Je blijft van de ex van een goede vriend(in) af!
 

Je blijft van de (ex)vriend(in) van een goede vriend(in)/kennis af...
:y :n ?

Niet mee eens. Ik zie niet in waarom. Als dat de persoon is die je gelukkig maakt zie ik niet om waarom je niet met die persoon een relatie aan zou gaan.

Vanzelfsprekend mee eens.

Trouwens, op het moment dat een goede vriend een bepaald meisje als vriendin heeft zet ik toch meteen eventuele interesse opzij. Dat groeit dan niet opeens weer aan als het over tussen hun is.

Hangt van de ex en van de vriendin af.
Ik kan het begrijpen als je een relatie begint met de ex van een vriendin als hun relatie al een tijd geleden was en het duidelijk is dat ze er allebei overheen zijn, danwel een nieuwe vriend of vriendin hebben. Wel zou ik het eerst met de vriendin in kwestie overleggen of bespreken.

Maar dit is hypothetisch, want zelf heb ik dit gelukkig nog niet meegemaakt.

Liefde tegenhouden vind ik een misdaad tegen de mensheid. Als je voelt dat het écht serieus kan zijn (en niet 'serieus' zoals de meeste tienerrelaties 'serieus' zijn), en hij vind dat ook, dan zou ik het doen. Voor een beejte rotzooien is het het niet waard, natuurlijk.

Kan desondanks wellicht geen kwaad om het wat langzamer aan te doen dan normaliter. En vooral: Mocht je toch iets met hem willen, bespreek dat vooral met je vriendin.

Dit ja :) Als ik iemand leer kennen als het vriendje van een vriendin, dan kan hij nog zo leuk zijn, maar dan is het voor mij geen relatiemateriaal meer. En mocht een vriendin omgekeerd zoiets bij mij doen, dan kan ze ophoepelen :o

eigenlijk wel een ongeschreven regel, maar ik vind dat als je het van te voren overlegt met iemand en uitlegt hoe de situatie zit en zo, moet de ander als het een goede vriend(in) is toch ook begrijpen dat jij je hartje achterna wilt gaan.
lastig, maar als je erover praat hoeft het niet per sé zo een big deal te zijn.

Jullie doen voorkomen alsof liefde stuurbaarder en rationeler is dan het is.

Ex staat tussen haakjes. Je blijft sowieso van de vriend(in) van een vriend(in) af. Dat lijkt me logisch.

Bij een ex vind ik het anders. Ik vind dat de ex van een goede vriendin niet iemand is waarmee je zomaar wat moet aanklooien. Maar als je elkaar echt leuk vindt, (en de goede vriendin is al over hem heen) vind ik het best kunnen. 't Is toch niet voor niets uit.

Van een vriend/vriendin blijf je inderdaad af.

Van een ex, niet per definitie.

Ach, mn broer is getrouwd met de ex van zn vroegere beste vriend..

Precies dat dus :y

Jij doet voorkomen alsof je elk persoon over één kam kan scheren wat liefde betreft.

als je vn de ex vn je matti moet afblijve, blijft er bijna niets meer over om te date hier

Ik snap ook dat hele overleggen gedoe niet. Het is uit. Die ander heeft er niks meer mee te maken. Gaat ie daar moeilijk over doen dan is het geen goeie vriend. Ik zie ook niet in waarom je niet zomaar wat zou aanklooien met die persoon, het is niet zo dat je goeie vriend/kennis daar een soort eigendomsakte van heeft ofzo. Misschien heeft ie dat gevoel wel maar dat is dan een misplaatst gevoel.

Ik heb verkering met de ex van een vriendin. Nouja, ik geloof dat ik haar niet meer een vriendin noemen kan.

Ik vind dat er van af hangt wat voor vriendin het is en hoe veel je verliefd bent. Ik vind dat je in dit soort gevallen voor jezelf kiezen moet.

Twee vrienden van mij hebben ook gerotzooid met een ex. Maar toen was ik er wel lang over heen. En die relatie stelde weinig voor. I didn't care! :D

Bij mijn huidige ex zal ik het absolute ''not done'' vinden als een vriend iets zou doen.
Niet om de reden dat ze lekker aan het kutten zijn, eerder uit respect voor mijn gevoel. Wel een luisterend oor zijn, mij steunen en zeggen hoe erg het is, en de dag daarna leuk met haar flikflooien. Snap jij het dan nog? (Dit is wel een beetje hypothetisch.)

Als een vriend uit ''respect'' naar mij toe stapt en om haar ''vraagt'', komt dat al 10x beter over. En uiteindelijk gaat het toch om respect en waardering, niet waar? Dan word de stap om het te accepteren al een stuk makkelijker voor mij.

Zo, je bekijkt het wel heel erg vanuit rationeel oogpunt.

Een misplaatst gevoel? Waar baseer je dat op?
Als je met de ex van je beste vriend zomaar rotzooit, rotzooi je ook met zijn gevoelens en het wederzijdse respect voor elkaar.
''He makker, kut voor je dat het uit is, maar ik neuk straks wel je ex!'' :rolleyes:

Nou, het is uit, dus dat bezitterige gevoel is misplaatst. Als ik het uit zou maken met mijn vriend en hij zou de dag erna met een vriendin van mij een relatie krijgen dan heb ik daar geen problemen mee. Al helemaal niet als ik nog gevoelens zou hebben voor hem. Als je echt om iemand geeft wil je dat die persoon gelukkig is. Natuurlijk voelt het in eerste instantie rot, maar dat vind ik geen reden om 2 mensen hun geluk te ontnemen. Zeker omdat ook al duidelijk is dat het toch niks meer gaat worden tussen je ex en jou omdat hij al met iemand anders is.

Ik vind het moeilijk doen over het feit dat je vriend(in) met je ex is juist rotzooien met gevoelens en respect. Misplaatste bezitterigheid vind ik dat. Een beetje lopen bepalen wie wel en wie niet iets mogen hebben.

lol

Het mooiste is dat ik dat ook helemaal niet hoeft te bepalen. Het spreekt voor zich. Het staat verder los van bezetterigheid dus ik weet niet waarom je daarover door blijft praten!

Misschien omdat mij ernaar gevraagd is door Trance Maniak?

Geen respect voor mensen die dat wel doen en ik zou ontzettend walgen van het idee, beetje partner ruilen is niet aan mij besteed.

Zover was ik. Ik bekritiseerde dan ook alleen je onterechte claim over misplaatste bezitterigheid.

dit inderdaad.
Maar hangt ook af van de vriendin. Als we heel close zijn, dan zou ik het daar moeilijker mee hebben.

Voor zover ik dat doe kan dat ook.

Van een vriend/vriendin blijf je af, zonder meer. Van een ex is de vraag: hoe lang is het geleden? Is je vriendin al over hem heen? Hoe leuk vind je 'm eigenlijk?

Mijn huidige vriendin is de ex van m'n (ex-)beste vriend... Hij heeft mij ook aan haar 'gekoppeld' om zo maar te zeggen... Wist ik veel dat 'ie er daarna zo moeilijk over ging doen... (daarom ex-beste vriend) Nu ja, hij heeft het in dit geval wel volledig zelf gezocht...

Integendeel.

Wijd daar dan eens over uit of houd je mond.

Ok e-thug ;)

Dat jij liefde op een bepaalde manier ervaart, wil niet zeggen dat anderen dat ook doen. Jij zegt dat liefde nauwelijks stuurbaar of rationeel is. Daar zit misschien wel een kern van waarheid in, maar dat wil niet zeggen dat je daar zelf helemaal geen invloed op hebt. Als ik een meisje leer kennen waar een goede vriend iets mee heeft dan is er voor mij direct geen aantrekkingskracht meer mogelijk, hoe leuk dat meisje ook is.

Trouwens, kan je nog zo'n grote mondje hebben maar je hebt zelf geen enkel argument gegeven om jouw 'stelling' te ondersteunen.

Doe eens niet zo neerbuigend, dat is nergens voor nodig. Ongepaste arrogantie. :nono:

Hoewel ik mijn posts inderdaad ook niet echt onderbouwde, was dat bij mijn posts ook veel minder belangrijk. Zeggen dat de liefde irrationeel en niet te sturen is immers gebaseerd op vrij algemeen bekende aannames. "Integendeel" roepen, is dan een beetje vreemd.

Verliefdheid wordt gestuurd vanuit het onderbewuste, d.m.v. hormonen. Daar heb je echt geen invloed op. Je kunt je verliefdheid negeren, waardoor verdringingsmechanismen in werking treden, maar dat wil niet zeggen dat de verliefdheid er niet is. Dat is ook psychisch niet verstandig.

Vanaf dat punt is het anders, wanneer jij het uit zou hebben gemaakt en je vriend meteen met haar gaat is het niet erg, toch?
Hoewel, ik heb het weleens gehad dat een ex over haar nieuwe vriendje praat tegen me, dan heb ik wel het gevoel van 'Nou, hoor!', maar dan heeft zo'n relatiebreuk ook wel meer gehad dan alleen zat zijn, als je begrijpt wat ik bedoel (ik heb weleens het probleem dat ik heel onduidelijk schrijf;))

Ik doe niet neerbuigend? Jij begint opeens met zaken als 'houd je mond' dus ik probeerde iets meer op jouw niveau te reageren zodat je het misschien zou begrijpen.

Over verliefdheid zal de wetenschap ongetwijfeld gelijk hebben, echter bestaat liefde op het eerste gezicht niet. Dus als je iemand leert kennen heb je nog genoeg tijd om in die periode bepaalde afwegingen en keuzes te maken die ervoor zorgen dat het niet zo ver komt. Één daarvan is een bepaalde afstand bewaren tot die persoon, en daarmee komen we weer terug bij mijn verhaal dat je altijd een keuze hebt. Dan is het geen kwestie van negeren van je verliefdheid, dan ís er geen verliefdheid.

Is er voor mannen niet wel zoiets als verliefd op het eerste gezicht? Aan 1 indruk heeft een man toch meestal wel genoeg om te bepalen of ze "mag dragen"?:p
Maar ik snap je standpunt, en je hebt gelijk!:D Scoot ook ja, maar op zijn eigen standpunt dan weer;)

Ik ben het wel met Reverend eens dat het onzin is dat een liefde een stuurloos schip is en je maar moet wachten op wiens kust hij zal stranden. Als ik een jongen zie die ik oprecht leuk vind, maar hij heeft een vriendin, dan gaat bij mij onmiddelijk die knop om. En dan is er niets en dan komt er niets.

Het is natuurlijk anders als je iemand uit het niets als 'single' leert kennen. Maar dat zal met de (ex)partner van je beste vriend/vriendin niet het geval zijn, lijkt me...

Kom op zeg, "OF houd je mond" is geen laag niveau, en ook al zou dat zou zijn, is het in ieder geval een heel ander niveau dan e-thug, groot mondje en 'stelling. Maar goed, niet dat dit verder discussiëren waard is. :facepalm:

Volgens mij moet je wel een heel flinke afstand bewaren tot een persoon wil je verliefdheid geen kans geven. Niet echt een oplossing.

Maar goed, je hebt er gelijk in dat er maatregelen mogelijk zijn.

In eerste instantie doelde ik overigens voornamelijk op ex-en. Daar nog afstand toe bewaren omdat een vriend ermee gehad heeft vind ik absurd.

blijf je er ook vanaf als je weet dat iemand anders zijn best doet haar te krijgen? (een goeie vriend)

Per definitie waar, als je met de ex van een goede vriend gaat liggen batsen was die vriendschap blijkbaar toch niet zo goed.

Och ja, nu zie ik het. Ik heb woordenboek er even bij gepakt, en bij "ex van een goede vriend" staat inderdaad de definitie "daar blijf je vanaf".
:rolleyes:

Per definitie is per definitie hier niet te gebruiken.

Zo vreemd is dat toch niet? Ik denk dat bij sommige mensen dat automatisme er gewoon is (zo bij mij ook). Er zijn gewoon een aantal situaties waarin ik 'per definitie' geen gevoelens voor iemand kan krijgen.

Zo heb ik meteen totaal geen interesse meer als ik erachter kom dat iemand bezet is, kan ik geen gevoelens meer voor iemand krijgen als ik zelf bezet ben en zijn vriendjes van vriendinnen sowieso off-limits (en dus niet alleen rationeel, maar ook qua gevoel). Het feit dat het dan toevallig uit is gegaan, wil niet zeggen dat je dan opeens een soort-van knop om kan zetten en gevoelens voor iemand kan krijgen. Zo werkt het gewoon bij sommige mensen. Dat is niet alleen maar een bewust, rationeel proces.

En niet iedereen is hetzelfde, vergeet dat niet. Dus een beetje respect mag wel. Dat jij het anders ervaart is één ding, maar je komt een beetje over alsof 'jouw' manier de enige is.

Jeetje, wat een ongezellig topic.

Ik vind het een no go area als het mezelf en de (ex-)vriendjes van vriendinnen aan gaat, een ongeschreven regel ook. Zelf zou ik er geen probleem van maken als een vriendin of kennis besluit om werk te maken van een vroeger vriendje van mij, lijkt me voor haar vooral vervelend en genant.

Dat heb ik ook, maar ik heb al meerdere keren ervaren dat die rem er dus afschiet op het moment dat de relatie over is :o Met mijn eerste serieuze relatie bijvoorbeeld - hij had eerst wat met een van mijn beste vriendinnen en ik zag hem écht niet op die manier. Maar toen het net uit was hebben hij en ik een halve avond staan praten op een feest, en toen had ik opeens zoiets van "...wtf, hij is echt leuk!" Maar dat was niet zo'n probleem, want zij had het uitgemaakt en was nooit echt verliefd geweest.

Maar goed zij had later 2 jongens waarvan ze zei, als je daarmee wat zou doen, zou ik het écht niet leuk vinden, en dat is met allebei die jongens toch gebeurd :o Maar dat is heel oneerlijk - we hebben een overlappende smaak en zij zei alleen bij jongens van wie er vanaf het begin al wederzijdse interesse was tussen hen en mij, dat ik ze niet mocht. Ja pf. Terwijl ze zelf hetzelfde bij een andere vriend en vriendin deed trouwens, achter diens rug om. Maar ik mocht het niet, want zij wist ook dat ze fout zat :o En alsnog voel ik me schuldig, stom is dat. Ik leer gewoon vaak jongens via mijn vriendinnen kennen, en dat zijn dan vaak ex-scharrels of ex-vriendjes... tja, aiii, maar wat moet je dan ook met die vrouwenstudies van mij? En het is logisch dat je vriendinnen op ongeveer dezelfde types vallen... dus tja.

Nou ja huidige vriendje is ook met een dergelijke ongemakkelijke situatie ontstaan (hoewel dat meer een kwestie was van twee beste vrienden van haar kregen wat) en ik ben alsnog blij dat ik het gedaan heb, hoewel het wel een flinke ram was voor die vriendschap :\

Ik vind het principieel gewoon onzin, hoewel ik emotioneel gezien best begrijp dat mensen het afkeuren. Als een van mijn vriendinnen wat met mijn ex zou zijn begonnen, zou ik dat écht niet leuk hebben gevonden. Niet omdat ik het ze niet gunde, maar omdat ik niet hoef te horen van die vriendin hoe leuk mijn ex het had met iemand anders dan mij. Zelfs nu zou ik even moeten slikken, maar ik zou het nu wel trekken denk ik - ook omdat ik hem ondertussen alle geluk van de wereld gun, ook in de liefde :D Alleen heb ik geen vriendinnen met wie ik hem wel langdurig samen zie, dus ik zou gewoon twijfelen over hun compatibiliteit. Maar goed, je leert overal wel mee leven hoor, en je komt op die manier denk ik des te sneller over iemand heen. In ieder geval zou het nogal hypocriet van me zijn om het af te keuren bij anderen als ik het zelf ook vaak doe :D