind:(..)
dat ik of hij het goed kan verbergen/wegdrukken .. tjah.. ik laat het gewoon niet echt merken maar ga ook niet heel overdreven de schijn ophouden.. ik doe gewoon hoe ik me voel, en laat er niet zo veel over los.. en hij wil dan niet meteen het ergste denken en gaat allemaal andere oplossingen daarvoor verzinnen..

en over dat laatste, daar ben ik zelf ook benieuwd naar..

Jeetje zeg, is precies mijn verhaal dit hier eigenlijk.
Mijn vriend en ik zijn nu precies 9 maanden bij elkaar. Hij zegt steeds nog altijd heel verliefd te zijn....maarja hij is dan ook 4 jaar ouder en heeft de fase van flirten al wel een beetje gehad, en ik dus niet! Ik zit ook de latste tijd heel erg te twijfelen of ik nog wel ermee door moet gaan. Maar de reden dat ik het niet doe is omdat ik zo vertrouwd met hem ben, maar ook dat lijkt steeds minder zwaar te wegen, want met een nieuw iemand kan je ook weer heel vertrouwd worden.....en bovendien.....ik moet niet denken aan het idee nooit meer die spanning van een nieuwe "relatie" te kunnen voelen.
Ik zie mijn vriend momenteel als een goede vriend i.p.v. mijn vriendje. Bij mij komen deze gevoelens altijd met vlagen en ik kan ze ook wel weer wegdrukken, en dan komt dat verliefde gevoel wel weer n beetje trug......maar de twijfel fases worden langer en heftiger.........
Ik heb er wel met hem over gepraat en we hebben elkaar toen even niet gezien. Wat even werkte, er was een soort nieuwe start, maar nu al weer vervaagd......Ik zou het liefst een break willen.....gewoon dat het echt ff uit is, zodat we allebei kunnen bedenken of we verder willen.....alleen hij wil dat echt niet.................

Wat ik dus wil zeggen.....deze gevoelens zijn denk ik wel normaal, omdat de meeste mensen niet zo'n serieuze relatie hebben op deze leeftijd. Maar het geeft ook wel aan dat het ijglijk niet echt is wat je wil.
Hoe lang gaan we onszelf nog voor de gek houden?!

volgens mij is nare man geintresseerd :o

Ik denk dat je hem wel heel erg zult gaan missen. Je moet de sleur verbreken door weer dingen te doen die je in het begin van de relatie ook deed :) elkaar minder vaak zien dus en als jullie elkaar zien speciale dingen gaan doen. Wedden dat het dan weer goed voelt? Wij hebben het in onze relatie ook gehad en toen heeft hij het uitgemaakt. Na een maand zijn we weer bij elkaar en het gaat wel goed volgens mij :) het is wel minder dat ik hem alleen in het weekend zie.
Ik zou het niet meteen uitmaken. Dat kan voor veel pijn zorgen en wat als het niet aan de liefde ligt? Ik zou gewoon doen wat hierboven staat. Dan weet je het meteen.

Sterkte :) weet dat het moeilijk is...twijfel...vaak zeggen mensen dan dat het niet goed zit maar ik heb gemerkt dat dat helemaal niet zo hoeft te zijn!

Wat ik ook heel vaak heb is dat ik dan van te voren helemaal bedacht heb wat ik tegen hem ga zeggen. ook van een pauze enzo. en dan praat ik met hem en dan sta ik eigenlijk helemaal niet meer achter m'n eigen standpunten en raak ik heel verward.

nu belde ik weer met hem. en m'n hoofd stond zeg maar naar: "ik wil een pauze".. en toen ik weer met hem praatte dacht ik van.. neee.. doek toch maar nieet..

Hm ja, ik ken dat gevoel. Als je dan bij hem bent is het wel oké enzo. Maar zodra je weer alleen bent ga je twijfelen.....tenminste....das bij mij zo.

't is geen kwestie van goed in zijn. Heb je het er voor over ja of nee? Zo ja, praat dan gewoon. Dan kost het maar moeite, je moet er natuurlijk wel iets voor (willen) doen. Heb je het er niet voor over, wees dan iig eerlijk tegen hem en houd hem niet (zoals nu?) aan een lijntje.

Ik zou proberen je huidige relatie spannender te maken. En wat hiervoor al meerdere malen werd gezegd, een leven krijgen naast je relatie.

Uitmaken kan natuurlijk ook, mits jij zeker weet dat je niet verder met hem wil. Maarja, misschien krijg je een nieuwe relatie die weer een jaar duurt en zit je met precies hetzelfde probleem.

jah, idd! en nu ben ik weer bij um geweest en kijk ik er weer heel anders tegen aan.. van: jah, het was weer gewoon gezellig, dus waarom zou ik het uitmaken.. maar als ik hem dan een poosje niet zie dan ga ik weer twijfelen.. (wat jij dus ook hebt..)

Haha, wat zijn we toch een mutsen he?
Ik heb er nu zolang over nagedacht dat ik nu helemaal geen mening meer heb. Aan de ene kant is hij mn maatje, vertrouwd, we kennen elkaar supergoed en tis zonde om dat te verpesten. Aan de andere kant......als je gewoon vrienden zo blijven, is het nog steeds heel vertrouwd, en bovendien ben je dan weer vrij in alles...........DILEMMA!!! En je zou willen dat iemand anders de oplossing had, net als bij een wiskundige berekening waar je zelf niet uitkomt......maar nee...........

Afnokken. Je bent pas 17, er er duidelijk nog niet aan toe om je leven lang aan de ketting te liggen, anders zou je het niet zo voelen. Vroeger of later gaat het fout, dan kun je er beter nu een punt achter zetten, dat is ook eerlijker tegenover hem..

Ja, je hebt wel gelijk. Maar tis hard om dat onder ogen te moeten zien, vooral voor hem in mijn geval...........

Je moet idd niet blijven hangen en denken ach ik zie het allemaal wel.
Je moet kiezen : vechten voor je relatie , maar ik heb het gevoel dat je daar niet echt open voor staat of het uitmaken . En uitmaken lijkt me het verstandigst.

zo is het inderdaad.. precies hetzelfde!! :(..
maar ik ben dan nog bang dat als we vrienden zijn dat niet echt gaat.. dat het dan zo anders is.. ik dacht er ff over na hoe het zou zijn. en dan die kleine dingetje, van bijvoorbeeld hoe je elkaar begroet. of waar je slaapt en dat je elkaar niet meer zo makkelijk een gewone kus kunt geven.

en idd we zijn aan het mutsen!! en ik heb er ook te lang over nagedacht en heb nu geen mening meer:s

Ja, het is logisch dat als het uit zou gaan je beiden even moet wennen aan het idee gewoon vrienden te zijn voortaan. En je weet maar nooit, of je elkaar op en andere leuke manier gaat leren kenne. Misschien kan het vanuit daar ook wel weer goed komen, als je er zo achterkomt dat je toch voor elkaar gemaakt bent. ;) Ik vraag me wel es af of dat kan; dat je elkaar eigenlijk te vroeg bent tegengekomen. Zo voelt het voor mij weleens. Kep nog veels te weinig meegemaakt...........Ik ben te jong, en hij eigenlijk ook.......

Ik snap je probleem wel.
Ik heb nu ook (iets) meer dan een jaar een vriend, en alles gaat heel erg goed. Toch heb ik ook wel eens van, lekker spannend met iemand flirten, dat zit er niet meer in zonder een schuldgevoel over te houden, dus dat doe ik ook nooit meer, maar soms vind ik dat toch wel iets ''jammers'' hebben.
Toch denk ik altijd van, ik ben gelukkig met mijn vriendje (ookal zij we niet meer zo springerig verliefd als in het begin), we houden van elkaar... nee dan ga ik het toch niet uitmaken?! Zeker niet als ik bedenk dat ik nooit zo'n lief vriendje kan vinden, waarvan ik zoveel kan houden, en vooral een vriendje die de truttige mij Zo lief kan vinden nee die vind ik niet meer.

Dus voor mij geen rede om het uit te maken.
Ik zou er goed over nadenken... misschien elkaar een tijdje helemaal met rust laten, kijken hoe dat voelt. gaat ofzo?!

Geïnteresseerd uit oprechte belangstelling voor andermans problemen ja, ik ben niet zo'n smiecht die meisjes probeert weg te kapen als ze verdriet hebben over hun stoute vriendje. :d

Oké.....bij de weg. Het is sinds gister/vandaag uit met mijn vriend. We zijn nu supergoede vrienden (tenminste, das het plan ;)) en we gaan gewoon lekker ons eigen ding doen en misschien dat we ooit weer bij elkaar komen, maar we zijn nog niet aan echte liefde toe..............:)

Met mijn vriend is het ook een jaar aan. Verliefdheid is er niet meer, wel de spanning als hij bijvoorbeeld weggaat met anderen. En het moment dat ik er naar uitkijk hem terug te zien.

Doet het je iets als hij met anderen weggaat? Als je hem met andere meisjes ziet, ben je dan jaloers?
Of je ziet hem als een gewone vriend of je ziet hem als je vriendje. Er is een immens verschil tussen beide, maak uit voor jezelf hoe diep je liefde gaat voor hem.

En die instelling van 'ik blijf bij hem omdat ik anders eenzaam ben' is HELEMAAL verkeerd. Als je zoiets zegt dan zou ik toch eens diep diep nadenken over je relatie.
Ik bijvoorbeeld zou zoiets niet kùnnen zeggen, als ik hem wil dumpen dan doe ik dat en als ik dan alleen overblijf dan is dat vette pech voor mij.

Ik heb deze thread met veel interesse gelezen. Blijkbaar hebben vooral meisjes dit probleem.

Maar ik zit momenteel met precies hetzelfde, 20 jaar, al ruim anderhalf jaar met één heel lief meisje (de eerste echte relatie). Maar ik ben dus echt niet klaar voor een échte vaste relatie. Hoe kun je nou weten of je de rest van je leven wilt spenderen met het enige meisje dat je ooit zo diepgaand hebt leren kennen?

Net als jullie ben ik ook bang in een diep zwart gat te vallen als het uit is.

Maar ik wil gewoon weer flirten, weer terug kunnen zoenen als een meisje me probeert te zoenen. Weer een tijdje vrijgezel zijn.

JA!!

nee..

nee..

nee..

nee.. ik ben hier gewoon te jong (te onervaren :confused: ) voor denk ik

ik ben bang dat als ik langer wacht het alleen maar moeilijker wordt :(

een pauze lijkt mij persoonlijk geen goed idee, misschien kun je beter afspreken om er echt mee te stoppen en dan als je echt allebei bedenkt dat je toch de ware voor elkaar bent weer opnieuw beginnen.

Je zegt dat je van ze houdt maar je wil geen leven lang met haar spenderen.
Volgens mij is dit een verkeerde gedachte. Je hebt geluk nu een meid gevonden te hebben die je door en door kent en met wie de band waarschijnlijk zeer vertrouwd is. Velen klagen dat ze zo lang vrijgezel zijn en jij zou een meid van wie je houdt, willen dumpen?
Bij mij identiek, ik heb 1 jaar met mijn vriend en voordat ik hem kende, kende ik veel jongens en eens flirten vond ik gewoon te goed. Maar nu heb ik dat andere leren kennen en dat lijkt me een unieke ervaring. Ik wil niet terug naar dat oppervlakkig geflirt terwijl ik nu een diepe band heb met iemand.

Misschien denk jij er niet zo over, als je echt je vrijheid terug wil dan zou ik er zeker niet mee wachten het te vertellen aan je vriendin.
Of zoals je zegt, zet de relatie stop en misschien kom je sowieso weer bij elkaar?...

grmbl.. het is geloof ik onmogelijk om het uit te maken...
ik had het laatst voor mezelf bedacht.. dat ik dus een pauze moest gaan aankondigen en hoe ik dat allemaal ging brengen enzo.. en toen was ik bij um en deed bestwel afstandelikj enzo.. (ging automatisch omdat ik met dat idee rondliep)
En dat ging een poosje zo.. Totdat ik laatst wat deprie was.. en naar een huilbui met hem belde. Hij ging me echt helemaal opvrolijken en had me helemaal uit m'n ongelukkigheid gepraat..
Grmz.. toen kon ik het ookal niet meer over m'n hart verkrijgen om het idee van de pauze te behouden.

Hij zei ook dat hij blij was dat het weer beter ging tussen ons.. dat we laatst wel een beetje een dipje hadden maar dat het nu gelukkig weer beter ging enzo.. En er staan ook allemaal afspraken voor in de toekomst al vast.. (denk aan: uitstapjes etc).

hmm.. moeiilijk..en ik kan het opzich wel weer verder laten gaan.. hm.. tja

Het is altijd zo dat als je een vriendje krijgt, het op het begin allemaal leuk en spannend is enzo..
Maar met de tijd verdwijnt dat gewoon, ik denk dat dat bij iedereen wel zo is.

Je zou het nu natuurlijk uit kunnen maken, en voor een andere (Spannende) jongen kunnen gaa.. Maar dat spannende is er met een jaar ook weer vanaf.. ;)

Ik denk dat het juist wel lekker is dat er iemand is in je leven waar je je goed bij voelt, waar je om geeft, waar je jezelf bij kunt zijn.. Mijn advies is: Verbreek je relatie niet, je kunt hier achteraf veel spijt van krijgen. Maar doe gewoon wat meer leuke dingen samen, of doe wat meer met je vriendinnen, of combineer het een beetje..

Verbreek je relatie pas als je 100 % zeker bent van je zaak, en het feit dat je dit probleem aan ons voorlegt bewijst wel dat je dan niet bent.

ik heb iets soortgelijks gehad, ze betekende veel voor me, maar het was gewoon een beetje uitgeblust, maar in tegenstelling tot jullie liep dat gewoon uit in ruzies, ik heb voorgesteld om vrienden te zijn, uiteindelijk was 't voor allebei beter om gewoon vrienden te blijven.
9 van de 10 keer pakt 't toch anders uit dan je 't voorstelt, vriendschap wordt moeilijk vanwegen het verleden, waar trek je de streep, er komt meer bij kijken dan je denkt.

Als jij denkt dat die 'sleur' niks voor jou is, moet je het verbreken. Anders niet, blij zijn met wat je hebt. Want hier geld wel weer, heb je het naar je zin? Hou je van hem?
Anders is er natuurlijk ook niets leuks aan.
En persoonlijk zou ik het verbreken als er geen lol meer aan is.
Dus
dan weet je het..

Wat een luxeprobleem... :rolleyes:

Maar goed...als je niet verliefd meer bent, dan is er niks meer aan he... (n)

:), heb je er geen spijt van gekregen? en was het moeilijk om uit te maken? ennuh, is het ook een opluchting (sorry voor de vragenlijst)
Ik hoop voor je dat het zo gaat zoals je zegt, dat zou heel erg fijn voor je zijn.

Heey,
nee ik heb er geen spijt van, Het is niet eens zo dat ik het uitmaakte, maar het kwam ter sprake, en toen vroeg hij mij hoe ik hem nou eigenlijk zag. Toen heb ik gezegd dat ik hem meer als goede vriend zag, omdat ik nu gewoon nog niet toe ben aan zo'n relatie als deze, en da wasset ijglijk. Het was stiekem wel een opluchting, want het was al vaker ter sprake gekomen dat ik mn twijfels had.
Ja, en het gaat nu gwoon heel goed, hij heeft het er alleen wel moeilijk mee. We hebben gewoon iets minder contact, en af en toe gaan we wat leuks doen samen. Hij wil heel graag dat het ooit weer goedkomt, ik heb daar nu nog geen zin in. Maar ik moet zeggen: je leert elkaar zo wel op een andere manier kennen.....je hebt niet meteen een schuldgevoel als je even twijfelt aan je verliefdheid ofzo....en zo kom ik wat tot mezelf, ik praat mezelf niks meer aan, ik kan openlijk zeggen wat ik voel, nou ja, enz.....
Tis wel vreemd, om wel gewoon bij elkaar te zijn maar niet te zoenen enzo....vooral de eerst keer, alleen das ijglijk ook wel weer prettig.....:)