Kortegedichtentopic #5
Een nieuw topic, de andere was vol!
Azèche Azèche, ze maakte de vijfhonderdste post. Nu kunnen we hier weer verder, dus dicht, schrijf, poëzeer, prozeer, rijm, en woordeer er allemaal op los! En dit topic is niet alleen voor de korte gedichten, maar ook voor gedichten die geen eigen topic waardig zijn maar toch gepost moeten worden! Dus lange gedichten zijn ook welkom hier. Evenals een elfje, haiku, limerick, sonnet, en ga zo maar door. Wat u maar wilt. |
Moet de titel niet iets worden als 'gedichten die geen eigen topic waardig zijn maar wel gepost moeten worden' oid? :O Gezien het eigenlijk niet alléén voor korte gedichten is!
|
Ja! Ik sta helemaal achter onze Emmeke in dezen! *O*
|
Citaat:
|
Verzin een kortere variant erop? Of bestaat die niet? En stiekem vind ik lange titels wel leuk, lekker opvallend en langdradig. :D
Maar omdat het nog steeds om gedichten gaat en ik toch mijn gedichtendocumenten een béétje had opgeruimd, ééntje die ik toen vond: Ingespannen Geconcentreerd vlecht ik een breinaald door je neusvleugels. Zachtjes roer ik de restjes kraakbeen door de soep. |
Eerst was je dik
Maar nu ben je slanker Dit alles heb ik te danken Aan kanker Je eet door een rietje Hoeft niet naar de kapper Sommigen vinden het zielig Ik vind het geen afknapper |
Soms dragen muren meer dan lucht
op hun schouders: als mensen van steen houden zij de boel uit elkaar en bijeen. Niet dat steen niet breekbaar is zoals botten zijn - meer dat gedachten verscheuren als bloedbanden, en dat zelfs papier genoeg zou zijn voor een breuk tussen twee landen. |
Flarf Oftewel: twee zoektermen in google gegooid en de (delen van) zinnen die google gaf bij elkaar gedaan en een beetje geschud. En interpunctie toegevoegd, want dat mag vast wel. Wel elk apart resultaatgevalding een eigen regel gegeven.
Hoeiboei hoeft niet langer saai en kleurloos te zijn, als je lichaamstemperatuur hoger is. En er zijn zeker overeenkomsten met een Coxiella burnetii. U bevindt zich hier: opvouwbaar vogelhuisje, full colour. Helemaal geweldig toch. Het is heeeel raar maar wel grappig. Vind ik. :D |
samen alleen
als de nacht valt vluchtig, de schaduw voorbij de pennenstreken op papier aarzelen en vallen stil door de roem der eeuwigheid vastgeketend aan het verleden |
Mocht ik ooit sterven,
Dan zal jij mij erven, Berg me goed op In je hart en je kop Vertel mijn gedichten Vertel mijn gedachten Toon al mijn gezichten Toon al mijn krachten En mocht jij dan sterven Dan zal ik jou erven En zowaar ik het meen Dan zijn wij een |
Citaat:
|
Ik vond Em.'s idee tof en heb het op z'n Engels gedaan. Gezocht op cola en balloon.
A global leader in the beverage industry a virtual world where you can make no guarantees about understanding climate fluctuations and try to ride through them the very simple fact that popping balloons is fun I'm sorry to hear that. |
Haha. :D <3
Ik had trouwens gezocht op 'vogelhuisje' en 'symptomen van koorts'. |
Dat Flarf klinkt goed, en jullie kunnen er vetmooie dingen mee doen. Ik probeer het ook, maar ik kan nooit op twee goede zoekresultaten komen-O-
|
Dit lukt dan weer net wel::)
Ik heb gevochten tegen een windmolen Nu begrijp ik het pas Ik heb gevochten tegen een windmolen Omdat ik dacht dat het een draak was Ik heb gevochten tegen een windmolen Mijn creativiteit is gestolen Mijn droomwereld ontnomen Door de klap van de molen Nu zit ik in de wereld van de mensen Van de mensen zonder dromen Die niet hun wensen uit laten komen Die een molen aanzien voor een molen Ik wil hier niet meer staan Dus ik zal weer ten strijde gaan Het kan me niet schelen wat een ander doet Ik ga mijn droomwereld tegemoet |
Dat je blaast, en blaast,
-ondertussen heel diep adem haalt- maar weer door moet gaan met blazen, en als je dan te lang door blaas, dat hij: boem, uit elkaar spat! |
Als de hemel naar beneden valt en
de wolken heel hard huilen, dan - en ja, het is al veel te vaak gezegd, regent het hard pijpenstelen. |
hoi. ik post hier nooit iets maar ik kan niet slapen. Ik heb al een jaar niet meer geschreven geloof ik.
oh en Slag om de arm ik liep een kamer in waar ik niet had mogen komen iemand trok daar aan een arm die van een ander was zijn hiel plaatste hij vol op de bladen van de schouders hij voelt de vezels lonken en zo trok hij aan het bot want elk ledemaat groeit uit knoppen is te snoeien valt te doppen ik maak er duizendmiljoen met die eerste twee beginzinnen. ik liep een kamer in waar ik nooit had mogen komen in het midden een verstrooide man en in de hoek drie dode zonen |
Ik vind die gedichten prachtig mooi! <3 :bloos:
|
Het staat geschreven en gedrukt
dat je klaarkomt als je jezelf rukt. Tot zover deze mededeling. |
O Luud! <3 Trouw met me!
|
oh ik zie nu pas het vingeroefeningentopic. Daar had hij eigenlijk gemoeten geloof ik. Ach nou.
|
Nee, het vingeroefeningentopic is meer dat mensen elkaar opdrachten geven ('schrijf een gedicht over je fijnste herinnering met daarin minstens vijf keer een samenstelling met 'tover-' zonder dat dat storend wordt', dat soort spul). Hij staat hier prima! :y
|
Citaat:
|
Ik zou de filosofische 'achteraf' gedachten,
het liefst in een asbak mikken. Ik zou ze, achteraf gezien dan, compleet laten stikken. |
Citaat:
|
wanneer ik me eens eenzaam voel
dan wordt ik stil en denk ik blij bij wie zou ik nou willen wezen er is toch niemand zo leuk als mij |
Citaat:
|
Citaat:
mss dat ik het dan beter verander in soms voel ik me wat eenzaam maar daarin maak ik me niet dik bij wie zou ik nou willen zijn er is toch niemand zo leuk als ik beter? |
Een láng gedicht voor het kortegedichtentopic met de verkeerde titel!
Er was eens een lelie, met bladeren als veren zo zacht, als verse sneeuw zo blank, het water kabbelde verliefd tegen haar aan, ze wiegde zachtjes aan de waterkant, maar ze schreide tranen van ochtenddauw, ontroostbaar als ze was, om dit: ze wilde vliegen, ze wilde weg. De bloemenfee hoorde haar aan, het geschrei brak haar moederhart. ‘Och liefste’, riep ze tot haar dochterbloem ‘je bent zo mooi, wees blij om wat je hebt, om wie je bent, zo mooi en zacht’. Maar ze antwoordde slechts: ‘ik wil vliegen, ik wil weg’. De wind probeerde de tranen te drogen, de zon bleekte haar wallen na een lange nacht, maar de lelie bleef verdrietig. Ze wilde vliegen, ze wilde weg. Toen treurde iedereen in ‘t meer om haar, ze bleven wakker nacht na nacht. Uit angst voor het verdriet, nu de lelie geen hoop meer zag. Uiteindelijk wekte dit alles de laatste fee, welke alles voor zijn nachtrust overhad. Hij naderde de schreiende lelie en hoorde haar kwaad schreeuwen: ‘ik wil vliegen, ik wil weg!’ En toen nam deze fee zijn toverkracht en maakte van de lelie een vogel. Echter: deze vogel was lelijk en grauw. Ze schaamde zich voor haar uiterlijk al was het donker - het was nog nacht. Zo vloog zij zo snel als zij kon weg van het meer. Ze vloog, ze ging weg. Maar helaas: ze had nooit leren vliegen ze kwam niet ver ze stortte neer. Ze had gevlogen, en nu was ze weg. Het meer schreide nog duizend jaar lang, om het vergaan van deze mooie blanke bloem, maar de fee betoonde geen enkel spijt. Hij zei: ‘het was niet ikzelf, het was haar ijdelheid, die haar dreef tot zulk een haast, en nog daarvoor was het haar hoogmoed, die haar dreef tot zulk een grootste wensen. Dat is niet goed. Ze wilde vliegen en nu is ze weg.’ Al denkt men nog steeds dat hij het om zijn nachtrust heeft gedaan. Hij heeft gelijk, hem treft geen blaam. Zij wilde vliegen. Zij wilde weg. |
Citaat:
Mooi gedicht trouwens. :O Vooral de laatste strofe, prachtig! |
Dank je!
En het was trouwens gebaseerd op: Citaat:
|
Een paar hele korte gedichtjes:
Schrijf over een lach, of over een traan. Over de liefde, maar ach, wie vindt daar nou nog wat aan. --- We dansen tot het avondrood gedaald is, halen nieuwe koeien uit de sloot. En toch, blijf je voor altijd mijn eigen idioot. |
bright blue, je blijft mijn hart doen smelten
|
Citaat:
|
Citaat:
Blijf? Wanneer eerder dan? :O |
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Heimwee
Ze vraagt zo veel omdat ze weinig kan begrijpen van de dingen die ze ziet. De klok maakt lege rondes op een vierkant vlak en ze vraagt hoe laat het is en of het gister ook zo was wat de uitkomst is van acht maal tien waarom je maar eens per jaar jarig mag zijn. Ze vraagt zoveel omdat haar man nu weg is en hij begreep genoeg voor haar. Zijn hand maakt grote cirkels op een naakte rug, te ruw, ze vraagt of hij al eerder vrouwen heeft geaaid, en of hij dat nog meer zal doen, wil weten of haar naam nog inslaapt op zijn lippen. Ze vraagt zoveel omdat de dingen anders zijn omdat het land zo nieuw is en slechts vaag vertrouwd omdat haar dromen lege huizen zijn. De lege rondes op het vierkant vlak vervlekken, ze heeft al eerder haar lippen bewogen hij is een taal die ze moet leren maar niet kan. |
Mooi! :o
Hallo wereld, kijk me eens aan. Open je ogen; zie je me staan? Zie je me zwaaien? Hoor je mijn lach? En weet je dan ook, dat missen best mag? Want zolang je niet vergeet en de wereld ook laat leven, zal ik niet verdwijnen en je al mijn liefde geven. |
Citaat:
simpel, maar toch goed gevonden. al vind ik het in het begin toch wat aandachtzoekerig klinken. dit verdwijnt wel bij het laatste stuk |
De mooi was uiteraard voor Azèche ;) Maar dankjewel voor je compliment! Ik was zelf nog niet helemaal tevreden over het laatste stuk, maar jij vindt dat dus juist wel mooi, fijn om te horen :)
|
Onze vieze was stapelt zich op,
zoals jij lang geleden mijn was was, en ik stapelverliefd was. |
nu zijn wij onze hersenen
in de middeleeuwen waren wij ons hart daarvoor de lever het zal mij een worst wezen. |
Elfje :o
Z.o.z. Zie Ommezijde Geschreven is gelezen Sla die bladzijde om Doorleven |
Leuk elfje! Meestal vind ik die dingen heel stom, want wat moet je nu met precies elf woorden? :O
- ik heb vannacht de hele tijd naar je uitgekeken de klok was zo moe dat ze niet meer verspringen wilde ik wist het zeker ik heb een uur op je staan wachten maar het duurde een minuut de tijd heeft altijd gelijk zei jij want alleen slimme mensen weten van relativi-tijd relatief heb ik een uur op je gewacht |
omg, Em, leuk gedichtje (Y)
|
Danke schön! En in eenzelfde spontane opwelling:
Een huilend hart In dit intergalactisch sterrenstelsel van je hart, heb ik een klein musje gevonden de oogjes gebroken terwijl het doorzichtig lichaam als tranen in je aorta droop. |
Als je me zoekt
Zeg dan niet dat dat is Omdat je zo graag bij me bent Omdat ik dat zo graag wil horen. Maar vertel me de waarheid Hoe hard of hoe zacht hij Vandaag de dag ook is. Het sterparcour dat ik snachts Loop als ik slaap Geeft me een vertrouwd gevoel En maakt mijn hoofd leeg Van al die malende gedachtes Waarom kom jij daar niet in voor? |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 12:32. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.